تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816020368
آنچه من داشتم و آنها نداشتند!
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > دیدگاه ها - گزیده‌ای از وبلاگ‌ها در تاکسی نشسته بودم. به مقصد که نزدیک شدم کیف پولم را در دست گرفتم. به محض این که آن را گشودم سنگینی نگاه سرنشینان ردیف پشتی و برق نگاه راننده را بر آنچه در دست داشتم حس کردم. غرور و بی نیازی سراسر وجودم را فراگرفته بود، با خونسردی به کارم ادامه دادم. می دانستم منظری که پیش چشمان شان گشودم آتش حسد و حسرت ایشان را بر می افروزد و نگاه نیازمندشان با افسوس و آه، به دستهای من خیره می ماند، اما چه می توانستم بکنم. به هر حال آزمندی ایشان به آنچه من داشتم اجتناب ناپذیر بود... چیزی که اینروزها همه به دنبال آن هستند.بله. من کیفی مملو از "اسکناس های صد و دویست تومانی" در دست داشتم و آنها همچنان در حسرت "پول خرد" می سوختند ... ahmadnia.net - شیرین احمدنیا / از زندگی نژادپرستی بد استنمی‌دونم برخی از ما ایرانی‌ها چرا این‌طوری هستیم؟ براحتی افراد دیگه رو فقط به خاطر افغانی و یا عرب‌بودنشون تحقیر می‌کنیم. امروز سوار یه ماشین شدم که البته شخصی بود. یعنی مسافرکش نبود و راننده اونطوری که خودش می‌گفت تو بخش اورژانس بیمارستان میلاد کار می‌کرد. ظاهرا قبل از اینکه من سوار بشم بحثشون شروع شده بود. چون یه دختر و یه آقای دیگه هم سوار شده بودن.آقاهه با چه افتخاری برگشت گفت که «گفتم نه من خون نمیدم. حیف خون من هست که بره تو رگ این عرب‌های کثافت»!! راننده هم ضمن تائید گفت «به نظر من تا جایی که ممکنه باید از کار دادن و آموزش عرب‌ها و افغانی‌ها جلوگیری بشه، این‌طوری مجبورن گورشون رو گم کنن و برن کشور خودشون»!این وسط من همینطوری متعجب مونده بودم که خدایا مباد این بشر کار مهمی تو اورژانش داشته باشه! خدا نکنه یه عربی، افغانی‌ای چیزی بخواد بیاد زیر دست این. با این حجم نژادپرستی معلوم نیست با اون بدبخت مصدوم چه برخوردی خواهد داشت.اصلا من درک نمیکنم که چطور به واسطه متولد شدن تو یه جغرافیای خاص کسی میتونه به کسی دیگه برتری داشته باشه؟! بیایم یه طور دیگه حرف بزنیم. چرا اون افغانی نباید کار داشته باشه یا بچه اش بره مدرسه؟ مگه اون یک انسان نیست؟ یه پدر و مادر نیست؟ مگه اون پدره یا مادره آرزو نداره بچه اش درس بخونه و کاره ای بشه؟! فقط به خاطر اینکه تو افغانستان دنیا اومده، ما باید این برخورد رو باهاش بکنیم؟ یا از این حق محرومش کنیم؟فکر کن ۲ روز دیگه تو این کشورها یه قانون بذارن که به اتباع بیگانه یا بچه هاشون اجازه تحصیل یا کار ندن، ما خوشمون میاد از این وضعیت؟ارزش یه آدم به نژادش نیست. به جایی که دنیا اومده نیست. به شغلش نیست، به خانواده اش نیست، ارزش یک آدم، فقط از روی نوع کاربریش از مغز و از قلبش معلوم میشه. zahrahb.com - زهرا / وبلاگ زهرا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 271]
-
گوناگون
پربازدیدترینها