تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 18 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام رضا (ع):هر کـس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد، خداوند از عمل کم او راض...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1827528671




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

مناظره درباره پیوستن ایران به کنواسیون برن/ حیدری: مکلفیم حقوق پدیدآورندگان خارجی را بپردازیم؛شدت تغییر قیمت‌ها بالاست/شاهمرادی: ضرر 135میلیاردی در حوزه کتاب؛ فقط ابرناشرها سود می‌برند


واضح آرشیو وب فارسی:فارس: مناظره درباره پیوستن ایران به کنواسیون برن/
حیدری: مکلفیم حقوق پدیدآورندگان خارجی را بپردازیم؛شدت تغییر قیمت‌ها بالاست/شاهمرادی: ضرر 135میلیاردی در حوزه کتاب؛ فقط ابرناشرها سود می‌برند
در مناظره پیرامون پیوستن ایران به کنواسیون برن بیان شد: اگر بابت 15 هزار عنوان کتاب ترجمه‌ای به صورت میانگین 300 دلار برای حق تکثیر بپردازند، سالیانه 135میلیارد ریال باید فقط در حوزۀ کتاب بپردازیم.

خبرگزاری فارس: حیدری: مکلفیم حقوق پدیدآورندگان خارجی را بپردازیم؛شدت تغییر قیمت‌ها بالاست/شاهمرادی: ضرر 135میلیاردی در حوزه کتاب؛ فقط ابرناشرها سود می‌برند



خبرگزاری فارس، گروه کتاب و ادبیات: این روزها یکی از دغدغه‌های وزارت ارشاد به سرانجام رساندن لایحه مالکیت فکری و معنوی است که زمینه پیوستن ایران به کنوانیسون برن را تسهیل می‌کند. اقدامی که مخالفان زیادی دارد و ان‌قلت‌هایی را در زمینه پیوستن ایران به این کنوانسیون دارد و آن را باعث ضرر برای جریان فرهنگی و هنری کشور می داند. برنامه گفت‌وگوی روز رادیو گفت‌وگو در حالی میزبان دومین مناظره درباره پیوستن ایران به کنوانسیون برن شده که ظاهرا جریان‌های ادبی و هنری خیلی درگیر جزئیات این مسئله نیستند. مشروح مناظره لادن حیدری مدیر کل محترم حقوقی و مالکیت معنوی وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی و حسین شاهمرادی عزیز مدیر دفتر آموزش و توانمندسازی مجمع ناشران انقلاب اسلامی در ذیل می‌آید: با نام یاد خداوند بزرگ و متعال بسم‌الله الرحمن الرحیم مجری: عرض سلام و ادب و احترام دارم محضر یکایک شما هم میهنان عزیز و خداوند متعال را شاکرم که بار دیگر با "گفتگوی روز" پنج‌شنبه‌ها در خدمت شما خوبان هستیم، امیدواریم که تا انتها ما را همراهی بفرمائید و ما هم موفق باشیم تا برنامۀ خوبی را تقدیم شما کنیم. در این دو هفتۀ اخیر بحث و مناظرۀ گرمی را پیرامون کپی‌رایت و علی الخصوص در واقع در حوزۀ کتاب و نویسندگی و مسائلی که مربوط به ناشران بود داشتیم این هفته هم بنا داریم تا همین بحث را انشاء الله با حضور مهمانان گرانقدرمان پی بگیریم و ادامه بدهیم و وعدۀ برنامه خوب و مفید و گرمی را ان‌شاء‌الله با حضور این مهمانان خدمت شما می‌دهم. امیدوارم که بحث و گفتگوی ما مقبول شما واقع بشود. مجری: جناب آقای حسین شاهمرادی عزیز مدیر دفتر آموزش و توانمندسازی مجمع ناشران انقلاب اسلامی، سلام شب شما بخیر، خیلی خوش آمدید. شاهمرادی: سلام‌علیکم، من هم سلام عرض می‌کنم خدمت شما و همۀ شنوندگان عزیز برنامه‌تان. خدمت شما هستم. مجری: آقای شاهمرادی بحث در مورد کپی رایت در کشور در واقع دو تکه شده و دو نگاه اساسی در این حوزه وجود دارد برخی معتقدند که پیوستن به کنوانسیون برن و معاهدۀ مربوط به حق کپی رایت در حوزۀ مسائل فرهنگی و هنری به ضرر ماست و تبعات نامناسبی را برای اقتصاد، فرهنگ و در واقع مسائل زیربنائی فکری جامعۀ ما دارد، البته برخی‌ها هم معتقدند که یک رفتار عقلائی است با جهان و از آنجایی که لیست بلند بالائی از کشورهای دنیا به کنوانسیون برن پیوستند ما هم باید بپیوندیم، نگاه شما در این زمینه چیست؟ و شاید بد نباشد اساساً در واقع با شرح‌وبستی از کنوانسیون برن بحثمان را آغاز بکنیم. شاهمرادی: بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم من ابتدا یک نکته‌ای را عرض بکنم که در رابطه با کنوانسیون برن و اینکه آیا جمهوری اسلامی ایران باید ملحق شود به این کنوانسیون یا خیر؟ این دو نگاهی که حالا وجود دارد بیشتر ناشی از این است که روایت صحیحی از این کنوانسیون وجود ندارد. من اجمالاً یک توضیح خیلی مختصری عرض می‌کنم. کنوانسیون برن، کنوانسیونی است که در دهۀ 1880 میلادی به وجود آمد و هدفش هم حمایت از حقوق مؤلفین و مصنفین و حالا آن آثار ادبی و هنری بود. کنوانسیون برن می‌گوید در حوزه‌هایی که این کنوانسیون شامل می‌شود، تمام حقوق مادی و معنوی اثر، متعلق به صاحب اثر است و هر گونه بهره‌برداری مادی دیگران از آن، منوط به رضایت صاحب حق مالکیت معنوی اثر است. حوزه‌های شمول آن هم حوزه‌های مشخصی هستند، که عبارت‌اند از کتاب‌ها، جزوه‌ها و سایر نوشته‌ها، خطابه‌ها، سخنرانی‌ها، موعظه‌ها و سایر آثار از این قیبل؛ آثار نمایشی، نمایش ـ موسیقی؛ آثار هنر و نمایش‌های صامت؛ آهنگ‌های موسیقی؛ آثار سینمایی و آثاری که به روشی نظیر روش سینمایی بیان می‌شود؛ آثار طراحی، نقاشی، معماری، مجسمه‌سازی، کنده‌کاری، چاپ سنگی؛ آثار عکاسی و آثاری که به روشی نظیر عکاسی بیان می‌شود، نقشه‌های جغرافیایی، طرح‌ها، ترسیم‌ها، قالب‌های مربوط به آن؛ نقشه‌نگاری معماری و علوم. یعنی کنوانسیون برن فقط بحث کتاب و نشر را شامل نمی‌شود  و حوزۀ گسترده‌ای را شامل می‌شود. مجری: بله خیلی متشکرم، دوستان اشاره می‌کنند که سرکار خانم لادن حیدری مدیر کل محترم حقوقی و مالکیت معنوی وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی هم به جمع ما اضافه شدند و من خدمتشان عرض سلام و شب بخیر دارم.  خانم حیدری من در این در واقع چند برنامۀ اخیر، مناظرات و بحث وگفتگوهای مفصلی را در این زمینه داشتیم با حضور ناشران موافق و مخالف پیوستن به حق کپی‌رایت، بحث‌هایی را تقدیم شنوندگان عزیز کردیم که بازتاب‌های خوب و مؤثری را در فضای مجازی و خبرگزاری‌ها و رسانه‌های مجازی و غیرمجازی داشت. این هفته با حضور شما که مسئول مستقیم هستید در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، فرصت خیلی خوبی است که تا بحثی شفاف و جدی را پیرامون رویکرد دولت در این زمینه داشته باشیم. نگاه دولت و وزارت فرهنگ ارشاد اسلامی در این زمینه چیست؟ و آیا شما موافق پیوستن به کنوانسیون هستید یا نه؟   * حیدری: همۀ ایرانی‌ها موافق پیوستن به کنوانسیون برن هستند حیدری: در مورد اصل موافقت و پیوستن به کنوانسیون، به منزلۀ حمایت بین‌المللی از کلیۀ پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری ایرانی است. مسلماً نه تنها بنده به عنوان یک ایرانی همۀ ایرانی‌ها موافق پیوستن به کنوانسیون برن هستند، اما باید این را در نظر داشته باشیم پیوستن به هر یک از معاهدات کنوانسیون‌های بین‌المللی یک سری الزاماتی را هم برای ما در پی دارد، و در نظر گرفتن این الزامات و منافع و مصالح روز جامعه، رکنی است که دولت مدنظر داشته و دارد چند سالی است که بحث الحاق کنوانسیون برن و حتی کنوانسیون رم در دستور کار دولت قرار گرفته و کارشناسی‌های بسیار زیادی روی این انجام شده است. همانطور که فرمودید عده‌ای موافق و عده‌ای مخالف پیوستن هستند. عمدۀ کسانی که موافق پیوستن هستند بحث اقدامات بین‌المللی دارند؛ مایل هستند که در عرصۀ بین‌المللی در معرض خرید آثار بین‌المللی و عرضۀ آثارشان با مشکلی مواجه نشوند، و از لحاظ اخلاقی هم تعهدی برایشان ایجاد شود که بتوانند احترامی به حقوق پدیدآورندگان سایر کشورها داشته باشند، و به طبع آن انتظار داشته باشند برای حمایت از آثار داخلی ما، در دولت این موضوع مطرح شد. در جلسات متعددی این موضوع در دستور کار قرار داشته که و همانطور که فرمودید حتی  در جلسات کمسیون‌های فرعی و اصلی لوایح دولت موافقان و مخالفان بسیاری روی این موضوع بحث تبادل نظر داشتند. اصل الحاق را با نظر وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاونین و در جلسات کمیسیون مطرح کردیم، و قرار بر این شده که منافع و مضارمان را با در نظر گرفتن شرایط روز جامعه، همانطور که مستحضر هستید فعلاً کشور ما در شرایط خاصی است که باید مجدداً یک بازبینی روی این منافع و مضار برای الحاق صورت بگیرد. مجری: در واقع شما معتقد هستید که مصالح و منافع ملت ایران در پیوستن به کنوانسیون رعایت می‌شود و به نفع مردم ما خواهد بود مخصوصاً از نظر فرهنگی و هنری که شما در آن  وزارتخانه مشغول به کار هستید. حیدری: مسلماً بحث الحاق، چون ما در زمینۀ تولید علم همانطور که در آمارها نشان می‌دهد ما در زمینۀ تولید مقالات علمی، کتب علمی درجات بالاتری نسبت به سال‌های گذشته داشتیم و یکی این که از دیرباز کشور ما مهد هنر بوده است از این لحاظ مسلماً حمایت بین‌المللی از آثار ایرانی به نحو کشور ماست. چرا باید در عرصۀ بین‌المللی ما شاهد این باشیم که نقشۀ فرش ایرانی توسط سایر کشورها تولید و عرضه شود به نام کشور ما، فرش نائین را در هند یا چین تولید می‌کنند و نقشۀ ایرانی و ما نمی‌توانیم به این لحاظ که ما نتوانستیم به کنوانسیون های بین‌المللی بپیوندیم حمایتی را در آن عرصه داشته باشیم. در سایر کشورها ادعایی داشته باشیم اعادۀ دعوائی بکنیم و یا مطالبۀ خسارت. مسلماً از این حیث وزارت فرهنگ به عنوان متولی فرهنگ نه تنها موافق است بلکه خودش را متعهد به الحاق می‌داند. اما در نظر گرفتن مصالح و منافع او اولویت اصلی دولت است. مجری: خب آقای شاهمرادی، ما می‌دانیم که شما در این زمینه مخالف هستید، علاقه‌مندم که دلایل شما را هم بشنوم فکر می‌کنم شنوندگان هم منتظر باشند تا نقد شمارا در این حوزه استماع بکنند.    شاهمرادی: آمریکا صد سال دیرتر به کنوانسیون برن پیوسته است شاهمرادی: من اجازه می‌خواهم از همین نکتۀ پایانی که سرکار خانم حیدری فرمودند شروع بکنم، ببینید اولاً که این بحث نقشۀ فرش ایرانی اساساً ارتباطی با کنوانسیون برن ندارد، ببینید نقشۀ فرش ایرانی به دو شکل می‌تواند مورد سوء استفاده قرار گیرد، شکل اولش این است که بیایند از نامها استفاده بکنند. یعنی بگویند مثلاً در چین بروند یک فرشی به نام فرش کاشان بزنند به نام فرش نائین مثلاً یک چنین کاری بکنند. حالت دوم هم این است که بیایند از نقشه استفاده بکنند، این نقشه‌ای که وجود دارد بروند و از آن استفاده بکنند. در مورد نام جغرافیایی باید بگوییم که نام جغرافیایی اصلاً موضوع معاهدۀ برن نیست. در مورد طرح هم اولاً صاحب طرح و نقشۀ فرش کاشان را باید ببینیم کیست؟ یعنی الآن منِ تولیدکنندۀ خارجی می‌خواهم بیایم از فرش کاشان استفاده بکنم. باید به چه کسی پول بدهم؟ بروم به مردم کاشان پول بدهم؟ بیایم به ایران پول بدهم؟ به کی؟ ببینید در معاهدۀ برن هم آن چه که مطرح شده، این است که زمان‌مند است، 30 سال، 50 سال بعد از مرگ مؤلف و صاحب حق تکثیر اثر یعنی مدتش 30 سال و50 سال است، در مورد نقشۀ فرش کاشان و نقشۀ فرش‌های دیگر هم که مال مدتهای قبل است اصلاً چنین چیزی نیست. من می‌خواستم از همین مثال شروع بکنم که ببینید در رابطه با کپی رایت یک اتفاق بدی که افتاده، این است که روایت صحیحی از این قضیه وجود ندارد. یعنی چی؟ یعنی ظاهر قضیۀ کپی رایت این هست که خوب، ما باید می‌رویم یک اثری را از یک کتابی را یک فیلمی را برمی‌داریم کپی می‌کنیم خوب اخلاق و این حرف‌ها حکم می‌کند که ما حق تکثیر این اثر را بپردازیم، و اگر نپردازیم، طبیعتاً کار بدی انجام دادیم وامثال آن. ظاهر قضیه با نگاه اول این است، اما ماجرا یک مقدار متفاوت است، ببینید کنوانسیون برن مثل سایر کنوانسیونهای بین‌المللی که وجود دارد، ما اگر بخواهیم به آن بپیوندیم باید اول یک تحلیل هزینه فایده بکنیم. یعنی بیاییم بررسی بکنیم که نفع این قضیه برای ما چه است؟ و ضررش چه است؟ بعد بیاییم این را بررسی بکنیم. ببینید خود امریکا که الآن جزء بزرگترین مدافعان حق مالکیت معنوی در دنیا است، چیزی حدود صد سال بعد از به وجود آمدن کنوانسیون برن به این قضیه پیوست. چرا؟ چون تا قبلش هرآنچه که بررسی می‌کردند، می‌دیدند به نفعشان نیست؛ و راه‌های پیشرفت بر آنها بسته می‌شود و طبیعتاً به آن نپیوستند، و حتی صحبت‌هایی که می‌شد بسیاری از ناشران و پدیدآورندگان و صنف‌های مختلف این کشور، فشار می‌آوردند، مقاومت می‌کردند تا نهایتاً به راه‌حل سوم رسیدند که حالا من ان‌شاء‌الله در ادامۀ صحبتم به آن می‌پردازم. و زمانی که آنها رسیدند به اینجا که دیدند ما الان بزرگترین صادر کنندۀ نرم‌افزارها در دنیا هستیم، خوب الآن به این نتیجه رسیدند که ما باید بپیوندیم. ببینید من می‌خواهم خیلی سریع بروم سراغ بررسی این معاهده.     مجری: شما صلاح می‌دانید مصداق شما نکتۀ اول از خانم حیدری جوابش را بشنویم، خانم حیدری، در آن مثال در واقع فرش که فرمودید و در این نکتۀ کلی که در واقع یک قاعدۀ عقلی را می‌خواستند آقای شاهمرادی بیان بکنند، بالاخره حجم تولید امریکا تا به آن سطحی که در واقع رتبۀ اول را نرسیده بود نپیوست به این معاهده، درست است ما در شرایط فعلی به این کنوانسیون بپیوندیم مصداق اولم پاسخ دهید ممنون می‌شوم.  حیدری: بله در مورد طرح فرش غرض من اصلاً بحث صنعتی بودن و نشان جغرافیایی نبود مسلماً آقای شاهمرادی و شنوندگان عزیز می‌دانند که طرح و نقشۀ فرش به عنوان یکی از مصادیق دوازده گانۀ اثر در قانون حمایت از مؤلفان تاریخ هنرمندان سال 48 احصاء شده. همین الآن در وزارت فرهنگ به ثبت می‌رسد و نه تنها ما در مورد آثاری که وارد حوزۀ عمومی شدند و یا این‌که به عنوان یک نشان جغرافیایی شناخته می‌شوند صحبت نمی‌کنیم بلکه ما خطابمان در مورد آثاری است که پدیدآورنده‌های خاصی دارد و الآن در قید حیات هستند و متأسفانه دفعات متوالی و متعددی را به وزارت ارشاد مراجعه می‌کنند که در سایر کشورها آثارشان دارد عرضه می‌شود، منتشر می‌شود، تولید می‌شود، و ما نمی‌توانیم برایشان کاری انجام بدهیم. کما این که عرصۀ فیلم و فیلمنامه تعداد زیادی داشتیم که طرح فیلم و فیلمنامه توسط سایر کشورها استفاده و اقتباس شده و ما نتوانستیم کمکی برای پدیدآورنده‌های داخلی داشته باشیم.  مجری: مسئلۀ دوم چطور خانم حیدری؟ * ارشاد در شرایط فعلی اقتصاد اصراری به پیوستن به برن ندارد حیدری: در مورد الحاق امریکا به کنوانسیون برن، متأسفانه عزیزانی که در عرصۀ مخالفت با آن‌ها صحبت می‌کنند صرفاً رویکردشان این است که امریکا صد سال نپیوسته، خوب چرا نپیوسته؟ پس چه جوری در عرصۀ بین‌المللی فعالیت می‌کرد با این‌که حالا ما قبول داریم که صرفاً در مورد نرم‌افزار نبود؛ به هر حال امریکا هم در صد سال اخیر و یا سالهای گذشته در حوزۀ اقتصادی آثار ادبی و هنری‌ تولیدی سرمایه‌گذاری کرده و کار کرده، ببینید در نظر داشته باشیم که اگر که امریکا به این معاهده نپیوسته، معاهدات دیگری بوده که امریکا را ملزم و متعهد کرده و رعایت حقوق پدیدآورندگان سایر کشورها، و ما از این حیث آن را در وزارت ارشاد بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که الحاق امریکا به سایر معاهدتایی که در سازمان جهانی مالکیت معنوی وجود داشته، یکی از دلایل الزام آوری که امریکا در آن سال‌ها حقوق پدیدآورنده‌های سایر کشورها را رعایت می‌کرد، و این دلیل، دلیل خوبی نیست که اگر امریکا پس ملحق نشده، ایران الان نباید ملحق شود. در ادامۀ عرایضم، عرض کنم که مسلماً وزارت ارشاد هم اصراری بر این موضوعی که الآن در شرایط اقتصادی فعلی ملحق بشود نداشته است. پیشنهاد ما بر مبنای شرایط نرمال کشور بوده است و مبنای اساسی حمایت از پدیدآورندگان درعرصۀ بین‌المللی را هم بازسازی قوانین داخلی، فرهنگ‌سازی در داخل کشور دانستیم. یعنی اولویت ما تصویب لایحه‌ای است که در دولت وجود دارد و قوانین داخلی کشورما بر عرصۀ بین‌المللی مقدم است، این که وزارت ارشاد این طرح را یا لایحه را در دستور کار قرار می‌دهد این نیست که همین امروز ما ملحق می‌شویم، مسلماً پروسۀ الحاق ما به کنوانسیون برن بعد از تصویب دولت و بعد از تصویب مجلس تازه شروع خواهد شد. ضمن اینکه باید در نظر داشته باشیم که ما در قانون برنامه پنجم تکلیف داریم برای زمینه‌سازی الحاق WTO یا همان سازمان جهانی تجارت، یکی از معاهدات یا الزامات الحاق به WTO، پیوستن به موافقتنامۀ مالکیت فکری است این همان تریپس است که جنبه‌های تجاری مالکیت فکری را در برمی‌گیرد است، زمینۀ الحاق آن همان تصویب قانون داخلی و کنوانسیون برن است که در مواد 1 تا 21 کنوانسیون برن عیناً در موافقتنامۀ تریپس تکرار شده و الحاق ما به سازمان جهانی تجارت و حتی اسم به الحاق آن توسط جمهوری اسلامی در داخل نظام و عضو ناظر شدن ما، و ما را مکلف می‎‌کند برای این‌که زمینۀ الحاق کنوانسیون برن را مهیا کنیم، اگر چه ما به برن نپیوندیم مسلماً الحاق ما به پیری عیناً مفاد برن را در بر خواهد داشت این را در نظر داشته باشیم که ما نمی‌خواهیم به یک باره برای الحاق شوکی را به جامعه وارد کنیم، و در عرصۀ اقتصادی بخواهیم صدمه و لطمه‌ای وارد کنیم، همین پیشنهادی که انجام شده در صدد انجام مقدمات الحاق است.  مجری: ممنونم، با ما همراه باشید، فکر می‌کنم که دلایل مخالفان عمدش دربارۀ فرهنگی و در واقع فکری است و خارج از مسائل اقتصادی است، ضمن این‌که بحث اقتصادی هم در این زمینه جدی به نظر می‌رسد، اقای شاهمرادی در خدمت شما هستیم اگر نکته‌ای دارید.  شاهمرادی: ببینید در رابطه با امریکا آن صد سال که ما می‌گوییم نپیوسته قانون دیگری وجود ندارد و نداشته است. من نمی‌دانم سرکار خانم حیدری که می‌فرمایند قانون دیگری بوده چه قانونی بوده است؟ الآن من شما را ارجاع می‌دهم به کتاب «فئودالیسم اطلاعات»، نوشتۀ آقای پیتر دراووس، جزو اساتید این رشته هستند الآن کتابش کتاب بسیار معتبری است، ایشان می‌آید توضیح می‌دهد که در آن دوره امریکا به این قضیه ملحق نشد و خیلی فشارهایی به وجود می‌آمد با اروپا یعنی که این‌ها ‌آمدند گفتند که ما چه بکنیم در مقابل این بحث بحث‌های retaliation و مقابله‌به‌مثل و امثال آن مطرح شد، و این‌ها آمدند گفتند که یک راه سومی ما انتخاب می‌کنیم که آن راه سوم چیست؟ این است که امریکا تنها از آثاری حمایت می‌کند که به طور همزمان در دو کشور -یعنی هم آن کشور مبداء و صاحب اثر و هم امریکا- چاپ و منتشر بشود و این باعث شد که اتفاقاً صنعت نشر امریکا پیشرفت جدی‌ای بکند. * پیش‌فرض تقویت سرمایه‌گذاری در صورت پیوستن به برن غلط است ببینید در رابطه با آن اسناد بالادستی نظام و قانون برنامه پنجم توسعه که سرکار خانم حیدری فرمودند نکته این است که آنجا به معاهدۀ خاصی اشاره نشده است فقط این استنادات، استناد به یک سری بندهایی است که تحت یک سری شرایط خاص سرمایه‌گذاری خارجی را تشویق می‌کند. منتها خیلی دوستان به‌صورت پیش‌فرض می‌گیرند که پیوستن به برن سرمایه‌گذاری خارجی را تقویت می‌کند و بعد از این نتیجه می‌گیرند که چون سرمایه‌گذاری خارجی باید تقویت بشود پس ما باید به برن بپیوندیم. اتفاقاً اصلاً سؤال اساسی همین‌جا وجود دارد که آیا الحاق به برن باعث تقویت سرمایه‌گذاری خارجی در کشور ما می‌شود؟ یا خیر؟ آن چیزی که در برنامۀ پنجم توسعه تحت عنوان تشویق سرمایه‌گذاری خارجی و از طریق مالکیت معنوی مطرح شده، آیا سازوکار مالکیت معنوی تنها الحاق به همین کنوانسیونهای موجود هست؟ یعنی نمی‌شود راههای دیگری را هم پیدا کرد؟ ببینید آن‌چه که مسلم است این است که الحاق برن در حال حاضر برای ما هیچ مزیت اقتصادی ندارد و صرفا بایستی خروج مبالغ بسیار زیادی ارز از کشور ما می‌شود. ببینید ما از توی حوزۀ کتابش حالا من مثال بزنم که شاید دوستان صحبت می‌کردند که اصلاً گردش مالی توی این حوزه زیاد نیست. توی همین حوزۀ کتابش، ببینید ما طبق آماری که خود وزارت ارشاد داده سالانه چیزی حدود 15 هزار عنوان کتاب ترجمه‌ای داریم، شما تصور بکنید اگر این 15 هزار عنوان کتاب ترجمه‌ای را بخواهند به صورت میانگین 300 دلار برای هر کدام از این‌ها حق تکثیر بپردازند، چیزی می‌شود معادل این‌که سالیانه 135میلیارد ریال ما باید فقط در حوزۀ کتاب بپردازیم و این یعنی خروج ارز از کشور. در مقابل آن، ما چه مقدار داریم رایت می‌فروشیم به کشورهای دیگر، و چه مقدار پول وارد کشور ما می‌شود؟ این نسبت، نسبتی است که واقعاً اصلاً ما را به این‌جا می‌رساند که تقریباً ما شاید در حوزۀ محصولات فرهنگی مصرف‌کنندۀ صرف هستیم. این تازه در حوزۀ کتاب است که گردش مالی آن کمتر از سایر حوزه‌هاست. شما ببینید یک کامپیوتری که الآن جلوی شما است و استفاده می‌کنید یک سری نرم‌افزارهای معمول دارد از ویندوز، وورد، از مجموعۀ آفیس نمی‌دانم آکروبات این چیزهایی که وجود دارد. این‌ها را اگر شما بخواهید مبالغ اصلش را بگیریم -من نمی‌خواهم بگویم بخریم یا رایت بپردازیم، یا اینکه تکثیر بکنیم و از این صحبتها- اگر تصور بکنیم که فقط 10 میلیون رایانه در کشور ما وجود دارد، سالیانه یک مبلغی معادل یک هشت و 14 صفر جلوی آن، یعنی هشتصد هزار میلیارد (8,000,000,000,000) ریال باید بپردازیم این فقط در حوزۀ رایانه است. با آن چیزهایی که من اول خواندم با آن حوزۀ شمول شما تصور بکنید سالیانه چه مقدار ارز از کشور ما خارج می‌شود. حالا دوستان ممکن است که بگویند که ما این‌ها را نمی‌خواهیم بخریم حقش را می‌پردازیم می‌آییم تکثیر می‌کنیم و هفتۀ قبل هم مطرح شد که گفتند ممکن است ویندوز بیاید به شما تخفیف بدهد. یعنی این که اتفاق افتاده قبلاً نمی‌دانم در فلان جا، فلان‌جا تخفیف دادند، یعنی شاید ما اگر به برن بپیوندیم و آن‌ها ببیند که ما پایبند به این قضیه هستیم بیایند تخفیف بدهند، سؤال اینجاست ببینید یعنی نکته این‌جاست، که وقتی می‌گوییم "شاید" بپردازند آن طرفش یعنی "شاید" هم نپردازند. آیا می‌شود روی اما و اگرها حساب کرد و رفت جلو؟ نکتۀ دوم اینکه همین "احتمالاً می‌پردازند" هم زیر سؤال است. یعنی یک شرکتی مثل مایکروسافت چه زمانی می‌آید و به مخاطبش تخفیف می‌دهد؟ زمانی می‌بیند که من در بازاری هستم که رقیب دارم، برای این که بخواهم مشتریان را به سمت خودم متمایل بکنم یک سری امتیازاتی می‌دهم. این امتیازات می‌تواند تخفیف هم باشد. زمانی که ما به برن بپیوندیم و عملاً انحصار آن را به رسمیت بشناسیم و رقیب او که جنس‌ها و آن نرم‌افزارهای غیر اصل هستند را از بازار حذف بکنیم چه دلیل منطقی دارد که او بیاید به ما تخفیف بدهد؟ این در حالی است که مثلاً در حوزۀ کتاب شما تصور بکنید ما یک کشور فارسی‌زبان هستیم. حوزۀ نفوذ زبان فارسی کجاست؟ چند کشور محدود است با یک تعداد مشخصی، من یک مثال بزنم اصلاً ما استرالیا! استرالیا که زبانش انگلیسی است و کتابهایی که در آن کشور تولید می‌شود می‌تواند به کشورهای بسیار زیادی صادر بشود و در آنجا استفاده شود. یک کشوری مثل استرالیا فقط در حوزۀ کتاب، یک و ‌دو دهم میلیارد دلار سالانه بیش از آن چه که دریافت می‌کند می‌پردازد. یعنی اختلافش یک اختلاف فاحشی است. حالا شما این را تسری بدهید به حوزه‌های دیگر ببینید چه اتفاقی می‌افتد.                مجری: خانم حیدری، این در واقع طرحی که آقای شاهمرادی در انداختند در توصیف فقط فضای اقتصادی، ما را یاد این طرح‌های نظام سلطه می‌انداخت در واقع برای مصرف‌کننده نگه‌داشتن کشورهای در حال توسعه. با این رقم‌هایی که فرمودند و توضیحاتی که دادند به نظر شما فارغ از مسائل فرهنگی، حالا انشاءالله حتماً جلوتر واردش می‌شویم صرفاً به جهت اقتصادی آیا به نفع در واقع ملت ایران هست که این معاهده را بپذیرند؟ حیدری: من اول یک نکته‌ای را عرض کنم، بعد پاسخ به جناب آقای شاهمرادی که فرمودند: قانون برنامۀ پنجم تشریح ندارد باید عرض کنم که بنده به مادۀ 4 قانون برنامه پنجم توسعه که صراحتاً دولت را مکلف کرده به زمینه سازی الحاق اصلاح قوانین و مقررات، در پاسخ به سؤال جنابعالی و بحث‌های استعماری. شاهمرادی: من صحبتم این بود که در قانون برنامۀ پنجم صحبت از زمینه‌سازی برای مالکیت معنوی به صورت عام است، یعنی اسم از کنوانسیون برن برده نشده است.   حیدری: بحث الحاق را عرض می‌کنم، اگر الحاق باشد خود به خود موافقتنامۀ تریپس یکی از برنامۀ الزام‌آور سازمان جهانی تجارت است. شاهمرادی: نخیر من عرضم این بود که ما تصورمان را بر این گذاشتیم که تنها راه زمینه‌سازی برای مالکیت معنوی که در برنامۀ پنجم توسعه آمده است، فقط این معاهدات موجود است. چرا ما به راه‌های دیگری فکر نمی‌کنیم؟ * با پیوستن به برن در حوزه کتاب فقط 8درصد نوسان قیمت داریم حیدری: نه من عرض کردم که یکی از دلایلی که دولت اولاً قوانین داخلی را بازنگری می‌کند و برای الحاق به WTO دارد زمینه‌چینی می‌کند، یکی همین لوایحی است که در دولت به عنوان برن و رم لایحۀ داخلی مطرح است، بعد فرمودید که در قانون برنامۀ پنجم تصریحی نداریم، تصریحش همان بندی بود که عرض کردم خدمتتان. اما در مورد استفاده‌هایی که در داخل کشور می‌شود و این قدرت‌های تجاری که در مورد منافع و مضار اقتصادی آن است. یک کتابی را وزارت صنعت ومعدن و تجارت در طی سال‌های گذشته منتشر کرد که برآوردهای تغییرات اقتصادی حوزۀ فرهنگی را در آن محاسبه کرده بودند. دقیقاً خاطرم هست که در حوزۀ کتاب که بالاترین نوسان را پیش‌بینی کرده بودند 7 الی 8 درصد افزایش قیمت کتاب بود. ما در داخل کشور الان در زمینۀ فیلم، و بدون استثناء مکلف پرداخت فیلم‌های خارجی هستیم، یکی از شروط صدور مجوز برای پخش در داخل کشور این هست که آن شخص قراردادی که بین آن رایت پدیدآورندۀ خارجی را پرداخت کرده به آن صدور مجوز را ارائه بدهیم. نکتۀ دیگری هم که هست استثنائات کنوانسیون برن که ما در داخل کشور مدّنظر داشته باشیم، مسلماً استفاده‌های آموزشی و شخصی را باید از دایرۀ تولید تجاری وعرضۀ تجاری خارج کنیم که این کنوانسیون اجازه داده که ما برای استفاده‌های آموزشی در مؤسسات‌مان، درآموزشگاه‌ها و پژوهشگاه‌هایمان و برای استفادۀ شخصی‌مان برای استفاده آزاد باشیم و ممنوعیتی برای استفاده نداشته باشیم، در حوزۀ تخصصی، مثل نرم‌افزار که الان من فکر می‌کنم یکی از دلایلی که وجود دارد برای الحاق، این است که خودمان فعالان حوزۀ نرم‌افزار در داخل کشور تحقیقی که انجام شده موافق الحاق هستند. یکی از دلایلی هم که صراحتاً ذکر کردند این است که کشور ما را آزاد بودن استفاده سوق داده به مصرف کنندگی، چرا باید نوابغ ما در سایر کشورها به جرگۀ تولیدکنندگان حوزۀ نرم‌افزار می‌پیوندند، ولی در داخل کشور این انگیزۀ اقتصادی برای تولید برایشان وجود ندارد؟ ما باید این را مدّنظر داشته باشیم که سوق پیدا کردن به مصرف کنندگی یکی همین آزادبودن استفادۀ بی حدومرز است. و در عرضۀ بازیهای رایانه‌ای در داخل کشور الان هیچ  مقرره‌ای نداریم در حالی که در سایر کشورها درجه بندی کنونی را برای استفادۀ مصرف کننده در نظر می‌گیرند، در حالی که کشور ما بازیهایی می‌آید که برای بالاتر از سن 18 سال یا 19 سال گوشۀ خیابان به قیمت 1500، 2000، 3000  تومان فروخته می‌شود. یکی از دلایل وآسیب‌های این حوزه همین عدم الحاق است. مجری: خانم حیدری به طور شفاف معتقد هستید که با نظر کارشناسی که در وزارت ارشاد دارید به جهت اقتصادی این به نفع کشور ما خواهد بود؟  * در برخی حوزه شدت تغییر قیمت‌ها بالا خواهد بود حیدری: مسلماً ما در برخی از حوزه‌ها به شدت تغییرات قیمت را خواهیم داشت، این را در نظر داشته باشیم که بعضی جاها که مثل همین بازیهای رایانه‌ای من فکر می‌کنم به صلاح کشور ما است و در برخی زمینه‌ها دولت باید زمینه‌های حمایتی‌اش را از همین الان پیش‌بینی بکند که صدمه ولطمۀ آنچنانی نداشته باشیم. مجری: پس شما معتقدید که از لحاظ اقتصادی ضرر می‌کنی؟ حیدری: نه کاملاً، عرض می‌کنم در بعضی از حوزه‌ها بله، ولی در بعضی از حوزه‌ها تغییری ایجاد نمی‌شود. کما که عرض کردم بحث فیلم ما الان با مجوز است و اگر  فیلمی که گوشۀ خیابان دارد توزیع می‌شود با الحاق ما به کنوانسیون برن جمع بشود من فکر کنم که نه تنها از لحاظ اقتصادی بلکه از لحاظ فرهنگی هم ما لطمه‌ای نبینیم. مجری: خانم حیدری بردار برآیند مثبت است یا منفی؟ حیدری: از لحاظ اقتصادی صرفا؟ مجری: صرفا از لحاظ اقتصادی. حیدری: من نمی‌توانم صد درصد این را در حال حاضر عرض کنم خدمت شما. چون کشورما در شرایط خاصی قرارداشته و الان بهتر است که بگوییم یک توقفی که در زمینۀ تصویب این لایحه ایجاد شد به خاطر همین شرایط بوده است، ولی به طور کل رویکرد وزارت ارشاد برای الحاق طی سال‌های اخیر مثبت بوده است.  شاهمرادی: ببینید الان در رابطه با این برآیند من به ضرس قاطع می‌گویم که قطعاً برآیند منفی خواهد بود. مجری: به چه دلیل آقای شاهمرادی؟ شاهمرادی: ببینید کاملاً مشخص است، یعنی شما میزان صادرات محصولات فرهنگی ما با میزان واردات را وقتی مقایسه می‌کنید، می‌بینید که این‌ها اصلاً قابل قیاس نیستند. ما چقدر کتاب داریم وارد می‌کنیم، چقدر کتاب داریم صادر می‌کنیم؟ چقدر بازی رایانه‌ای داریم به کشور وارد می‌کنیم، چقدر داریم صادر می‌کنیم؟ نرم‌افزارهای کامپیوتری هم به همین شکل و غیره...، اصلاً نسبت به واردات و صادرات قابل قیاس نیست و در این قضیه ما قطعاً ضرر خواهیم کرد. نه فقط ما، کشورهایی که مزیت‌های فرهنگی دارند ببینید ما تولیدات فرهنگی... مجری: شما می‌فرمائید یعنی کار کارشناسی در دولت انجام نشده است. شاهمرادی: نه من یک نکته‌ای را این‌جا بگویم. هر دو طرف این قضیه، الحمدالله هم موافقان این قضیه که حالا مجموعۀ وزارت ارشاد و برخی از دوستان دیگر هم هستند و هم مخالفان، دلسوزانه به ماجرا نگاه می‌کنند و صرفاً اختلاف نگاه وجود دارد که کدام راه صلاح جامعه را تأمین خواهد کرد. اما من اصلاً یک سؤال بپرسم! فارغ از این یعنی ما در این قضیه حتی اگر این‌گونه هم نباشد و برای ما هم ضرر اقتصادی هم نداشته باشد -که دارد-، سؤال این‌جاست، ما چگونه قرار است به حق وحقوقمان برسیم؟ نکته چیست؟ نکته این است که طبق معاهدۀ برن اگر یک فرد در نیویورک بیاید اثر منِ ناشر ایرانی را بدون اجازه تکثیر بکند و تخلف بکند از معاهدۀ برن -این در شرایطی است که اگر دولت امریکا و سیستم قضایی امریکا هم بپذیرد که حق من را احقاق بکند- من باید بلند شوم بروم آن‌جا پیگیری دعوی بکنم. یعنی بروم نیویورک از اوشکایت بکنم. اگر من تخلف کردم، او باید این‌جا بیاید. الان منِ ناشر کتابم را چاپ کردم، او تخلف می‌کند، الان باید بلند شوم چقدر پول بلیط بدهم، بروم نیویورک، چقدر زمان آن‌جا صرف بکنم، پیگیری بکنم، پول بلیط برگشت بدهم، زبان بلد نیستم به یک زباندان نیاز دارم، قوانین آن‌جا را بلد نیستم به کسی نیاز دارم که بتواند این کار را برای من انجام دهد، آیا هزینه‌های این قضیه توجیه می‌کند من بلند شوم بروم؟ یعنی من بروم n هزار دلار خرج بکنم مثلاً 600 دلار دربیاورم؟             مجری: پس آن کشورهایی که پذیرفتند این کارهایشان چه جوری انجام می‌دهند، برای آن‌ها هم صرف نمی‌کرد که بعضی کشورها در امریکای لاتین در آسیا در اروپا در لیست هستند؟ *مالکیت ادبی وهنری فقط به نفع ابرناشرهاست شاهمرادی: ببینید الان اتفاقی که دارد می‌افتد، تخلفات بسیاری همین الانش دارد اتفاق می‌افتد. یعنی شما از ناشرانی که نمایشگاه‌های خارجی می‌روند ببینید یک ناشر حتی در دو تا کشوری که این قضیه را پذیرفتند، می‌بیند که یک فرد می‌آید رایت یک کتاب را به 4 نفر می‌فروشد از یک کشور، خوب این تخلف است، کسی هم پیگیری به آن شکل نمی‌کند، نکته کجاست، نکته این است که قضیۀ کپی‌رایت منهای حالا مثلاً ادبی و هنری -چون یک بخشی است مالکیت معنوی دو شاخه است: یکی مالکیت صنعتی و یکی مالکیت ادبی وهنری هست که موضوع برن است- فقط و فقط به نفع آن ابرناشرها و آن تولیدکنندگان بزرگ است. حالا نه فقط ناشرها و حوزۀ کتاب؟ یعنی چه؟ یعنی یک ناشر بزرگ وقتی می‎‌بیند من در ایران چندین عنوان کتاب دارم، و این با تیراژ بالا، وشمارگان بالا در ایران توزیع می‌شود، و وقتی تخلف می‌شود برای من صرف می‌کند که یک نفر اصلاً اجیر بکنم که شما وکیل بنده در ایران پیگیری این قضایا را بکند و دنبال این قضیه بروید. ولی برای من صرف نمی‌کند بلند شوم و به آن‌جا بروم، یعنی در حقیقت پیگیری حقوقی این قضیه هم صرفاً برای طرف مقابل است. یک نکتۀ دیگر، درمورد پیگیری‌های قضایی غیر از آن چیست، غیر از آن این است که الان در حوزۀ حق اختراع و مالکیت صنعتی یک شعبۀ دادگاه در تهران این کار را انجام می‌دهد، اما در حوزه‌های مالکیت ادبی وهنری تمام دادگاه‌ها این دعوی که شما می‌برید آن‌ها می‌پذیرند. در سال 92، شش میلیون پرونده در قوۀ قضائیه برای رسیدگی وارد شده است، این در حالی است که یک سری پرونده‌هایی هم از سال‌های گذشته که اطاله دادرسی داشته، مانده است. یعنی این‌جا حجم بالایی از پرونده‌ها برای رسیدگی وجود دارد که قوۀ قضائیه به لحاظ زیرساختی به لحاظ نیرو به لحاظ همۀ این‌ها باید انرژی زیادی را صرف کند تا بتواند این‌ها را رسیدگی بکند. ما زمانی که به کنوانسیون برن بپیوندیم و کشورهای دیگر بخواهند این حق را از ما احقاق بکنند سیستم قضائی ما هم نمی‌تواند پاسخگو باشد. مثل یک سدی است که یک دفعه این سد شکسته شود. تصور بکنید در حوزه‌های مختلف تخلفاتی که ایجاد می‌شود خوب بسیار زیاد است، یعنی این حداقل چندین سال زمان می‌برد که این فرهنگ‌سازی به قول دوستان ایجاد بشود و تخلفات کم شود. این سد اگر شکسته شود سیستم قضایی ما هم پاسخگو نخواهد بود. من مضاف بر این قضیه عرض می‌کنم در رابطه با فیلم‌ها و بازیهای کامپیوتری که خانم حیدری فرمودند، یک نکته را من باید عرض بکنم فیلم‌های هالیوودی و بازیهای کامپیوتری که دارد با نه فقط اهداف اقتصادی، که اهداف فرهنگی چه بسا هدف اصلی هدف فرهنگی است دارد میاید و در کشور ما به فروش می‌رود، اگر ما به کنوانسیون برن بپیوندیم باز هم این‌ها وجود دارد، چرا چون آن‌ها نمی‌آیند صرفۀ اقتصادی را نگاه بکنند. نگاه فرهنگی است، و وقتی می‌خواهند ضربۀ فرهنگی بزنند طبیعتاً هزینه می‌کنند، آنقدری هزینه می‌کنند که باز هم این قضیه یعنی حالا شما قطعاً بهتر از ما می‌دانید سالیانه میلیاردها دلار دارد پول صرف آن چیزی که تحت عنوان تهاجم فرهنگی می‌شناسیم می‌شود. این قضیه برای آن‌ها جنبۀ اقتصادی نخواهد داشت و مشکل فیلم‌ها و بازیهای رایانه‌ای که در گوشۀ خیابانها دارد به فروش می‌رسد با کنوانسیون برن قطعاً حل نخواهد شد. * با دست خودمان به فرار مغرها کمک می‌کنیم ببینید در رابطه با آن بحث خلاقیت، این‌که نابغه‌های ما در کشور به سمت مصرف‌گرایی می‌روند و تولید نمی‌کنند و امثال آن، من می‌خواهم یک چیز راحتر بگویم، ما معتقدیم با پذیرش قوانین مالکیت معنوی در حال حاضر با شرایط فعلی، خودمان با دست خودمان به فرار مغزها کمک کردیم. یک مثال من بزنم در حوزۀ مالکیت صنعتی! این را شما تصور بکنید یک دانشمند ایرانی با یک دانشمند امریکایی هر دو دارند روی یک موضوع کار می‌کنند، دانشمند ایرانی 10 سال است روی این موضوع کار می‌کند، دانشمند امریکایی دو سال است کار می‌کند. دانشمند امریکایی به دلیل این‌که زیرساخت‌های تحقیقاتی بهتر و امکانات بیشتر در اختیار دارد و دوساله به نتیجه می‌رسد و دانشمند ایرانی ده ساله. این دو تا همزمان به نتیجه می‌رسند، دانشمند امریکایی می‌رود این را ده دقیقه زودتر ثبت می‌کند، ثبت این قضیه یعنی سلب حق دانشمند ایرانی! یعنی دانشمند ایرانی ده سالش رسماً به هوا می‎‌رود. حالا بنا به دلایلی که حالا نمی‌خواهیم واردش شویم و فرصت نیست. این باعث چه می‌شود؟ همیشه امکانات تحقیقاتی، امکانات پژوهشی و خلاقیت و نوآوری در این زمینه‌ها در کشورهای توسعه‌‌‌‌یافته بیشتر است مردم کشورهای دیگر، من جمله کشور خود ما نوابغش تمایل پیدا می‌کند برای این که این حق است، این حقی که کنوانسیون‌های مالکیت معنوی کنوانسیونهای مالکیت معنوی به آن‌ها داده است، تمایل دارند بروند جایی که این حق را برای آن‌ها به رسمیت بشناسند. یعنی چی؟ اشتباهی که در این میان صورت گرفته، مغلطه‌ای که صورت گرفته این بوده که گفته شده قوانین و کنوانسیون‌های مالکیت معنوی آمدند که حق مالکیت معنوی را ثبت بکنند، نه اعطاء بکنند ولی در حال حاضر این حق دارد اعطاء می‌شود.                    مجری: خانم حیدری، یکی از بحث‌های مهمی که وجود دارد اثرات فرهنگی پیوستن به این کنوانسیون است، خب ما سالهای سال است که شاهد فیلم‌هایی که بروز در امریکا روی پرده است می‌شود به راحتی در تهران آن‌ها را پیدا کرد، اصلاً انگار حق کپی رایت کردن در این نوع محصولات فرهنگی چه در بازیهای رایانه‌ای و چه در فیلم‌های سینمایی یا علی‌الخصوص هالیوودی اصلاً انگار رنگ وبویی ندارد و وجود ندارد، نسبت پیوستن به کنوانسیون با تهاجم فرهنگی و وضعیت فرهنگی جامعۀ ما به نظر شما چیست آیا کمک می‌کند به ارتقای فرهنگی ما یا نه مسیری معکوس را برای جامعۀ ما خواهد داشت؟  *مکلف هستیم حقوق پدیدآورندگان آثار خارجی را  بپردازیم حیدری: من ممنونم از سؤالی که فرمودید آن سؤال واقعاً سؤالی است که یکی از دلایل و انگیزه‌های اصلی موافقان ما در وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی بوده است، همانطور که عرض کردم اگر که ما بحث الحاق را به طور جدی در دستور کار داشته باشیم و ملحق بشویم دیگر نمی‌توانیم همۀ فیلم‌ها را بدون پرداخت رایتشان، بازیها بدون پرداخت رایت در داخل کشور با قیمت معادل کپی کنیم و تکثیر وتولید کنیم. ما مسئول و مکلف هستیم که حقوق پدیدآورندگان آثار خارجی را بر اساس این کنوانسیون بپردازیم، و اجازه نداریم تکثیر غیر مجاز داشته باشیم، بر همین مبنا فیلم‌ها و بازیهایی که بدون مجوز و بدون خرید رایت الان به راحتی و با قیمت مازاد توزیع می‌شود از بازار برچیده می‌شود. نکتۀ دوم که باید عرض کنم این است که در مادۀ 17 کنوانسیون برن صراحتاً این حق برای کشورها پیش‌بینی شده که در راستای اعمال حقوق مادی پدیدآورندگان سایر کشورها بر اساس قوانین داخلی شان اعلام نظر داشته باشند. یکی از این حقوق‌ها مادی می‌تواند تکثیر باشد، توزیع باشد، پخش باشد، در دسترس عموم قرار گرفتن باشد، ارسال عمومی باشد همۀ این‌ها بر اساس این کنوانسیون این حق به آن کشور داده، که شما می‌توانید بر اساس قوانین داخلی نظارت بر اعمال این حق را داشته باشید. و بر همین مبنا در لایحه‌ای که الان در دولت مطرح است و مراحل آخرش را طی می‌کند، ما آمدیم این را پیش‌بینی کردیم در صورتی که اثر، چه داخلی و چه خارجی، مغایر با نظم عمومی و اخلاق مذهبی کشور باشد مورد حمایت قرار نمی‌گیرد، و بر همین مبنا هم بر اساس قوانین داخلی ما با تکثیر وتوزیع و انتشارش برخورد می‌شود، و بر اساس همین قوانین که عرض می‌کنم متخلفین آن به مجازات‌های سنگینی محکوم می‌شوند. شاهمرادی: خانم حیدری در رابطه با این بحث سیستم قضائی، و این ‌که منِ پدیدآورنده بلند شوم بروم کشورهای دیگر پیگیری حقوقی بکنم، در رابطه با این شما چه توضیحی دارید؟ یعنی منِ پدیدآورندۀ ایرانی چگونه می‌توانم به حقم برسم زمانی که شرایط به گونه‌ای نیست که من به لحاظ اقتصادی این قضیه برایم صرفه داشته باشد؟  * تاسیس سازمانی برای پیگیری شکایت مالباختگان ایرانی حیدری: ببینید بحث قانون دعوا و پیگیری قضایی موضوعی هست که همین موضوع هم دوباره مورد بررسی قرار گرفته، به یکی از ارکان لایحه‌ای در دولت است، سازمان‌های مدیریت جمعی هست که همایشی هم برای این موضوع برگزار شد و حقوق پدیدآورندگان به نمایندگی توسط آن سازمان چه در داخل کشور و چه در خارج کشور مورد پیگیری قرار بگیرد. اگر که پدیدآورنده‌ای توان و امکان مالی، اقتصادی، حقوقی، و پشتوانه‌های دیگری برای حمایت در اختیار نداشته باشد از طریق این سازمانهایی که قرار است در داخل کشور مجوز تأسیس آن‌ها صادر شود به راحتی می‌توانند نسبت به اعادۀ دعوا حتی در سایر کشورها اقدام کنند. این موضوع متأسفانه به دلیل آن مباحث پایین بودن ارزش ریالی کشور ما مقابل دلار کشور ما بیشتر محسوس است تا سایر کشورها. اما باید در نظر داشته باشیم که ما زیرساخت‌های این موضوع را پیش‌بینی می‌کنیم، کما این‌که در لایحۀ خودمان این موضوع‌ها را پیش‌بینی کردیم و برای مشکلات احتمالی این موضوع هم سازوکارهای لازم را دیدیم. شاهمرادی: ببینید در رابطه با آن بحث فرهنگی که شما فرمودید، من نیاز دارم که یک تذکر بدهم، در مورد فیلم، بازیهای رایانه‌ای و امثال آن، چون نگاه ما فرهنگی است. یعنی این‌ها نیامده‌اند که از فروش فیلم و بازیهای رایانه‌ای به کشور ما بهرۀ اقتصادی ببرند، بلکه اثر فرهنگی آن مد نظر است و طبیعتاً کسی که دنبال اثر فرهنگی این قضیه است، براحتی با هزینۀ بیشتر باز هم آن را ارزان‌تر از فیلم دیگری به کشور ما می‌فروشد. ببینید یک نکته این‌جاست صحبت می‌شود از افزایش علم، یعنی صحبتی که می‌کنند ما به برن بپیوندیم، که سرعت تولید علم‌مان بالا برود و امثال آن، من می‌خواهم بگویم که این‌ها توجیه ندارد. ببینید ما همین الانش که به برن نپیوستیم چه اتفاقی افتاده است، الان بیشترین رشد علمی در دنیا متعلق به ما است ما رتبۀ اول هستیم. ما از پیوستن به برن دنبال چه چیزی هستیم که الان نداریم، نکتۀ دیگر اتفاقاً این است که این قضیه سرعت رشد علمی ما را کم خواهد کرد. ببینید یک افرادی مثل شهید شهریاری و امثال آن کجا درس خواندند؟ این‌ها داخل همین کشور درس خواندند، از چه کتاب‌هایی مطالعه کردند؟ از همین کتاب‌هایی که آمده و به همین طریق کپی شده و بعد استفاده شده است. الان در حوزه‌های مختلف ما می‌آییم می‌گویند شما تحریم هستید، پس شما تحریم هستید و طبیعتاً نمی‌توانید از خیلی چیزها استفاده بکنید مثل بحث NPT و امثال آن، ما رفتیم پیوستیم و خودمان را پاسخگو کردیم به این قضیه و الان باید جوابگو باشیم. ما اگر به برن بپیوندیم اگر فردا این‌ها آمدند تصمیم گرفتند گفتند که آقا ما به شما کتاب نمی‌فروشیم شما تحریم هستید؟ آن وقت چه؟ امکانش هست دیگر! همین الان دارد اتفاق می‌افتد ناشران ما دارند به خارج از کشور می‌روند حق کتاب بخرند رایت کتاب بخرند، آقا نمی‌فروشیم، چرا؟ چون شما تحریم هستید. الان که ما نپیوستیم به بهانۀ تحریم کتاب‌ها را به ما نمی‌فروشند، دیگر فردا که ما بیاییم خودمان را رسماً پاسخگو بکنیم، این قضیه طبیعتاً خیلی فضایش میسرتر خواهد بود. مضاف بر این، الان کشورهای زیادی به برن پیوستند رشد علمی‌شان کجا است، کشورهایی مثل آنگولا، زیمباوه، آندورا، بنگلادش، باربادوس، اوگاندا، چاد، کنگو، السالوادور و غیره...، این‌ها سالیان سال است که به کنوانسیون برن پیوستند، کو رشد اقتصادی؟ کو رشد علمی، این صحبت‌هایی که ما داریم استثنائات آموزشی که ازش صحبت می‌کنیم، و آنقدر محدود است که اصلاً به چشم نمی‌آید. این استثنائات آنقدر محدود است که تقریباً چیز نیست. مجری: رایانه‌های فردی مردم و نرم‌افزارهای استثناء ممکن است. شاهمرادی: نه استفاده‌های آموزشی است. مجری: شما استفاده‌های شخصی را هم ذکر کردید. حیدری: استفاده‌های شخصی و آموزشی جزو استثنائات است. شاهمرادی: این استثنائات آموزشی می‌گویند که مؤسسات آموزشی و تحقیقاتی و حالا مراکز دانشگاهی از پرداخت حق تعریف آثار قابل حمایت در معاهدۀ برن مستثناء هستند که در بند 2مادۀ 2 مکرر بند 2 مادۀ 9 و امثال آن آمده است. اما این‌ها خیلی محدود است. مجری: پس استفاده‌های شخصی در آن نبود؟ شاهمرادی: استفاده‌های آموزشی و پژوهشی.                    حیدری: مسلماً همین که عرض می‌کنم حق در کنوانسیون، اما آن هم یک شرایطی دارد کما که در سایر کشورها استفادۀ آموزشی و شخصی هم با شرایطی و آزمون سه گامی است که پیش‌بینی شده یعنی لطمۀ خاصی به حقوق پدیدآورنده وارد نکند ولی این چیزی که می‌توان خیلی معدود است، من به هیچ عنوان آن را تأیید نمی‌کنم، مسلماً استفاده‌های آموزشی برای ما و کشور ما بابش باز است و محدودیتی در استفادۀ او وجود ندارد، مجری: امکان تحریم ما وجود دارد بگویند ما تحریم هستیم و ما به شما کتاب نمی‌دهیم. *  در بازیهای رایانه‌ای پیشنهاد ساخت برنامه بر اساس فرهنگ کشور ما را می‌پذی





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن