تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867326204
بخشش‌های بزرگی که دیده نشد
واضح آرشیو وب فارسی:الف: بخشش‌های بزرگی که دیده نشد
تاریخ انتشار : شنبه ۱۰ آبان ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۵۸
سر و صدای اعدام بلندتر از بخشش است، شاید به همین خاطر است که صدای اعدام ریحانه جباری همه مرزهای قضاوت‌های درست و نادرست را درمی‌نوردد، اما مختومه شدن ۳۷۵ پرونده قصاص با بخشش اولیای دم در سال گذشته، یک خط خبر ساده می‌شود. به گزارش جام جم؛ خبر ظاهرا هرچه تلخ تر باشد، فراگیرتر و وسیع تر می شود، خصوصا که به دست کسانی برسد که اهلش نیستند و فقط حواشی و پر و بال دادنش را بلد باشند، همین می شود که همان اعدام که می توانست به بخشش ختم شود، به گواه همه نزدیکان به پرونده و حتی خانواده مقتولان، به چوبه دار می رسد و نااهلان البته منتظر پرونده بعدی می مانند. در این میان نقش رسانه ها نیز بسیار مهم است.رسانه که آمده حق مردم را مطالبه کند و از زبان جامعه حرف بزند، اگر قاعده بازی را بلد نباشد، تیشه ای می شود به ریشه بعضی ها.این بعضی ها می توانند همین قاتلان قصاص شده باشند که تازه ترین اش ریحانه جباری است. اکنون یک هفته از مرگ او بر بلندای چوبه دار می گذرد، اما برخی رسانه ها هنوز دست بردار پرونده او نیستند. اصرار بر این است که او بی گناهی است که خونش هدر رفته، در حالی که پرونده اش خلاف این را نشان می دهد.شاید برای ما رسانه ها نوعی خودزنی باشد، ولی در میان ما کسانی هستند که به نام دفاع از قاتل، او را از چاله به چاه می اندازند و گره پرونده اش را کورتر می کنند.برای ریحانه جباری که این طور شد، قبل ترش هم برای بهنود شجاعی و کمی قبل تر برای دلارام دارابی.این سه نفر در عنفوان جوانی اعدام شدند چون دستشان به خون یک انسان آغشته بود، ولی آنچه که شانس بخشیده شدن را از آنها گرفت، تاختن برخی رسانه ها و افراد به آبروی خانواده مقتول بود؛ یعنی ورق برمی گشت، قاتل کسی می شد که به او ظلم شده و مقتول کسی که باید کشته می شده است.اما تجربه نشان داده اولیای دم تاب چنین انگ هایی را ندارند، آنها دلجویی می خواهند، ادبیاتی که حق را به آنها بدهد و راه را برای دفاع از خون عزیز از دست رفته باز بگذارد.ولی در پرونده های جنجالی قتل که رسانه ها به کمک برخی اشخاص، دادگاهی موازی با دادگاه اصلی تشکیل می دهند، این فرصت ها از بین می رود.همین است که در پرونده های پرحاشیه و جنجالی نباید انتظار بخشش داشت و از اولیای دم جری شده که مرده اش را مظلوم می بیند و قاتلش را کسی که دیگران برایش سینه می کوبند، انتظار مهربانی.این مفهوم، این روزها در شبکه های اجتماعی نیز دست به دست می شود، کامبیز نوروزی، وکیل دادگستری می نویسد: جان و شرف و زندگانی آدم ها اسباب سرگرمی یا استفاده سیاسی نیست که با احساسات سطحی یا رفتارهای ناپخته و بهره برداری های سیاسی آن را نابود کرد، بویژه آن که این قبیل حرکت ها در ترغیب و تشویق اولیای دم به عفو نیز عاجز است.مخاطب نوشته های او دو گروه هستند، اول کسانی که صادقانه قصد خدمتی دارند که به زعم او باید قواعد وساطت را بدانند و دوم کسانی که به بهانه طلب عفو، پرونده های قتل را فرصتی برای تسویه حساب های سیاسی قرار می دهند که اینها باید بدانند رعایت اخلاق و حفظ حرمت جان و مال و شرف انسان ها (چه قاتل و چه مقتول) واجب است اما فارغ از این توصیه ها آنچه نوشته های او در دنیای مجازی را به بحث کشانده، آمارهایی است که ارائه می دهد.او می نویسد در دو ماه نخست سال ۹۳ فقط در تهران ۲۵ نفر از محکومان به قصاص بدون آن که مثلا دیدبان حقوق بشر و سازمان عفو بین الملل و وزارت خارجه آمریکا بیانیه بدهند و کمپین برایشان تشکیل شود، از سوی اولیای دم عفو شده اند که بیش از نیمی از آنها حتی دیه نیز دریافت نکرده اند.رهایی ۲۵ نفر از اعدام، آن هم فقط در پایتخت و فقط در طول دو ماه فروردین و اردیبهشت از اتفاقی بزرگ در کشور حکایت دارد که میل اولیای دم ایرانی به بخشش را نشان می دهد، اما بخششی مشروط بر آرامش و دور از جنجال.این عددها به آماری که غلامحسین محسنی اژه ای، معاون اول رئیس قوه قضاییه ارائه می دهد بسیار نزدیک است، آماری که راوی بخشش ۳۷۵ محکوم به اعدام از سوی اولیای دم در سال ۹۲ است. ۳۷۵ عفو در طول ۳۶۵ روز کارنامه ای درخشان است که اولیای دم رقم زده و کاری کرده اند تا سهم هر روز سال از بخشش ها بیش از یک مورد باشد.در کشور ما البته همیشه این طور بوده و بخشش قاتلان همواره بر قصاص آنها ارجحیت داشته مثل اولیای دمی که چهارم آبان امسال در خلیل آباد، به حرمت آمدن محرم، قاتل را بخشیدند، یا آنها که بیست ودوم مهر در آبیک قزوین، آنها که نهم مهر در گرگان، بیست ودوم شهریور در بندرعباس، هفدهم خرداد در سیستان و بلوچستان، هفدهم اردیبهشت در جلفا، دو روز قبل از آن در نیشابور و نهم این ماه در گلستان حتی نسیم عفو را به سمت یک قاتل تبعه افغانستان نیز وزاندند.اما همه این عفوها یک ویژگی مشترک دارد و آن این که برای هیچ کدام از آنها جنجال به پا نشد، پای هیچ رسانه ای بویژه خارجی ها به میان نیامد و خانواده قاتل و مقتول فرصت یافتند از زجرهایی که می کشند برای هم بگویند که این رمز پایان خوش پرونده های قتل است.البته بخشش گرفتن نه تنها راه و چاه دارد، بلکه وقت و زمان هم می خواهد، خیلی از بخشش ها در زمان های خاص مانند ماه های رمضان ، محرم و صفر رخ داده؛ ایامی که از دیرباز در ذهن ما ایرانیان مسلمان ایام عزیزی بوده و یادآور رنج های ائمه و معصومین و گذشت هایشان در این دنیا.با این تفاسیر بهتر است کسانی که برای بخشش پیشقدم می شوند، از ظرفیت این زمان ها نیز به شکلی درست و تاثیرگذار استفاده کنند.آتش بیاری معرکه از نوع رسانه ایکامبیز نوروزی، وکیلی که در صفحه شخصی اش در یکی از شبکه های اجتماعی به نقد وساطت های آتش بیار معرکه پرداخته، از دو نفری یاد می کند که حالا سال هاست از اجرای حکم اعدامشان می گذرد؛ بهنود شجاعی و دلارام دارابی.هر دوی اینها سال ۸۸، یکی در تهران و دیگری در رشت بر دار شدند، چون همین جنجال ها دست و پا گیر پرونده شان بود.دلارام سال ۸۲ یکی از اقوام پدری اش را به طمع سرقت اموال او با ۱۶ ضربه چاقو کشته بود و بهنود سال ۸۴ در یکی از پارک های تهران در یک درگیری، جوانی را به قتل رسانده بود. هر دوی آنها محکوم به قتل عمد بودند و در انتظار اجرای حکم اعدام، اما اجرای حکم مرتب به تعویق می افتاد تا مگر اولیای دم رضایت دهند.اما این اتفاق هرگز رخ نداد، چون در پرونده دلارام که اتفاقا رسانه های خارجی برایش بسیار دل می سوزاندند، خانواده مقتول را به نوشتن نامه ای سرگشاده وادار کرد تا بنویسند پرونده دلارام برای برخی افراد سوژه شده تا بدون توجه به حقوق مقتول از آن استفاده سیاسی کنند، بویژه صحبت های مکرر وکیل مدافع دلارام با رسانه های خارجی که جایی برای عفو باقی نگذاشته.در پرونده بهنود شجاعی اما وضع بدتر بود که یک منبع مطلع در اجرای احکام آن را برای جام جم نقل می کند.او می گوید پدر مقتول (احسان) به بخشش راضی شده بود تا روزی که وکیل بهنود پرونده او را در مصاحبه با رسانه های خارجی بین المللی کرد.پدر احسان بعد از آن نظرش برگشت و گفت وکیل طوری حرف می زند که انگار پسر من اشتباه کرده مرده که در نتیجه همین حس ناخوشایند که رسانه ها مسببش بودند، بهنود را بالای دار برد.اینها همه درس است برای رسانه ها و برای همه کسانی که قصد پادرمیانی در پرونده های قتل را دارند تا کاری نکنند که قاتل را موجه جلوه دهند و با برانگیختن حس ترحم در مردم، افکار عمومی را وادار به حمایت از قاتل کنند.منبع مطلع ما در اجرای احکام معتقد است هر پرونده دو رو دارد که یک روی آن قاتل است و روی دیگرش مقتول و البته صاحبان خون که دوست دارند با کرامت و عزت ببخشند نه تحت فشار اتهام و توهین.او به پرونده ای اشاره می کند که در آن همین نگاه منصفانه، بخشش اولیای دم را به همراه آورد؛ پرونده ای مربوط به پسر جوانی در کرج که هنرمندان و سیاستمداران بسیاری سعی کردند رضایت اولیای دم را برایش بگیرند، اما نه این وساطت ها که گزارش یکی از روزنامه ها که روزگار سخت خانواده مقتول را روایت می کرد و بی آن که آنها را وادار به بخشیدن کند، فرزند از دست رفته شان را به پرستویی کوچ کرده تشبیه کرد که در نهایت منجر به بخشش اولای دم شد.اما هم این منبع مطلع و هم صمد خرمشاهی معتقدند در بیشتر موارد ماجرای قتل و مرگ یک انسان از زاویه دید خانواده او تحلیل نمی شود که ریشه مشکلات نیز همین است.خرمشاهی که وکیل بسیاری از این پرونده های جنجالی بوده، در گفت وگو با جام جم اذعان می کند که این جنجال ها و به حاشیه بردن ماجرا و افزودن شاخ و برگ به آن در به تفاهم نرسیدن خانواده قاتل و مقتول نقش غیرقابل انکاری دارد، بویژه اگر به دلایلی اصل ماجرا بزرگنمایی یا کوچک نمایی شده باشد.او می گوید در بسیاری از این پرونده ها برخی رسانه ها بویژه خارجی ها در دام حواشی گرفتار می شوند، به طوری که سعی می کنند جلوی قصاص را که حق طبیعی اولیای دم است، بگیرند بی خبر از این که منفعت طلبی آنها به ضرر قاتل تمام می شود.با این حال این وکیل دادگستری، ورود رسانه ها به پرونده های قتل را همیشه به عوض شدن نتیجه منجر نمی داند، مثل دو تجربه او در وکالت افسانه نوروزی و کبری رحمانپور که به کمک تلاش های رسانه ای هر دو از اعدام نجات یافتند. افسانه نوروزی سال ۷۶ محکوم به قصاص بود، اما چون موفق شد ثابت کند قتل در دفاع از خود اتفاق افتاده، سال ۸۳ آزاد شد.کبری رحمانپور نیز در بیست سالگی مادرشوهرش را با ضربات چاقو از پا درآورده بود، اما در طول سال های تحمل حبس، به کمک وکیل خود اثبات کرد که قتل را غیرعمد انجام داده که به گفته خرمشاهی، رسانه ها نیز در این راه کمک حال آنها بودند.ورود بی محابای رسانه ها و افراد مغرض به پرونده های جنجالی قتل از این بابت ایراد دارد که مغرضان فقط قاتل و خانواده او را می بینند و از مقتول و خانواده اش فاکتور می گیرند، در حالی که آسیب دیدگان واقعی ماجرای قتل، خانواده مقتول هستند. حال اگر این نادیده گرفته شدن همراه باشد با سیلی از توهین و افترا به مقتول، بسته شدن گارد خانواده مقتول و مقاومتش در برابر بخشش نخستین پیامد است که البته طبیعی نیز هست.پس تجربه نشان داده از اطلاع رسانی های مغرضانه و یکطرفه نه تنها آبی برای قاتل گرم نمی شود که اوضاع پرونده او پیچیده تر نیز می شود، مگر این که آنهایی که قصد خیر دارند و می خواهند خانواده قاتل و مقتول به تفاهم برسند، به گفته کارکشته های صلح و سازش، وضع دردناک اولیای دم را درک کنند، توضیح دهند که می دانند حق با آنهاست و به آنها حق می دهند که دنبال قصاص قاتل باشند، ولی چون بخشش همیشه شیرین تر از انتقام است، برای رضای خدا ببخشند.این ادبیات جواب نیز می دهد چون پایان ۳۷۵ پرونده قتل در سال گذشته با صلح و سازش سند محکم آن است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها