تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816359418
15000 تن در خطر مرگ هستند؛ اما کسی خیالش نیست!
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: 15000 تن در خطر مرگ هستند؛ اما کسی خیالش نیست! تهران - ایرنا -چند سالی است برای نجات افراد خیابان خواب، به ویژه در سرمای زمستان، تدابیری مانند راه اندازی گرم خانه ها و اورژانس اجتماعی اندیشیده شده، ولی هر دو به دلیل آنکه اعتیاد پناهجویان در شکل گیری شان لحاظ نشده، اثرگذاری کافی را ندارند و در نتیجه نمی توانند مانع بازگشت دوباره معتادان به خیابان و در نتیجه مرگ بسیاری از ایشان در شب های سرد نیمه دوم سال شوند.
سوز و سرما که از راه برسد، هر شب چند تن از کارتن خواب ها به رحمت خدا خواهند رفت تا ثابت شود گرم خانه ها و اورژانس اجتماعی هم به مانند دیگر کارهای انجام گرفته در این عرصه، کارکرد چندانی ندارند و گویی تزئینی هستند!
به گزارش «تابناک»، سردار اسماعیل احمدی مقدم، فرمانده نیروی انتظامی ایران که به مناسبت هفته نیروی انتظامی در یک برنامه تلویزیونی حضور یافته بود، در بخشی از سخنان خود با انتقاد از کسانی که جمع نشدن معتادان از سطح خیابان ها را دستمایه انتقاد به ناجا می دانند، گفت: هر بار معتادان را دستگیر می کنیم اما باز ر هایشان می کنند.
وی آمار معتادان بی خانمان را بین 10 تا 15 هزار تن اعلام کرد و گفت: همواره می گویند، ناجا (نیروی انتظامی) باید با این معتادان خیابانی برخورد کند و ما هم در این راستا این معتادان را دستگیر می کنیم؛ اما باز رها می شوند. این در حالی است که با ایجاد اردوگاه ها، مراکز درمان و مراکز احیای معتادان می توانیم با این موضوع مقابله کنیم.
احمدی مقدم در ادامه راه مقابله با اعتیاد را اجتماعی کردن مقابله با مواد مخدر خواند و گفت: داوطلبان بسیاری در بخش اجتماعی هستند که حاضرند وقت بگذارند، هزینه کنند و در این بخش فعال باشند و هر یک به دلایلی انگیزه دارند و الان هم یکی از بخش های فعال ما سازمان های مردم نهاد است که باید تقویت شود.
سخنان فرمانده انتظامی کشور از این روی جالب توجه است که می بینیم در آستانه فصل سرما، ناجا در حالی گردآوری معتادان را در دستور کار قرار داده که می بینیم سرنوشت دستگیری های قبلی ایشان، به اذعان احمدی مقدم رها شدن دوباره ایشان بوده، نه سوق معتادان به روند ترک و بازگشت به جامعه.
به عبارت بهتر، قرار است پانزده هزار تن دستگیر شده و بی رخ دادن فعل و انفعالی، بار دیگر رها شوند تا به بی پناهی خود پی برده و در شب های سردِ پیش روی، جان به جان آفرین تسلیم کنند، حال آنکه باید به اردوگاه های ترک فرستاده شده و پس از پاک شدن از اعتیاد، مقدمات بازگشتشان به جامعه فراهم آید.
بدین ترتیب درخواهیم یافت، آنچه روند نجات این پانزده هزار تن را ناکامل می گذارد، نه عملکرد پلیس، که کوتاهی دیگر مسئولان مرتبط است؛ از آنهایی که باید شرایط ترک این معتادان را فراهم آورند اما دست روی دست می گذارند تا آن ها که وظیفه فراهم کردن شرایط بازگشت معتادان ترک کرده به جامعه را بر عهده دارند اما کوتاهی می کنند.
این کوتاهی ها در حالی رخ می دهد که می بینیم چند سالی است برای نجات افراد خیابان خواب، به ویژه در سرمای زمستان، تدابیری مانند راه اندازی گرم خانه ها و اورژانس اجتماعی اندیشیده شده که هر دو به دلیل آنکه اعتیاد پناهجویان در شکل گیریشان لحاظ نشده، اثرگذاری کافی را ندارند و در نتیجه نمی توانند مانع بازگشت دوباره (بخوانید چندباره!) معتادان به خیابان و در نتیجه مرگ بسیاری از ایشان در شب های سرد نیمه دوم سال شوند.
اینجاست که باید مسئولانی که در زمان تعطیلی کمپ های غیر مجاز با رسانه ها گفت وگو کرده و وعده دایر کردن کمپ های مجاز را می دهند، خطاب قرار داده و از ایشان بپرسیم چقدر در فزاینده شدن خطر جان باختن معتادان خیابان خواب، برای خود نقش قائلند؟
همچنین باید از مسئولان و نهادهایی که با نزدیک شدن روزهای زمستان به یاد کارتن خواب ها می افتند و از تدارکشان برای پخش غذای گرم بین ایشان سخن می گویند، پرسید چرا به فکر رهایی این افراد از خیابان خوابی نیستند؟
براستی آیا حجم کارهای انجام شده برای معتادان خیابان خواب به نسبت بی خانمانی پانزده هزار تن ایشان عدد قابل عرضی است که این همه از کارهای انجام شده می شنویم و اطلاعی از سرگردانی و مبارزه کارتن خواب ها برای زندگی نداریم؟!
منبع / تابناک
20/07/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
گوناگون
پربازدیدترینها