محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832277888
چهارده ماه بعد، شورای شهر/گزارش فارس از حاشیه های شورای چهارم شهر تهران شکست جنجالی اصلاح طلبان/راه هموار بهشت به پاستور/سال بد برای همشهری
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: چهارده ماه بعد، شورای شهر/گزارش فارس از حاشیه های شورای چهارم شهر تهران
شکست جنجالی اصلاح طلبان/راه هموار بهشت به پاستور/سال بد برای همشهری
12 شهریور 1392 روزی بود که در تقویم پایتخت ماندگار شد. روزی که 15 نفر صندلی های سبز ساختمان مرمری خیابان بهشت را به 31 نفر تحویل دادند و اینگونه بود که شورای شهر چهارم تهران کار خود را شروع کرد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی فارس؛ اینک بیش از یک سال از آن روز می گذرد، سالی پر از اتفاقات خوب و بد، حادثه ها و حاشیه ها، دعواها و خنده ها و هزار و یک موضوع خواندنی دیگر که خلاصه آن را از نگاه یکی از ساکنان جایگاه خبرنگاران شورا می خوانید. دو جلسه 12 و 17 شهریور، شلوغ ترین روزهای شورای شهر تهران در یک سال گذشته بودند؛ دو جلسه ابتدایی که اعضای شورا در آن دو تصمیم سرنوشت ساز گرفتند؛ انتخاب رئیس شورا برای یک سال و انتخاب شهردار برای چهار سال. در جلسه اول با حضور نمایندگان وزارت کشور، اعضای شورا سوگند یاد کردند. بعد از آن رقابت بین احمد مسجدجامعی، کاندیدای اصلاح طلبان و مهدی چمران، رئیس ده ساله شورا و کاندیدای اصولگرایان در نهایت با اختلاف یک رای به نفع مسجدجامعی تمام شد. رایی که گفته می شد از آن عباس جدیدی بوده و بعدتر، وقتی مسجدجامعی، جدیدی را به عنوان معاون نظارت شورا منصوب کرد، گفته شد که این کار برای جبران آن یک رای بوده؛ ادعایی که از سوی مسجدجامعی رد شد. اما چه بر سر سایر اعضای هیات رئیسه آمد؟ کرسی نایب رئیسی شورا هم نصیب مرتضی طلایی شد. رضا تقی پور، وزیر پیشین ارتباطات، با شکست مسعود سلطانی فر، جانشین خسرو دانشجو، سخنگوی پیشین شورا شد. اما تقی پور برخلاف دانشجو، سخنگویی کم حرف است و خبرنگاران در یک سال و اندی گذشته جز دو بار، به هیچ نشست خبری از سوی وی دعوت نشده‌اند. تقی پور جز در برخی موارد خاص، معمولا تلفن هم جواب نمی‌دهد و در مصاحبه به اندازه برخی دیگر از همکارانش فعال نیست. اما درباره صاحبان دو صندلی کناری مسجدجامعی باید بگویم که به پیشنهاد معصومه آباد، قرار شد یکی از بانوان شورا منشی هیات رئیسه شود تا بعد از شش سال، یک بار دیگر نماینده بانوان شورا کنار دست رئیس بنشیند و اینگونه بود که الهه راستگو منشی هیات رئیسه شد. هادی ساعی هم موفق شد صندلی شش ساله خود در سمت راست رئیس شورا را حفظ کند و همچنان نماینده ورزشکاران – و هنرمندان؟ - در هیات رئیسه شورا باقی بماند. شکست جنجالی اصلاح طلبان اما جلسه دوم از اولی بسیار پرحاشیه تر بود. جلسه‌ای که اول قرار بود علنی باشد و به همین دلیل برخی از اعضای شورا در صحن نشسته بودند، اما بعد پشت درهای بسته در طبقه اول شورا برگزار شد و تنها وقتی بود که تقی پور به عنوان سخنگو، چند بار بین خبرنگاران حاضر شد و اخبار جلسه را به اطلاع آنها رساند. این جلسه با حاشیه‌های فراوان و چندین درگیری بین اصحاب رسانه و مسئولان شورای شهر و شهرداری برگزار شد. سرانجام این جلسه