تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820632987
یادداشت / دکتر نادر ساعد دکترین جدید روسیه و فرصت‌های راهبردی آن در خصوص مساله هسته‌ای
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت / دکتر نادر ساعد
دکترین جدید روسیه و فرصت‌های راهبردی آن در خصوص مساله هسته‌ای
روسیه که طی ماههای گذشته در صحنه اوکراین به نبردهای نظامی نیز نزدیک شده و از دور و نزدیک اقدامات پراکنده‌ای را نیز در این زمینه مدیریت و راهبری کرده است، ادامه هژمونی آمریکا را برنتابیده و از هر فرصت و موقعیتی برای احیای نوعی امپراتوری روس با تعریف و هویت جدید، بهره گرفته است.
روسیه به عنوان یک قدرت جهانی، دیر زمانی نیست که در صحنه توزیع قدرت جهانی یا بازتوزیع این قدرت عزمی جدید را نشان داده است. در دوره جدید ریاست جمهوری پوتین، به صورت یقین و آشکارتر از هر مقطع دیگری در سیاست خارجی و داخلی این کشور می‌توان تلاش برای برخاستنی «از نوع دیگر» در مواجهه با قدرت آمریکا نمودار شده است. در این زمینه، حتی تغییر معادلات از رقابت به تقابل‌های سرد و نزدیک به گرم نیز از نظر دورنمانده و هزینه‌های آن محاسبه و برآورد شده است. بی دلیل نیست که پوتین قدرت هسته‌ای خود را در برابر آمریکا و اروپا به رخ می‌کشد و به آنها یادآوری می‌کند که با این قدرت هسته‌ای، همانند دیگر بازیگران در عرصه مناسبات جهانی برخورد نکنند. به واقع، پوتین بازخوانی برآوردهای آنها از روسیه و قدرت نبرد سرد و گرم این کشور در جهان جدید را پی گرفته است. علی ای‌حال، روسیه که طی ماههای گذشته در صحنه اوکراین به نبردهای نظامی نیز نزدیک شده و از دور و نزدیک اقدامات پراکنده‌ای را نیز در این زمینه مدیریت و راهبری کرده است، ادامه هژمونی آمریکا را برنتابیده و از هر فرصت و موقعیتی برای احیای نوعی امپراتوری روس با تعریف و هویت جدید، بهره گرفته است. هرچند تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا در کنار گسترش همکاریهای نظامی و حمایتی این کشورها با اوکراین عمده ترین واکنش های آنها به برگ برنده روسیه در ضمیمه سازی سرزمینی کریمه و احتمال گسترش آن به شرق اوکراین بوده است، اما هزینه-فایده این اقدامات و کنش-واکنشها به گونه‌ای پیچیده عمل نموده است و در هر حال، روسیه همچنان «با تمام وجود» از سیاست خود در متوقف کردن زمینه‌های غربی شدن کانون های سیاسی نزدیک به حوزه عمل خود در شرق اروپا و شمال و شرق آسیا و همچنین خاورمیانه دفاع می کند. به واقع، نشانه شناسی رویدادهای اخیر و آمادگی روسیه برای ورود به نبردی جدید با آمریکا بر سر قدرت در نقاط مختلف جهان، گویای بازنگری در راهبرد روسیه برای استقرار قدرت موثر خود در این نقاط است. نکته در اینجاست که این راهبرد، نقطه مقابل راهبرد آسیا-پاسفیک آمریکا قرار دارد که از آغاز دوره اول دولت اوباما دنبال شده است. بنابراین، نقطه تقابل آنها در این صحنه خواهد بود. این رقابت های نزدیک به تقابل و نبردهای سیاسی، اقتصادی و حتی نظامی، قطعاً بر معادلات منطقه ای تاثیر گذار است و از جمله اینکه برای ج.ا.ایران نیز حائز اهمیت است. زیرا ما با آمریکا در ر ابطه با مساله هسته ای در کش و قوسی از تقابل سنتی تا همکاریهای جدید هستیم و در آن، آمریکا از سیاست فشار اقتصادی همچنان علیه ما استفاده کرده، از لغو تحریم ها طفره رفته و مساله عادی سازی مساله هسته‌ای در آژانس و شورای امنیت را به بهانه‌های مختلف به تعویق انداخته است. در این میان، یک نگاه که معطوف به اولویت غرب در همکاریهای دوجانبه است، توصیه می کند که ایران با نزدیک کردن خود به غرب و فاصله گرفتن از روسیه، امتیازهای لازم را از آمریکا بگیرد و ضمن اینکه بدین طریق، سالها بازی دوگانه روسیه با کارت ایران را تلافی کند. اما نگاه دیگر اینست که راهکار، نزدیکی به روسیه برای موازنه سازی در روابط دوجانبه آمریکا-ایران است به طوری که ایران این بار از کارت روسیه برای بازی در صحنه تعاملات هسته ای استفاده کند و هم روسیه را به شکستن فشارهای اقتصادی آمریکا ترغیب کند و هم از فواید همکاریهای اقتصادی و به ویژه مناسبات در عرصه انرژی با روسیه بهره گرفته، از آنها علیه تعدیل فشار تحریم ها استفاده نماید. یک راهکار هم بازی دوطرفه است به طوری که هم از آمریکا و هم از روسیه به تناسب امتیاز گرفته و از تقابل آنها، برای تامین منافع خود و تغییر شرایط کنونی بهره ببرد. در راستای گزینه سوم و با درنظر گرفتن اینکه شیفت محض به سمت روسیه یا آمریکا دارای پیامدهای متعددی از جمله محدود کردن قدرت مانور و محیط بازی ایران خواهد بود، به نظر می رسد که روسیه ظرفیت های گسترده ای برای بازی سازی در صحنه مذاکرات هسته ای دارد. با درنظر گرفتن چشم انداز مذاکرات، روسها فارغ از رفتارهای دوگانه گذشته آنها که البته همواره مورد نگرانی و ناخرسندی ملت ایران بوده است، برخی مواضع را به منظور تعدیل خواسته ها و مواضع آمریکا در مراحل مختلف مذاکرات اتخاذ کرده اند. به عنوان نمونه، در برابر پیشنهاد تعطیلی فردو که توسط آمریکا مطرح شد، روسیه پیشنهاد تبدیل این تاسیسات به مرکز بین المللی تولید ایزوتوپ را مطرح کرد. یا در مقابل درخواست آمریکا برای تبدیل رآکتور آب سنگین اراک به آب سبک، بازطراحی قلب رآکتور برای کم کردن تولید پلوتونیم را اراده نمود. در شرایط فعلی هم که مذاکرات حول محورهای حساس آن باقیمانده است، روسیه می تواند به تعدیل نگاه آمریکا عمق داده و روند حصول توافق را تسریع کند. البته ملاحظاتی نیز در این زمینه وجود دارد و آن اینکه نقش روسیه در حد بر هم زدن بازی نیز هست. از این رو، باید این نقش به صورت مدیریت شده و در همان راستائی باشد که منافع ما نیز تامین شود. اما محدوده دوم بهره گیری ایران از وضعیت جدید راهبرد روسیه در مقابل آمریکا، گسترش همکاریها در رابطه با کاربرد صلح آمیز از انرژی هسته ای به ویژه ایجاد نیروگاههای جدید است. ایران در برنامه راهبردی توسعه برق هسته ای خود ایجاد 10 نیروگاه را مدنظر قرار داده است که متناسب با یک دورنمای زمانی میان مدت تعقیب می شود. با درنظر داشتن تجربه نیروگاه بوشهر و جلوگیری از تکرار روندهای تاخیری در این زمینه و البته منافع دو کشور در این همکاریها که قطعاً با تامین سوخت هسته ای همراه خواهد بود، ایران می تواند در خصوص تعریف «نیازهای عملی» به غنی سازی اورانیوم در دوره توافق جامع، معنائی بدهد که با برنامه راهبردی توسعه برق هسته ای کشور سازگار باشد. گفتنی است که در این زمینه مذاکرات متعددی میان طرفین ایرانی و روسی انجام شده و پروتکل های مربوط نیز در حال نهائی شدن است. ایران با تامین سوخت این نیروگاهها از روسیه برای مدت معین و به شرط جایگزینی سوخت آنها توسط منابع ایرانی طی یک دوره کمتر از 10 سال، می تواند همکار ویژه ای برای توسعه زیرساخت های غنی سازی اورانیوم و تامین سوخت این نیروگاهها داشته باشد. روسیه که با انعقاد قرارداد نفتی بزرگ با ایران، در برابر تحریم های غرب ایستاده یا تمایل به ورود جدی به چنین صحنه ای دارد، می تواند در خصوص تامین سوخت و فراهم کردن زمینه های مختلف تولید بعدی آن توسط ایران را فراهم کند. البته نه همکاریهای نفتی و نه همکاری در زمینه تامین و تولید سوخت، محدودیت یا ممنوعیتی از نظر بین المللی به ویژه قطعنامه های شورای امنیت ندارد. با این حال، آمریکائیها این همکاریها را تهدیدی برای منافع خود و به معنای اتحاد راهبردی ایران-روسیه می دانند و از این جهت، نگران پیامدهای آن هستند. دیدار وزیر انرژی روسیه از تهران و ملاقات مورخ 18 شهریور با دکتر علی اکبر صالحی نیز احتمالاً با همکاریهای انرژی هسته ای دو کشور و نقش روسیه در ایجاد دو نیروگاه جدید در ایران، ارتباط نزدیک دارد. * دکتر نادر ساعد – پژوهش‌گر هسته‌ای و استاد دانشگاه انتهای پیام/
93/06/19 - 10:35
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]
-
گوناگون
پربازدیدترینها