واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: چرا نگهداری از حیواناتی مانند ببر و شیر و خرید و فروششان جرم نیست؟
به نظر میرسد که طراحان این ماده واحده روی نکتهای دست گذاشتهاند که اولویت چندانی ندارد و چه بسا با طراحی یک دستور العمل در نهادهای انتظامی قابل رفع و رجوع به نظر میرسید نه اینکه در قالب قانون مجازات اسلامی به آن بپردازیم و حتی آنقدر با آن دست بالا برخورد کنیم که مجبور شویم مراکزی برای نگهداری سگ ها در نیروی انتظامی، مامورانی کارآزموده برای ضبط این حیوانات و در نهایت شعبی از دادگاه برای صدور رای درباره مقصد انتقال سگ ها به کار بگیریم!
کد خبر: ۴۴۷۸۴۱
تاریخ انتشار: ۱۷ آبان ۱۳۹۳ - ۱۸:۵۰ - 08 November 2014

«نگهداری از حیوانات مضر به خصوص سگ» قرار است جرم انگاشته شده و مستوجب مجازات باشد؛ این را طرحی میگوید که با امضای 32 نماینده به هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی تقدیم شده تا در دستور رسیدگی قرار گرفته و در صورت تصویب، مراحل قانونی شدنش پی گرفته شود.
به گزارش «تابناک»، در حالی که کاهش جمعیت گونههای مختلف حیات وحش کشور در سایه شکار بی رویه، از بین رفتن زیستگاه ها و مشکلات و معضلات طبیعی و غیر طبیعی دیگر به شدت نگران کننده به نظر میرسد و موجب شده پیشنهاداتی مانند ممنوع شدن شکار تا چند سال مطرح شود، از جمله مسائلی که به شدت نگران کننده به نظر میرسد، بی تفاوتی نمایندگان مجلس به این اوضاع است.
این بی تفاوتی اعضای قوه مقننه در حالی عجیب تر جلوه خواهد کرد که میبینیم به تازگی برخی از نمایندگان مجلس طرحی را تنظیم کرده و برای بررسی تقدیم هیات رئیسه مجلس نمودهاند که در آن افزودن مجازات های نگهداری از سگ و گرداندن آن در معابر عمومی به قانون مجازات اسلامی درخواست شده و البته سر و صدای زیادی به راه انداخته است.
این طرح که با عنوان «الحاق یک ماده به قانون مجازات اسلامی» تنظیم شده، مادهای با چهار تبصره را در بر میگیرد که درخواست کنندگان خواستار افزوده شدن آن به عنوان ماده 642 به قانون مجازات اسلامی هستند و در مقدمه آن، دلایل توجیهی ارائه آن را این گونه ذکر کردهاند:
«یکی از معضلاتی که در سالیان اخیر در کشور اسلامیمان بروز کرده و متاسفانه به صورت علنی در شهرهای بزرگ دیده میشود، نگهداری از حیوانات مضر به خصوص سگ و گرداندن آنها در خیابان ها و معابر عمومی است. این مساله به خصوص در کلانشهرهایی مانند تهران بیشتر دیده میشود. رواج سگ گردانی و نگهداری از آن علاوه بر مضرات بسیار زیاد بهداشتی و زیان آور بودن برای سلامت عمومی، یک معضل فرهنگی اجتماعی و نوعی تقلید کورکورانه از فرهنگ مبتذل غربی است. لذا جهت جلوگیری از روند فزاینده سگ گردانی در معابر و نگهداری از آن در آپارتمان ها و منازل، طرح زیر تقدیم مجلس شورای اسلامی میشود.»
و پیرو این مقدمه، ماده واحده 642 این گونه درج شده است:
«هر کس به گرداندن یا بازی کردن با حیواناتی از قبیل سگ و میمون که گرداندن آنها در انظار، اماکن عمومی یا معابر، به فرهنگی اسلامی یا سلامت و آرامش اطرافیان به ویژه زنان و کودکان آسیب میرسانند، اقدام نماید یا آنها را مورد معامله قرار دهد یا در خانه خود نگهداری نماید و به اخطار مامورین انتظامی ترتیب اثر ندهد به جزای نقدی از ده تا یکصد میلیون ریال یا شلاق تا 74 ضربه و ضبط حیوان محکوم می گردد.
تبصره 1. غیر از سگ فهرست سایر حیوانات نجس العین و خطرناک و مضر برای سلامت عمومی نیز ظرف سه ماه از تاریخ تصویب این قانون توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تصویب و اعلام میگردد.
تبصره 2. حیوان ضبط شده حسب تشخیص دادگاه صالح توسط نیروی انتظامی به باغ وحش، جنگل یا بیابان، مناسب وضعیت حیوان منتقل میشود و کلیه هزینه های نگهداری تا پایان مرحله انتقال آن، بر عهده مرتکب خواهد بود.
تبصره 3. مامورین انتظامی، مزرعه داران، باغداران، گله داران و شکارچیان دارای مجوز چنانچه در راستای شغل خود از سگ استفاده نمایند، مشمول این ماده نمیباشند.
تبصره 4. نشر یا ترویج سگ بازی یا سگ گردانی توسط رسانههای مکتوب یا غیر مکتوب جرم است و هر یک از مسئولین نشر و ترویج حسب مورد به شلاق تا 74 ضربه و حبس 3 تا 6 ماه محکوم میگردد.»
آنچه واضح است، فارغ از آنکه اشکالاتی (مانند مضر فرض کردن سگ) در مقدمه به چشم میخورد که میتواند پایههای استدلال مفروض طرح را سست جلوه دهد، آن گونه که از ماده واحده مکتوب شده بر میآید، هدف اصلی این طرح مقابله با سگ گردانی است که نه شیوع زیادی دارد و نه –همانگونه که چند بار در متن طرح به آن اشاره شده،- جز در برخی محلات چند شهر بزرگ، اثری از آن در جای دیگری از کشورمان به چشم میخورد.
بدین ترتیب به نظر میرسد که طراحان این ماده واحده روی نکتهای دست گذاشتهاند که اولویت چندانی ندارد و چه بسا با طراحی یک دستور العمل در نهادهای انتظامی قابل رفع و رجوع به نظر میرسید نه اینکه در قالب قانون مجازات اسلامی به آن بپردازیم و حتی آنقدر با آن دست بالا برخورد کنیم که در صورت تبدیل شدن این طرح به قانون، مجبور شویم مراکزی برای نگهداری سگ ها در نیروی انتظامی، مامورانی کارآزموده برای ضبط این حیوانات و در نهایت شعبی از دادگاه برای صدور رای درباره مقصد انتقال سگ ها و دیگر حیوانات مضر تعیین و به کار بگیریم!
همه این ها در حالی است که وقتی پای نگهداری گونههای مختلف جانوری در شهر ها میشود و هر روز از یک گوشه خبر رها شدن ببر، پلنگ، شیر، طاووس، مار، عقاب و دیگر حیوانات به گوش میرسد، هیچ قانونی برای مقابله با نگهداری کنندگان این حیوانات، خریداران و فروشندگان، وارد کنندگان و تکثیر کنندگان در دسترس نیست و به عنوان مثال هیچ کسی از خود نمیپرسد که چگونه امثال در حال انقراضی چون خرس یقه دار بلوچی از سیرک سر در میآورد؟
اگر به این ابهامات، مواردی چون مجاز نبودن محیط بانان در استفاده از سلاح های سازمانی که گاه نزدیک ترین همراهان حیات وحش کشور را به مشکلات جدی مبتلا میکند بیافزاییم، آن زمان درخواهیم یافت که گلایه از نمایندگان بابت بی توجهی به این مشکلات و پرداختن به پدیده نگهداری از سگ و ممنوع دانستن نگهداری این حیوان در منازل، محل تامل دارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]