محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830069093
خلاء قدرت، پاشنه آشیل نظام سیاسی بلاتکلیفی پست ریاست جمهوری و راهبرد آشوب و دخالت در لبنان
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: خلاء قدرت، پاشنه آشیل نظام سیاسی
بلاتکلیفی پست ریاست جمهوری و راهبرد آشوب و دخالت در لبنان
خلاء قدرت در لبنان مانند هر کشور دیگری، موجبات دخالت و تجاوز کشورهای غربی و اسرائیل را فراهم می‌آورد.
پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی، که دیرزمانی به «مرد بیمار اروپا» شهرت یافته بود، کشورهای غربی و در صدر آن ها انگلیس و فرانسه برای تجاوز و دخالت در سرزمین‌های این امپراتوری دندان تیز کردند. کشورهای عربی از جمله لبنان و سوریه، عراق، اردن که به تازگی استقلال رسیده بودند، در ابتدا با مرزهای جدیدی مواجه شدند که در نهایت به صورت تحمیلی آن را پذیرفتند. این کشورها که تحت قیمومیت انگلیس یا فرانسه بودند مسائلی را تجربه کردند که تاثیرات و پیامدهای برخی از این تجارب امروزه نیز در سیاست این کشورها مشهود است. تقسیم مقامات در نظام سیاسی لبنان از این جمله بوده که همواره این کشور را دچار منازعه و اختلاف کرده است. بر اساس نظام سیاسی لبنان رئیس جمهور باید یک مسیحی مارونی باشد، نخست وزیر باید یک مسلمان سنی باشد و رئیس پارلمان می‌بایست مسلمان شیعی باشد. این مسئله قسمتی از میثاق ملی است که در سال 1943 حاصل شده است. در واقع تحمیل این قانون در قالب میثاق ملی، برخلاف شایسته‌سالاری و در راستای مسیر نفوذی برای کشورهای غربی ایجاد شد. میثاق ملی یا راهبرد مداخله غربی‌ها در لبنان این میثاق شامل قول و قرار مسیحیان بود مبنی بر اینکه به دنبال جلب حمایت فرانسه نباشند و وجهه عربی لبنان را قبول داشته باشند و همچنین مسلمانان نیز قول دادند تا مشروعیت استقلال و دولت لبنان و همچنین مرزهای این کشور در سال 1920 را قبول داشته باشند و برای اتحاد با سوریه تلاش نکنند. به دلیل احساس نیاز شدید مسلمانان به اتحاد با کشورهای همتای عرب خود این میثاق راه‌حلی موقت به نظر می‌رسید. از سویی دیگر مسیحیان این میثاق را رد کردند و بعداً برای جلب حمایت فدرالیسم را پیشنهاد دادند و با اسرائیل متحد شدند. لبنان به موجودیت خود ادامه داد، اما اثرات سوء جنگ‌های داخلی همچنان بر سیاست لبنان سایه افکنده‌است. این مسئله امروز نیز میان برخی از شخصیت‌های مسیحی که کاندید ریاست جمهوری هستند، مطرح است. از یک سو شخصیتی مانند سمیر جعجع سابقه نزدیکی با اسرائیل و خیانت به لبنان را دارد و از سوی دیگر شخصیتی مانند میشل عون که مورد حمایت حزب‌الله لبنان و گروه‌های میهن‌پرست است، هنوز نتوانسته است راه برون رفتی بر بحران خلاء قدرت در لبنان باشد. دخالت کشورهای غربی در تنظیم قوای سیاسی در لبنان پر واضح است، خلاء قدرت در لبنان مانند هر کشور دیگری موجبات دخالت و تجاوز کشورهای غربی و اسرائیل را فراهم می‌آورد. اسرائیل که در جنگ رو در رو با حزب‌الله لبنان نتوانست کاری از پیش ببرد، از هر فرصتی برای ضربه زدن به لبنان استفاده خواهد کرد. از سوی دیگر فرانسه نیز که همواره به دنبال افزایش نفوذ تاریخی خود در لبنان است از هر نوع شکافی در بدنه سیاسی لبنان کمال استفاده را می‌برد. جنگ داخلی لبنان تجربه تلخ مداخله کشورهای بیگانه در لبنان را به خاطر می‌آرود. تجربه ترور رفیق حریری نیز بیش از پیش بهانه‌جویی و فرصت‌طلبی این کشورها را نشان داد. خلاء قدرت و راهبرد آشوب و دخالت به لحاظ نگرش روابط بین‌المللی لبنان کشوری ذره‌ای است که عرصه سیاسی آن به راحتی به وسیله کشورهای دیگر متلاطم می‌شود. اگر چه گروه‌هایی مانند حزب‌الله لبنان الگوی مناسبی برای مقاومت و استقلال در برابر بیگانگان عرضه می‌کنند، حسادت سیاسی و رقابت تنش‌آلود گروه‌های دیگر سیاسی در لبنان برخی از اوقات شخصیت‌های لبنانی را به سرسپردگی به بیگانگان وادار ساخته است. طبیعی است که شرایط این کشور در زمان خلاء قدرت آسیب‌پذیر شده و امنیت سیاسی را مورد مخاطره قرار می‌دهد. حزب‌الله لبنان ثابت کرد که می‌توان به عنوان گروهی منظم، وفادار و وطن‌دوست با جمعیت کم، اما با انضباط سیاسی مطلوب شرایطی را پیش آورد که قدرت‌هایی مانند اسرائیل به شکست و فضاحت نظامی خویش معترف شوند، در حالی در چارچوب قوانین کشور نیز فعالیت کرد؛ مسئله‌ای که لبنان اکنون در ارتباط با انتخاب رئیس جمهور جانشین میشل سلیمان احساس نیاز بیشتری می‌کند. نیروهای لبنانی باید در نظر داشته باشند که خلأ قدرت در این کشور قطعی نیست و فشار بین‌المللی در زمینه موضوع انتخاب رئیس جمهور لبنان هرساعت افزایش می‌یابد و دخالت‌های خارجی می‌تواند استقلال این کشور را به ورطه سقوط بکشاند بن بست سیاسی در پارلمان تاکنون جلسات متعددی برای انتخاب رئیس جمهور از طریق رأی نمایندگان پارلمان بر پا شده است که همگی آن ها با شکست مواجه شده‌اند و با وجود خلاء قدرت ریاست جمهوری هنوز هم توافقی برای رئیس جمهور مورد قبول همه جناح‌ها صورت نپذیرفته است. پیش‌تر فقط «سمیر جعجع» رئیس حزب نیروهای لبنانی به عنوان نامزد گروه 14 مارس و «هنری حلو» نامزد فراکسیون «دیدار دموکراتیک» به ریاست «ولید جنبلاط» رییس حزب دروزی سوسیالیست ترقی‌خواه به طور رسمی نامزدی خود را اعلام کرده بودند که هیچ کدام نتوانستند آرای کافی را به دست آورند. بدین ترتیب دوران خلاء سیاسی ریاست جمهوری از 4 خرداد سال جاری در لبنان تداوم داشته و مطابق نص قانون اساسی این کشور همه اختیارات رئیس جمهوری به دولت واگذار می‌شود و اعضای دولت باید در خصوص کوچکترین تصمیم به اجماع برسند، موضوعی که اختلافات را دچار پیچیدگی بیشتری می‌کند. میشل عون، نامزدی معقول و محبوب پیشینه خوب میشل عون و نزدیکی این شخصیت به جناح‌های مختلف احتمال موفقیت وی را در صورت انتخاب برجسته می‌کند. روابط رو به رشد میشل عون با سعدالحریری، نخست وزیر پیشین لبنان و رئیس جریان “المستقبل” و اعتماد کامل وی به سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان و همچنین تغییرات منطقه‌ای و بین‌المللی که هیچ یک علیه میشل عون نیست، باعث شده که وی بهترین فرد باشد. اما سئوال این است که چرا میشل عون هنوز به عنوان شخصیت مورد توافق همه جناح‌ها و به عنوان کلید حل اختلافات،در عرصه سیاسی کنونی لبنان مطرح نشده است؟ این مسئله اگرچه شاید به دلیل موضع‌گیری مستقل وی اتفاق می‌افتد که خاطرنشان کرده بود: من می‌خواهم با همگان غیر از اسرائیل ارتباط داشته باشم اما هیچ گاه زیر سلطه یک کشور خارجی قرار گرفتن را نمی‌پذیرم. اگر اجماع داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی بر این باشد که انتخاب رئیس جمهور توافقی راه حل مشکلات لبنان است، من آماده‌ام رئیس جمهور شوم اما اگر کسی می‌خواهد رئیس جمهور با اهداف دیگری بر مردم تحمیل شود، من برای مقابله با این نقشه نیز آماده‌ام. وی همچنین گفته بود: تمامی طوایف و گروه‌ها باید در اداره کشور مشارکت داشته باشند. ما باید با اهل سنت روابط خوبی برقرار کرده و با شیعیان تفاهم داشته باشیم و همچنین حامیان ولید جنبلاط، رهبر حزب سوسیالیست ترقی‌خواه(مسیحی) را قانع کنیم که هیچ کس بدون داشتن تفاهم با طرف‌های دیگر، نمی‌تواند حکومت را در دست بگیرد. مسعود فتحی‌پور منبع: رصد انتهای متن/
93/06/26 - 05:05
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]
-
گوناگون
پربازدیدترینها