واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش میدهد
طلای سفید نوستالوژی بندرگزیها
روزگاری شهرستان بندرگز را به خاطر مزارع زیبای پنبه و داشتن کارخانه پنبهاش میشناختند، ظرفیتی که اکنون هیچ اثری از آن نیست و تبدیل به خاطره و نوستالوژی شده است.
به گزارش خبرگزاری فارس از گرگان، کارخانهای متروک در بخش شمالی بندرگز و مزارعی که دیگر پنبه در آن کشت نمیشود، محصولی که روزی به خاطرش گلستان را سرزمین طلای سفید مینامیدند. پنبه در منطقه منبع درآمد بسیاری از کشاورزان منطقه بود و کارخانه پنبه «لیوانی» به مدد الیافهای سفید وش، شاهد حضور چند صد کارگری بود که از محل درآمد سرشار آن ارتزاق میکردند. شاید پرداختن به موضوع پنبه در این مجال نگنجد، چراکه به مدد بیتوجهیها، واردات پنبه بیکیفیت به کشور و سیاستهای اقتصادی دنیا، دیگر اثری از این محصول گرانبها در برنامه کشاورزان بندرگزی دیده نمیشود. اکنون کشاورزان منطقه با توجه به صرفه اقتصادی دیگر محصولات، مزارع خود را به باغ مرکبات مبدل کردهاند و یا به کشت محصولاتی چون گندم و لوبیای روغنی روی آوردهاند. هرچند با وجود اینکه روستاهای محدوده شهرستان بندرگز، منبع سرشاری از ظرفیتهای مهم اقتصادی به ویژه کشاورزی است، اما کارکرد سنتی کشاورزی موجب شده تا بسیاری از کشاورزان نتوانند از محصولات یادشده نیز درآمد مناسبی استحصال کنند. افزایش فروش زمینهای زراعی در بندرگز اکثر کشاورزان ساکن در روستاهای منطقه، دارای زمینهایی به مقیاس یک تا چهار هکتار هستند که به دلیل بهصرفه نبودن کشاورزی از حیث اقتصادی برای آنان، به فروش این املاک روی آوردهاند. در ازای از دست دادن این املاک در قبال بهایی ناچیز، بخش مهمی از درآمد حاصل از فروش زمینهای زراعی آنان صرف پرداخت بدهی بانکها و دیگر مایحتاج خانواده میشود. جدا از این بخش بیکار در جامعه روستایی، نبود درآمد در روستاهای این شهرستان علاوه بر افزایش مهاجرت روستاییان به شهرها، موجب شده تا بسیاری از ساکنان این مناطق که روزی عضو کمیته امداد شدن را عیب و عار میدانستند، اکنون به خاطر ضعف اقتصادی عضو آن شوند. شیوههای سنتی کشاورزی مهمترین ضعف اقتصادی این بخش بیشک مهمترین ضعفی که اقتصاد کشاورزی بندرگز را همانند دیگر نقاط استان گلستان تهدید میکند، استفاده از شیوههای سنتی در کشت، داشت و برداشت محصولات است. در حالی که در کشورهای پیشرفته دنیا، میزان برداشت گندم در هکتار بین 25 تا 30 تن در هکتار برآورد میشود، میزان برداشت گندم در بندرگز هکتاری بین چهار تا 6 تُن است که همین موضوع خود نشان میدهد که به چه میزان با دنیا در این عرصه فاصله داریم. اگر بخواهیم دلایل این فاصله را جویا شویم، باید به ویژگیهایی همچون نحوه آمادهسازی مزارع، بررسی نوع خاک برای اختصاص کود مناسب، نوع بذر مناسب و پرمحصول، همکاری و نظارت مداوم کارشناسان کشاورزی، مبارزه ارگانیک با آفات، نوع آبیاری پیشرفته و برداشت مناسب محصول در کشاورزی مدرن اشاره کنیم. ضایعات 50 تا 60 درصدی محصولات کشاورزی هنگام برداشت اما در شهرستان بندرگز، مهمترین کاستی موجود فرسودگی تجهیزات کاشت و برداشت کشاورزی است که هنگام دروی گندم، سویا و برنج، ضایعات 50 تا 60 درصدی را نصیب برداشت این محصولات میسازد. این مشکل را در کنار نهادههای نامرغوبی همچون بذر، کودهای شیمایی و سموم غیراستاندارد قرار دهید، متوجه میشوید که چرا این حرفه تولیدی پرسود دنیا در کشور ما زیانده است. اینکه سازمان جهاد کشاورزی در استان گلستان به عنوان دستگاه متولی این بخش در منطقه چه برنامهای برای این مشکلات دارد، موضوعی است که بارها به آن اشاره شده و البته این سازمان نیز مدعی شده که گامهایی را برداشته است، اما مطمئناً این گام هنوز نتوانسته تحولی اساسی و پایدار در این بخش ایجاد کند. لزوم آسیبشناسی و تحول در برنامههای سازمان جهاد کشاورزی این سازمان عریض و طویل، باید ضمن آسیبشناسی مشکلات موجود، راهحلهای عملی و قابل لمس برای حل مشکلات کشاورزان تمهید کند و به جای گسترش سازمان اداری خود، تلاش کند، گستره حضور خود و کارشناسانش را در زمینهای زراعی کشاورزان منطقه بیشتر کند. کشاورزی در بندرگز و کشاورزان این دیار نیازمند توجه مسئولان استانی به ویژه متولیان این بخش تولیدی است، چراکه تداوم وضع موجود سناریوی نگرانکنندهای برای فعالان این عرصه ترسیم میکند. خوشبختانه طی سالهای اخیر شهرک صنعتی در شهرستان بندرگز گامهای مناسبی در جهت ایجاد صنایع تولیدی متناسب با محصولات کشاورزی منطقه برداشته است که این گام مثبت باید بیش از گذشته تقویت شود تا بتوان در کنار اصلاح دیگر مشکلات کشاورزی منطقه، شاهد توسعه متوازن این ظرفیت اقتصادی در بندرگز و دیگر نقاط استان گلستان بود. انتهای پیام/83002/ذ40
93/06/24 - 00:10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]