محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830169717
ضابطیان: تلویزیون مخالفتی با مجری‌های خوش تیپ ندارد
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: میزگردی درباره رادیو هفت در گفتگو با منصور ضابطیان، محمد بحرانی و امیرعلی نبویان
ضابطیان: تلویزیون مخالفتی با مجری‌های خوش تیپ ندارد
تاریخ انتشار : سه شنبه 22 مهر 1393 ساعت 10:02 | شماره خبر : 1681044127686301996 تعداد بازدید: 10
پ پ
منصور ضابطیان و تیم اجرایی اش نزدیک به پنج سال (چهار سال و نیم) می شود که برنامه پر بیننده رادیو هفت را به راه انداخته اند. برنامه ای که مخاطبانش، مرز و خط نمی شناسند.
بهانه های زیادی برای گفت و گو کردن با بچه های رادیو هفت وجود دارد؛ از خلاقیت بی اندازه پنجشنبه شب ها در برنامه بگیرید تا ویژه برنامه پاییز. اما صمیمیت رادیو هفت را بهانه کردیم. طراح و تهیه کننده اش می گوید موفقیت رادیو هفت، به تمام تیم تعلق دارد. بخشی از این گفتگو با تیم رادیو هفت را در ادامه می خوانید. برنامه‌های گفتوگو محور در ایران چه جایگاهی را دارند؟
منصور ضابطیان: گفتوگو کردن یک مهارت است. حالا اگر به عنوان یک هنر از آن نام نبریم، می‌توان این طور گفت که یک مهارت است. کسانی به خوبی آن را بلد هستند و کسانی دیگر نه. در همین مطبوعات هم اگر نگاه کنیم، به سادگی متوجه می‌شویم که عده‌ای گزارش نویس های فوق العاده‌ای هستن، اما مهارت لازم را در گفتوگو کردن ندارند. عده دیگر گفت‌و‌گو‌های خوبی را انجام می‌دهند و گزارش نویسی را بلد نیستند. در تلویزیون هم همینطور است. گاهی اوقات پیش می‌آید که خیلی از مجری‌ها مهارت‌های لازم را دارند. مونولوگ خیلی خوبی را می‌گویند. اما به دیالوگ که می‌رسند نمی‌دانند که چطور می‌توانند گفتوگو را ادامه دهند. به همین خاطر تلویزیون باید یک تجدید نظری در برنامه‌های گفتوگو محورش انجام دهد. به نظرم باید یک ساز و کار جدیدی به وجود بیاید که به هر کسی برای گفتوگو کردن اجازه داده نشود. همانطور که در تلویزیون به هر کسی اجازه اجرا داده نمی‌شود و هر فردی اجازه تهیه کنندگی یا کارگردانی ندارد. به هر حال می‌توانم در جواب به این سوال بگویم که یکی از جذاب‌ترین انواع برنامه سازی است، به شرطی که کسی که برنامه را می‌سازد یا کسی که آن گفتوگو را انجام می‌دهد، مهارت لازم را داشته باشد.
محمد بحرانی: خیلی کوتاه باید جواب بدهم، چرا که قطعا به اندازه آقای ضابطیان در این زمینه تجربه ندارم. فقط فکر می‌کنم طبق گفته او، یک برنامه گفتوگو محور زمانی در رسانه ملی جذاب است که نخواهد با ۵۰ برنامه گفتوگو محور دیگر رقابت کند. وضعیت طوری شده است که هر لحظه هر کانالی را رد بکنید، یک برنامه گفتوگو محور در ژانر‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، هنری، سینمایی، تئا‌تر و... می‌بینیم و این موقع است که برنامه‌های گفتوگو محور جذابیت لازم خودشان را از دست می‌دهند و تشخیص برنامه خوب از بد خیلی سخت می شود.
زمانیکه تصمیم به شروع «رادیو هفت» گرفتید، به این میزان از استقبال فکر می‌کردید؟ این روزها ما شاهد هستیم که برنامه «رادیو هفت» برای مخاطب ایرانی خارج از کشور هم جذاب است.
منصور ضابطیان: صادقانه بخواهم جواب بدهم، نه. یعنی فکر می‌کردم که برنامه موفقی شود و بخشی از جامعه این برنامه را دوست داشته باشند، اما فکر نمی‌کردم که در این گستره بتواند جواب دهد. گستره‌ای که خیلی وقت‌ها، خود ما را هم گیج می‌کند. برای مثال همین چند شب پیش سایت ما به دلیل مراجعه زیاد برنامه پاییز بخش پخش زنده برنامه بالا نمی‌آمد و شماره تلفن سارا اسکویی روی سایت هست و او از استرالیا، کانادا، سوئد و... تماس داشت؛ که چرا پخش زنده تان با مشکل روبرو است؟! این برای ما خیلی عجیب است. کسی در استرالیا یا امریکا زندگی می‌کند، گزینه‌های زیادی را برای تماشا کردن دارد، اما دوست دارد «رادیو هفت» را انتخاب کند. از سوی دیگر در روستاهای کوچک و برخورد‌های مردم با ما عجیب است؛ دوست زنجانی داشتیم که برای ما از زنجان تعریف می‌کرد؛ به ما می‌گفت که در زنجان همه ساعت ۸ شب می‌خوابند و برای من عجیب است که عادت خواب مردم را تغییر داده‌اید. از این اتفاق‌ها زیاد افتاده که خود ما را گیج می‌کند و برایمان این سوال را پیش می‌آورد که ما برای چه کسی باید برنامه بسازیم. یک زمانی با یک فرد خیلی مذهبی برخورد می‌کنیم که باورمان نمی‌شود که او هم از دیدن این تیپ برنامه لذت ببرد، یک زمانی هم می‌شود که فردی سوپر روشنفکر را می‌بینیم که برنامه را دنبال می‌کند. کسانی که پز روشنفکریشان ندیدن برنامه‌های تلویزیونی است. برای همین گیج می‌شویم. اما از آنجایی که دلمان جلو آمدیم. ملاک ما برای برنامه سازی همان چیزی است که دلمان دوست دارد و فکر می‌کنم که مردم هم آن را دوست دارند.
رادیو هفت یک برنامه تلویزیونی است، اما شیوه‌های اجرایی خاص خودش را می‌طلبد، چطوری به این شیوه ملموس در اجرا رسیده‌اید که گوش مخاطب با شما همراه است، یعنی حتی اگر با چشمش برنامه را دنبال نکند، باز هم درگیر برنامه می‌شود؟
محمد بحرانی: من قبل از اینکه وارد برنامه شوم، مخاطب آن بودم. طبیعتا وقتی وارد این برنامه شدم، خیلی برای من غریبه نبود و نیاز به کار جدید یا شیوه نویی نبود. من مجری‌های برنامه، احسان کرمی، شاهین شرافتی، آقای کاکاوند و خود آقای ضابطیان را دیده بودم و دوستشان داشتم. سعی کردم که خللی به روند موفق برنامه وارد نکنم. من سر پروژه دیگری بودم؛ کلاه قرمزی این سال‌ها. همان جا بود که یاد گرفتم به کسی که در شروع اعتماد من را جلب می‌کند، اعتماد کنم. آقای طهماسب در کلاه قرمزی این کار را برای من انجام دادند و آقای ضابطیان به همان اندازه روی برنامه‌شان اشراف دارند. می‌دانستند که من سابقه اجرایی ندارم، شغل من هم اجرا نیست و شاید در آینده هم نباشد. در همان ابتدا این نکات را صادقانه گفتم و آقای ضابطیان در جواب به من گفتند که نه! من همان چیزی که هستی و در توانت هست را می‌خواهم. من به او اعتماد کردم، ضمن اینکه بعد از هر برنامه در مورد کار خودم نظر خواهی می‌کنم و از بچه‌ها می‌خواهم که اگر اشتباهی کردم به من بگویند . خیلی سعی در خلاق بودن نکردم. چرا که برنامه به اندازه کافی موفق است و فکر نمی‌کنم احتیاجی به اضافه کردن نکته تازه‌ای داشته باشد. یکی از ملاک‌های ما برای دعوت کردن افراد در زمینه اجرا، برخورداری از یک سطحی از خلاقیت است. وقتی از این سطح برخوردار باشید، دیگر خیال تهیه کننده راحت است.
منصور ضابطیان: اتفاقا محمد به نکته درستی در زمینه خلاقیت اشاره کرده است. یکی از ملاک‌های ما برای دعوت کردن افراد در زمینه اجرا، برخورداری از یک سطحی از خلاقیت است. وقتی از این سطح برخوردار باشید، دیگر خیال تهیه کننده راحت است. خیلی به بحث و گفتمان احتیاجی نیست. اگر محمد پیشنهاد اضافه کردن بخش موسیقی را دهد، من به او اعتماد می‌کنم. چرا که به او مسئولیت داده‌ایم و باید اجازه انجام هر کاری را به او بدهیم. چرا که برنامه را می‌شناسد و می‌داند که باید در چهارچوب برنامه را اجرا کند. خط قرمز‌ها را می‌شناسد و از آنجایی که با یک فرد خلاق روبرو هستیم دیگر خیالمان جمع است. خیلی وقت‌ها پیش می‌آید که با قبل از اجرا با او در مورد کاری که می‌خواهد انجام دهد، صحبت هم نمی‌کنیم. شاید اوایل کار به خاطر اینکه تازه به تیم اضافه شده بود، برای رسیدن به یک لحن مشترک حرف می‌زدیم، اما الان خودم سه شنبه‌ها به عنوان یک بیننده می‌نشینم پای تلویزیون و منتظر هستم که محمد یک کار تازه‌ای انجام دهد. به او این اعتماد را کرده‌ام. مبنای کار ما اعتمادی است که به مجری‌هایمان داریم. گاهی اوقات یک سری تذکرات برای رسیدن به یک زبان مشترک می‌دهیم، گاهی اوقات هم سختگیری‌هایی به وجود می‌آید. اما به خروجی خوبی از مجری‌هایمان رسیده‌ایم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها