واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: چرا اصلاحطلبان از وحدت اصولگرايان نگرانند
با نگاهي كوتاه به صفحات روزنامههاي اصلاحات در طول هفتههاي اخير ميتوان به خوبي به اين نكته پي برد كه آنها از ايجاد وحدت و يگانگي در ميان اصولگرايان هراس داشته
نویسنده : سعيد پورمولائي هريس
با نگاهي كوتاه به صفحات روزنامههاي اصلاحات در طول هفتههاي اخير ميتوان به خوبي به اين نكته پي برد كه آنها از ايجاد وحدت و يگانگي در ميان اصولگرايان هراس داشته و به دنبال آن هستند تا با راهكارهاي رسانهاي اين را به جامعه انتقال دهند كه جريان رقيبشان در انتخابات آتي نخواهد توانست به يك وحدت حداقلي هم برسد.
به عبارت ديگر از راهكارهاي اصلي جريان اصلاحات براي انتخابات رياست جمهوري سال 94، ايجاد اختلاف در اردوگاه اصولگرايان است كه موجبات تعدد ليستهاي انتخاباتي و همچنين شكسته شدن رأي كانديداي آنها را فراهم خواهد آورد. سياست اين جريان آن است كه وقتي خود برگي براي پيروزي ندارد، مهرهها را به گونهاي بچيند كه پيروزي رقيب با كمترين اعتبار رقم بخورد، بنابراين اصلاحطلبان ميكوشند در صورتي كه خود هيچ شانسي براي پيروزي يا باخت آبرومندانه در خرداد 94 و حتي بعد از آن ندارند، فضا را به گونهاي هدايت كنند كه هم تعداد شركتكنندگان كمتري در انتخابات حاضر شوند و نظام نتواند از پشتوانه مردمياش دفاع كند و هم اصولگراهاي منتخب مردم با حداقل نفرات به مجلس بعدي راه يافته و در اقليت قرار بگيرند.
تقسيم كردن اصولگرايان به ميانهرو و افراطي و ابراز تمايل برخي چهرههاي اصلاحطلب براي قرار گرفتن پشت سر يك اصولگراي به زعم خود معتدل و نيز اصالت دادن به رهبران فتنه 88، از راهكارهايي است كه اين جريان براي ايجاد و القاي چنددستگي ميان اصولگرايان از آن بهره ميجويد و تأسف آنجاست كه برخي چهرههاي اصولگرايي نيز ناخواسته بر اين آتش ميدمند.
به عنوان نمونه روزنامه آرمان در چند روز گذشته مطلبي با عنوان «نه» اصولگرايان به جبهه پايداري مينويسد: «ميخواهند محوريت وحدت اصولگرايان را در دست بگيرند غافل از آنكه خودشان محور اصلي اختلافات بودند و در انتخابات 92 اصولگرايان را به چندپاره تقسيم كردند؛ اقليتي كه در مجلس به ميانهروها از «استبدادگرايي» تا «وكيلالدولگي» را نسبت دادند؛ همان جرياني كه هشت سال از اصلاحطلبان گرفته تا اصولگرايان ميانه را منزوي و هرچه خواستند كردند ولي حالا كه خود را در گوشه ميدان تنها ميبينند دنبال ميداندار و پرچمدار ميگردند. فكرهاي جديدي در سر خود ميپرورانند.
روزنامه آفتابيزد هم اواخر هفته گذشته در صفحه سياسي خود به آخرين تحركات جبهه اصولگرايان پرداخته بود، در قسمتي از يادداشت«تشديد اختلاف اصولگرايان و پايداريها» آمده است: «انتخابات مجلس پيش رو فرصت مناسبي است تا وضعيت جبهه پايداري معلوم شود. وضعيت مجلس آينده، تركيب مجلس، نوع ائتلاف اصولگرايان و برخورد جناح راست با تندروهاي اصولگرا، همگي سؤالاتي هستند كه پاسخ آنها از دل جلسات اصولگرايان بيرون خواهد آمد، هرچند حميدرضا ترقي معتقد است مؤتلفه به عنوان حزبي قديمي حمايتي از تندروها نخواهد داشت، اما حمايت از جبهه پايداري در ماجراي استيضاح بركسي پوشيده نبود.»
در يكي ديگر از مطالب روزنامههاي تحت نظر جريان اصلاحات تلاش شدتا نشان داده شود كه اصولگرايان از نبود رهبر رنج ميبرند و با درج مطلب «اصرار از اصولگرايان و انكار ناطق» تأكيد شد: «اصولگرايان سنتي هنوز اميدوارند بتوانند با مدل هميشگي خود و با محوريت جامعتين به وحدت برسند؛ مدلي كه پيش از اين بارها و بارها با شكست مواجه شده است. گويا آنان راهبرد ديگري را هرگز براي خود تصور نميكنند؛ راهبردي كه بتواند اصولگرايان را از بنبست خارج كند. آنها پيش از اين با مديريت آيتالله مهدويكني و مرحوم عسگراولادي ميتوانستند نامداران مدعي جناح خود را به بهانه شكست رقيب دور يك ميز جمع كنند اما حالاجناح آنان بدون «شيخ و پدر معنوي» مانده است.»
ماههاست كه اصلاحات تلاش ميكند به اختلافات ميان اصولگرايان مجلس دامن زده و آن را تا انتخابات پيش رو به بالاترين سطح ممكن برساند. نمونهاي از مطالبي كه در اين باره نوشته شده است را با عنوان «بهارستان عليه رئيس» روزنامه اعتماد چاپ كرده بود. اين روزنامه در اين مطلب به تغيير وزنكشيهاي سياسي در صحن بهارستان ميپردازد و با بررسي رفتارهاي اعتراضي طيف پايداري – تحولخواهان به اين نتيجه ميرسد كه «فعلاً صفكشي اكثريت و اقليت مجلس به هم ريخته و دو گروه اصولگرا سايه به سايه همديگر را در ياركشيها تعقيب ميكنند؛ يك بار اين گروه قدمي جلو ميافتد و بار ديگر آن گروه. اقليت ديروز فعلاً توانسته قسمتي از اكثريت را پهلوي خود جاي دهد. شايد هم همين باشد كه باعث شده لاريجاني نتواند حرفش را كامل در مجلس به كرسي بنشاند.
در همين انتخابات شوراهاي نظارت بر مطبوعات و صدا و سيما تا حالا نيمي از حرف هواداران لاريجاني پيش رفته و نيمي از نظر اطرافيان حدادعادل؛ موقعيتي كه نتيجه آن تعليق پيدرپي زمان انتخابات است. هواداران لاريجاني به دو كانديداي معرفيشده اعتراض دارند و اطرافيان حدادعادل روي آن دو تأكيد. تا حالا هم حرف هيچكس كامل پيش نرفته است. شايد اين تعويقها در انتخابات تنها انتقال التهاب از جلسهاي به جلسه ديگر باشد؛ جلساتي كه كار لاريجاني در آنها بيشتر مديريت تشنج است تا پيگيري دستور كار.»
در يكي ديگر از مطالب روزنامههاي تحت نفوذ جريان دوم خرداد با القاي نبود رهبر مورد وفاق گروههاي تحت گفتمان اصولگرايي، با درج تيتر «اصرار از اصولگرايان و انكار ناطق» آمده است: «اصولگرايان سنتي هنوز اميدوارند بتوانند با مدل هميشگي خود و با محوريت جامعتين به وحدت برسند؛ مدلي كه پيش از اين بارها و بارها با شكست مواجه شده است. گويا آنان راهبرد ديگري را هرگز براي خود تصور نميكنند؛ راهبردي كه بتواند اصولگرايان را از بنبست خارج كند. آنها پيش از اين با مديريت آيتالله مهدويكني و مرحوم عسگراولادي ميتوانستند نامداران مدعي جناح خود را به بهانه شكست رقيب دور يك ميز جمع كنند اما حالا جناح آنان بدون «شيخ و پدر معنوي» مانده است.»
روزگذشته هم روزنامه آفتابيزد سر آخر زنجيره توطئه عليه وحدت اصولگرايي را با تيتر «ساز پايداريها با اصولگرايان كوك نميشود» تكميل كرد و نوشت: وحدت مهمترين آرزوي اصولگرايان در اين روزهاست، آنها ميخواهند بعد از مدتها با يك صدا و زير يك بيرق وارد كارزار انتخابات شوند، اين جريان سياسي در كشور سالهاست رنگ وحدت و همصدايي را به خود نديده است.
به باور تئوريسينهاي جبهه اصلاحات جا انداختن اين موضوع به جامعه كه اصولگرايان نخواهند توانست به وحدت و يكي شدن برسند ميتواند راه رسيدن به قدرت – كه در گام اول صاحب شدن كرسيهاي مجلس دهم است- را هموار كرده و از انزواي كنوني جدا سازد. هرچند اين تنها يكي از تاكتيكهاي اين جريان به حساب ميآيد و بايد آن را قطعهاي از پازل كلان آنها به شمار آورد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۵ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۷:۵۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]