محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803736099
کاوه موسوی: هیچ کس نمی‌تواند به ورزشکار بگوید چرا بد نتیجه گرفتی!
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۵ آبان ۱۳۹۳ - ۱۱:۰۰
پرتابگر چکش تیم ملی دوومیدانی پس از ناکامی در بازیهای آسیایی گفت: هیچ ورزشکاری برای موفقیت خودش کم‌کاری نمی‌کند و هیچ کس در هیچ موقعیتی حق ندارد به ورزشکار بگوید چرا بد نتیجه گرفتی! کاوه موسوی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی ایسنا، درباره بازیهای آسیایی اینچئون، اظهار کرد: کارشناسانی که در حال حاضر از شرایط دوومیدانی ایران انتقاد می‌کنند تا الان کجا بودند؟ زمانی که چهار سال پیش از وضعیت دوومیدانی صحبت می‌شد هیچ کس علت موفقیت ما را بررسی نکرد و مشخص نشد که عامل موفقیت ما چه چیزی بوده، اما الان همه پیگیر این ماجرا هستند که چرا دوومیدانی به اینجا رسیده است؟ اگر همان زمان همه کارشناسان کمک می‌کردند و برنامه ریزی خوبی برای آینده انجام می‌شد الان هیچ کس درباره علت ناکامی دوومیدانی صحبت نمی‌کرد. او ادامه داد: شش ماه پیش فدراسیون اردوهای خود را برای بازیهای آسیایی آغاز کرد اما کمیته ملی المپیک حواسش به بازیهای آسیایی نبود و خیلی دیر به فکر برنامه‌ریزی برای این بازی‌ها افتاد و می‌خواست بهترین نتیجه را هم بگیرد. در واقع کمیته ملی المپیک دیر آمد و خواست زود هم برود! در صورتی که برنامه های کوتاه مدت نتیجه‌ای در بر ندارد. دوومیدانی رشته ای است که باید از 10 سالگی روی ورزشکار کار کرد و بنابراین اردوهای طولانی مدت یکی از شرایط کسب موفقیت است و با دو روز تمرین هیچ مدالی به دست نمی‌آید. موسوی درباره مصدومیت خود قبل از بازیهای آسیایی تصریح کرد: به دلیل این که برنامه‌هایمان را دیر شروع کردیم فشار روی بچه‌ها زیاد شد. همه تلاش کردند که عقب ماندگی چند ماهه را در فاصله سه ماه مانده به آغاز بازی‌ها جبران کنند و همین فشار، باعث شد که خیلی از ورزشکاران مصدوم شوند. من هم 18 روز قبل از آغاز بازی‌ها از ناحیه شانه راست دچار مصدومیت شدم و به تمرینات ادامه دادم، اما مصدومیت عضله من شدیدتر شد و قبل از مسابقات هر کاری کردم تا دستم بهبود پیدا کند این گونه نشد و تمرینات پرتابی را به درستی انجام ندادم. من اصلا نمیدانستم تاندون دستم پاره شده است. او ادامه داد: من حتی درباره این موضوع با احسان حدادی نیز صحبت کردم و او هم نظرش این بود که مصدومیتم خیلی جدی نیست و نباید به آن فکر کنم. زمانی که به اینچئون رسیدیم من به فدراسیون اعلام کردم که مصدوم هستم، اما تمام تلاشم را برای کسب موفقیت انجام می دهم. حتی اگر فدراسیون زودتر از مصدومیت من با خبر می‌شد هیچ تفاوتی نمی‌کرد. شرکت در بازیهای آسیایی حق من بود و اگر می دانستم فدراسیون نفر جایگزینی برای من دارد، خودم را عقب می‌کشیدم، اما چون کسی نبود، من تصمیم گرفتم خودم در اینچئون شرکت کنم. ملی‌پوش دوومیدانی ایران در پاسخ به این سوال که چرا با وجود مصدومیت به بازیهای آسیایی رفت، گفت: همیشه برای هر ورزشکاری شانس و امید وجود دارد. سجاد مرادی نیز آسیب دیده بود و توصیه همه این بود که به مسابقات نرود، اما اگر او می توانست بدود به راحتی مدال می‌گرفت، چرا که چهار نفر اول این ماده با خطا حذف شدند. بنابراین این موضوعات و تجارب گذشته من باعث شد که فکر کنم اگر به اینچئون بروم بهتر است چرا که امکان داشت اتفاقات طوری رقم بخورد که من با وجود مصدومیت مدال بگیرم. موسوی درباره نگفتن مصدومیتش به مسئولان فدراسیون توضیح داد: 20 روز قبل از آغاز بازیهای آسیایی آقای داوری با من تماس گرفتند و درباره وضعیتم با هم صحبت کردیم، اما دو روز بعد از این مکالمه من مصدوم شدم و چون از دستم عکس نینداختم متوجه میزان آسیب دیدگی خود نشدم و فکر کردم به زودی خوب می شوم و مشکلی در بازی‌ها نخواهم داشت. او در ادامه افزود: الان هم از این کار پشیمان نیستم و فکر می‌کنم بهترین تصمیمی که در آن زمان باید می‌گرفتم را گرفته ام. در مسابقه نمی‌توان کاری انجام داد و با دستی که تاندونش پاره شده است، نمی‌توان پرتابی انجام داد. ذهنیت مصدوم بودن خودش عاملی برای پایین آمدن عملکرد یک ورزشکار است. اگر یکی از پرتاب‌های من خطا نمی‌شد همین الان آقایانی که فدراسیون را می‌کوبند حرف‌های دیگری می‌زدند. چرا کارشناسان دست به دست هم نمی‌دهند تا با انتقادات سازنده آینده دوومیدانی را بهبود ببخشند؟ این مسائل گذشته و صحبت درباره آنها نیز چیزی را عوض نمی‌کند. باید از این تجارب استفاده کرد تا در آینده این اتفاقات تکرار نشود. بعد از بازیهای آسیایی، جهانی و المپیک عده‌ای درباره نتایج ورزشکاران صحبت می‌کنند، اما این موضوع فقط در چند روز اول است و با مرور زمان همه چیز فراموش می‌شود. پرتابگر چکش تیم ملی دوومیدانی درباره مقصران اصلی ناکامی دوومیدانی در اینچئون تصریح کرد: کمیته ملی المپیک از نظر من یکی از مقصران اصلی نتایج دوومیدانی است. وقتی مدیر سیستمی توسط این کمیته انتخاب می‌شود بنابراین خود این نهاد باید پاسخگوی عملکرد فدراسیونش باشد. کاری که کمیته می‌توانست برای همه ورزشکاران انجام دهد، انجام نداد. اما من از رییس فدراسیون رضایت کامل دارم ، فکر نمی‌کنم آقای داوری در راه آماده سازی تیم کم کاری کرده باشد. ما برنامه‌های زیادی برای بازیهای آسیایی اینچئون داشتیم، اما در فاصله سه ماه به آغاز بازی‌ها این برنامه‌ها عملی شد و این هیچ دلیلی نداشت جز نداشتن پول. به نظر من کمیته و وزارت در این جا مقصر هستند. اگر پول به اندازه کافی در اختیار فدراسیون قرار نگیرد، رییس فدراسیون چگونه می‌تواند شرایط را برای ورزشکارانش مهیا کند؟ او درباره نقش باشگاه ها در نتایج ضعیف دوومیدانی گفت: باشگاه‌ها نیز در نتیجه ضعیف دوومیدانی مقصر هستند، در این چند ساله عملکرد باشگاه‌ها بسیار افتضاح بوده است. در سال 86 دریافتی من از باشگاه حدود 30 میلیون تومان بود و امسال پیشنهاد باشگاه‌ها به من هشت میلیون بود. برای پذیرفتن این مبلغ باید غرورم را زیر پا می گذاشتم و اگر کاوه موسوی ملی‌پوش، هشت میلیون تومان بگیرد ،ورزشکار درجه دوم چه مقداری باید بگیرد؟ همین دلایل باعث می‌شود که در مسابقات باشگاهی شرکت نکنیم و این موضوع به تیم ملی هم ضربه وارد می‌کند. موسوی درباره رکوردهایش قبل از اعزام به بازیهای آسیایی اظهار کرد: مسابقاتی که من در بلاروس به عنوان بازیهای تدارکاتی شرکت کردم، بیشتر مسابقات قهرمانی کشور بود و من هر رکوردی که در آنجا به دست می‌آوردم به فدراسیون اعلام می‌کردم. به دلیل این که من به عنوان ورزشکار مهمان در این رقابت‌ها حضور داشتم فقط اجازه چهار پرتاب را داشتم و در همین پرتاب‌های محدود باید بهترین عملکرد را از خودم بر جای می‌گذاشتم. اینگونه نبود که من در مسابقه ای شرکت نکرده باشم و یا رکورد اشتباهی را به فدراسیون اعلام کنم. او ادامه داد: در دوران فشار تمرینات، کمترین پرتابم 69 متر و بیشترین آن 71 متر بود .من پرتابی بالای 73 متر نداشتم و اصلا این موضوع را به فدراسیون نگفتم که بالای 63 متر پرتاب کرده‌ام. تصمیمم این بود که در بازیهای آسیایی بهترین پرتاب را از خود بر جای بگذارم. فدراسیون در جریان تمام مسابقات من نبود و یک بار زمانی که چند دوومیدانی کار ایران برای شرکت در مسابقات در بلاروس به این کشور سفر کرده بودند نامه معرفی برای من ارسال کردند. کاوه موسوی درباره نتایج کلی کاروان ایران در اینچئون گفت: من در حدی نیستم که درباره نتایج کل کاروان دوومیدانی صحبت کنم، اما به نظر من ، برنامه‌های آماده سازی را خیلی دیر شروع کردیم. هدف همه بچه‌ها این بود که بهترین نتیجه را به دست بیاوریم و از لحاظ روانی فشار زیادی روی ما آمد و این فشار باعث مصدومیت‌های زیادی شد. تمرینات ما باید در زمستان برگزار می‌شد نه این که در شش ماه اول سال تمرینات را آغاز کنیم. بیش از این و به طور دقیق‌تر نمی‌توانم درباره مسائل دوومیدانی در بازیهای آسیایی اینچئون صحبت کنم، اما آنچه که می‌دانم این است که فدراسیون تقصیری نداشت. موسوی درباره برنامه‌های آینده خود گفت: اولین کاری که برای رفع مصدومیتم انجام می‌دهم این است که وضعیت آن را کاملا مشخص می‌کنم. باید با دکتر صحبت کنم که آیا احتیاج به عمل جراحی است یا خیر؟ امیدوارم هر چه زودتر خوب شوم و به ورزشم ادامه دهم. "ایوان" ، مربی من در نظر دارد با هزینه خود در ایران اردوی آمادگی برگزار کند، چرا که او هم ورزشکار است و در مسابقات المپیک و جهانی شرکت می‌کند. اگر این برنامه عملی شود من هم در کنار او تمرین می‌کنم در غیر این صورت برنامه خاصی ندارم. او درباره صحبت‌هایی که درباره کم کاری های ورزشکاران می‌شود، گفت: هیچ کس در هیچ جایگاهی قرار ندارد که به یک ورزشکار بگوید چرا نتیجه نگرفتی. این شخص می‌خواهد رییس فدراسیون باشد یا رییس کمیته ملی المپیک. چرا که هر ورزشکاری تمام زندگی خود را برای موفقیت گذاشته است و شخصی که یک بار طعم مدال را چشیده به راحتی از مدال نمی‌گذرد. هیچ ورزشکاری از 150 سکه بدش نمی آید و به راحتی از آن نمی گذرد و اگر بخواهد کوتاهی کند و یا به عمد نتیجه ضعیفی را به دست بیاورد به ضرر خودش است. هیچ کسی حق ندارد بگوید که ورزشکار کم کاری کرده و از او توضیح و یا توجیهی بخواهد. ورزشکاران ایرانی آنقدر خوب هستند که هیچ وقت خیانت نمی‌کنند؛ چه در حق خودشان و چه در حق مردم. زمانی که یک مدال به دست می‌آید ابتدا افتخارش برای ورزشکار و بعد برای کشورش است و هیچ ورزشکاری از این اتفاق بدش نمی‌آید. موسوی در پایان گفت: من هیچ اعتقادی به بدشانسی و خوش شانسی ندارم. چهار سال پیش زمانی که مدال نقره را به دست آوردم، همه از خوش شانسی کاوه موسوی صحبت می‌کردند، اما سوال من این است که این خوش شانسی در اینچئون کجا بود؟ هر ورزشکاری مانند یک سرباز است که برای موفقیت کشورش تلاش می‌کند. اگر ما نتیجه می‌گرفتیم ، درواقع فدراسیون موفق شده بود و اگر فدراسیون موفق شود در واقع برنامه‌های کمیته ملی المپیک است که به بار نشسته است. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
ورزش
پربازدیدترینها