واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: سرداراني در نوك پيكان نبرد
در دفاع مقدس بسياري از معادلات نظامي جهان تغيير كرد.
نویسنده : عليرضا محمدي
رزمندگاني كه بسياري از آنها شايد حتي يكبار هم اسلحه بردست نگرفته بودند تحت امر فرماندهاني غالباً جوان بر مدرنترين سلاحها و خبرهترين ژنرالهاي دشمن فائق ميآمدند و همانطور كه حضرت امام خميني(ره) فرموده بودند: «هر روز جنگ براي ما بركتي داشت» با اتكا به قوه الهي، ميادين جنگ را مشحون از ابتكارات و خلاقيتهاي خويش ميساختند. آئين فرماندهي در دفاع مقدس نيز يكي از مواردي بود كه شايد نظيرش را در كمتر نيروي نظامي ميتوان مشاهده كرد. اين فرماندهان هرگز از پشت بيسيمها و در دل قرارگاهها با رزمندگان ارتباط برقرار نميكردند، بلكه در بسياري از مواقع خود آنان به دل خطوط دشمن يورش ميبردند و متعاقب آن نيروهاي رزمنده در پيشان روان ميشدند. مروري بر نحوه شهادت سه نفر از فرماندهان توانمند لشكرهاي خطشكن دليلي واضح بر اين مدعاست. شهيدان مهدي باكري، عباس كريمي و محمد ابراهيم همت. راكب موجهاي دجله مهدي باكري فرمانده لشكر 31 عاشورا در 25 اسفندماه 1363 و در عمليات بدر به شهادت رسيد. در اين عمليات رزمندگان كه پيشتر و طي عمليات خيبر جزاير مجنون را تصرف كرده بودند، بايد از دجله عبور كرده و جاده العماره ـ بصره را به تصرف خود در ميآوردند. اشغال اين جاده ميتوانست تا حد زيادي ارتباط شمال به جنوب عراق را تحت كنترل درآورد و اين امر به قدري براي دشمن مهم بود كه طي عمليات خيبر براي اولين بار از تسليحات شيميايي به شكل گسترده بهره برد. اسفندماه 63 و طي عمليات بدر، تلاش مجدد رزمندگان براي تصرف اين جاده دوباره دشمن را به وحشت انداخته بود. اما شرايط جغرافيايي خاص منطقه كه از پوشش نيزارهاي هور و همچنين آبگرفتگي و باتلاقها مملو بود، باعث شده بود تا تنها سه گردان از نيروهاي كشورمان بتوانند خود را به غرب دجله برسانند. يكي از اين سه گردان متعلق به لشكر 31 عاشورا بود كه فرمانده اين لشكر يعني حاج مهدي باكري شخصاً در ميان نيروهايش حضور يافته بود. حاج مهدي رفته بود تا از نزديك براي تسلط رزمندگان بر جاده نظارت داشته باشد اما عدم الحاق ساير نيروها باعث شد تا اين سه گردان با تلفات بسياري مجبور به عقبنشيني شوند. يكي از كساني كه جاماند خود مهدي باكري بود كه حتي جسدش نيز برنگشت و سوار بر موجهاي خروشان دجله مفقود شد. نوك پيكان درگيري عباس كريمي فرمانده مظلوم لشكر 27 محمدرسول الله در تاريخ 23 اسفندماه 1363 در بدر و منطقه عملياتي هور به شهادت رسيد. در خصوص عمليات بدر توضيحاتي داديم. اما طي اين عمليات درحالي كه بخشي از يگانهاي لشكر 27 خطوط پدافندي خود را در جزيره مجنون و هور ايجاد كرده بودند، حاج عباس كريمي براي سركشي به اين نيروها و همچنين بازديد از خطوط مقدم رهسپار مجنون شده بود. سردار نصرتالله اكبري فرمانده گردان مالك در خصوص حضور و نحوه شهادت عباس كريمي ميگويد: ما در نوك پيكان درگيري با دشمن قرار داشتيم. يكدفعه ديدم حاج عباس از سمت راست ما روي ركاب يك تانكر آبرسان غنيمتي عراقي ايستاده و به سمتمان ميآيد. با ديدنش تعجب كردم. زيرا او از خط مقدم درگيري هم فراتر رفته بود. از او خواستيم به عقب برگردد. در همان حال خبر آمده بود تانكهاي عراقي گردان شهادت را كه همگي آرپيجي زن بودند پس زده و پيش آمدهاند. در چنين شرايطي ماندن فرمانده لشكر به صلاح نبود. عاقبت حاج عباس با اصرار ما برگشت. اما هنوز يك كيلومتري دور نشده بود كه با شليك موشك كاتيوشاي دشمن به شهادت رسيد. نبرد تا پاي جان حاج محمد ابراهيم همت فرمانده توانمند لشكر 27 محمدرسول الله پيش از حاج عباس كريمي بود. او در عمليات خيبر و در جزيره مجنون به شهادت رسيد. در خصوص وضعيت اين جزاير كه طول و عرضي حدود پنج در شش كيلومتر داشتند، بارها سخن گفته شده است. در خيبر دشمن براي اولين بار به شكل گسترده از تسليحات شيميايي بهره برد و با توجه به كوچكي جزاير مجنون، تمامي رزمندگان حاضر در آن در معرض جانبازي يا شهادت قرار داشتند. اما وقتي فرمان امام خميني(ره) مبني بر حفظ جزاير مجنون به اطلاع فرماندهان رسيد به نقل از سردار شهيد احمد كاظمي آمده است كه حاج همت پس از شنيدن اين فرمان اسلحهاي بردست گرفته و گفته بود: اگر قرار باشد چون يك نيروي عادي بجنگيم اين كار را ميكنيم تا حرف امام را جامه عمل بپوشانيم. ديري نپاييد كه حاج همت در همين عمليات خيبر و جزيره مجنون به شهادت رسيد. در حالي كه تا چندين ساعت كسي از شهادت مظلومانه او خبر نداشت و بيسر به ديدار مولايش اباعبدالله(ع) شتافته بود.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۳۹۳ - ۱۳:۰۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]