محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843498640
جواز دفن پیکر شهدای حادثه سقوط هواپیما انتظامی صادر شد
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: جواز دفن پیکر شهدای حادثه سقوط هواپیما انتظامی صادر شد زاهدان- ایرنا- مدیرکل پزشکی قانونی سیستان و بلوچستان گفت: جواز دفن برای هفت شهید حادثه سقوط هواپیما نیروی انتظامی از سوی پزشکی قانونی استان صادر شد.
به گفته کهدویی، حافظ از مهمترین و تاثیرگذاران ترین شاعر ایرانی پس از خود شناخته می شود که بسیاری از شاعران در ایران و شبه قار? هند و آسیای میانه و آسیای صغیر، در شعر و غزل خود از او پیروی کرده اند.
روابط عمومی دانشگاه یزد روزیکشنبه در گزارشی به نقل از این حافظ شناس نوشت:خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی، از شاعران بزرگ سده هشتم هجری است که حدود 727 هجری به دنیا آمد و 791یا 792 هجری از دنیا رفت.
سال 791 را بر مبنای بیتی که بر سنگ مزارش حک کرده اند، می توان ذکر کرد: چراغ اهل معنی خواجه حافظ بجو تاریخش از خاک مصلی که خاک مصلی به حساب ابجد، بیانگر تاریخ وفات حافظ(791) است.
** یاد خدا، درس قرآن و دعای شب حاصل زندگی حافظ
حافظ، اهل خداست، و اهل قرآن و دعا و ذکر شبانگاهی، که با ارادت و عنایتی که به کتاب خدا دارد، همه هنر و سعادتمندی خود را به برکت فیض قدسی کلام وحی بر می شمارد.
و در جایی خود را حافظ قرآن می داند که قرآن را با چهارده روایت از حفظ می خواند:
عشقت رسد به فریاد ار خود بسان حافظ قران ز بر بخوانی بر چهارده روایت
و در جای دیگر، حاصل زندگی و عزت خود را یاد خدا و دعای شب و درس قرآن ذکر می کند:
هرگنج سعادت که خدا داد به حافظ از یمن دعای شب و ورد سحری بود
و یا:
حافظا در کنج فقر و خلوت شب های تار تا بود وردت دعا و درس قرآن، غم مخور
و این نمونه ای است از شاعر متعهد و آرمانی و قرآنی، و بیهوده نیست که دفتر شعر او، در کنار اشعار فردوسی و مولوی و سعدی، یکی از شاهکارهای جهان، و عالم ادب و اخلاق و عرفان قرار می گیرد.
و شاید خود بدین مطلب آگاه بوده و خود می دانسته که جایگاه شعرش در آینده، در کجاست، و به همین سبب در جای جای دیوان خود بدان اشاره کرده است:
دُرَر ز شوق برآرند ماهیان به نثار اگر سفینه حافظ رسد به دریایی
یا:
به شعر حافظ شیراز می رقصند و می نازند سیه چشمان کشمیری و ترکان سمرقندی
یا:
بر سر تربت ما چون گذری همت خواه که زیارتگه رندان جهان خواهد شد
** حافظ از دروغ و کبر و ریا به دور است
حافظ در روزگاری زندگی می کند که خرابیهای دوران مغولان هنوز اثر و نشانی دارد و چه بسیار مردمان را بی خانمان کرده، و بی اخلاق و بی دین و اهل ریا؛ بدین سبب است که وی به اهل ریا بیش از دیگران حمله می کند.
و در جامعه آرمانی خودش، شهری را می طلبد که در آن ریا و دروغ و خودپسندی و کبر و زاهدنمایی دروغین جایی نداشته باشد:
در دم نهفته به، ز طبیبان مُدّعی باشد که از خزانه غیبم دوا کنند
معشوق چون نقاب ز رخ در نمی کشدهر کس حکایتی به تصور چرا کنند
حالی درون پرده بسی فتنه می رودتا آن زمان که پرده برافتد چه ها کنند
می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب بهتر ز طاعتی که به روی و ریا کنند
و در همین مسیر دردمندی از آفت ریاست که شاعر معاصر افغانستان(رازق فانی، 1322 – 1386 خورشیدی) از دکان رنگ می گوید:
همه جا دکان رنگ است همه رنگ می فروشد دل من به شیشه سوزد همه سنگ می فروشد
به دکان بخت مردم که نشسته است یارب گل خنده می ستاند، غم جنگ می فروشد
دل کس به کس نسوزد به محیط ما به حدیکه غزال چوچه اش(بچه اش) را به پلنگ می فروشد
** حافظ، رند و عارف
و چون پایان و عاقبت کار آدمی مرگ است و سرانجام کار ما به دست دیگری، و ما را از آن عالم خبری نیست، پس باید کار را به خداوند رحمان واگذار کرد و در پی عنایت او بود:
چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدیستآن به که کار خود به عنایت رها کنند
و از جمله کلمات کلیدی در شعر حافظ همین رند است که نسبت به دنیا و مادیات، بی خیال و لاابالیاست،رند حافظ نه ظاهربین است و نه متظاهر.
نگاه او نیز به زندگی، با نگاه عامه مردم متفاوت است... طریق رندی حافظ صفای دل و خوش بودن و طرب کردن و عاشقی است، طریق ریا و نفاق نیست. رندی در نگاه حافظ هم آزادی و وارستگی است، هم قلندری و عیّاری و عاشقی:
رخ از رندان بی سامان مپوشان خدا را کم نشین با خرقه پوشان
و به همین سبب است که هر نازپرورده ای نمی تواند به کوی رندان حافظ گذر کند:
اهل کام و ناز را در کوی رندی راه نیست رهروی باید جهان سوزی، نه خامی بی غمی
اندوه حافظ از جهان پیرامون خود در روزگار، به حدی است که برای مدینه فاضله اش، دنیایی دیگر را می طلبد و خلقی دیگر را، و اینگونه داد سخن می دهد که:
آدمی در عالم خاکی نمی آید به دست عالمی دیگر بباید ساخت وز نو آدمی
اگر مولانا جلال الدین محمد مولوی، در آغاز مثنوی معنوی، از درد بی همزبانی شکوه می کند، و از اینکه کسی نمی تواند سخن او را دریابد، ناله سر می دهد و او بناگزیر دست از سخن گفتن می کشد؛ و در ابتدای مثنوی خود می گوید:
با لبِ دمساز خود گر جُفتَمی همچو نی من گفتنیها گفتمی
هر که او از همزبانی شد جدابی زبان شد گرچه دارد صد نوا
چونکه گل رفت و گلستان درگذشتن شنوی زان پس ز بلبل سر گذشت
تا آنجا که چون اهل فهم و سخن نباشد، باید لب از سخن گفتن فروبست:
در نیابد حال پخته هیچ خام پس سخن کوتاه باید و السلام
با همین اندیشه و دیدگاه و بیان اندوه تنهایی، و شکایت از سخن ناشناسی ابنای روزگار است که شیخ شیراز می خواهد سخن بگوید، اما سخن شناسی نمی یابد و از این بابت مضطرب می شود:
چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست سخن شناس نه ای جان من خطا اینجاست
یا:
حافظ عروس طبع مرا جلوه آرزوست آیینه ای ندارم و از آن مشوّشم
پناه بردن به قرآن رمز رستگاری و رهایی است
دینداری و خداپرستی و اعتقاد وی به معاد و روز رستاخیز است که خواننده و شنونده اشعار خود را سفارش می کند که در راه رسیدن به کعبه مقصود، باید دردها و رنجها را با جان و دل خرید و از رحمت پروردگار نباید مایوس شد.
لاتقنطوا من رحمه الله و چنانکه پیامبر(ص) فرموده اند: ... اِذَا الْتَبَسَتْ عَلَیْکُمُ الفِتَنُ کَقِطَعِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ فَعَلَیْکُمْ بِالْقُرآنِ فَانَّهُ شَافِعٌ مُشَفَّعٌ... (هر گاه آشوب ها چون شب تار شما را فرا گرفت به قرآن تمسّک جویید، زیرا قرآن شفیعی است که شفاعتش پذیرفته است... .) .
حافظ نیز رمز رستگاری و رهایی را پناه بردن به قرآن می داند و توسل به دعا و ذکر سحرگاهی. ابیات ذیل، بیانگر این اعتقاد خواجه حافظ است:
دور گردون، گر دو روزی بر مراد ما نرفت دائما یکسان نباشد حال دوران، غم مخور
هان! مشو نومید چون واقف نه ای از سر غیب باشد اندر پرده بازی های پنهان، غم مخور
ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی برکند چون تو را نوح است کشتیبان، ز طوفان غم مخور
در بیابان، گر به شوق کعبه خواهی زد قدم سرزنش ها گر کند خار مغیلان، غم مخور
گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید هیچ راهی نیست کآن را نیست پایان، غم مخور
حال ما در فرقت جانان و ابرام رقیب جمله می داند خدای حال گردان، غم مخور
حافظا در کنج فقر و خلوت شب های تار تا بود وردت دعا و درس قرآن، غم مخور
البته عشق و شور و جوانی و دلدادگی نیز در شعر حافظ جایگاهی والا دارد که در این مقال نمی گنجد.ک1
2047/
20/07/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها