واضح آرشیو وب فارسی:فارس: اتاق اخبار کاغذی-18 آبان 93
«سرافراز» بر فراز رسانهها
انتخاب رئیس جدید سازمان صدا و سیما، اما و اگرهای مذاکرات هسته ای در مسقط و آغاز نمایشگاه مطبوعات مهمترین سرخط روزنامههای اصولگرا و اصلاح طلب امروز بود.
خبرگزاری فارس- سرویس سیاسی؛ انتخاب رئیس جدید سازمان صدا و سیما، اما و اگرهای مذاکرات هسته ای در مسقط و آغاز نمایشگاه مطبوعات مهمترین سرخط روزنامههای اصولگرا و اصلاح طلب امروز بود. *وطن امروز «ماموریت تاریخی سرافراز» تیتر یک روزنامه وطن امروز است که برای انعکاس حکم رهبر معظم انقلاب برای محمد سرافراز برای یک دوره 5 ساله ریاست بر سازمان صدا و سیما انتخاب کرده است. مجتبی اصغری در یادداشت روز این روزنامه با عنوان « 2 روی سکه دیپلماسی آمریکا» نوشته است: همهگیر شدن برخی پیشفرضهای غیر علمی درباره عملکرد دستگاه سیاست خارجی آمریکا حقیقتا نمایه مناسبی از میزان ضعف تحلیل و سهلاندیشی غیر قابل باور برخی دیپلماتها و سیاستمداران ایرانی در دورههای مختلف است. فرضیه جالب توجه «صلحطلبی دموکراتها» و «جنگطلبی جمهوریخواهان» از همین دست پیشفرضهاست که بیشک از بالادست دیپلماسی ایرانی به تحلیل مردم کوچه و بازار راه یافته است. فارغ از اینکه سنگینترین تحریمها ضد ایران در دوره دموکراتها وضع شده و در مقابل بزرگترین پیشنهادات و تعاملات دو طرف نیز در زمانه قدرت گرفتن جمهوریخواهانی همچون ریگان و بوش صورت گرفته است! از ماجرای افتضاح سیاسی «ایران کنترا» در دوره ریگان که در کشورمان به «ماجرای مکفارلین» شهره است تا قضیه وقاحتآمیز پیشنهاد سازش دولت خاتمی که در آمریکا به «معامله بزرگ» دوره بوش پسر مشهور شد و جز بدنامی قرار گرفتن در «محور شرارت» هیچ برای دولت اصلاحات به بار نیاورد! اصغری ادامه می دهد: با این تصویرسازی غلط، هرگونه تلاشی از سوی آمریکا برای ارتباطگیری با ایران تعبیر به «پذیرش قدرت ایران» و تغییر آمریکا و علاقه به بستن پیمان سازش با اصلاحطلبان یا اعتدالیون ایرانی میشود! تزهای مضحکی همچون «قیام دولت آمریکا ضد اسرائیل» با هدف «آشتی با ایران» نیز از جانب برخی دیپلماتهای عالیرتبه در همین فضا ارائه شده است! به این ترتیب کارکرد سیاست دوگانه دستگاه دیپلماسی آمریکا که در بازی لابی مشترک «جنگ و صلح» همچون 2 لبه یک قیچی عمل میکنند، همیشه پنهان نگاه داشته شده است. در ادامه این یادداشت آمده است:مدیران دستگاه سیاست خارجی آمریکا گاه فتیله جنگ و تحریم و تهدید را بالا میکشند و گاه از درک پیام مردم ایران سخن میگویند. هر چه هست آمریکا ناگزیر از پذیرفتن ایران و بسیار مشتاق به انجام توافقی جامع در زمانی کوتاه است. بزرگترین مدعای این تحلیل نیز توجه به عطش ششلولبندان بازنشسته جمهوریخواه و تمسک آنها به ادعاهای نئولیبرالی است. باشگاهی قدیمی که با بازسازی گفتمانی در قالب تیمی «عملگرا» همراه با دموکراتها پرچم «لابی صلح» را با هدف کاهش هزینههای آمریکا در دوره افول قدرت بالا برده است. درک این پازل چندان هم کار سختی نیست، فقط نباید اسیر ظواهر شد و بر سر میز مذاکره «ساده» بازی کرد! برای انعقاد یک «توافق خوب» با آمریکا مهم است که برای چندمین بار به تکنیک قدیمی امتیازدهی بیحساب توأم با عبور از خطوط قرمز نظام با هدف جلب رضایت آمریکا و اعتمادسازی بیهوده متوسل نشده و در مقابل تغییر آرایش دستگاه دیپلماسی آمریکا به بهانه انتخابات سنا، مانوری متقابل اجرا کنیم. تاکید بر جدی بودن حساسیتهای جامعه ایرانی نسبت به ادامه برنامه هستهای صنعتی کشورمان، خطوط قرمز تبیین شده توسط رهبر انقلاب و اهمیت جلب رضایت مجلس شورای اسلامی بخش مهمی از ابزارهای چانهزنی بر سر میز مذاکره است. حسین قدیانی نیز در ستون نگاه روز این روزنامه با عنوان « امان از این تفاوت ها و تشابه ها » می نویسد: وقتی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی، هر توافقی را بهتر از عدم توافق میداند، آن هم در شرایطی که اوباما و جان کری دقیقا عکس ایشان، بر منافع ملی آمریکا اصرار دارند و عدم توافق را بهتر از توافق بد با ایران میدانند، معالاسف باید حق بدهم به جناب نوبری، آن عصر پاییزی که در راهپله روزنامه گرفتمش به حرف با این پرسش گمانم اساسی که «عاقبت آیا دیپلمات متعهد داریم یا نه؟» - چرا نداریم، همین لاوروف و جان کری! قدیانی در ادامه با انتقاد از ظریف می نویسد: واقعا چرا جناب ظریف؟! چرا منافع کاخ سفید برای اوباما و جان کری مهم است اما از نظر شما هر توافقی با 1+5 بهتر از عدم توافق است؟! آیا با این جمله که معالاسف چکیده استراتژی شما در مذاکرات است، منافع ملی جمهوری اسلامی استیفا میشود؟! شگفتا! آن که باید متعهد به باطل باشد، سفت و سخت موضع شیطانی خود را چسبیده، نم هم پس نمیدهد، این سو که باید متعهد به حق مسلم ملت خود باشد، صرفنظر از این حق مسلم میکند و در خاک دشمن، جلوی چشم دشمن، درددلهای انتخاباتی خود را با خصم در میان میگذارد! چه مسرور میشدیم تفاوت میان وزیر خارجه آمریکا و وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی در چیزهای دیگری دیده میشد، نه اینکه جان کری، آن را بگوید و جناب ظریف، این! آیا زیبنده است که برای طرف ایرانی، صرف توافق، اصل باشد و برای طرف غربی، نفع جبهه بطالین عالم، بویژه اسرائیل؟! در ادامه این یادداشت آمده است: از میدان دیپلماسی برگردیم به صحنه رزم. اینجا وضعمان بهتر است، خیلی بهتر است! اینجا وقتی میگویی «سردار متعهد» حتی خود دشمن هم یاد ژنرال بختبرگشتهاش یعنی پترائوس نمیکند بلکه همهجا سخن از تعهد حاجقاسم سلیمانی بر منافع ملی است. تعهدی متمایز که البته با تخصصی ممتاز عجین شده است. فرمانده سپاه قدس، کیلومترها جلوتر از خط مقدم امالقری، زیرکانه دشمن را عقبِ عقبِ عقب نگه داشته تا بلکه دیپلمات ما از موضع عزت و غرور با دشمن سخن بگوید. افسانههایی که درباره سردار چفیهبهدوش سپاه خامنهای ساخته شده، بعضا این تصور را در اذهان دامن میزند که این مرد هر چه میپوشد، جلیقه ضدگلوله است! لیکن عکسهای حاجقاسم، چیز دیگری میگوید! بررسی دیگر روزنامه صبح امروز در همین خبر بروزرسانی می شود
93/08/18 - 10:17
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]