محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830389056
نگاهی به درونمایه و محورهای سوره حج
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری رسا:
تقوا و درمان بیماری‌های روحی؛
نگاهی به درونمایه و محورهای سوره حج خبرگزاری رسا ـ سوره حج کمابیش، تأکیدی است بر رنگ و رسمی که خداوند برای امت مسلمان نهاده، چون این سوره با فرمان دادن مردم به پارسایی و یادآوری مناسک حج و واجبات جهاد، آغاز شده و با بیان خصوصیات امت اسلامی پایان می‌پذیرد.
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، سیاق آغازین سخن در (آیات 1-7) سوره حج وجدان آدمی را با به تصویر کشیدن لحظات سخت وقوع رستاخیز، به شدت تکان می‌دهد، سپس در دومین سیاق، آیات سوره حج، با هدف گسترش روحیه ترس از خدا، هراس‌های رستاخیز را برای ما به تصویر می کشند. شاید پارسایی و تقوا، از اهدافی باشد که تمامی سوره های قرآن را محقق ساخته اند، مگر اینکه بازتابهای تقوا بر زندگی، گوناگون است. هنگام بررسی چارچوب عمومی سوره ی بقره اینگونه سخن رفت که آیات آن، بیان رنگ و رسمی را که خداوند برای امّت مسلمان نهاده و در تقوا جلوه گر می شود، عهده دار شده اند. سوره ی حج کمابیش، تأکیدی است بر این رنگ و رسم، چه، این سوره با فرمان دادن مردم به پارسایی و یادآوری مناسک حج و واجبات جهاد، آغاز شده، با بیان خصوصیات امّت اسلامی پایان می پذیرد. لیک سوره حج، که مفسران در مکّی یا مدنی بودن و یا فرودآمدنش در هر دوی این شهرها همسخن نیستند، از دیدگاه من با سوره ی بقره در این تفاوت دارد که داوری دل در برابر بیماری های غفلت، ستیزه گری، نادانی و دورویی است و نیز بهانه هایی را که انسان برای گریز از مسؤولیت بدان پناه می برد، بَر می رسد؛ بهانه هایی همانند: تردید رواداشتن، آرزو کردن، گردن نهادن به پرستش بتها و ترس از سرکشان و هراس از شکست در برابر آنها. پروردگار چگونه با آیات این سوره، آن بیماریها را درمان می کند؟ و چگونه نهاد آدمی را از بهانه هایی که پرهیزگاری را مانع هستند، پاک می گرداند؟ در آنچه که خواهد آمد، با هم حقایقی را خاطرنشان می‌شویم که از اندیشمندان در آیات این سوره، که شکوه و بزرگی در آن موج می‌زند، الهام گرفته می شود. در آغازِ این سوره با نکاتی تکان دهنده روبه رو می شویم که باورهای انسان را زیر و زبر می کند؛ انسانی که بی پروا در گمراهی فرورفته، از سرنوشت وحشتناکی که در روز رستاخیز او را انتظارمی کشد، غفلت دارد.سپس در (آیات 8-14) سیاق سخن، توجیهی کهنه و نو را بررسی میکند، که نفس بشری برای گریز از بزرگی مسؤولیت و سترگی جزا، بدان پناه می‌برد... این توجیه، ستیزه ورزی در پیرامون پروردگار بدون دانش و آگاهی و تردید در برانگیخته‌شدن است، بدین اعتبار که کاری ناشدنی به شمار می‌آید. پس از یادآوری به اینکه پروردگار بر زنده ساختن مردگان تواناست، این آیات حالت ستیزه گری و جدالِ بدون دانش و آگاهی و ایمان آوردن در حدّ حرف را بررسی می کند، در این گونه حالتها، آدمی در پی رسیدن به منافع زودگذر است و قرآن او را هشدار می دهد که در دنیا و آخرت بازنده است. سیاق قرآنی در آیات (15-22) ما را به گمراهی کسی رهنمون می شود که می پندارد پروردگار، او را در دنیا و آخرت یاری نمی کند یا حاکم به حقِّ آسمانها و زمین نیست، در حالی که خداوند هرچه اراده کند به انجام می رساند و همو است که میان مردمان، با تمام اختلافاتی که دارند، داوری می کند. (آیات 23-29) پاداش مؤمنان و کیفر کافران، به ویژه کسانی را که از راه مسجدالحرام جلوگیری می کنند، بیان می دارد و می گوید مسجدالحرام همان خانه ای است که ابراهیم(علیه السلام) آن را برپا داشت و بر مسلمانان واجب است برای خشنودی پروردگار به سوی آن روی آورند. از بزرگ‌ترین حکمت‌های عبادت حج، انتشار و گسترش روح تقوا در دل آدمی است که از ناپاکی‌های شرک پاک گردد. این کار از رهگذر یادنمودن خدا، اطعام درمانده مستمند، و زدودن آلودگی از بدن صورت می‌گیرد. سخن گفتن از حج، اینگونه از (آیه 26) آغاز می‌گردد و با بیان جنبه مهمی از تقوا ادامه می یابد؛ این جنبه ی مهم، بزرگداشت مقررات خدا و گرامیداشت شعایر اوست. سپس آیه از پلیدی بتها نهی می کند و فرمان می دهد آن را از رهگذر حنیف بودن، که پاکی و خلوص معنا می دهد، ردّ کنیم. گرامیداشت شعایر خدا در حقیقت حاکی از پاکی دلهاست، همانگونه که(آیات 30-35) به آن اشاره دارد. هدف از قربانی کردن، توسعه تقوا و ارتقای آن از رهگذر یاد کردن نام خدا بر قربانی‌هاست. خداوند برای هر اُمّتی، مناسک و آیین‌هایی مشخص ساخته، تا بر نعمت‌هایی که آنان را داده، نامش را یاد کنند. بالاترین مرتبه تقوا، فروتنی در برابر خداست، سیاق سخن در (آیات 36-37) صفات کسانی را یادآور شده، که از ترس خدا فروتنی می‌کنند، همچنین صبر، برپاداری نماز و انفاق را نیز یاد کرده است. قرآن از رهگذر(آیات 38-41) جهاد را یادآور شده که دژ مقدسات و سپر مقررات است. پیوند پایداری میان حج(که به جهاد ناتوانان نامبردار است) و جهاد وجود دارد؛ آیا هدف هر دو برتری بخشیدن به سخن حق نیست؟ یکی با آرامش و دیگری با دفاعی خونین؟ شاید اجازه برای جهاد در سیاق این آیات، برای کامل کردن جنبه‌های تقوا باشد تا گمان نرود معنای تقوا، گوشه نشینی، در لاک خود فرورفتن و رهبانیت است. عموماً اینکه به نظر می‌رسد که این آیات، آیات برتر این سوره باشند. سیاق قرآنی در(آیات 42-51) توجیه شیطانی دیگری را بررسی میکند. این توجیه آن است که: دروغ‌انگارانِ رسالت‌های الهی، گمان می‌برند تأخیر درآمدن عذاب الهی، گواه آن است که پروردگار آنان را به فراموشی سپرده، در حالی که شایسته است در زمین بگردند تا سرنوشت پیشینیان خویش را درنگرند؛ که خداوند فرصتشان داد، سپس با قدرت تمام، برگرفتشان و این در حالی بود که بندگان شایسته را در نعمت‌های ظاهری و باطنی خود، فرو برد. گردش بر روی زمین به حال کسانی که در تخطئه آیات خدا می‌کوشند و به خیال خود عاجز کننده خدا هستند، سودمند نیست، آنان با آیات خدا ستیز می‌کنند و آن را به چالش می‌کشند، لیک عذاب سختی برای آنان است. قرآن حکیم از رهگذر (آیات 52-57) بشر را از آرزوهای دور و دراز که زمینه وسوسه های شیطانی است، بهبودی می‌بخشد. خداوند، پیامبران را یاری می کند و القائات شیطان را محو می‌گرداند، سپس آیات خود را استواری می‌دهد. بر ما بایسته است تا آرزوهای دور و دراز را از رهگذر آیات قرآن کنار بگذاریم تا آزمونی برای ما نگردد. امّا دل‌های بیمار و بی رحم، از القاءات شیطانی به هنگام آرزوکردن، استقبال می کنند و از راه راست، گمراه می شوند. کافران نیز همواره در تردیدند و به عذابی سخت گرفتار می‌آیند. آیات قرآن، عهده دار بررسی بهانه شیطانی دیگری است که همان یأس و نومیدی است، آن هنگام که انسان می پرسد: کار برای خدا و مطالبه حقوق از دست رفته، چه سودی دارد؟ آری، کسانی که در راه خدا مهاجرت کرده، در برابر سرکشی‌ها از جان خویش دفاع نموده‌اند، خداوندشان یاری می‌رساند و هیچ چیز در آسمانها و زمین نمی تواند پروردگار را عاجز گرداند، آیا او همان پادشاهِ بی نیاز، ستوده، رؤوف و مهربان نیست؟ و او نیست که زنده می کند و می‌میراند؟(آیات 58-66). برای اینکه حالت یأس و نومیدی را درمان کنیم، ناگزیر باید بر آیات خداوند نظر افکنیم. شاید آن چیزی که انسان را در انجام دادن کردار نیک به تأخیر وامی دارد، ستیزه گری در دین خدا باشد، همان پدیده ای که پروردگار ما را از آن باز داشته، آگاهی‌مان داده که برای هر امتی شیوه و آدابی نهاده و او به هر چیزی آگاه است. شرک، پناهگاه توجیه‌گرایان است، چه، مشرک می‌پندارد تکیه بر شریکان دروغین خدا، او را از بردوش گرفتن مسؤولیّت‌ها می رهاند، لیک قرآن یادآور می‌شود شریکان دروغین، حتی توان آفرینش مگسی را هم ندارند و نمی‌توانند در برابر آن حشره، مقاومت کنند(آیات 67-73). در (آیات 74-77) خداوند روشن می‌سازد چگونه او از میان فرشتگان و مردم، فرستادگانی را برمی‌گزیند و چگونه بر آنان چیره است، پس کسی نپندارد آنان حتی نیم خدایانی هستند. در پایان سوره(آیه 78) را می خوانیم که ویژگی‌های امّت اسلامی را مشخص ساخته، به جهادی فرمان می دهد که بر پایه در سر پروراندن نیت مطلق برای جانفشانی همه‌گونه در راه خدا استوار است و تأکید دارد پروردگار نیکو مولا و نیکو یاوری است./907/د101/ی منبع: پایگاه اینترنتی موعود
۱۳۹۳/۶/۲۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری رسا]
[مشاهده در: www.rasanews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]
-
گوناگون
پربازدیدترینها