تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820462000
عبا بافی | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
واضح آرشیو وب فارسی:سیری در ایران: «عبا»از جمله دستبافته‌های سنتی کشورمان است که از دیرزمان در مناطقی چون بوشهر،کوهپایهی اصفهان و نایین تولید میشده است.درحال حاضر نیز بافت معروفترین و مرغوبترین عباهای پشمین در«محمدیه» محلهی تاریخی شهر کهن نایین واقع درصد و پنجاه کیلومتری شمال شرقی اصفهان به عنوان فرآوردهای بومی در ابعادی گستره رواج دارد. این رشته از صنایع دستی با حفظ شیوههای سنتی و با استفاده از مواد اولیهی طبیعی به عنوان ممرّ اصلی معاش اهالی محمدیه در طول سدههای اخیر مطرح بوده است.چنانچه اگر از کوچههای این محل گذر کنی در هر سو کارگاههای زیرزمینی عبابافی را میبینی که بر کف معابر دهان گشوده و از روزنههای تنگشان صدای بالا و پایین رفتن وردها و باز و بسته شدن دفتینها را خواهی شنید.اما اگر سر به تو ببری تا لحظاتی چند،چیزی نخواهی دید، چندانکه چشمت به تاریکی این کارگاهها انس گیرد و بیناییات بازگردد. الیاف مورد استفاده در عبا بافی
«پشم»اعم از پشم گوسفند یا شتر مادهی اصلی تهیهی عباست.در گذشتهای نه چنان دور پشم به عنوان تار نیز در بافت عبا به کار میرفته است اما امروزه برای چلهکشی عبا از نخهای پنبهای شمار 2/32 و 2/25 که توسط کارخانجات ریسندگی تولید می‌شود و علاوه بر داشتن ضخامت یکنواخت،چلهکشی آن نیز سهلتر انجام می‌گیرد،استفاده می‌شود.اینکه از چه زمانی نخ پنبهای جایگزین کرک در تار عبا شد نامشخص است،ولی تا آنجا که حافظهی بافندگان حاضر یاری میکند،حدود 50 سال پیش هم نخ چله مانند حالا از بازار اصفهان خریداری میشده است.استفاده از پشم گوسفند بنا به عللی از قبیل:سهل الحصول بودن،قابلیت بافت سریعتر،تمیزتر و ارزانتر بودن بر پشم شتر رجحان یافته است ولی کیفیت و مرغوبیت عبای بافتهشده از پشم تشر به مراتب بیشتر است.در بافت هر عبا سه کیلو پشم مصرف می‌شود و به علاوه به علت ظرافت الیاف،بافت آن وقت بیشتری(تا سه برابر وقتی که صرف بافتن عبایی با پشم گوسفند می‌شود)می‌گیرد.همچنین موچینی و پرداخت آن مستلزم صرف وقت بیشتری است که مجموعهی این عوامل باعث میگردد که بافندگان،استفاده از کرک شتر را مقرون به صرفه ندانسته و از آن پرهیز نمایند. مقدمات کار پشم مورد مصرف در عبابافی مانند سایر الیاف نباتی و حیوانی دارای ناخالصیهایی است که باید از آن گرفته شود.بدین منظور تودهای پشم طی مراحل مختلفی از مو،خار و خاشاک،چربیها،گردو خاک و کثافات پاک میگردد. در اولین مرحله،تودهی پشم موکشی و موها و خاشاک آن با دست بیرون کشیده شده و بعد از آن در صورت لزوم رنگرزی می‌شود.عبا در چهار رنگ سیاه،قهوهای تیره،شتری و زرد تهیه می‌شود.رنگ طبیعی کرک قهوهای روشن متمایل به کرم است و برای تهیهی بافتههایی به رنگهای دیگر از مواد رنگدار طبیعی مانند پوست گردو،روناس و…استفاده می‌شود سپس پشم را شسته و پس از خشک کردن،آن را به حلاجی میبرند.پشم بارها به ماشین حلاجی سپرده می‌شود و باز پس گرفته می‌شود و هربار لطیفتر و در فواصل پر حلاجی با تیغ بریده می‌شود تا رشتههای آن طول خود را از دست بدهند.این عمل بارها تکرار میگردد چنانکه توده پشمی که قبل از موکشی هفت کیلو وزن داشته است بعد از حلاجی به چهار کیلو و نهایتا پس از ریسیدن و بافته شدن عبا تنها دو کیلوگرم وزن خواهد داشت. فعالیتهایی از قبیل موکشی،رنگرزی،شستشو،ریسیدن و ماسوره پیچی برعهدهی زنان است که در کنار سایر وظایف آنان در خانه انجام می‌گیرد. ریسیدن پشم به همان روش سادهی سنتی یعنی با استفاده از دوک نخریسی و یا چرخ دستی انجام می‌گیرد.نخ رشتهشده روی ماسورهها پیچیدهشده و به عنوان پود در بافت عبا به کار میرود. بافت عبا عمل بافندگی عبارت از تبدیل دو ردیف نخ به پارچه است.به این صورت که یک ردیف از الیاف در طول پارچه کشیدهشده که نام«تار»بر آنها نهادهاند و الیاف دیگری نیز از عرض پارچه یعنی عمود بر تارها عبور میکند که«پود» نامیده میشوند.دستگاههای سادهی بافندگی نیز دارای قسمتهای مختلفی هستند که کار آنها باید با یکدیگر هماهنگ باشد.ولی چهار مرحلهی اصلی که وجود آنها برای عمل بافندگی و تهیهی پارچه ضروری میباشد عبارتند از: ایجاد تار یا چلهکشی. تشکیل«دهنهی کار»یعنی جداسازی تارها به دو گروه یک در میان و تشکیل دو سطحی از نخهای تار که با یکدیگر زاویه میسازند. پودگذاری یعنی عبور دادن ماکوی حاصل ماسورهی نخ پود از لابلای نخ تار. دفتین زدن که آخرین عمل اصلی دستگاه بافندگی بلافاصله پس از پودگذاری است و طی آن شانههای دفتین با حرکت نوسانی خود،پود افزوده را به لبهی پارچهی بافته(پود قبلی)زده و ضمن ایجاد انسجام در پارچه،تارها را نیز از هم جدا میسازد. زیر پای بافنده،پافشار یا پدال وردها قرار دارد که در اثر بالا و پایین رفتن وردها دو دسته تار از هم بازشده و به اصطلاح دهنه ایجاد میکنند و در این حال با عبور ماکو از وسط دهنه پودگذاری انجام می‌شود.سپس با زدن دفتین و عوض کردن پاها دهانهی تارها تغییرکرده و امکان عبور مجدد ماکو و بافت یک رج دیگر از پارچه مهیا میگردد. کنترل عرض پارچه برعهدهی«متید»و ایجاد کشش متناسب تارها در پشت ورد برعهدهی«مفیله»خواهد بود.به تدریج که عمل بافت پیش میرود مقدار بیشتری از تارهای نورد عقب بازشده،پارچهی بافتهشده روی نورد جلو پیچیده می‌شود تا بالاخره قوارهی شش متری عبا تکمیل گردد. پرداخت:
پس از اینکه بافتن عبا خاتمه یافت آن را از نوردهای عقب و جلو باز میکنند و رشتهی اضافی تارها را از ابتدا و انتهای قواره میچینند.اکنون مرحلهی پرداخت عبا فرا میرسد. پرداخت عبا نیز ابزارهای مخصوص خود را دارد که عبارتند از: سوزنی،که تختهای مربعشکل بوده و بر یک ضلع آن ردیفی از سوزنهای نوک تیز تعبیهشده،سوزنی که پرزهای اضافی را از لابلای بافت عبا بیرونکشیده به سطح میآورد. پرداخت،تختهای است با ابعادی متناسب با کف دست انسان که روی آن را با ورقی آجیده از حلبی پوشاندهاند.پرداخت،سطح عبا را از زائدات باقیمانده پاککرده آن را لطیف و یکنواخت میسازد. درفش،زواید و خاشاکی را که با پرداخت و سوزنی به سطح عبا بالا آمدهاند،بیرون میکشد. منقاش،برای برداشتن خاشاک و زواید داخل تار و پود عبا با درفش توأمان عمل میکند. تیغ عباتراشی،که موهای سطح عبا و پرزهای برآمده را تراشیده از بین میبرد. قیچی برای صاف کردن لبههای کناری عبا و چیدن پرزهای خوابیدهی کناره پس از اطو کردن. سنگ یشم برای تیز کردن تیغ اطوی ذغالی پس از باز کردن پارچهی عبا از دستگاه بافندگی،آن را روی گود دیگری برده و نورد پرداخت میبندند.ابتدا و انتهای قورهی بافتهشده را به دو نورد عقب و جلو محکم مینمایند و با سوزنی در یک جهت روی آن میکشند تا پرزهای درگیر تار و پود را به سطح پارچه بکشند.پس از آن به وسیلهی تیغ عباتراشی پرزها و موهای زائد سطح پارچه را میتراشند تا زیردست آن نرم و یکنواخت گردد.سپس مجددا پارچه را از نورد باز میکنند و روی میزی پهن و عمل اطوکشی را بر آن انجام میدهند.در این مرحله محلولی که مرکب از آب،برگ ساییدهی حنا و مقدار کمی صابون است به واسطهی گلولهای پشمی بر سطح عبا کشیده می‌شود به نحوی که آن را نمناک سازد.سپس اطوی ذغالی را که قبلا خوب داغ شده است با فشار و محکم روی آن میکشند تا باعث انسجام و استحکام بیشتر تار و پود و خوابیدن پرزهای باقیمانده روی سطح عبا گردد.آنگاه نوبت به پرداخت میرسد و بعد از آن با استفاده از درفش و منقاش تا جایی که چشم میبیند و دست لمس میکند،خسوخاشاک تیزیها و زبریهای الیاف بیرون کشیده می‌شود و مجددا پرداخت انجام می‌گیرد.در انتها نوبت به صاف کردن کنارههای دستبافته است که به وسیله قیچی لبهای آن را هموار میکنند و پرزهای خوابیده در کنارهی عبا را میچینند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیری در ایران]
[مشاهده در: www.seeiran.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]
-
گوناگون
پربازدیدترینها