محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803721779
بلاتکليفي، آفت بزرگ مديريت
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲۳ شهريور ۱۳۹۳ (۱۰:۴ق.ظ)
مردم سالاري: بلاتکليفي، آفت بزرگ مديريت
به گزارش خبرگزاري موج، «بلاتکليفي ، آفت بزرگ مديريت» عنوان سرمقاله روزنامه مردم سالاري است که در آن مي خوانيد:
راست گفته اند که انديشه هاي عالي و ابداع و ابتکار، در فراغ خاطر و آرامش روحي، حاصل مي شود و نيز اقتدار مديريت معقول متکي به اعتماد به نفس است و اگر آن آرامش خاطر و اين اعتماد به نفس نباشد، امور مديريت در سطوح مختلف به روزمرگي و بي حاصلي مي گذرد چنانچه روزگار جامعه با اين حال و هوا بگذرد، روزمرگي وکارهاي باري به هر جهت در اذهان مديران نهادينه مي شود .
حال اگر بي طرفانه و به ديده نقد معقول به چنين فضايي چشم بدوزيم، هيچ چيز تازه اي که با زمان و مکان تناسب داشته باشد و تحولي ايجاد کند نمي بينيم و چون در «بودن» دچار خسران مي شويم اوضاع جامعه اداري ما رو به جلو نيست و سير قهقرايي را سپري مي کند و مردم هم در مراجعات خود دچار سرگرداني خواهند شد .
مقدمه بالا به انگيزه برخورد با مديري بلاتکليف و دلمرده و نااميد نسبت به آينده، نوشته شد . مديري که نگران فرداي وزيرش بود که آيا در کوزه استيضاح خياطان قبادوز خواهد افتاد يا نه ؟ در آن صورت آيا خود پس از آن استيضاح، در صورت اخذ راي اعتماد مجدد از مجلس قانون گذاري، ماندني است يا با تدبير تازه اي که به ميان آمده بايد عطاي مديريت را به لقايش ببخشد. بحث در اينجا هرگز در حب جاه و تشنگي به قدرت نيست .
شيفتگي به خدمت و در ذات آن برنامه ريزي هاي کوتاه مدت و دراز مدت در به سامان شدن امور و حصول نتايج مثبت است چون در مديريت اداري جامعه ما با هزار درد و دريغ، مدير محوري حرف اول و آخر را مي زند و متاسفانه هنوز به آن جايگاه نرسيده ايم که بودن و نبودن مدير مهم نباشد و برنامه ها و طرح ها در سير منطقي و قانوني خود اجرا شود تا فردايمان بهتر از امروز باشد . حال، اشاره به مصداق ها و موارد، پيام نگارنده را بيشتر در ذهن ها خواهد نشاند و البته سنجش و قياس موردها بيشتر مستند و مستدل و نتيجه بخش خواهد بود.
در اينجا اعتراضي به استيضاح نيست چون سوال و تذکر و استيضاح از اختيارات قانوني نمايندگان است و هيچ اما و اگر و حرف و حديثي به استناد قانون نيست چون مصالح و منافع کشور و انقلاب و نظام مطرح است که نبايد تزلزل روحي و عاطفي بر خادمان اين سرزمين و مديران خدوم، عارض شود.
عالم و آدم مي دانند به اينکه دولت نهم و دهم، اکثريت مجلس را پشتيبان داشت و با دلگرمي تمام، کارها کرد کارستان، و به حمايت همين وفاق تام و تمام بر برج عاجي نشست که مجلس را نديد و از تعرض و کنايه سخن ها گفت و هميشه پرونده ها در بغل آمد تا با چوب « الف « خود، همه را وادار به سکوت کند و چون نوبت سوال مجلس رسيد پاسخ ها را در قالب مزاح گفت و«CD » به مجلس آورد و کاري هم به اين نداشت که قوه قانون گذاري « بهرحسين در اضطراب است و درباره عباس جوابي نمي خواهد «!
اما دولت يازدهم، مبحثي جداگانه بود که نمي بايست مي آمد اما به اقتضاي شرايط، علي رغم ناخواسته ها آمد به همين علت چوب «الف» تذکر و سوال و استيضاح بي سابقه را از آغاز آمدن به استناد آمارها برسر خود ديد و اگر چه راي اعتماد گرفت اما اين دغدغه به همراه دولت به وزارتخانه ها رفت و باعث شد که وزيران به سبب برخي مخالفت ها و حرف و حديث ها، تمرکز لازم را در اداره امور نداشته باشند که نمونه هايش اکنون در ادارات مختلف، «مبتلا به» جامعه است و هزينه هايش را مردم هميشه هزينه پرداز ما مي پردازند !
در حالي که در اين زمان، قوه مجريه، حمايت قواي ديگر را مي خواهد تا بتواند براي بيکاري روزافزون جوانان تحصيلکرده بيکار و دهها هزار طرح نيمه کاره و در راه مانده پر از لطف و کرم و نبوغ دولت پاک پيشين و گراني هاي افسار گسيخته و رشد منفي اقتصادي و در امور خارجي، کاغذ پاره هاي تحريم رابطه معقول و مسالمت آميز با همسايگان و مراکز هسته اي در منطقه اي که خطري ريشه برانداز بيخ گوش ماست و ده ها مورد ديگر، نسخه درمان و نجات بنويسد .
آيا به صلاح حال و آينده جامعه ايران اسلامي، حتي به صلاح فرد فرد ما نيست که از کژتابي هاي گفتاري و رفتاري در حق دولتي که به راي اکثريت قاطع ملت ايران بر مسند اجرايي نشسته است، پرهيز کنيم و اجازه بدهيم که مسوولان با پشت گرمي و اعتماد به نفس و اعصابي آرام به ملت خدمت کنند و براي مشکلات عديده حيطه مسئوليت خود، تدبيري موثر و کارآمد بينديشند؟
و آيا مي دانيم که اگر چنين نکنيم، مردم ناراضي از مسئولان و نظام اداري قائم به فرد، کم کم به خود القا مي کنند که اين دولت و مجلس و در نهايت، خود حکومت، گويا نمي خواهد به حل مشکلات موجود در عرصه داخلي و خارجي بپردازد. در چنين صورتي نظام، پشتوانه مردمي خود را به تدريج از دست مي دهد و بديهي است که پيامد اين تلقيات، نه مطلوب آينده کشور است و نه خواست مسئولان و مجلسيان.
نويسنده:
- منصور فرزامي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
گوناگون
پربازدیدترینها