محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844002415
مطالبی که اين روزها از زبان کوروش در فضای مجازی منتشر مي شود، متعلق به او نيست!
واضح آرشیو وب فارسی:آخرین نیوز: مطالبی که اين روزها از زبان کوروش در فضای مجازی منتشر مي شود، متعلق به او نيست!
با اين حال، شواهد و اسناد موجود آن قدر متقن هستند که چهره انسان دوست و صلح طلب ايرانيان را در آيينه شخصيت تاريخي فرمانروايي عادل، به نمايش بگذارند و جا دارد علاقه مندان، به جاي پرداختن به مقوله هاي صرفاً ذهني در اين باره، حقايق و اسناد عيني را ملاک داوري و قضاوت قرار دهند و به ديگران نيز ارائه کنند.
جواد نوائيان رودسري در روزنامه خراسان نوشت: بدون ترديد، مي توان کوروش هخامنشي را بزرگ ترين و مشهورترين فرمانرواي دوران باستان ناميد. اين شهرت، بيش از آن که ناشي از قدرت و گستره قلمرو حکومت وي باشد، برخاسته از سلوک و مشي انساني او در تعامل با ساير ملت هاست؛ رفتار و مشي اي که از کوروش، شخصيتي محبوب و گاه اسطوره اي در ذهن و انديشه مردم ايران و ساير ملت ها ساخته و او را به نماد صلح دوستي ايرانيان تبديل کرده است. با اين حال، اسناد و مدارک درباره زندگي و شخصيت او، به شدت محدود است. در واقع، اکثر قريب به اتفاق مطالبي که اين روزها از زبان کوروش در فضاي مجازي منتشر مي شود، متعلق به کوروش نيست. آن چه در پي مي آيد، نگاهي مستند به زندگي اين شخصيت معروف ايرانِ باستان است.
کوروش در متون کهن
در متون کهن و باستاني، مانند متون اوستايي(يسناها، يشت ها، خرده اوستا و ...)، متون شرق ايراني(سغدي، بلخي، خوارزمي و ...)، متون اشکاني، مانوي و حتي در متون ساسانيان، که خود را از نسل فرمانروايان هخامنشي معرفي مي کردند، اثري از نام کوروش نيست. بنابراين تمام اطلاعات موجود درباره او، به معدود متونِ فارسي باستان، چند سندِ قديمي يافت شده در بين النهرين، چند سطر در متون ديني يهوديان و آثار مورخان يوناني، محدود است. اصيل ترين اسناد موجود درباره کوروش، ظاهراً، دو سند «منشور کوروش» و «رويدادنامه نبونيد» را شامل مي شود. سند نخست و سنگ نوشته هايي کوتاه در «پاسارگاد»، تنها آثاري هستند که با دستور شخصِ کوروش نگاشته شده اند. «رويدادنامه نبونيد»، سَنَدي مربوط به حکومت «بابِل» است که گزارش حمله کوروش به «هگمتانه»(همدان امروزي)، تسخير کشور ماد و نيز لشکرکشي وي به قسمت هاي شمالي عراق امروزي(نواحي نزديک اربيل کنوني)، ليدي(بخشي از جنوب ترکيه امروزي)، مرزهاي بابل(قسمت هاي جنوبي عراق امروزي) و نيز ورود کوروش به بابِل را به اختصار توضيح داده است. اين سند ارزشمند، که اکنون در موزه سلطنتي انگليس نگهداري مي شود، دلايل لشکرکشي کوروش به بين النهرين را بيان مي کند و بر تقصيرِ آخرين پادشاه بابِل، در اين لشکرکشي، تصريح دارد. اين منابع، کوروش را فرمانروايي قدرتمند و جنگاور معرفي مي کنند که پس از تسلط بر بيشتر جهانِ متمدنِ آن روز، به شيوه فرمانروايان پيشين خود رفتار نکرد. او در قسمتي از «منشور» معروف خود، آورده است:« وضعِ داخليِ بابِل قلبِ مرا تکان داد ... من براي صلح کوشيدم. نـَبونيد، مردم درمانده بابِل را به بردگي کشيده بود، کاري که در خور شأن آنان نبود ... من برده داري را برانداختم. به بدبختي هاي آنان پايان بخشيدم. فرمان دادم که همه مردم در پرستش خداي خود آزاد باشند و آنان را نيازارند. فرمان دادم که هيچ کس اهالي شهر را از هستي ساقط نکند ...» سَنَد مشهور «رويدادنامه نبونيد»، که شرحي کوتاه از جنگ هاي کوروش را به دست داده است، نشان مي دهد که اين فرمانروايِ بزرگِ ايراني، گاه خشونت و شدت ِعمل را چاشني برنامه هاي خود مي کرده است. با اين حال، نويسنده کتيبه گِلي «رويدادنامه»، تصريح مي کند که:« در روز سوم از ماه آرَهـسَـمـنَـه[ظاهراً آبان ماه]، کوروش به بابِل اندر آمد. به پيش گام هاي او، شاخه هاي سبز افشانده مي شد. او با مردمان شهر، پيمان آشتي گذارد. کوروش به همه مردمان بابِل، پيام درود و شادباش فرستاد.» به جز اين دو سند کُهن، ظاهراً تنها آثار مکتوبي که در آن ها نامِ کوروش ذکر شده، يکي سنگ نوشته هاي کوتاهِ کاخِ کوچکِ پاسارگاد و ديگري، اشاره داريوش اول در کتيبه مشهور «بيستون» است. در سنگ نوشته هاي کاخِ کوچکِ کوروش، در پاسارگاد، وي در جمله اي کوتاه، تنها خود را معرفي کرده است و بس. در کتيبه بيستون نيز، داريوش اول، تنها از دو پسرِ کوروش با نام هاي «کمبوجيه» و «بَرديا» ياد مي کند و اشاره اي به زندگي و فرمانروايي او ندارد. اين موارد تمام آن چيزي است که مي توان درباره کوروش از اسناد و سنگ نوشته هاي کُهن هم عصرِ او به دست آورد.
