واضح آرشیو وب فارسی:فارس: عضو انجمن دیابت ایران:
کمتر از ۶ درصد بیماران دیابتی تحت کنترل هستند/لزوم ۱۵ ساعت آموزش اجباری برای دیابتیها
عضو انجمن دیابت ایران گفت: سیستم بهداشتی کشور به آموزش بیماران دیابتی بی توجه است، نیمی از مبتلایان از بیماری خود خبر ندارند، نیمی از بیماران مطلع به پزشک نمیروند. نظام سلامت حتی برای آنهایی که مراجعه می کنند برنامه ندارد و کمتر از ۶ درصد این بیماران تحت کنترل هستند.
![خبرگزاری فارس: کمتر از ۶ درصد بیماران دیابتی تحت کنترل هستند/لزوم ۱۵ ساعت آموزش اجباری برای دیابتیها خبرگزاری فارس: کمتر از ۶ درصد بیماران دیابتی تحت کنترل هستند/لزوم ۱۵ ساعت آموزش اجباری برای دیابتیها](http://media.farsnews.com/media/Uploaded/Files/Images/1391/08/06/658076_PhotoA.jpg)
به گزارش خبرگزاری فارس، داوود عباسی، عضو انجمن دیابت ایران گفت: در درمان دیابت، بیمار در رأس قرار دارد ضمن اینکه درمان آن گروهی است که نفر اصلی این گروه فرد دیابتی است. وی ادامه داد: فرد دیابتی برای درمان بیماری باید دارای اطلاع کافی از بیماری، انگیزه و مهارت کافی برای درمان باشد که همه این موارد در کلاس های آموزشی محقق می شود. دنیا به این نتیجه رسیده که هر فرد دیابتی نیازمند سالانه حداقل 15 ساعت آموزش است. وی خاطرنشان کرد: در کلاس های آموزشی به بیماران می گوییم که بر عکس تصور قدیم، انسولین در درمان دیابت نوع 2 نقشی بسیار اساسی ایفا می کند. زیرا فرد مبتلا به دیابت، دچار مقاومت به انسولین و کاهش ترشح انسولین است. وی افزود: در واقع داروهای خوراکی زمانی کارایی دارد که لوزالمعده انسولین داشته باشد؛ اما متأسفانه ما این را به بیماران آموزش نمی دهیم؛ بسیاری از پزشکان ما علمشان به روز نیست و تصورشان بر این است که دیابت نوع 2 غیر وابسته به انسولین است. عباسی بیان کرد: زمانی برای درمان دیابت در گایدلاین ها و پروتکل های درمانی گفته می شد ابتدا داروی خوراکی تجویز شود و در صورت عدم پاسخ دهی داروی دوم و بعد سوم حال آن که الان انسولین ها در خط دوم درمان قرار گرفته اند. وی گفت: متأسفانه برخی بر این باورند که انسولین یعنی آخر خط زندگی یک بیمار؛ در حالی که این طرز تفکر ۱۰۰درصد غلط است و فرد می تواند سالیان متمادی با کمک انسولین به درمان و زندگی خود ادامه دهد. مدیر انجمن دیابت ایران در اسلامشهر تأکید کرد: به وزارت بهداشت و سازمان های بیمه گر پیشنهاد می دهم که آموزش تبدیل به اصل درمان شود، تا بر اساس آن پزشک موظف به آموزش بیمار باشد؛ در غیر این صورت به انجمن مراجعه کنند و آموزش ببیند. به گفته وی بیش از 380 میلیون نفر در سطح دنیا مبتلا به دیابت هستند که تا 20 سال آینده این آمار به 600 میلیون نفر می رسد، حال آن که شرایط کشور ما هم این گونه است؛ به گونهای که 5 تا 7 میلیون فرد مبتلا به دیابت داریم. عباسی بیان کرد: افزایش تعداد دیابتیها در کشور ما با دنیا متفاوت است. به گونهای که در دنیا 55 درصد افزایش خواهد یافت اما در ایران 100 درصد. علت آن هم ناشی از تغییر سبک زندگی؛ کم تحرکی؛ تغذیه نادرست؛ مصرف فست فودها و غذاهای کنسروی است که تمام این ها به معضل چاقی منجر می شود. وی در ادامه هشدار داد: بعد به دنبال چاقی بیماری های دیگری نظیر سرطان؛ دیابت؛ فشار خون؛ بیماری های قلب و عروق رخ می دهد و بر اثر معضل دیابت و فشارخون ،عوارض ناشی از آن یعنی سکته های قلبی و مغزی؛ نارسایی کلیه؛ قطع عضو و... پدید می آیند. این کارشناس دیابت تأکید کرد: متأسفانه سیستم بهداشتی ما بیمارنگر است،نه سلامت نگر؛ برای نمونه آن اندازه به بحث بیماری ها و بیمارستان ها توجه می شود که اولین مسئله در طرح تحول نظام سلامت تاکید شده بر بیمارستان ها که خدمات کاملی پوشش می دهند؛ یعنی بیمار شوید و اینجا بیایید که ما خدمات کاملی را ارائه می دهیم. در حالی که اول باید روی بحث سلامت و پیشگیری از آن هزینه می کردند و بعد درمان. وی اظهار داشت: متأسفانه نیمی از دیابتی های از بیماریشان بی اطلاع هستند؛ نیمی که آگاهی دارند اصلاً به پزشک مراجعه نمیکنند؛ مراجعان دیابتی هم اساساً به حرف های پزشک گوش نمی دهند و آنهایی هم که گوش می دهند سیستم درمانی ( به درستی) پاسخگوی درمان آنها نیست. به همین خاطر متأسفانه در بهترین وضعیت کمتر از 6 درصد بیماران تحت کنترل هستند که این فاجعه ملی است. محمد تقی چراغچی، مشاور معاون بهداشتی بیماری های غیرواگیر و سازمان های مردم نهاد وزارت بهداشت گفت: در بیماری های دیابت مسئله فرهنگ سازی و آموزش برای تغییر رفتار از اهمیت خاصی برخوردار است. وی که به مناسبت هفته ملی دیابت سخن می گفت، اظهار داشت: در دیابت نوع 1 بدن فرد مبتلا انسولین نمی سازد بلکه از خارج وارد می شود. وی خاطرنشان کرد: در بسیاری از موارد اصولاً استفاده از انسولین یا مطرح کردن اینکه کودک من دیابتی است به ویژه در مدارس مشکل است زیرا متأسفانه برخی والدین به خاطر باورهای غلط درباره ابتلای فرزندشان به این بیماری اصلاً اطلاع رسانی نمی کنند. وی هشدار داد: به دنبال چنین رویه اشتباهی؛ امکان دارد کودک دچار افت قند خون شود یا این که یکسری حوادث ناگوار دیگر نیز برایش رخ دهد. بنابراین به طور کلی والدین این را باید بدانند که کودک دچار دیابت نوع 1 آنها تفاوت چندانی با یک کودک سالم ندارد؛ بلکه تفاوت دراین است که کودک آنها قادر به ساختن انسولین نیست. وی به مربیان مدارس توصیه کرد: ابتدا آنها باید آموزش های لازم را در خصوص نوع بیماری و مدیریت آن بگذرانند. برای نمونه زمان افت قند خون دانش آموز باید بدانند که چه اقداماتی انجام دهند. وی افزود: همچنین ضروری ترین چیز برای اولیاء و مدارس این است که دوره های آموزشی خاصی را بگذرانند.ضمن این که بیماران دیابتی نوع 1 و 2 برای این که بتوانند خودمراقبتی و خودمدیریتی در بیماری داشته باشند نیازمند طی آموزش های مدونی هستند. انتهای پیام/
93/08/23 - 15:11
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]