سه ساعته، انتخاب مجدد محمدباقر قالیباف به عنوان شهردار تهران بود. رای گیری برای این انتخاب دو بار انجام شد که دفعه اول قالیباف و رقیبش، محسن هاشمی، هر کدام 15 رای آوردند و یک رای سفید بود. در رای گیری دوم، یک رای مخدوش بود – که گفته شد از آن رضازاده و به نفع قالیباف بوده - که با احتساب آن، آرا 17 به 14 به نفع قالیباف بود. اما آرای سرنوشت ساز در این رای گیری از آنِ دو عضو شورا بود که با لیست اصلاح طلبان پا به انتخابات شورا گذاشتند و رای آنها به قالیباف، خشم اصلاح طلبان را، در داخل و خارج شورا برانگیخت. البته گفته شد که احمد دنیامالی پیش از رای گیری، و حتی پیش از تشکیل شورا هم اعلام کرده بود که به کاندیدای اصلاح طلبان رای نخواهد داد، اما بنابر ادعای اصلاح طلبان این موضوع درباره الهه راستگو صدق نمی‌کرد و همین باعث اخراج وی از حزب اسلامی کار و طرد وی از سوی اصلاح طلبان شورا شد؛ واکنشی که حتی نطق پیش از دستور راستگو و توضیح صریح وی درباره علت حمایت از قالیباف در جلسه بعد از جلسه انتخاب شهردار هم مانع از آن نشد و او از سوی برخی اعضا به «دروغگویی» متهم شد. با این حال، اصلاح طلبان یک سال بعد شکست دیگری را هم متحمل شدند و آن وقتی بود که مسجدجامعی بعد از یک دوره یک ساله مدیریت، صندلی ریاست شورا را به صاحب پیشین آن، مهدی چمران واگذار کرد و ترکیب هیات رئیسه با ابقای همه اعضای آن به جز ساعی که با ابوالفضل قناعتی جایگزین شد، اصولگراتر شد. راه هموار بهشت به پاستور این اولین بار نیست که شخصی از خیابان بهشت – چه شهرداری و چه شورای شهر – راهی میدان پاستور می‌شود. بعد از رد صلاحیت معصومه ابتکار برای شرکت در انتخابات چهارمین دوره شورای شهر و انتصاب وی به عنوان معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، مهدی حجت و محمدمهدی مفتح هم قبل از شروع به کار شورای چهارم، از حضور در ساختمان سفید خیابان بهشت انصراف داده و به پاستور و مجلس رفتند. کمی بعد از اینکه محمدعلی نجفی از شورای سوم به دلیل انتصاب به عنوان معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی استعفا داد، به دلیل ناراحتی قلبی از این سمت هم استعفا داد و مسعود سلطانی فر، گزینه ناکام روحانی برای وزارت ورزش و جوانان جای او را گرفت و به همین دلیل او هم مجبور به استعفا از شورای چهارم شد. سلطانی فر سومین برگزیده مردم تهران در چهارمین انتخابات شورای شهر بود که پس از حجت و مفتح، شورا را به مقصد دولت ترک کرد و با رفتن او، علی صابری، حقوقدان روشندل جایگزین سلطانی فر در شورا شد. آماری از شورای چهارم درست است که ما خبرنگار هستیم و نه آمارگیر، اما بیش از یک سال تماشای رفتار 31 نفر عضو شورا از جایگاه خبرنگاران، نکاتی را درباره عادات، رفتارها و منش آنها به ما آموخته که می‌توان آن را از بعد آماری بررسی کرد. همانطور که در هیات رئیسه سنی اولین جلسه دوره چهارم شاهد بودیم، عباس شیبانی 83 ساله کهنسال ترین و محسن پیرهادی 34 ساله، جوان ترین اعضای شورا هستند. سایر رکوردهای آقای شیبانی هم به این شرح است: او به همراه مهدی چمران تنها عضو شوراست که تقریبا در هیچ یک از جلسات شورای شهر غیبت نداشته، وقت شناس ترین عضو شوراست که همیشه قبل از ساعت 9 و شروع جلسه در صحن حاضر می شود، صندلی خود را ترک نمی‌کند و همیشه تا پایان جلسه در صحن حضور دارد. شیبانی البته از لحاظ انجام کمترین تعداد مصاحبه با اصحاب رسانه نیز به همراه حبیب کاشانی رکورددار است، با این تفاوت که کاشانی مصاحبه نمی‌کند و شیبانی کم مصاحبه می‌کند و به همراه حسین رضازاده، کم حرف ترین عضو شورا است. البته رضازاده در یکی از جلسات علنی شورا، سکوت یک ساله را شکست و بالاخره نطق پیش از دستور ایراد کرد. تنها روحانی شورای شهر، عبدالمقیم ناصحی است که در شورای سوم نیز عضو علی البدل بود و بعد از استعفای نجفی، تنها یک جلسه در شورا حضور یافت. تنها سادات شورا، عبدالحسین مختاباد است. تنها عضو شورا که به همراه خبرنگاران در سلف شورا ناهار می‌خورد، در ابتدا محسن پیرهادی بود که بعد مسجدجامعی و اخیرا اقبال شاکری هم به وی تاسی کردند. غایب ترین عضو شورا فاطمه دانشور است که البته بخش عمده این غیبت‌ها به دلیل بارداری وی در ابتدای فعالیت شورای چهارم و رسیدگی به وظایف مادری در ساعات اولیه صبح و بخش دیگر به خاطر فعالیت همزمان در اتاق بازرگانی است. شنیده‌ها حاکی است وی ثروتمندترین عضو شورا نیز هست که گزارش هایی جنجالی در یک سال گذشته در این خصوص در رسانه‌ها منتشر شد. اسماعیل دوستی بیشترین تذکرات را مطرح می‌کند. البته تذکرات وی که اغلب آیین نامه‌ای هستند، معمولا به بحث‌های دیگری ختم می‌شوند و همین باعث شد مسجدجامعی، رئیس سابق شورا در اختصاص دادن وقت صحبت به دوستی کمی حساس باشد و چند بار در این باره سر به سر او گذاشت. البته صراحت لهجه دوستی نمی‌گذارد کسی مانع صحبت کردن او شود. برای مثال در جلسه پنجاهم شورا، دوستی متن جایگزینی به عنوان پیشنهاد برای یک مصوبه به هیات رئیسه تحویل داده بود که مرتب به مسجد جامعی اصرار می کرد پیشنهاد وی را بخواند. در نهایت به مسجد جامعی گفت: پیشنهادم را می وانید یا خودم بخوانم؟! بیشترین میزان صحبت کردن در شورای چهارم در یک سال نخست فعالیت آن، مربوط به احمد مسجدجامعی بود که البته به دلیل ریاست شورا ناگزیر از آن بود. ولی علیرضا دبیر که در این مورد با مسجدجامعی شریک است، بیشترین وقت را هم برای صحبت می‌گیرد که طبیعی است و به دلیل اینکه همیشه نوبت به او نمی‌رسد، رکورددار بیشترین میزان صحبت با میکروفون خاموش است که البته از زمان آمدن صابری، در این رکورد با او شریک شده است. دبیر شوخ ترین عضو شورا هم هست که شوخی‌های وی گاه و بیگاه فضای رسمی و جدی شورا را عوض می‌کند و لبخندی بر لب حاضران می‌آورد. اما نایب رئیس شورا، مرتضی طلایی بیشترین میزان تردد در سالن شورا را دارد و اغلب در کنار صندلی اعضای دیگر در حال سخن گفتن با آنان است. این در حالی است که احمد حکیمی پور، اقبال شاکری و غلامرضا انصاری بیشترین افرادی هستند که جلسه را ترک می‌کنند، و البته با این کار فرصت خوبی برای مصاحبه به خبرنگاران مترصد فرصت می‌دهند. فعال ترین بانوی شورا معصومه آباد است، بیشترین مراجعات مردمی از آن حبیب کاشانی است، رضا تقی پور کم حرف ترین سخنگویی است که شورا تا کنون داشته و احمد دنیامالی به همراه رحمت‌الله حافظی بیشترین تعداد مصاحبه را با خبرنگاران دارند. به همین دلیل است که آنها اغلب آخرین اعضایی هستند که سالن جلسات شورا را ترک می‌کنند. همچنین بهترین طرح ها و پیشنهادها را اغلب دنیامالی، حافظی و اقبال شاکری مطرح می‌کنند. رفتارشناسی قهرمان سابق المپیک در شورای شهر خود سرفصلی جداگانه است. از یک سو، دبیر مهمترین عضو شورا برای شهرداری است؛ زیرا رئیس کمیسیون برنامه و بودجه است و آمار دخل و خرج شهرداری زیر دست اوست. از سوی دیگر، دبیر را می‌توان «جنجالی ترین» عضو شورا دانست. در اغلب درگیری‌های لفظی در شورا، دبیر یک پای قضیه است و اغلب با حافظی درگیر می‌شود. گرچه یک بار دبیر با دوست دیرینه خود در شورا، هادی ساعی نیز بر سر نوبت صحبت درگیر شد و گفت: ظاهرا برخی برای نوبت گرفتن از صبح زنبیل می‌گذارند! او چند وقت پیش مجددا با حافظی درگیر شد و با اعتراض به اینکه به حافظی نوبت صحبت داده شد و به او نه، گفت: کاش ما هم آقای حافظی بودیم! حافظی هم در پاسخ به کنایه وی گفت: آقای دبیر، خواستن توانستن است! یکی دیگر از رفتارهای قابل توجه دبیر، یادآوری مکرر سابقه حضور شش ساله خود در شورای سوم به اعضای تازه وارد شورای چهارم است. شاید این یادآوری در روزهای نخست شورای چهارم که اعضای جدید هنوز با روند کار شورا و آیین نامه آن چندان آشنایی نداشتند، جالب توجه بود، اما بعد از گذشت بیش از یک سال و آشنایی همه اعضا با سوابق، مصوبات و روند کار شورا، اکنون این یادآوری کمی عجیب به نظر می رسد. سال بد برای همشهری شورایی‌ها سال گذشته را به سالی کابوس وار برای روزنامه همشهری تبدیل کردند. تذکرات متعدد شورا نسبت به عملکرد این روزنامه، از جمله چاپ نشدن مصاحبه علی صابری درباره اشتغال زنان و نصفه چاپ شدن یادداشت محمدمهدی تندگویان، در نهایت اعضا را به این نتیجه رساند که طرحی را برای نظارت بر عملکرد روزنامه همشهری تدوین کنند. طرحی که در بین اصولگرایان شورا، از جمله پرویز سروری و رضا تقی پور، منتقدان بسیاری داشت. با این حال، برخی دیگر از اعضا معتقدند روزنامه همشهری به «غول عظیم اقتصادی» تبدیل شده که نیاز به نظارت بر عملکرد دارد. آنها تاکید می‌کنند که قصدشان ایجاد «رکن دو» در همشهری و تشکیل شورای تیتر و سردبیری برای روزنامه نیست. شاید همین نکته را بتوان نشانه‌ای از نظارت قوی تر شورای چهارم نسبت به دوره‌های قبلی شورا دانست؛ چیزی که شورایی ها به آن بسیار افتخار می‌کنند و رسیدگی به حوادثی مثل حادثه گود ایران زمین، گود شهید خدامی، آتش سوزی خیابان جمهوری، واژگونی اتوبوس اسکانیا، آتش سوزی خیابان پامنار، حادثه فوت کارگر تفکیک زباله و ماجرای بوستان مادر را به عنوان مثال‌های آن ذکر می‌کنند. گرچه در این دوره شورا تا اینجای کار از گزارش های حسابرسی، مهمترین ابزار شورای سوم برای نظارت مالی بر عملکرد شهرداری خبری نیست، اما باید اذعان داشت که شورا نسبت به مسائل شهری حساس تر شده و واکنش‌های جدی تری نسبت به خطاهای مدیریت شهری نشان می‌دهد؛ واکنش هایی در حد درخواست استعفای شهردار از سوی محسن سرخو و طرح سوال از شهردار از سوی حافظی. در نتیجه می‌توان امیدوار بود پایان دوره چهار ساله شورای چهارم با دستاوردهای خوبی برای تهران همراه باشد. سال اولش که بد نبوده و می‌گویند مُشت نمونه خروار است. انتهای پیام/
93/08/18 - 12:45
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 92]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها