تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850887318
روزی در سرزمین سپند سخن - دکتر میرجلال الدین کزازی*
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: روزی در سرزمین سپند سخن - دکتر میرجلال الدین کزازی* از دید من هر روز در گاهشمار فرهنگی ایران می باید و می تواند روز شعر یا سخن باشد، زیرا که در میان هنرهای گوناگون هنجارها و قلمروها و بسترهای فرهنگی بسیار در ایران زمین، آنچه از نگاهی فراخ شالوده فرهنگ ایرانی را می ریزد، «سخن» است.
ایران ما در درازنای تاریخ خود همواره سرزمین سپند سرود و سخن بوده است. بارها گفته ام و نوشته ام که یکی از نازش های بزرگ ما ایرانیان آن است که نخستین سروده آئینی جهان در ایران آفریده شده است: گاهان زرتشت. این وخشور باستانی ایرانی در ترانه هایی رازآلود و سروده هایی نیایش گرانه با خدای خویش اهورا مزدا سخن می گوید. از این روی اگر ما به تاریخ ایران از آن روزگار تاکنون بنگریم، همواره برترین هنر، هنر سخنوری بوده است. بویژه در ایران پس از اسلام که این هنر، روایی و گسترشی بسیار می یابد.
این سخن به هیچ روی بیهوده و بر گزاف نیست اگر بگویم ایران بزرگترین سخنوران و شگرف ترین شاهکارهای ادبی را به جهان ارمغان داشته است. در هیچ سرزمینی و در هیچ فرهنگی مردی به سترگی و سالاری فردوسی در رزمنامه سرایی نمی توان یافت؛ مردی با ژرفای اندیشه مولانا در رازنامه سرایی یا مردی با همه سویگی و همه رویگی شگفت آور در سخن مانند سعدی یا مردی در نغزی و نازکی و رازگونگی سخن همتای حافظ، یا سخنوری در داستان های عاشقانه یا بزم نامه همبالای نظامی یافت نمی شود. چامه های پخته و ستوار و شکوهمند و شگفت پارسی هم در گونه های خود در جهان بی همتایند.
سخن، فرازنای فرهنگ ایران را می سازد. جهانیان ما را به پاس سخن می شناسند. بسیار کسان هنگامی که از این سرزمین یادی می رود در دیگر کشورها می گویند سرزمین خیام یا سرزمین سعدی، سرزمین حافظ، سرزمین مولانا، سرزمین فردوسی.
بیهوده نیست که حافظ آنچنان سخنور نامدار آلمانی گوته را بر می شوراند و آنچنان در جان او کارگر می افتد که دیوانی را به نام خواجه بزرگ شیراز می سراید. چارانه های خیام هنگامی که به انگلیسی برگردانیده می شوند، شیوه ای نو و دبستانی تازه را در سخن انگلیسی پدید می آورند که بر پایه نام کهین خیام، «عمریسم» یا «عمرگرایی» نامیده می شود.
هانری برگسون اندیشمند نامدار فرانسوی گفته است که اگر سخنور غزل پرداز مولانا جلال الدین محمد بلخی است، ما فرانسویان دیوان های شعر خویش را باید به آب بشوییم.
از این نمونه ها فراوان می توان آورد، اما من به این چند نمونه بسنده می کنم تا روشن بدارم که چرا بر آنم که شالوده فرهنگ ایرانی را سخن بویژه سخن پارسی می ریزد. سخن پارسی بستر دیگر شایستگی ها و والایی ها است در ایران زمین.
هنگامی که اندیشمندی جهان شناس می خواسته است اندیشه های خود را با دیگران در میان بنهد، آن را در جامه دلارای شعر می پوشیده است. از همین روست که حتی در زمینه هایی که پیوندی با سرود و سخن و پندار ندارد، شعر به گونه ای کاربرد می یابد و به نمود می آید.
سروده هایی هست که در آنها معنای واژگان از زبانی به زبان پارسی سروده شده است یا در دانش های گوناگون ما سروده هایی در پیشینه سخن پارسی داریم. از همین روی ذهن و روان و اندیشه ایرانی همواره از آن روی که زیباپرست بوده است و هنرجوی از سخن برای پیوند با دیگران بهره جسته است، پس تنها روزی یگانه روز سخن پارسی نیست. ما بازتاب و نمود سخن پارسی را از آن روی که همه نمودها و کارکردهای فرهنگ و منش ایرانی می یابیم، هر روز را می توانیم روز سخن پارسی بدانیم.
من این روز را که روزی است نمادین، به همه ایرانیان فرخ باد می گویم و آرزو می برم که انگیزه ای باشد نیرومند تا ما بدان سان که می سزد به سخن، به ادب، به آفرینش هنری در زبان بیندیشیم و آن را ارج بنهیم، زیرا سرزمین ما سرزمین سپند سخن است.
*استاد دانشگاه
*روزنامه ایران
اول**
27/06/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
گوناگون
پربازدیدترینها