واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: جمعه ۴ مهر ۱۳۹۳ - ۱۶:۱۲
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - طنز روز فرزین پورمحبی چند روز پیش روز بزرگی بود. چون بالاخره اولین چتر ملی بدست متخصصان متعهد کشور ساخته شد. این چتر نسبت به نوع خارجی آن، ارزانتر بوده و با کیفیتی بسیار مطلوبتر باز و بسته میشد. یکی از مزایای چتر ملی این بود که برعکس چترهای خارجی که اکثرشان سیاه و بدترکیب بودند در رنگبندیهای مختلف ارائه شده و رنگ جیغ بنفش آن، تمامی دلها را برده بود. در ضمن با این حرکت حماسی، سالیانه از خروج 12345678 ارز جلوگیری بعمل میآمد. بدستور مسئولان خدمتگزار، فردای آن روز را روز استقلال نامیدند و جشن خودکفایی پرشکوهی در کوی و برزن راه انداختند. طی برگزاری جشن، اقشار وسیعی از مردم با رعایت شئونات تفکیک جنسیتی شده،پایکوبی معنوی کرده و به شادیهای متافیزیکی پرداختند و هیچ فساد و یا ساپورت پوشی هم مصالح کشور را مورد تهدید قرار نداد. در ادامه جشن؛ مسئولی روبان قرمزی را برید و به شکل سمبولیک یکی از چترهای ملی را باز کرده و بر سرش گرفت. سپس از بالای سرش یک نفر سطل آب یخی را به نشانه ریزش باران و تگرگ خالی کرد. و او از زیر این دستاورد ملی به کلیه خبرنگاران و عکاسان لبخند موفقیت زد. مسئول دیگری هم نزدیک به 45 دقیقه در مورد فوائد چتر، بویژه چتر ملی سخنرانی نمود و از 25 دست اندرکار اصلی این پروژه تاریخی، تقدیر شایسته به عمل آورد. در پایان یک نشان درجه 1 شجاعت هم به سینه خود و معاونش چسباند و چند شیشکی به کشورهایی که همیشه فکر میکردند کشورشان عرضه هیچ کاری را ندارد بست! اما در این وسط فقط یک نفر از این اتفاق تاریخ ساز ناراحت بود که مسئولان کشور از وی بعنوان یک احمق عامل سرسپرده استکبار و نوکر بیگانگان و مخالف استقلال کشور یاد میکردند. این احمق سر سپرده که تصادفا یکی از دانشمندان فعال در ناسا هم بود گزارشی از تحقیقات ناسا را با خود داشت که اثبات میکرد؛ کشورشان هم اکنون وارد یک دوره خشکسالی سی ساله شده و همین مسئله ضرورت فناوری تولید چتر را برای کشوری که حداقل تا 30 سال آینده بارانی به خود نخواهد دید را زیر سوال می برد. به همین خاطر، دانشمند مذکور به جرم تشویش اذهان عموی تا اطلاع ثانوی ممنوع البازدم شد، به شکلی که هیچ چیزی را نمیتوانست از خود به بیرون تراوش نماید. اما این دانشمند باز هم از تلاش و کوشش دست برنداشت و در همان کنج خلوت خود، توانست برای مقابله با کم آبی کشورش دستگاهی بسازد که قادر بود فاضلاب را در 17 ثانیه به آب اشامیدنی تبدیل نماید. او با شور و شوق اختراعش را به اداره ثبت و حمایت از خلاقیتها و ابتکارات کشورش برد. اما در آنجا بر خلاف پیش بینیها با بی توجهی کارشناسان و مسئولان مربوطه مواجه گردید. آنها به وی گفتند: در حال حاضر دستگاههای زیادی در کشور وجود دارند که میتوانند آب آشامیدنی را به فاضلاب تبدیل کنند... لذا در صورت نیاز به وجود دستگاهی که بخواهد عکس این عمل را انجام دهد در هر زمانی میتوان براحتی و از طریق مهندسی معکوس دستگاههای فعلی را تبدیل به دستگاهی مشابه با کارکرد دستگاه اختراع شده توسط دانشمند مذکور کرد! لازم به ذکر است که جشن خودکفایی تا زمان نگارش این متن همچنان با شدت و حدت هر چه تمامتر ادامه داشته و دانشمند قصه ما هم بناچار از پشت پنجره خانهاش برای افراد شرکت کننده در جشن کف میزند و البته گاه گداری هم کف میکند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]