کوروش در متون يوناني و يهودي
عمده اطلاعات ما از زندگي کوروش، برگرفته از آثار يوناني و متون ديني يهودي است. «هرودوت»، قديمي ترين مورخ شناخته شده، که وي را پدرِ علمِ تاريخ نيز لقب داده اند، در بخشي از کتاب خود، به زندگي کوروش اشاره کرده است؛ اما متأسفانه، اين تنها اثر در دسترس از عصر نزديک به کوروش، چنان با افسانه و داستان سرايي آميخته است که اطلاعات مطمئني را در اختيار خواننده نمي گذارد. هرودوت، کوروش را نوه دختري آژيدهاگ يا آستياگ، آخرين فرمانرواي ماد معرفي مي کند. ظاهراً قصه پردازي هرودوت از ماجراي تولد و قدرت يافتن کوروش، آميخته اي از خيالات او و شايعاتي است که از زبان برخي مردم مناطق ايران شنيده است. دليل اين موضوع، تفاوت داستانِ او با دو مورخ يوناني ديگر، يعني «گزنفون» و «کتزياس»، است. با اين حال، آثار اين دو مورخ نيز چندان مستند به نظر نمي رسد. کتاب «سيروپدي»(کوروش نامه يا تربيتِ کوروش)، اثر «گزنفون»، بيشتر به ارائه مباحث تربيتي براي جوانان پرداخته است تا شرح زندگي کوروش. ممکن است تفاوت روايات تاريخي، که مورخان يوناني از زندگي کوروش نقل کرده اند، ريشه در شايعات مختلفي داشته باشد که درباره او، ميان مردم آن روزِ سرزمينِ ايران، رايج بوده است. شايد عدمِ اشاره فرمانروايان بعدي، مانند داريوش اول، در آثارشان، به شخصيت کوروش و همچنين وجود شايعات مختلف درباره زندگي و مرگ او، در جامعه، به اين دليل باشد که افزون بر انتقال فرمانروايي از خانواده او به ديگر خاندانِ پارسي در زمان داريوش اول، برخي از سياست هاي کوروش نيز در دوره هاي بعد، دستخوش تغيير شده بود و فرمانروايان بعدي درصدد بودند شخصيت او را در هاله اي از افسانه سرايي ها پنهان کنند. سنديت و واقع گرايي بازتاب سلوک و مشي کوروش با ساير ملل، در متون ديني يهوديان نيز چنگي به دل نمي زند. کوروش در کتاب «اشعياء نبي» به عنوان «مسيحِ(نجات بخش) خداوند» معرفي شده است. بنابر روايات ديني يهوديان، او پس از تصرف بابِل و شکست دادنِ «بخت النصر»(نبوکدنصر) که ظاهراً همان «نبونيد»، فرمانرواي بابِل است، پيروان آيين موسي(ع) را از بردگي بابِليان آزاد کرد. اين موضوع در برخي ديگر از متون ديني يهودي، مانند «کتاب عزرا»، «کتاب دوم تواريخ ايام» و «کتاب دانيال»، هم مورد توجه قرار گرفته است. با اين همه، روايت يهوديان از رفتار و سلوک کوروش، به شدت جانبدارانه است و خدمات کوروش را به پيروان آيين موسي(ع) محدود کرده است. در متون ديني يهوديان، اثري از رفتار توأم با رأفت کوروش، نسبت به ساير ملل مغلوب، آن چنان که در «رويدادنامه نبونيد» نقل شده است، مشاهده نمي شود. در حقيقت، کوروش در آثار يهودي، تنها وسيله اي براي جامه عمل پوشاندن به آرمان هاي قومي فرض شده است. به همين دليل، اشاراتي که در اين متون، درباره کوروش و مشي سياسي و اجتماعي وي وجود دارد، صرفاً نشانه هايي است که مي توانند در شناخت شخصيت اين فرمانرواي ايران باستان مؤثر باشند و استفاده از آن ها به عنوان يک سند غير قابل خدشه، از وجاهت علمي برخوردار نيست.
کوروش در آثار علما و مورخان مسلمان
مورخان دوره اسلامي، تا پيش از ترجمه آثار يوناني، عموماً با استناد به متون ديني يهوديان درباره کوروش سخن گفته اند. بعدها با ترجمه کتاب هاي تاريخي مورخان يوناني، داستان هاي يوناني هم به کتاب هاي تاريخي مورخان مسلمان راه يافت. با اين حال، مهم ترين و بحث انگيزترين نظريه ارائه شده، درباره کوروش، در ميان علماي جهان اسلام، توسط «ابوالکلام آزاد»، عالم و دانشمند مسلمان هندي، در اوايل قرن بيستم ميلادي، ارائه شده است. «ابوالکلام آزاد» معتقد بود کوروش همان کسي است که در قرآن کريم با نام «ذوالقرنين» معرفي شده است. ديدگاه او مورد توجه علماي جهان اسلام قرار گرفت. برخي از آن ها مانند «عبدالمنعم النمر»، استاد دانشگاه الازهر، نظر ابوالکلام آزاد را مورد تأييد قرار دادند. واقعيت آن است که در ميان مورخان مسلمان، تا پيش از ارائه اين ديدگاه، شخصيت «ذوالقرنين» در قرآن کريم با 22 نفر تطبيق داده شده بود. مرحوم علامه طباطبايي در تفسير الميزان، ضمن بيان نظرات ديگران، به شرح ديدگاه ابوالکلام آزاد نيز پرداخته است. وي در جلد سيزدهم تفسير الميزان مي نويسد:« اين قول را يکى از علماى نزديک به عصر ما ذکر کرده و يکى از محققين هند[ابوالکلام آزاد] در ايضاح و تقريب آن سخت کوشيده است. اجمال مطلب اينکه : آنچه قرآن از وصف ذوالقرنين آورده با اين پادشاه عظيم[کوروش] تطبيق مى شود ...[علامه در اين قسمت به ذکر دلايل ابوالکلام آزاد درباره ديدگاهش پرداخته است و سپس مي نويسد:] اين اجمال آن چيزى است که مولانا ابوالکلام آزاد گفته است.» واقعيت آن است که برخلاف ادعاي برخي مبني بر تأييد اين نظر توسط علامه طباطبايي، ايشان تنها به ذکر ديدگاه ابوالکلام آزاد پرداخته و آن را تأييد يا رد نکرده است.(علاقه مندان مي توانند به جلد سيزدهم تفسير الميزان، ذيل تفسير آيات 83 تا 102 سوره کهف، مراجعه کنند) با اين حال، شواهد و اسناد موجود آن قدر متقن هستند که چهره انسان دوست و صلح طلب ايرانيان را در آيينه شخصيت تاريخي فرمانروايي عادل، به نمايش بگذارند و جا دارد علاقه مندان، به جاي پرداختن به مقوله هاي صرفاً ذهني در اين باره، حقايق و اسناد عيني را ملاک داوري و قضاوت قرار دهند و به ديگران نيز ارائه کنند.
مهم ترين فرازهاي اين مطلب
اکثر قريب به اتفاق مطالبي که اين روزها از زبان کوروش در فضاي مجازي منتشر مي شود، متعلق به او نيست. کوروش [در منشور معروفش]: «من براي صلح کوشيدم... من برده داري را برانداختم و به بدبختي هاي آنها پايان بخشيدم.» روايت يهوديان از مشي کوروش جانبدارانه است. آنها خدمات کوروش را به خود محدود کرده و او را وسيله اي براي جامه عمل پوشاندن به آرمان هاي قومي خود فرض کرده اند. علامه طباطبايي در تفسير الميزان تنها ديدگاه ابوالکلام آزاد مبني بر ذوالقرنين بودن کوروش را آورده است و آن را رد يا تاييد نمي کند. صلح دوستي کوروش نمادي از تمدن کهن ايراني به شمار مي آيد که به هيچ وجه قابل ترديد نيست.
یکشنبه, 23 شهریور 1393 ساعت 08:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آخرین نیوز]
[مشاهده در: www.akharinnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها