تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1848611856
همه چیز درباره «دخل صداوسیما»
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: همه چیز درباره «دخل صداوسیما» تهران - ایرنا - تلویزیون را روشن می کنید، چهره محمدحسین رنجبران (مجری برنامه «شناسنامه») روی صفحه جعبه جادو نقش می بندد، «شبکه» را عوض می کنید، در برنامه آشپزی، آشپز در حال آموزش غذا با آبلیموی برند خاصی است، بازهم کانال را تغییر می دهید، «عمو پورنگ» در حال تبلیغ محصولات ویژه است، «شبکه سه» را برای ورزش تماشا می کنید که آن هم یا مشکلات فنی (!) دارد و تصاویر مکررا تکرار می شوند یا در حال پخش آگهی است. می توان به «شبکه خبر» پناه برد، آنجا هم معمولا مستندهای خبری از فقر و فلاکت در غرب پخش می شود!
می توان سراغ شبکه های جدید هم رفت، سریال «یوسف پیامبر»- ساخته فرج الله سلحشور- را برای چندمین بار دید یا مثلا فیلم «معراجی ها»ی ده نمکی را که حالا سریال شده، تماشا کرد!
اگر جزو آن 29درصدی که به قول وزیر ارشاد، ماهواره ندارند باشید، چاره ای جز خاموش کردن تلویزیون ندارید، اما احتمالا اگر شما هم جزو آن 71درصدی باشید که طبق اعلام علی جنتی ماهواره دارند، خیلی راحت می توانید خروجی تلویزیون را تغییر دهید و سری به شبکه های های خارجی بزنید. شاید هم اصلا قبل از اینکه سراغ شبکه های آن سوی مرز بروید، تلویزیون ایران را تماشا نکنید.
اصلا شاید اینها را دوست داشته باشید، تماشا هم بکنید، اما خوب است بدانید، شما ماهواره داشته باشید یا نه، با چیزهایی که رنجبران «شناسنامه» می گوید، موافق باشید یا خیر، ساخته های فرج الله سلحشور را دوست داشته باشید یا نه، موافق یا مخالف خیالپردازی های ده نمکی باشید و... به هرحال شما به آنها «پول» می دهید. طوری هم پول می دهید که احتمالا خودتان هم متوجه آن نمی شوید!
درآمد و منابع اعتبارات سازمان صداوسیما عبارت است از:
1 - درآمدهای ناشی از واگذاری حق پخش و توزیع محصولات و ارایه خدمات سازمان به اشکال مختلف.
2 - عواید حاصل از اجرای قانون توسعه شبکه تلویزیونی کشور. (دریافت مبلغی با عنوان عوارض توسعه شبکه صداوسیما از فروش هردستگاه تلویزیون)
3 - درآمدهای ناشی از فعالیت های تولیدی و سود مربوطه به آنها.
4 - وجوه دریافتی از محل بودجه کل کشور و سایر وجوهی که به عناوین دیگر از طرف دولت در اختیار سازمان گذاشته می شود.
5 - اعتبارات از محل بودجه عمرانی کشور.
6 - درآمدهای ناشی از اجرا و پخش برنامه های تبلیغاتی و آگهی های بازرگانی.
7- کمک های نقدی یا غیرنقدی اشخاص حقیقی و حقوقی.
8 - عواید دیگری که طبق قانون یا مقررات دیگر به سازمان تعلق می گیرد.
حتی طبق قانون «ممنوعیت به کارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره» وقتی دستگاه های دریافت ماهواره شما ضبط می شود هم به صداوسیما تحویل داده می شود. (اگرچه؛ گفته می شود هم اکنون این دستگاه ها تحویل صداوسیما نمی شوند)
اکثر ما نمی دانیم، کی، چطور و چقدر به صداوسیما پول می دهیم. خب طبیعی هم است، وقتی شما دستگاه تلویزیون می خرید، یا قبضی را پرداخت می کنید، احتمالا متوجه نمی شوید که همراه با آن پولی هم به صداوسیما واریز کردید- پولی که شاید هم تمایلی به پرداخت آن نداشته باشید، چون محصولی که در مقابل آن تولید می شود را نمی پسندید - با این حال «باید» پرداخت کنید تا صداوسیما بتواند «شناسنامه» تولید کند، به ده نمکی پول بدهد تا سریال «معراجی» ها را پخش کند یا برای دهمین بار چهره «یوزارسیف» را تماشا کنید!
در واقع 75میلیون نفر ایرانی به صداوسیما پول می دهند که برای نزدیک 22میلیون نفر برنامه تولید کند.
عدد ثبت شده تا واقعیت
هرسال بودجه سازمان صداوسیما در لایحه و قانون «بودجه» ذکر می شود، طبیعتا با توجه به منابع اعتبارات این سازمان که در قانون اساسنامه آن ذکر شده است، بخشی از بودجه توسط فعالیت های اقتصادی خود سازمان و بخش دیگری توسط دولت تامین می شود. طبق ماده 24 قانون اساسنامه سازمان صداوسیما «مدیرعامل موظف (این سازمان) است بودجه تفصیلی سال آتی را حداکثر تا پانزدهم مهر هرسال تهیه کرده و برای تصویب به شورای سرپرستی تسلیم کند.»
حساب ساده ای داریم، سازمان عظیمی چون صداوسیما طبیعتا هزینه های سنگینی دارد، ابتدا رقم درآمدهای این سازمان از سوی سازمان اعلام می شود و بعد کسری آن را باید دولت از محل بودجه عمومی کشور تامین کند و جمع تمام اینها بودجه این رسانه را می سازد. حالا اگر درآمدهای صداوسیما به اندازه مصارف آن یا احتمالا بیشتر از آن باشد، نه تنها دیگر این سازمان نمی تواند از بودجه دولتی سهمی داشته باشد، بلکه جزو سازمان ها و شرکت های سودده نیز طبقه بندی می شود.
جام جهانی و ثانیه های طلایی
برای مشخص شدن بحث به تیرماه همین امسال بازگردیم. قطعا جام جهانی را خاطرتان هست، وقتی قبل، بعد، بین دونیمه و کلا در هرفرصتی یک آگهی تلویزیونی پخش می شد و علاوه بر آن، در تمام طول مسابقه نیز نوارهای زیرنویس، پایین تصاویر پخش می شدند؛ تصاویری که صداوسیما از آنها پول درمی آورد.
چقدر؟ در آن زمان، صداوسیما، مزایده ای برگزار کرد که طی آن تبلیغات جام جهانی را در چهار«پکیج» عرضه کرد که دو«پکیج»، قبل و پایان بازی ها، هرکدام 25میلیاردتومان و دو«پکیج» دیگر که بین بازی ها بود هرکدام 75میلیاردتومان قیمت گذاری شده بود که جمع آن بالغ بر 200میلیاردتومان بود. البته این فقط قیمت اعلامی مزایده بود، «رایتل» (وابسته به تامین اجتماعی) این «پکیج» ها را خریداری کرد، ولی مشخص نشد مبلغ نهایی پرداختی چقدر بود اما قاعده حاکم بر مزایده ها این است که به دلیل رقابت خریداران، قیمت خرید بیشتر از قیمت پایه اعلامی است. این فقط برای جام جهانی بود، دقت داشته باشید «پکیج»هایی هم برای «لیگ برتر» وجود دارد، آگهی های بازرگانی دیگر هم جای خود را دارند و همه اینها فقط برای یکی از شبکه های سیما یعنی «شبکه سه» است.
اگرچه درآمدهای صداوسیما هرگز به صورت مشخص اعلام نمی شود؛ با این حال، وقتی فقط ارزش پایه مزایده آگهی های جام جهانی بالغ بر 200میلیاردتومان است و روزانه نیز همه شبکه های صداوسیما در حال پخش آگهی های تلویزیونی هستند، می توان حدس زد درآمد این سازمان، فقط از محل آگهی های پخش شده، رقمی بالاتر از هزارمیلیاردتومان است. بنابراین به نظر نمی رسد درآمدهای صداوسیما آنقدرها کم باشد که محتاج دریافت اعتبار از دولت باشد. با این حال، دولت درآمدهایی که به آن اعلام می شود را مبنا قرار می دهد و بر اساس آن باید کسری صداوسیما را جبران کند.
صداوسیمای ایران؛ گران تر از«یورونیوز»
بررسی تطبیقی«تعرفه آگهی» در صداوسیمای ایران و شبکه «یورونیوز» نشان می دهد قیمت آگهی در «جام جم» به طور متوسط 180درصد بالاتر از معادل ریالی آگهی در شبکه فراگیری نظیر «یورونیوز» است.
بر اساس ماده14 «تعرفه آگهی» امسال صداوسیمای ایران، 35طبقه برنامه های تلویزیونی تعریف شده است از آنجا که نحوه قیمت گذاری آگهی های تلویزیونی در هرشبکه تلویزیونی در جهان اصول و معیارهای خود را دارد، در اینجا برای مقایسه قیمت آگهی در «یورونیوز» و صداوسیمای ایران، یک مشتری با تقاضای یک دقیقه آگهی در نظر گرفته شده است. پایین ترین هزینه ای که یک مشتری برای یک دقیقه (60ثانیه) آگهی در تلویزیون ایران باید پرداخت کند چهارمیلیون و500هزارتومان و بالاترین نرخ 210میلیون تومان است. حدوسط قیمت آگهی های صداوسیما برای یک دقیقه چیزی نزدیک به 51میلیون تومان برآورد می شود.
حالا اگر همین مشتری بخواهد یک دقیقه آگهی در«یورونیوز» داشته باشد، بر اساس تعرفه این شبکه اروپایی، در وقت پخش های برنامه های سطح پایین باید معادل دومیلیون و590هزارتومان، در برنامه های سطح کیفی متوسط معادل ریالی 27میلیون و552هزارتومان، همچنین در بهترین برنامه ها باید معادل 43میلیون تومان بپردازد. به عبارتی مقایسه قیمت آگهی تلویزیونی 60ثانیه ای؛ در صداوسیمای ایران و «یورونیوز» مشخص می کند رقم دریافتی مسوولان «جام جم» از آگهی دهنده، در وقت پخش و بخش های کم مخاطب نزدیک به 74درصد، در بخش های با مخاطب متوسط نزدیک به 85درصد و در بخش های پرمخاطب 388درصد، گران تر از دریافتی این شبکه اروپایی است. البته ریشه این گرانی، توجیه اقتصادی ندارد بلکه ناشی از فعالیت و قیمت گذاری انحصاری و بدون رقیب صداوسیماست.
11هزارمیلیاردتومان برای چه؟
امسال دوران ریاست عزت الله ضرغامی در صداوسیما به پایان می رسد.3 اعداد و ارقام بالا را کنار بگذارید، همین بودجه ثبت شده در قانون را که بررسی کنیم، طی سال های1384 یعنی آغاز به کار وی در سازمان تا پایان سال1392، چیزی که در بودجه ثبت شده (و طبیعتا طی توضیحات بالا باید بیش از این باشد) نشان می دهد بودجه این سازمان طی این مدت بالغ بر 11هزارو233میلیاردتومان بوده است.
شرح بودجه سازمان صداوسیما در جدول آمده، این بودجه برای جذب 29درصد مخاطبان بوده است؟ آیا عملکرد صداوسیما موفق بوده است؟ با وجود سهولت دسترسی به شبکه های صداوسیما در ایران، بازهم به گفته وزیر ارشاد نزدیک به 71درصد مردم با وجود منع قانونی و مشکلات طبیعی استفاده از این وسیله غیرمجاز، ماهواره تماشا می کنند، اگر واقعا سازمان صداوسیما خوب عمل کرده پس این آمار دارندگان ماهواره در کشور چیست؟
نکته جالب تر این داستان، شبکه های غیرفارسی صداوسیماست، در حالی که 71درصد مردم با وجود انواع ممنوعیت ها و مشکلات انتظامی و قضایی که برای مصرف کنندگان ماهواره در ایران وجود دارد، ترجیح می دهند به جای تلویزیون ایران، ماهواره تماشا کنند، صداوسیما به دنبال کشف مخاطب غیرفارسی زبان است و بودجه هنگفتی را صرف شبکه های برون مرزی خود می کند؛ شبکه هایی که بازدهی آنها هرگز مشخص نشده است.
ما پول می دهیم چون آنها انحصار دارند
آبونمان، عوارض، بودجه عمومی و... همگی مواردی هستند که مشخص است صداوسیما از آنها استفاده می کند، اما در سوی دیگر ماجرا، در واقع هزینه پخش آگهی انواع کالا و خدماتی که در این تلویزیون پخش می شود را نیز مصرف کننده پرداخت می کند، طبیعتا سفارش دهندگان آگهی به صداوسیما هزینه تبلیغات خود را روی محصول و خدمات از مشتری های خود دریافت می کنند.
75میلیون نفر ایرانی، هرکدام به سهم خود به صداوسیما پول می دهند، با این حال 71درصد آنها پول چیزی را می دهند که حتی نگاهش هم نمی کنند! واقعا چنددرصد مردم ایران راضی هستند که سریال یوزارسیف را برای چندمین بار تماشا کنند؟ چنددرصد کسانی که به صداوسیما پول دادند، موافق برنامه ای مثل شناسنامه هستند؟
پرسش اینجاست که چرا باید 71درصد مردم ماهواره تماشا کنند؟ اگر رسانه ما نگاه ملی داشت و تمام سلایق و گرایش های ولی نعمتان خود را در تولید برنامه ها و سیاستگذاری مدنظر قرار می داد، آیا این همه استقبال از ماهواره وجود داشت؟
وانگهی، سازمانی که عنوان «ملی» را نیز یدک می کشد و به هرنحوی از ثروت های ملی کشور بهره می برد، صورت مالی شفافی منتشر نمی کند و مردم دقیقا نمی دانند دخل و خرج این سازمان چقدر بوده، کسی هم نمی تواند عدد مشخصی اعلام کند، چون از وضعیت حساب های آنها خبر ندارد و تنها می ماند گمانه زنی های متکی بر بودجه سالانه و برخی شواهد و قراین. شاید بد نباشد عزت الله ضرغامی در آخرین سال حضورش در صداوسیما این گزارش را ارایه دهد که ابهامات رفع شود.
1- وزیر ارشاد: حجاب وعفاف ریشه ای حل نشد/ ایرنا/
26 آذر1392
2- ماده22 قانون اساسنامه سازمان صداوسیمای ج.ا.ا
3- ضرغامی: مدیریت من سال93 پایان می یابد، خانه ملت، 14مهر92
منبع: روزنامه شرق
27/07/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
گوناگون
پربازدیدترینها