واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: برنامهريزي بلندمدت دواي درد رشتههاي مدالآور
موفقيت در آوردگاههاي جهانــــي برنامه ميخواهد، برنامهاي كه تغييرات مديريتي سد راه اجراي آن نشود و آينده ورزشكاران مستعد را تضمين كند.
نویسنده : شيوا نوروزي
موفقيت در آوردگاههاي جهانــــي برنامه ميخواهد، برنامهاي كه تغييرات مديريتي سد راه اجراي آن نشود و آينده ورزشكاران مستعد را تضمين كند. برنامهريزي فاكتور مهمي است كه متأسفانه در ورزش ايران تنها در برخي از رشتهها از آن بهره گرفته ميشود و رشتههاي مدالآوري چون شنا، دووميداني، ژيمناستيك و... به دست فراموشي سپرده شدهاند.
مسئولان تمامي فدراسيونها تلاش ميكنند خود را در پيشرفت تيمهاي ورزشيشان كوشا و موفق نشان دهند اما عملكرد كاروان ايران در ميادين مهمي از جمله بازيهاي آسيايي و المپيك عكس اين ادعا را نشان ميدهد. در حالي كه انتظار ميرود هر چهار سال يك بار شاهد رشد تيمهاي مدالآور باشيم اما عملاً هيچ تغييري در نتايجشان نميبينيم. اين در حالي است كه براي پيش افتادن از رقبا و صعود در جدول ردهبندي تيمها بايد هرچه زودتر فكري به حال از دست دادن حجم زيادي از مدالهاي توزيع شده در تورنمنتهاي بينالمللي كرد. همانطور كه اشاره شد كاروان ورزشي ايران در بازيهاي آسيايي و همچنين المپيك در برخي رشتهها كه اتفاقاً بيشترين سهم را در توزيع مدال دارند هرگز نتوانسته به حق واقعي خود برسد. شنا، ژيمناستيك، دووميداني، تيراندازي، قايقراني و دوچرخه سواري شش رشتهاي هستند كه به اعتقاد كارشناسان سرمايهگذاري روي آنها ميتواند ترقي ورزشمان را كليد بزند.
زمان زيادي از اتمام بازيهاي آسيايي 2014 نميگذرد. حتماً خاطرتان است تا روزهاي آخر اين مسابقات اميدوار بوديم كه عنوان چهارمي دوره گذشته را تكرار كنيم اما متأسفانه به اين هدف نرسيديم. با يك بررسي اجمالي معلوم ميشود كه قزاقستان، كشوري كه در اينچئون چهارم قاره كهن شد تا چه اندازه در همان رشتههاي ذكر شده موفق عمل كرده است. قزاقها در شرايطي جايگاه ما را تصاحب كردند كه در شش رشته مدالآور دو برابر ايران مدال گرفتهاند. حال آنكه اين رقم در كارنامه سه تيم اول آسيا به چند برابر هم ميرسد. با يك حساب سرانگشتي ميتوان دريافت كه اگر ما هم در شنا، تيراندازي و... سرمايهگذاري بلندمدت ميكرديم در همين اينچئون ثمرهاش را ميديديم.
براي بررسي اين مسئله هم بايد نيمه پر ليوان را ديد و هم نيمه خالي را. نيمه پر به تلاش مديران فدراسيونها، مربيان و ورزشكاران باانگيزه برميگردد كه براي موفقيت در مسابقات مختلف از زندگي، خانواده و جوانيشان ميگذرند، آن هم در شرايطي كه با انواع و اقسام مشكلات دست و پنجه نرم ميكنند. اما متأسفانه هميشه نيمه خالي ليوان بيش از نيمه پر آن است. تصورش سخت است ولي واقعيت دارد. ورزشكاري كه با همه دغدغههاي زندگي خود را به تمرينات ميرساند و حتي فرزند چند ماههاش را نيز همراه خود ميآورد اما فشنگي براي تيراندازي ندارد و تنها بايد ژست گرفتن تفنگ را تمرين كند. آن يكي مجبور است ماهها بدون مربي تمرين كند و كسي هم سراغي از او نگيرد. ژيمناستهاي تيم ملي از بيتوجهي مسئولان و كمبود اردوهاي تداركاتي گلايه دارند. تقريبا تمامي ورزشكاران اين شش رشته از عدم پرداخت به موقع حقوق، كمبود امكانات سخت افزاري و نبود برنامهريزي مدون و بلندمدت مينالند. گلايههاي آنها زماني بيشتر ميشود كه آقايان مسئول چند هفته مانده به آغاز تورنمنتها يادشان ميافتد چه رشتههايي رشتههاي مدالآور هستند. در صورتي كه خودشان هم ميدانند در كوتاه مدت عملاً هيچ انتظاري از ورزشكاران نميتوان داشت و اگر هم موفقيتي حاصل شود بدون شك حاصل تلاش و تعصب ورزشكار بوده و نه چيز ديگر.
حال آنكه چين، كره جنوبي، ژاپن، قزاقستان و ساير رقباي ما در آسيا براي رشد ورزش شب و روز تلاش ميكنند و براي 10 سال آيندهشان نيز برنامه دارند. از طرفي رقابت در المپيك كه به مراتب دشوارتر از بازيهاي آسيايي است نيز به برنامهريزي به مراتب قويتر نيازمند است. فاكتوري كه در ايران به جز چند رشته و فدراسيون موفق ديده نميشود. الگو قرار دادن واليبال و مديريت داورزني و البته حمايت مسئولان ميتواند راهگشاي ورزشهاي مدالآور در ادوار آينده آوردگاههاي بينالمللي باشد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۳۹۳ - ۱۷:۰۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]