تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834310820
انتخابات تونس؛ معیار تداوم انقلاب
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
انتخابات تونس؛ معیار تداوم انقلاب کاری که جوانان فقیر تونسی هفدهم دسامبر 2010 در روستاهای فقیرنشین قصرین، سیدی بوزید و بوزیان انجام دادند، واقعا کار بزرگی بود که باعث شکل‌گیری یک پروژه انقلابی شد. به عبارت دیگر، این اقدام منبع مشروعیت یا عدم مشروعیت همه حکومت‌های روی کار آمده در جهان عرب شد.
البته نباید فراموش کرد که اقدام ملت تونس در انتخابات سراسری بیست و سوم اکتبر 2011 نیز اقدامی کوچک تر از آن نبود زیرا برای اولین بار باعث شکل گیری مشروعیت انتخاباتی در تاریخ قدیم و معاصر تونس شد. اما بی شک، اتفاق مه متر، عملکرد مردم این کشور آفریقایی در دوره انتقالی؛ یعنی از زمان انقلاب هفدهم دسامبر تاکنون باید باشد که قهرمانانه و همچون کوه استوار در برابر کودتای خونین همراه با اقدامات تروریستی و حملات طرف های شرکت کننده در گفت وگوهای ملی ایستادند و این کاری بود که دیگر ملت های تحت حاکمیت نظام های استبدادی در جهان عرب موفق به انجام آن نشدند. حال همین شهروندان تونسی قرار است بزودی پای صندوق های رای رفته و نمایندگان پارلمان و رئیس جمهور دائم و غیرموقت این کشور را انتخاب کنند. شاید بیست و ششم اکتبر 2014 (چهارم آبان) به خطرناک ترین و مهم ترین روز در تاریخ معاصر تونس تبدیل شود و نتایج مهم و تاثیرگذاری در عرصه داخلی تونس، جهان عرب، عرصه منطقه ای و فرامنطقه ای را دربرداشته باشد و به یکی از مهم ترین مبارزات علیه تروریسم، دیکتاتوری، اشغالگری و عقب ماندگی و نیز اقدامی بزرگ در جهت آزادی سرزمین های عربی تبدیل شود. درس های انقلاب درس نخست این بود که انقلاب تونس به عنوان سر سلسله جنبان انقلاب های منطقه، انقلابی خودجوش از سوی فقرا و مستضعفان و افراد بیکار بود که نمی دانستند به انقلابی در کشورشان دست زده اند که نه تنها چهره این کشور، بلکه چهره کل منطقه را تغییر خواهد داد. اما انقلاب همین حاشیه نشینان، بساط کاخ نشینان را ویران کرد و این مساله باعث تعجب و شگفتی تمام محافل سیاسی جهان و گمانه زنی نسبت به آینده آن شد. وقتی حاشیه نشینان پابرهنه دست به چنین انقلاب بزرگی در تونس زدند، شخصیت های برجسته و احزاب سیاسی هنوز در خواب بودند و بعد متوجه شدند همین پابرهنه ها خیلی راحت کاری را که آنها بیش از 500 سال حتی فکرش را هم به سرشان راه نمی دادند، محقق کرده اند. درس دومی که این انقلاب داشت، فرار عناصر اصلی نظام های دیکتاتوری حاکم بر این کشور از محاکمه و قصاص بود که نمونه های آن را در انقلاب های موفق تاریخ مانند انقلاب بلشویکی (انقلاب بزرگ سوسیالیستی اکتبر) و انقلاب فرانسه دیده بودیم. این اشتباه تاریخی خیلی هزینه آور بود؛ چرا که زمینه ساز کودتا علیه انقلاب های مردمی و سر برآوردن دولت های سرنگون شده از زیر آوار شده بود و اگر همین پایداری و مقاومت انقلابیون نبود، انقلاب تونس نیز به سرنوشت انقلاب مصر دچار می شد. شخصیت های سیاسی برجسته در تونس و جهان عرب اما خواسته های انقلابیون را نپذیرفتند. آنها در واقع به تداوم بقای نظام دیکتاتوری رای داده و به انجام برخی اصلاحات در آخرین لحظات قبل از فرار بن علی بسنده کردند، اما این در حالی بود که شعار ملت ها «براندازی نظام» یا همان شعار «الشعب یرید اسقاط النظام» بود. شگفتی بزرگ اینجاست که بسیاری از شخصیت های سیاسی عرب با گرایش ها و عقاید مختلف بخشی از همین نظام های دیکتاتوری و کمربند امنیتی آنها به شمار می روند و اگر تحرک گروه های مردمی پابرهنه و مستضعف علیه نظام سابق تونس نبود، این نظام سرنگون نمی شد. درس سوم مربوط به حملات بی رحمانه رسانه های وابسته به نظام سابق تونس و به تعبیر خود تونسی ها «رسانه های ننگ» بود که وقتی هنوز روند طبیعی انقلاب تکمیل نشده بود، در خط مقدم کودتا قرار داشتند و عوامل بن علی و جلادان و شخصیت های به اصطلاح فرهنگی وابسته به وی، نقش کارشناس و تحلیلگر را در این رسانه ها ایفا و در جهت منافع سیاسی نظام گذشته فعالیت می کردند. در واقع انقلاب تونس نشان داد تمام مراکز فرهنگی مانند رسانه ها، سینما، خانه نمایش و مراکز آموزشی و پرورشی ابزاری در دست کودتاگران به شمار می رفتند و شخصیت های برجسته فرهنگی تونس روی دیگر سکه نظام سرکوبگر عربی موجود در تونس بودند. این انقلاب درس های متعددی داشت، اما مهم ترین آنها این بود که اراده ملت ها به لطف خداوند شکست نخواهد خورد و نکته اصلی در این انقلاب ها درک وحشیگری نظام های دیکتاتوری و قدرت انسان برای تغییر اوضاع موجود بود. جای بی بازگشت حال انقلاب تونس در آستانه دومین انتخابات خود قرار گرفته و این در حالی است که دو مورد کودتا علیه انقلاب و انتخابات ناکام مانده است و بازمانده های نظام سابق نیز به این ناکامی شان اذعان کرده اند. آنها طی سه سال گذشته تلاش های زیادی برای به شکست کشاندن انقلاب تونس از طریق برگزاری تجمعات، اعتصاب ها و حتی آتش سوزی های صورت گرفته توسط اتحادیه های کارگری و جریان های چپگرای مسلح انجام داده اند و تلاش آنها برای به شکست کشاندن انتخابات نیز نتیجه ای نداشت. آنها بی شک، سعی خواهند کرد در انتخابات آینده نیز آخرین تیرهای ترکش خود را استفاده کنند. آخرین تلاش های این گروه، اقداماتی است که آنها برای تضعیف نظام از طریق انتخابات اتخاذ کرده اند و بازمانده های نظام قدیم سعی دارند در قالب فهرست های انتخاباتی قدرت گروهی، طبقاتی و مالی خود را نشان دهند. سردمداران کودتا داخل جهان عرب و خارج از آن نیز به شکست کودتای خود علیه انقلاب اعتراف کرده اند؛ چرا که نتوانسته اند افکار عمومی تونس را با خود همراه کنند و از سوی دیگر کسی نمی داند که نابودی فرآیند انقلاب می تواند چه عواقب و تبعات خطرناکی داشته باشد. از دیگر خطراتی که انقلاب تونس را تهدید می کند، می توان به خطر اموالی اشاره کرد که با انگیزه های سیاسی به برخی طرف های تونسی انتقال داده شده است. برای همین بازمانده های نظام سابق، قدرت تقلب در نتایج انتخاباتی را دارند. از سوی دیگر، برخی طرف ها مدعی شده اند عناصر تروریستی در کوه های روستای قصرین مخفی شده اند که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، هدف از این کار انتقام گیری از ثبات و پایداری این شهر و ساکنان منطقه شمال غرب است. شهری که در جریان انقلاب تونس بینی نظام سابق را به خاک مالید. در واقع، مرکز نشینان سابق نمی خواهند از سرکشی و قیام حاشیه نشینان که باعث نابودی منافع بورژوازی سنتی و طبقاتی برخی گروه های قدرت طلب و نوکیسه در تونس شد، گذشت کنند. مترسک تروریسم که بازماندگان نظام سابق با استفاده از آن سعی در انتقام گیری از مناطق محروم و بویژه منطقه قصرین را دارند، باید در واقع واکنشی به جرات و جسارت این حاشیه نشین ها برای قد علم کردن در برابر نظام دیکتاتوری دانست. اما آنها به همان اندازه که از انقلاب تونس بیم داشتند، از برگزاری انتخابات نیز می ترسند و حتی شاید ترس شان در این مورد بیشتر هم باشد؛ چرا که انتخابات آتی گامی مهم در جهت نهادینه کردن شیوه عادلانه تر در اجرای اصل تعدد احزاب در عرصه سیاسی و انتقال مسالمت آمیز قدرت مانند دیگر نقاط جهان است. نکته مهم در این انتخابات این است که آرای محرومان و حاشیه نشین ها به هیچ وجه مانند گذشته بی تاثیر نخواهد بود، بلکه حساب زیادی روی آرای آنها باز خواهد شد و این مساله می تواند زمینه ای برای حفظ کرامت و آزادی شهروندان تونسی باشد. خطرات موجود هر کس فکر کند دستاوردهای قبلی ـ با وجود اهمیت شان ـ مهم تر از اموری است که انتظار می رود در عرصه های اجتماعی و اقتصادی رقم بخورد یا این که نظام سابق سلاحش را بر زمین گذاشته و انقلاب تونس در عرصه داخلی و خارجی به پایان خط رسیده است، اشتباه می کند. خاستگاه انقلاب های بهار عربی، یعنی تونس، همچنان بسیاری از طرف ها و بویژه آنهایی که تسلیم در برابر نظام های دیکتاتوری را تقدیر خود می دانستند و برقراری عدالت و برابری و دموکراسی را شایسته خود نمی دانستند، به تامل و تحرک واداشته است و این تحرک غیرقابل برگشت خواهد بود. پیروزی انقلاب تونس باعث تغییر این افکار و اصول نهادینه شده در افکار ملت های عربی شد و ثابت کرد ما نه تنها شایستگی بیشتری برای برخورداری از عدالت و آزادی داریم، بلکه آغاز فرآیند عدالت و دموکراسی با دوران شکوه و عظمت تمدن عربی و اسلامی همزمان بوده است. بی شک، این تحول به مراتب خطرناک تر از آن چیزی است که دشمنان امت در داخل و خارج از آن بیم داشتند؛ چرا که می تواند به براندازی نظام های فاسد و دیکتاتوری منجر شود و از همین رو، کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس میلیاردها دلار برای گرفتار کردن انقلاب تونس به سرنوشت انقلاب مصر هزینه کرده اند. تغییر رویکرد ملت های عربی می تواند آرزوهای طرف هایی که سعی در دامن زدن به اختلافات مذهبی در جهان عرب و تشکیل امپراتوری مذهبی دارند، بر باد دهد و امپراتوری هایی را که قرار بود در سایه ثروت طرف های عربی و به قیمت ریخته شدن خون ملت های عربی شکل بگیرند، نابود کند. این تحول واقعا خطرناک ترین تحولی است که می تواند در جوامع عربی روی دهد. البته تا زمانی که انقلاب تونس نتواند عدالت اجتماعی را به صورت حداقلی در عرصه رفع اختلاف و فاصله موجود میان مرکز و حاشیه نشینان و نیز مناطق ثروتمند ساحلی و مناطق محروم در جنوب و شمال این کشور جبران کند، نمی تواند انقلاب موفقی تلقی شود و بی شک این مسئولیت به عهده نمایندگان ملت و رئیس جمهور آینده این کشور است. طرف های محافظه کار و بویژه اسلام گرایان خواهان پیروزی قاطع در انتخابات پارلمانی آتی نیستند؛ چرا که این مساله می تواند باعث تحریک بازماندگان نظام سابق در داخل و خارج شود، اما در انتخابات ریاست جمهوری، با وجود رقابت های شدید به نظر می رسد منصف مرزوقی راه آسانی برای پیروزی بر رقیبان داشته باشد؛ چرا که دستاوردهای خوبی در عرصه داخلی و خارجی داشته و توانسته است بارها انقلاب تونس و بهار عربی را از شر دشمنان نجات دهد. این دستاوردها باعث تقویت محبوبیت مرزوقی در میان محرومان و مستضعفان شده و این در حالی است که رسانه های وابسته به نظام سابق حملات گسترده ای را علیه وی انجام می دهند. پیروزی مرزوقی در انتخابات ریاست جمهوری می تواند ثمره و نتیجه منطقی انقلاب تونس باشد؛ هر چند همپیمانان یا دشمنان وی می توانند در راستای حساب و کتاب های تنگ نظرانه خود ائتلاف هایی را شکل دهند که بیش از مرزوقی به منافع ملی عالی تونس ضربه بزنند. الجزیره / مترجم: یوسف رضازاده
پنج شنبه 24 مهر 1393 1:38 بازدید:1
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]
-
گوناگون
پربازدیدترینها