واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: بهبود کیفیت پوشش های ضدخوردگی با نانو فناوری تهران-ایرنا-محققان موسسه پژوهشی علوم و فناوری رنگ و پوشش، بهره گیری از نانوذرات اصلاح شده جهت بهبود کیفیت پوشش های ضدخوردگی را پیشنهاد کرده اند.
به گزارش ایرنا ازستاد ویژه توسعه فناوری نانو، نتایج این طرح سبب کاهش خسارات ناشی از خوردگی در صنایع مختلف از جمله تاسیسات نیروگاهی، مخازن نفتی، تاسیسات دریایی و لوله های انتقال نفت وگاز خواهد شد.
امروزه خوردگی فلزات یکی از مشکلات اساسی پیش روی کشورها است که سالانه علاوه بر صرف هزینه ها و از دست رفتن مواد، مشکلات زیست محیطی را نیز به دنبال دارد.
راهکارهای متعددی برای مقابله با پدیده خوردگی در پیش گرفته شده است، یکی از پرکاربردترین روش ها، استفاده از پوشش های آلی محافظ خوردگی است، این پوشش ها با ایجاد سد فیزیکی در برابر نفوذ آب و عوامل خورنده، طول عمر سازه ی فلزی را افزایش می دهند.
اما در طول زمان، در اثر نفوذ عوامل خورنده از منافذ، پوشش دچار تخریب شده و دوام آن ها کاهش می یابد، برای رفع این مشکل نیز استفاده از رنگدانه های ضد خوردگی پیشنهاد شده است، امروزه با گسترش علم نانو، ساخت و استفاده از نانو رنگدانه های ضد خوردگی مورد توجه قرار گرفته است.
محققان این طرح استفاده از نانوذرات اکسیدروی ناخالص(دوپ) شده با کبالت و منگنز را برای رفع مشکل خوردگی پوشش ها و بهبود کیفیت آن ها پیشنهاد کرده اند.
دکتر بهرام رمضان زاده، عضو هیات علمی این موسسه، در خصوص لزوم اصلاح این نانوذرات بیان کرد: یکی از نانوذرات مهم و پرکاربرد نانوذرات اکسید روی است، این ماده به دلیل ویژگی های منحصر به فرد نظیر خواص نوری، فیزیکی/مکانیکی، زیست سازگاری و ضدخوردگی مناسب، در پوشش های آلی مورد استفاده قرار گرفته است اما این نانوذره تنها از طریق سازوکار سدکنندگی، می تواند بهبود خواص ضدخوردگی پوشش را در بر داشته باشد.
در این مطالعه تلاش شده تا با ناخالص کردن(دوپ کردن) نانوذره اکسید روی با کبالت و منگنز، علاوه بر رفتار سدکنندگی، رفتار بازدارندگی خوردگی نیز برای آن ایجاد شود، همچنین، به منظور دستیابی به پخش مناسب نانوذرات در ماتریس پوشش اپوکسی، اصلاح سطحی آن ها توسط عامل سیلانی در دستور کار قرار گرفت.
نانوذرات اکسیدروی ناخالص شده با کبالت ومنگنز می تواند خواص ضدخوردگی پوشش اپوکسی را با دو سازوکار بهبود خواص سدکنندگی و نیز خواص بازدارندگی آن بهبود بخشند.
این پوشش نانوکامپوزیتی در مرحله آزمایشگاهی قرار دارد و می تواند به عنوان عامل ضدخوردگی بر روی سازه های فلزی صنعتی، جهت حفاظت از خوردگی و عوامل مخرب محیطی مورد استفاده قرار گیرد.
افزایش طول عمر سازه های فلزی مورد استفاده در محیط های خورنده، کاهش مصرف مواد و نیز افزایش بهره وری این تجهیزات از جمله فواید استفاده از نانوکامپوزیت پیشنهادی است.
به گفته رمضان زاده، جهت ساخت این نانوکامپوزیت در ابتدا نانوذرات اکسید روی ناخالص شده با کبالت و منگنز به روش احتراقی سنتز و سپس توسط عامل سیلانی اصلاح سطحی گردید. در ادامه این نانوذرات اصلاح شده در درصدهای مختلف به پوشش اپوکسی افزوده شد.
نانوکامپوزیت های ساخته شده بر روی نمونه های فولادی اعمال و خواص فیزیکی/مکانیکی و ضد خوردگی پوشش ها مورد مطالعه قرار گرفت، متغیرهای مورد بررسی در این تحقیق مقدار درصد سیلان به کار رفته، درصد نانوذرات و نوع عامل ناخالص کننده در حین فرایند سنتز بوده است.
این محققان در ادامه این طرح، استفاده از عوامل ناخالص کننده ی دیگر در حین فرایند سنتز نانوذرات و نیز به کارگیری آن ها در پوشش پلی یورتانی را در دستور کار دارند، علاوه بر این، در نظر دارند تا نانوذرات سنتز شده را به همراه سایر رنگدانه های ضدخوردگی در پوشش ها مورد استفاده قرار داده و قابلیت کاربردی شدن آن را بررسی نمایند.
این طرح حاصل همکاری دکتر مهران رستمی، دکتر سوسن رسولی و دکتر بهرام رمضان زاده- اعضای هیات علمی موسسه پژوهشی علوم و فناوری رنگ و پوشش و امین عسکری- دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی رنگ است و در مجله ی Corrosion Science (جلد 88، شماره 1، سال 2014، صفحات 387 تا 399) منتشر شده است.
علمی (1) ** 9340**1440
20/07/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]