محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826594241
کنفرانس بازسازی غزه؛ دیپلماسی پس از جنگ
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
کنفرانس بازسازی غزه؛ دیپلماسی پس از جنگ
این تلقی استراتژیک در جبهه‌ی غرب وجود دارد که نتیجه‌ی جنگ غزه، تضعیف شدید گروه‌های مقاومت حماس و جهاد بوده و اینک باید در چارچوب کنفرانس بین‌المللی بازسازی غزه، ضمن تقویت تشکیلات خودگردان برای نفوذ در غزه، مجدداً فرایند صلح اعراب-اسرائیل را احیا کرد.
مقدمه هفته‌ی گذشته، در حالی که بیش از 2 ماه از جنگ رژیم غاصب صهیونیستی علیه غزه می‌گذشت، کنفرانس بین‌المللی بازسازی غزه با حضور بیش از 50 کشور و سازمان منطقه‌ای و بین‌المللی نظیر آمریکا، اتحادیه اروپا، سازمان ملل متحد و ... به میزبانی مصر در قاهره برگزار شد. کشورها و سازمان‌های شرکت‌کننده در نشست فوق، متعهد شدند حدود 4 میلیارد دلار برای بازسازی خرابی‌های غزه هزینه کنند. این در حالی بود که هیچ‌کدام از مقامات شرکت‌کننده در کنفرانس بین‌المللی بازسازی غزه، جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه را محکوم نکردند؛ بلکه به شکلی هماهنگ بر 2 محور «وعده کمک مالی» و «سازش بر اساس به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی و طرح دو دولت» تأکید کردند. لذا این پرسش مطرح می‌شود که چه ابعاد و اهدافی را می‌توان برای کنفرانس بازسازی غزه برشمرد؟ بازخوانی اهداف جنگ 50 روزه حجم آسیب‌هایی که به مردم غزه در طول 50 روز تجاوز رژیم صهیونیستی وارد شد، (این حجم بیش از 2150 شهید و نزدیک به 11 هزار نفر زخمی و تخریب 80 هزار واحد مسکونی و ... بود) جز در سایه‌ی حمایت کشورهای غربی و سکوت کشورهای عربی امکان‌پذیر نبود. در این خصوص عمده‌ی کشورهای عربی سکوت اختیار کرده و تنها برخی از آن‌ها صرفاً با صدور یک بیانیه، این حمله را محکوم کردند و نهادهایی مانند سازمان همکاری اسلامی و اتحادیه‌ی عرب نیز نتوانستند موضعی مؤثر اتخاذ کنند. مصر با بستن گذرگاه رفح و عربستان نیز با بحران‌سازی در عراق از طریق داعش، هر کدام به نحوی در تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه مشارکت کردند. آمریکا و اتحادیه‌ی اروپا نیز ضمن تروریست خواندن حماس، حملات اسرائیل به غزه را دفاع مشروع دانست و از آن حمایت کرد؛ اما اکنون همه‌ی کشورهای فوق در قالب یک دیپلماسی چندجانبه، خواهان رفع مشکلات غزه و بازسازی خرابی‌های ناشی از جنگ شده‌اند. اینکه چگونه می‌توان مواضع سیاسی و دیپلماتیک این کشورها و منطق حاکم بر کنفرانس بازسازی غزه را تحلیل کرد به این امر بستگی دارد که اهداف جبهه‌ی فوق در راه‌اندازی جنگ 50 روزه علیه غزه را مورد بازخوانی قرار داد. در این خصوص می‌توان به این نکته تأکید کرد که جنگ اسرائیل علیه غزه ناشی از هراس این رژیم از اتحاد فتح و حماس بوده است و به بیان دیگر بعد از شکست روند سازش، تشکیلات خودگردان برای بازسازی اعتبار خود، موافقت‌نامه همکاری با حماس را امضا و یک دولت وحدت ملی تشکیل داد. از آنجایی که همبستگی ملی در میان فلسطینی‌ها و تمایل تشکیلات خودگردان به سمت سازوکارهای مبارزاتی، بزرگ‌ترین تهدید علیه موجودیت رژیم غاصب صهیونیستی است؛ لذا مقامات این رژیم با بهانه قرار دادن موضوع ربایش سه یهودی شهرک‌نشین، جنگ علیه غزه را آغاز کردند. از این رو در این تحلیل گفته می‌شود هرگاه رژیم صهیونیستی با انزوای داخلی و منطقه‌ای روبرو شده، برای برون‌رفت از این انزوا، به بحران سازی جدیدی دست زده است که البته با توجه به مقاومت مردم غزه و پایداری مقاومت اسلامی به اهداف خود نرسید و نهایتاً خروج غزه از محاصره و آغاز بازسازی‌ها را پذیرفت. لذا در این تحلیل موضوع تهاجم 50 روزه به غزه، به عنوان سیاستی واکنشی و منفعلانه از سوی رژیم صهیونیستی قلمداد می‌شود. البته در این زمینه که مجاهدت‌های حماس و جهاد اسلامی در شکست دادن رژیم صهیونیستی نقشی اساسی داشته غیر قابل انکار است؛ اما به نظر می‌رسد سیاست اسرائیل در زمینه تهاجم به غزه و حمایت جبهه‌ی غربی و عربی در یک طرح راهبردی کلان قابل‌فهم است و بر همین اساس اسرائیل به اهدافی که پیش از تهاجم در نظر داشته، دست یافته است؛ چرا که اساس اشغال غزه به دلیل عدم توانایی رژیم غاصب صهیونیستی در چارچوب اهداف این رژیم نبوده که بر این مبنا بتوان پذیرش بازسازی غزه و رفع محاصره غزه را شکست این رژیم تلقی کرد. دلیلی که در این زمینه می‌توان بیان کرد، همزمانی بحران‌آفرینی داعش در عراق با تهاجم رژیم غاصب صهیونیستی به غزه است. در واقع هر دو حرکت فوق در چارچوب طرح راهبردی نظام سلطه برای تضعیف جبهه‌ی مقاومت در منطقه صورت گرفت. تهاجم داعش شکست اتصال ژئوپلیتیکی جبهه‌ی مقاومت از تهران تا بیروت را در نظر داشت و تهاجم اسرائیل نیز تضعیف جبهه‌ی مقاومت را با حمله به ضعیف‌ترین حلقه این جبهه، یعنی غزه پیگیری کرد. کنفرانس بازسازی غزه و طرح راهبردی غرب بنابراین طرح راهبردی نظام سلطه درباره فلسطین بر این استوار است که با از میان بردن ظرفیت‌های نظامی، سیاسی، اقتصادی و نیز حمایت‌های مردمی، جریان مقاومت اسلامی را برای همیشه از صحنه سیاسی فلسطین حذف نماید؛ چرا که پس از حذف جریان مقاومت، به خوبی می‌توان صحنه‌ی مذاکرات سازش و روند صلح را مدیریت کرد. در حال حاضر شاهد یک دولت سازی جدید در فلسطین هستیم که محوریت آن معرفی تشکیلات خودگردان به عنوان نماینده‌ی قانونی و مشروع ملت فلسطین در مجامع جهانی خواهد بود؛ البته این فرایند هیچ‌گاه به تشکیل دولت رسمی فلسطین منجر نخواهد شد و همچنان جنبش فتح به عنوان یک تشکیلات خودگردان به شمار می‌رود. برگزاری کنفرانس بازسازی غزه با محوریت جبهه عربی-غربی حامی رژیم صهیونیستی، خود شاهدی گویا بر وجود این طرح راهبردی است. از این رو بی‌جهت نیست که در کنفرانس بازسازی غزه، شخصیت‌های سیاسی مختلف از دبیر کل سازمان ملل گرفته تا رئیس‌جمهور مصر و وزیر خارجه آمریکا سخنرانی کرده‌اند؛ اما بدون محکوم نمودن اسرائیل در جنگ اخیر بر 2 محور اساسی آتش‌بس و انجام وظایف تشکیلات خودگردان در نوار غزه متمرکز شوند. در واقع رویکرد غالب در جبهه‌ی غربی این است که جبهه‌ی مقاومت در خاورمیانه به جهت شرایط موجود در عراق و سوریه در ضعیف‌ترین وضعیت خود در چند سال اخیر است؛ بنابراین ضمن تثبیت تشکیلات خودگردان در فلسطین می‌توان مجدداً، طرح صلح اعراب و اسرائیل را فعال کرد. بر همین اساس ژنرال السیسی در کنفرانس فوق، رژیم صهیونیستی را به مذاکرات سازش و طرح آشتی پیشنهادشده از طرف اعراب متعلق به سال 2002، تشویق کرد؛ طرحی که در ازای عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی از تمامی اراضی اشغالی 1967، این رژیم را به رسمیت می‌شناسد. علاوه بر السیسی که کنفرانس بازسازی غزه را نقطه آغازی برای صلح نامید، محمود عباس نیز تأکید کرد که رژیم صهیونیستی طرح آشتی عربی ارائه‌شده در کنفرانس بیروت 2002 را بپذیرد. بنابراین تأکید شرکت‌کنندگان کنفرانس بازسازی غزه بر به رسمیت شناختن اسرائیل نشان می‌دهد که کنفرانس بازسازی غزه عملاً اهداف دیگری به‌جز بازسازی خرابی‌های غزه دارد و شاید طرح مجدد صلح عربی و آغاز تلاش‌های رسمی برای به رسمیت شناختن اسرائیل پس از وقفه‌ای چندساله، مهم‌ترین هدف و در واقع تنها هدف از شکل‌گیری این کنفرانس باشد؛ کنفرانس بازسازی غزه، پازلی از یک طرح راهبردی بزرگ است که هدف اصلی آن بازسازی خاورمیانه در راستای خواست نظام سلطه است. همان‌گونه که جنگ 50 روزه علیه غزه پازلی دیگر از همین طرح بود. ادعای شعارگونه بازسازی غزه جالب اینکه ادعای بازسازی غزه آن‌قدر شکننده است که حتی تصمیمات و کمک‌های کنفرانس برای بازسازی غزه، ابداً نسبتی با میزان خسارت‌های واقعی آن ندارد؛ به گونه‌ای که وزیر امور خارجه آمریکا که کشورش از حامیان جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه بود، تنها از کمک ناچیز 212 میلیون دلاری آمریکا برای بازسازی غزه خبر داد، آن‌هم بدون اینکه از چگونگی، نحوه و زمان اعطای این کمک سخنی به میان آورد. کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه‌ی اروپایی نیز از کمک 450 میلیون یورویی اتحادیه‌ی اروپا به غزه برای حفظ کرامت مردم غزه و توانمندسازی تشکیلات خودگردان در گسترش نفوذ خود بر نوار غزه خبر داد. از طرف دیگر مصر به عنوان میزبان کنفرانس، همچنان گذرگاه رفح را که تنها معبر موجود برای انتقال کالا، دارو و غذا به غزه است، بسته نگه داشته است. لذا جایی برای تردید باقی نمی‌ماند که بازسازی غزه هدفی شعاری است که حداقلِ نیازهای مردم غزه را نیز برطرف نمی‌سازد. در این زمینه به نظر می‌رسد، کنفرانس فوق تلاش دارد تا کمک‌ها را به گونه‌ای ارائه نماید تا آنچه اشتون گسترش نفوذ تشکیلات خودگردان در غزه نامیده است، صورت گیرد نه چیزی بیش از آن. در واقع کنفرانس فوق در این زمینه نیز ملاحظات رژیم صهیونیستی را مدنظر قرار داده است؛ با این توضیح که نباید بازسازی غزه و رفع محاصره آن به نحوی باشد که زمینه‌های قدرت گیری گروه‌های مقاومت را فراهم کرده و موجب تقویت ارتباطات برون‌مرزی آنان شود. نتیجه واضح است که کنفرانس بازسازی غزه، به مثابه کنفرانس‌های صلحی است که پس از پایان هر جنگ برای نهادینه ساختن اهداف جنگ صورت می‌گیرد؛ چرا که این تلقی استراتژیک در جبهه‌ی غرب وجود دارد که نتیجه‌ی جنگ غزه، تضعیف شدید گروه‌های مقاومت حماس و جهاد بوده و اینک باید در چارچوب کنفرانس بین‌المللی بازسازی غزه، ضمن تقویت تشکیلات خودگردان برای نفوذ در غزه، مجدداً فرایند صلح اعراب-اسرائیل را احیا کرد. لذا این کنفرانس، اساس پازلی از طرح راهبردی کلان نظام سلطه برای تضعیف جبهه‌ی مقاومت در منطقه است. از این رو در مقابل این رویکرد که در راستای تقویت موضع اسرائیل صورت می‌گیرد، اهمیت بیان راهبردی مقام معظم رهبری درباره لزوم تسلیح کرانه‌ی باختری و نیز تأکید مجدد ایشان بر اینکه همچنان فلسطین موضوع اول جهان اسلام است، درک می‌شود و ایشان ضمن اشراف بر طراحی‌های راهبردی نظام سلطه، می‌کوشند روند فوق را معکوس کرده و موازنه راهبردی را به زیان رژیم صهیونیستی تغییر دهند. عبدالله مرادی منبع: اندیشکده راهبردی تبیین انتهای متن/
93/07/28 - 06:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها