واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۲۹ شهریور ۱۳۹۳ - ۱۶:۳۱

انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده فنی دانشگاه تهران، به مناسبت جشن آیین ورودیهای جدید سال تحصیلی ۹۳ - ۹۴ بیانیهای صادر کرد. به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)،متن کامل این بیانیه به شرح زیر است: بسم الله الرحمن الرحیم ان الله لایغیر ما بقوم حتی یغیرو ما به انفسهم تبریک عرض میکنم ورودتان را به دانشکده فنی، مهد مهندسی کشور و پرورندهی بزرگمردانی چون شهید مصطفی چمران که نامش افتخار فنی ست و منشاش چراغ راه ماست. هر سال پیوستن جمعی نو به خانواده فنی نویدبخش امید و سرزندگی است. امید برای رقم زدن روزهایی پرشور، روزهای پرشور برای دانشگاه، برای دانشگاهی که مبدا تحولات است و تحولاتی که روشنی را برای سرزمینمان به ارمغان می آورد. بیایید از همین امروز دانشجو بودن را شروع کنیم، از همین لحظه نگاهمان را رو به سوی فرداها بگردانیم، به سوی روزهای تلخ و شیرین دانشجویی، روزهایی که وظیفه داریم تا آگاه باشیم، بشنویم، بخوانیم و برای تغییر کوچکترین نابسامانی ها، حرف و گاه فریاد بزنیم. روزهای پر افتخاری که یاد خواهیم گرفت که با وجود تمامی تفاوت ها، در کنار یکدیگر و نه در مقابل هم ، بایستیم. دوستان در دانشکده ی فنی، دانشجو فقط آموزنده و استاد فقط آموزگار نیست، که از همان دیرباز بازرگان ها و سحابی ها حقگوییوحقخواهی را با استادی و دانشجویی پیوند زدند و افتخار انجمن اسلامی دانشجویان، تکیه بر همین مرام است. این نهاد هفتاد سال است که تبلور اتحادی ست آرمان محور، عدالت خواه و آزادیطلب میان دانشجویان. دانشجویانی که دل در گرو اسلامی دارند که آزادی را نعمت میداند و سلب آن را عین بیعدالتی. اسلامی که در آن تحجر جایی ندارد و به قول امام موسی صدر:"تنها کسی می تواند آزادی را محدود کند که به فطرت انسانی کافر باشد، فطرتی که قرآن می فرماید "فِطرَتَ اللهِ التی فَطَرَ الناسَ علیها" فطرتی که پیامبر باطنی و درونی انسان است". این نهاد هفتاد سال است که سنگر نقد قدرت است و محرکی است برای دانشجوی دلسوزی که می بیند،می اندیشد و آگاهانه نقد میکند. دوستان دانشجو بودن نه محصور شدن لابه لای فرمول ها و کتاب های درسی است و نه پناه گرفتن پشت الفاظ. دانشجو بودن، خلاق بودن، تفکر کردن و اندیشه ورزی است. شوری است همراه باشعور که خواب از بدخواهان دانشگاه میرباید. انجمن اسلامی آن نهالی است که شاخه هایش را برگ های خاطرات، هنوز هم سبز نگاهداشته،حتی در گذر ازآن هشت سال زمستانی. هشت سالی که زخم هایش هنوز بر پیکره ی دانشگاه باقی است... و اما گرم ماندیم و سبز، و سردی ما را از پای نیانداخت، اکنون یک سال میشود که "امید" راه خود از میان حصارهای دانشگاه به داخل گشوده است. هر چند برخی با کجسلیقگیها و تفکرات متحجرانه قصد ناامیدکردن دانشجویان و عقبگرد به آن زمستان را داشتند اما "تدبیرها" مانع شد و حال ما اینجاییم، در ابتدای مسیری دشوار، در ابتدای تحول، تحولی که به مذاق بسیاری خوش نخواهد آمد و بسیاری را دلواپس خواهد کرد. و آنقدر می ایستیم تا جوانههای امید را به درختی تنومند بدل گردانیم چرا که امید بذر هویتماست. به قول رئیس جمهور اصلاحات، سید محمد خاتمی، انجمن اسلامی دانشجویان، میراث دار همه بزرگی ها و عظمتهای جنبش دانشجویی است. همانا به قیمت صبر و بردباری و با پشتیبانی دانشجویانی که انجمن را فرصتی برای حق خواهی و تحول خواهی دانستند، این میراث داری را شایسته شدیم. امروز اگر گشایشی حاصل شده، اگر نوری بر تاریکی ها تابیده شده،بدانیم که بار مسولیت بر دوش ما سنگین تر است.چرا که زخم های گذشته هنوز التیام نیافته. در این راستا از مسئولان انتظار می رود که حامی ما در انجام این مسئولیت باشند و در راه پویایی دوباره فضای دانشگاه همراهی مان کنند. تو ای خو کرده با بیداد سحر با خود پیام صبح میآرد / اگر صد لشکر از دیو و ددان ِ اَژدهاک ِ بد کُنش / باحیله و ترفند به قصد ما کمین سازند/من و تو، ما اگر گردند بنیادش بر اندازند/هراسی در دل ِ ما نیست ستم هایی که بر ما رفت/از این افزون نخواهد شد دگر کی به شود کشور/اگر اکنون نخواهد شد نوید ما / امیدماست / امید ماست / که چون صبح بهاری دلکش و زیباست انتها پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]