محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803371896
گزارشی پیرامون فرم و محتوای فتنه احتمالی آینده فتنه‌گران با بهانه اقتصاد و تحریم و تبعیض می‌آیند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزارشی پیرامون فرم و محتوای فتنه احتمالی آینده
فتنه‌گران با بهانه اقتصاد و تحریم و تبعیض می‌آیند
«فتنه» با هر بهانه‌ای که بروز کند و با هر تعداد جمعیتی که عزم براندازی نظام اسلامی را داشته باشد اما باید در نهایت بتواند از سد بصیرت خواص و مردم و از سد مقاومت عمومی ملت که برخاسته از دین و غیرت و مقاومت و اعتماد است، بگذرد.
پایگاه خبری انصار حزب الله نوشت: دشمنی که راه حمله نظامی را به روی خود بسته ببیند چه کار خواهد کرد؟! پاسخ مشخص است...«تلاش برای براندازی داخلی» تنها راه چاره‌ای است که در مقابل دشمن قرار دارد و یگانه امید دشمن برای از بین بردن طرف مقابل؛ ناآرام سازی مردم در کشور هدف و در ادامه موج سواری بر روی اعتراضات با هدف براندازی است. این اصل واضح را میتوان به دشمنی دیرینه آمریکا با ایران اسلامی نیز ربط داد و اینطور نتیجه گرفت که آمریکا پس از آزمودن هر نوع هجومی برای اسقاط انقلاب اسلامی ما و چشیدن طعم شکست در تمامی این نقشه‌های شوم؛ راه چاره‌ای غیر از براندازی داخلی ندارد. ابزار براندازی داخلی چیست؟ چگونه می‌خواهند غفلت‌زده‌ها را به خیابان‌ها بکشانند؟ ابزار اصلی دشمن برای براندازی داخلی چیزی غیر از عده‌ای غفلت زده که حاضر باشند بخاطر آمال و آرزوهای دشمن به خیابان‌ها بیایند و علیه یک نظام قانونی و مشروع دست به شورش بزنند، نیست. این نکته هم پر واضح است که همیشه عده‌ای در هر کشوری هستند که متوجه تهدیدات دشمن اصلی خود نیستند و عمداً یا سهواً نقش سربازان مسخ شده را برای دشمن بازی می‌کنند. مسئله اصلی اما دو چیز است. اول آنکه این عده‌ی غفلت زده آیا آنقدرها در اکثریت هستند که بتوانند نقش براندازی را ایفا کنند؟ و دوم آنکه کشاندن این عده به خیابان‌ها و انگیزه بخشی به آنها با چه بهانه‌ای صورت بگیرد؟ دشمن برای سؤال اول راهی غیر از آزمون و خطا و البته تلاش برای افزودن به تعداد اغتشاشگران در قالب پروژه‌هایی مثل «ملت‌سازی»! ندارد. در واقع اگر جمعیتی در اکثریت باشند، پس قاعدتاً توانایی اعمال خواسته‌های خود را نیز دارند و بر همین اساس است که دشمن ترجیحاً در این زمینه جز دیدن نتیجه کار در پایان آن، پس از اِعمال تمامی راهبردهای خود، چاره‌ای ندارد. اما نقطه ورود دشمن به عرصه ناآرام سازی داخلی، با ایجاد زمینه و گام گذاشتن در عرصه دوم اشاره شده یعنی بهانه تراشی برای به اغتشاش کشاندن غفلت‌زدگان و انگیزه بخشی به آنان صورت می‌گیرد. * پرونده دشمن برای دو ناآرام سازی بزرگ در ایران حقیقت آنست که آمریکا پس از پایان جنگ تحمیلی و ضرب شست سنگینی که صدام و همه متحدان جهانی‌اش از جمهوری اسلامی ایران چشیدند؛ تحقیقاً به این نتیجه رسید که راهی غیر از تلاش برای براندازی داخلی پیش روی خود ندارد. و برای همین حوادث فتنه‌بار سال 78 و پس از آن فتنه بزرگ سال 88 را ایجاد، سازماندهی و مدیریت کرد. نگاهی به این دو رخداد مهم، به وضوح نشان می‌دهد که دشمن چگونه در قبال آنها از روش‌های اشاره شده در بالا استفاده کرد. در سال 78، دشمن توانسته بود از پس سال‌ها تلاش توسط عده‌ای در جریان چپ (که بعدها اصلاح‌طلب نامیده شدند) و محافلی همچون حلقه کیان، القائاتی همچون آزادی ولنگارمآبانه، ضدیت با نظام دینی، غرب‌خواهی، خستگی از آرمان‌خواهی و تفکر سکولار را در ذهن عده‌ای بی‌بصیرت رسوخ دهد. این عده نیز با بهانه اعتراضات سیاسی و مدنی کم‌مایه‌ای همچون اعتراض به توقیف یک روزنامه به خیابان‌ها آمدند و دست آخر همانطور که در عموم اغتشاشات از قبل طراحی شده قابل رصد است؛ با اقدامات خود نشان دادند که قصد براندازی نظام اسلامی را دارند. فتنه سال 88 نیز دقیقاً با همین متد و البته با بهانه دیگری که اینبار «تقلّب در انتخابات» بود رخ داد. عده‌ای بودند که از سال 87 (یکسال قبل از بروز فتنه بصورت خیابانی) شروع به تشکیل ستادهای صیانت از آرا و صحبت‌هایی مثل اینکه «اگر نتیجه انتخابات سالم باشد، کاندیدای ما پیروز است»! را مطرح کردند که هر عقل سلیمی متوجه می‌شود معنای دیگر این اقدامات و صحبت‌ها این است که قرار است لزوماً رخدادی شبیه به «تقلّب» در انتخابات آینده روی دهد و باز هم قرار است رأی چندین میلیون نفر خوانده نشود! و شد آنچه که نباید می‌شد... عده‌ای غفلت زده و از روی عمد یا سهو، راه «خیابان» را برای پیگیری شبهات خود برگزیدند و در روزهای بعد نیز یادشان رفت که اصل بهانه‌شان برای آمدن به خیابان‌ها چه بود؟! زیرا دیگر شعار براندازی اصل نظام را سر می‌دادند، تصاویر بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی را پاره می‌کردند، امنیت مردم را مختل می‌کردند و مساجد را آتش می‌زدند. دشمنی که به خواب نمی‌رود! رخدادهای تلخ اشاره شده اما با نظر الهی، مدیریت مقام معظم رهبری با کمترین هزینه برای نظام اسلامی و مردم رفع شدند و عبرت‌های آنها و البته خاطره عملکرد خواص کشور در خوش‌فهمی، بد فهمی و دیرفهمی در این فتنه‌ها؛ در یاد تاریخ ماند. اما در این میان فهم ما از ذات و رفتار دشمن به روشنی خبر از این می‌دهد که طرف مقابل هنوز هم دست از طراحی پروژه‌هایی برای براندازی داخلی در ایران نکشیده است. حال سؤال اینجاست که دشمن اینبار را با چه میزانی از غفلت زدگان و با چه بهانه‌ای تلاش خواهد کرد تا به عرصه خیابان‌ها پای بگذارد؟! * فتنه آینده؛ شاید به بهانه اثرغیرملموس تحریمها و تبعیضی که نیست در اینجا تأکید می‌شود که محتوای پیش رو صرفاً از باب تفرّس (تلاش برای رؤیت آینده با مؤلفه‌های استدلالی) و دادن انذار به افکار عمومی پیرامون رخدادهایی است که در صورت بروز می‌توانند سلامت امنیت و نشاط جامعه را مورد تهدید قرار دهند. نگاهی به رفتارهای دشمن پس از فتنه سال 88 و نحوه مواجهه آمریکا با هژمونی نوظهور و فراگیر جهان امروز یعنی انقلاب اسلامی ایران، به روشنی نشان می‌دهد که دشمن با شراره‌افکنی که در جبهه جنگ اقتصادی علیه کشورمان آغاز کرده است، تلاش می‌کند تا با پروپاگاندا از بیرون و خیانت و بدفهمی کسانی در داخل پروژه‌ای را به پیش ببرد که به کلام بهتر میتوان آنرا «مدل ایرانیزه رخدادهای اوکراین» نام نهاد. مدلی که بر اساس آنچه که در کشور اوکراین رخ داد و منجر به براندازی دولت قانونی این کشور شد و ایضاً رهاوردی هم جز ناامنی برای مردم و معترضان اوکراینی نداشت؛ تلاش می‌کند تا سطح رضایت مردم را از برنامه‌های اقتصادی نظام و دولت کاهش دهد و همزمان اثر کم و ناملموس تحریمها را در نظر مردم تا آن اندازه بزرگ جلوه دهد که منجر به نارضایتی عمومی شود! برای مثال میتوان به این حرکت کمتر اشاره شده اما بارز جبهه دشمن و ایادی داخلی و خارجی او اشاره کرد که طی سه سال گذشته به ناگاه چنان به مسئله‌ای به نام «تحریمها» دمیده‌اند که آنرا به مسئله روز برخی سیاسیون، رسانه‌ها و برخی مردم بدل کرده‌اند. در این میان کمتر کسانی هم هستند که از خود و دیگران بپرسند چرا مسئله‌ای مثل تحریمها که از ابتدای وقوع انقلاب اسلامی در ایران در اعلی درجه خود علیه کشور و مردم اعمال می‌شده است و هیچگاه هم در حالتی از تخفیف! قرار نداشته است، به یکباره بعنوان معضل اصلی مطرح می‌شود! درباره آثار آن فریاد وامصیبتا سر داده می‌شود و عده‌ای در برخی سمت‌های اجرایی تمام فعالیت‌های خود را در ظاهر منوط به رفع این تحریمها کرده‌اند؟! پاسخ به این سؤال ساده است... دشمن، شبکه رسانه‌های صهیونیستی و عددی از ایادی داخلی دشمن در ادامه یک نقشه شوم باید با دمیدن بر این مسئله و پررنگ نشان دادن مشاکل اقتصادی (که البته در تمام کشورهای جهان هم با شدت و ضعف وجود دارند!) برخی از مردم را به سطحی از نارضایتی سوق بدهند که ژن شورشگری در آنها طغیان کند. * سرودن از تبعیض و بی‌اعتمادی و تحریمها جزء مقوّم فتنه اقتصادی در کنار مسئله تحریمها اما ارکان دیگری هم وجود دارد که باید به عنوان جزء مقوم برای پیشبرد نقشه فتنه اقتصادی به آنها نگاه کرد. اجزائی مثل مرثیه‌سرایی برای پایین بودن سطح معیشت، هشدار پیرامون وجود تبعیض در جامعه، اشاره به وجود فسادهای کلان! در کشور و مقولاتی از این دست. چندی قبل بود که یکی از چهره‌ها که انتسابی هم به یک بیت فخیم دارد در صحبت‌های خود این جمله را به کار برد: «جامعه‌ای که در آن تبعیض وجود دارد، آرام نیست». و صد البته عبارت اُخری یا مقصود نهایی از این جمله که بلافاصله به ذهن می‌آید این است: «در جامعه ما تبعیض وجود دارد و این بی‌عدالتی ضرورتاً به ناآرامی منجر خواهد شد»! به گزارش یالثارات، در کنار این جزء مفهومی برای جمله اشاره شده، اگر عملکرد نامطلوب گوینده جمله در فتنه سال 88 نیز در نظر آورده شود، به روشنی میتوان به این نتیجه رسید که جمله بیان شده (عمداً یا سهواً) در چه پازلی طرح شده است! و یا در مثال دیگر میتوان این بند از یادداشت یکی دیگر از اصلاح‌طلبان که چندی قبل در یک روزنامه نوشته بود را مورد اشاره قرار داد که از این گفته بود که اگر مردم در سال‌های دفاع مقدس در کنار حکومت مانده بودند به این دلیل بود که به نظام اعتماد داشتند! نجفقلی حبیبی، مدتی قبل هم در گفت‌وگو با روزنامه مردمسالاری مجدداً بحث اعتماد مردم! را پیش کشیده و تصریح کرده بود: «مهمترین سرمایه حکومت اعتماد عمومی است، هر عملی که موجب سلب اعتماد مردم شود بر دولت‌ها حرام است» و مجدداً باید گفت که عبارت اُخری این سخنان و نوشته‌ها نیز چیزی غیر از این نیست که اعتماد عمومی به حکومت هم‌اکنون خدشه‌دار شده و یا وجود ندارد! دقت شود که این یادداشت‌ها و سخنان نه در یک کرسی فکری و محفل آزاداندیشی که در رسانه‌ها مطرح شده‌اند و لذا نمی‌توان این قید را برای آنها قائل شد که مراد گوینده بحث ماهوی پیرامون اعتماد عمومی بوده است. چه اینکه پرسش این سؤال هم از گوینده این جملات قطعاً بی جواب خواهد ماند که چه شده است که در کنار تأکید اصلاح‌طلبان بر تأثیرگذاری غیر قابل تحمل تحریمها و وجود تبعیض در جامعه! به ناگاه یک نفر هم درباره «بی اعتمادی!» سخن می‌گوید؟! و دیگری بحث «تبعیض» را مورد اشاره قرار می‌دهد؟! دلیل دیگر، سخنان چند ماه قبل سعید حجاریان در گفت‌وگو با روزنامه اعتماد است. وی در صحبت‌های خود پیرامون تحریمها خواستار اطلاع رسانی بیشتر! در این زمینه شده و از عبارت «و ما ادریک مالتحریم»! (به این معنا که اثرات تحریمها بسیار بیشتر از تصور است) استفاده کرده بود. و البته هم‌او بود که چند ماه بعد در خلال یک مصاحبه از این گفته بود که تحریمها ابزار فشار آمریکا هستند و البته این سؤال پیش آمده را نیز بدون پاسخ گذاشت که «اگر تحریمها ابزار فشار هستند پس چرا اصلاح‌طلبان نیز بر پرفشارتر شدن این ابزار اصرار دارند؟!» جالب آنکه در ادامه این رخدادها و گفته‌ها، یک اتفاق عجیب دیگر نیز به تازگی رخ نموده و آن ایجاد گروهی مجازی در شبکه‌های اجتماعی است که به ترویج سبک زندگی و امکانات برخی متمکنین ساکن در تهران و خانواده‌های آنها می‌پردازد. این گروه مجازی ظاهراً هدف خاصی ندارد و فقط روایتگر لذت‌ها و امکاناتی است که اصطلاحاً «بچه‌های پولدار تهران»! در اختیار دارند اما نتیجه فعالیت‌های آن بروز این صحبت شکوه آمیز در برخی لسان‌ها و نوشته‌هاست که «این چه جامعه‌ای است که در آن عده‌ای تا این اندازه در وسعت به سر می‌برند اما عده‌ای دیگر با مشکلات اقتصادی مواجه‌اند»؟! پاسخ این شبهه البته مشخص است و آن اینکه همواره در هر جامعه‌ای هستند عده‌ای که به هر دلیلی در وسعت رزق به سر می‌برند و حکومت اسلامی هم نمی‌تواند مانع کسب درآمدهای مشروع آنان شود. نکته آنجاست که منش اصلی حکومت اسلامی نه تأیید این اشرافی‌گری‌ها که تشویق مردم به همیاری، عدم تبذیر، انفاق و خودداری از تجمل‌گرایی در زندگی است. و لذا اعتراض باید در جامعه‌ای صورت گیرد که حکومت، خود طلایه‌دار زیست اشرافی و له کردن مستضعفین است نه در جامعه‌ای که از رهبر گرفته تا مسئولان طراز اول آن، جملگی در سطحی معمولی‌ای از معیشت و امکانات قرار دارند و زیست اشرافی ندارند. با این وجود اما شاهد آن هستیم که پاسخ‌گویی به این شبهات در جامعه چندان مورد توجه نیست و به جای آن، این عملگری ایادی داخلی دشمن است که سعی بر دمیدن بر آتش ناراضی سازی مردم در عرصه اقتصادی دارند. * هشدار رهبری درباره «فتنه اقتصادی»/ چه باید کرد؟! مجدداً تأکید می‌شود که ان‌شاء‌الله تمام آنچه که گفته شد در حدّ یک گزارش تحلیلی باقی می‌ماند و چیزی به نام فتنه اقتصادی در کشور رخ نخواهد داد اما در روی دیگر سکه باید دانست که رصد حرکات آمریکا در قبال اغتشاشات کشورهایی مثل اوکراین، هنگ‌کنگ، ونزوئلا و دیگران که در چند سال اخیر رخ داده و یا در حال وقوع هستند به روشنی نشان می‌دهد که آمریکا و رسانه‌های آمریکایی تقلّای فراوانی برای اقتصادی کردن این اغتشاشات و دست آخر براندازی حکومت مرکزی این کشورها دارند. رخدادی که مدل واضح آن در اوکراین رخ داد. در ونزوئلا موفق نشد و در هنگ‌کنگ نیز آینده‌ای مبهم دارد و مشخص نیست که اغتشاشگران موفق به براندازی سیستم اجرایی هنگ‌کنگ بشوند یا خیر! در کنار این مسائل همچنین هرگز نمی‌توان از هشداری که مقام معظم رهبری در سخنرانی روز اول فروردین امسال خود در حرم مطهر رضوی مطرح کردند نیز غافل ماند. معظم‌له با اشاره تلویحی به مفهوم «فتنه اقتصادی» فرمودند: «افراد مؤثّر در دولت آمریکا و نظام آمریکا این را صریحاً گفتند، گفتند ما تحریمها را به‌وجود آوردیم و تشدید کردیم که مردم را ضدّ نظام، بکشانیم به خیابان‌ها؛ این را صریحاً گفتند که تحریم برای این است که انقلاب را ریشه‌کن کنند و مردم را در مقابل نظام اسلامی قرار بدهند.» در جمع‌بندی مطلب اما باید این نوید را نیز مطرح کرد که انقلاب اسلامی ایران با وجود آنکه در هجوم انواع تهدیدها و ددمنشی‌ها قرار گرفته است اما همواره بصیرت و حضور مردم در کنار خوش‌فهمی و زودفهمی خواص کشور بوده است که راه را بر پیروز شدن تهدیدها بسته است. «فتنه» با هر بهانه‌ای که بروز کند و با هر تعداد جمعیتی که عزم براندازی نظام اسلامی را داشته باشد اما باید در غایت نهایی خود بتواند از سدّ بصیرت خواص و مردم و از سدّ مقاومت عمومی ملت که استحکام گرفته از دین و غیرت و مقاومت و اعتماد است، بگذرد. گذری که البته تاکنون محقق نشده است و با نگاه تحلیلی میتوان اینطور نتیجه گرفت که به فضل الهی هرگز وقوع هم نخواهد یافت. چه اینکه دشمن در نگاه تحلیلی خود از فهم رفتارهای مردم ایران و تدیّن و ولایت مداری آنها غافل است و علی‌القاعده آنقدر در مسیر شکست حرکت خواهد کرد تا به اضمحلال برسد. مطلب فوق مربوط به سایر رسانه ها می باشد وخبر گزاری فارس صرفا آن را باز نشر کرده است بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی انتهای پیام/
93/07/28 - 11:43
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها