تبلیغات
تبلیغات متنی
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852095192
گفتگوی اختصاصی فارس با دکتر نادر ساعد خط مشی نروژ علیه دانشجویان ایرانی در مذاکرات هسته‌ای قابل پیگرد است
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گفتگوی اختصاصی فارس با دکتر نادر ساعد
خط مشی نروژ علیه دانشجویان ایرانی در مذاکرات هسته‌ای قابل پیگرد است
کارشناس حقوق هسته‌ای در مصاحبه اختصاصی با فارس تصریح کرد که خط مشی نروژ علیه دانشجویان ایرانی که به بهانه تحریم‌ها در شرف اخراج هستند، در مذاکرات هسته‌ای قابل پیگرد است.
به گزارش خبرگزاری فارس، بعد از آنکه رویکرد یکجانبه گرائی غرب علیه برنامه هسته‌ای صلح آمیز کشورمان به ترکیبی از فشار اقتصادی و سیاسی منتهی شد، اتحادیه اروپا نیز با تکمیل کردن تحریم‌های غیرقانونی آمریکا، حتی ظرفیت‌های دانش و فناوری هسته‌ای در ایران را هدف قرار داد. در این زمینه، تلاش عمده غرب این بوده و هست که زیرساخت های فکری، علمی و تحقیقاتی مرتبط با علوم نو به ویژه علوم هسته‌ای را به شدت تضعیف نماید. از همین رو است که منع تحصیل دانشجویان ایرانی در رشته‌های مرتبط با علوم نوین از جمله علوم هسته‌ای در دانشگاههای اروپائی، به یکی از محورهای تحریم غرب تبدیل شد. متعاقب این تحریم‌ها، برخی از کشورهای اروپائی نه تنها به بازنگری در قوانین و مقررات صدور روادید تحصیلی پرداختند بلکه از ادامه تحصیل دانشجویان ایرانی در این قبیل رشته ها خودداری کرده و برای خروج آنها از کشورهای مذکور، مهلت تعیین نمودند. در این میان، دانشجویان ایرانی در برخی از کشورهایی نظیر هلند، با مقاومت در برابر این اقدامات غیرقانونی که هم نقض حقوق اساسی افراد به تحصیل و هم به رشته های غیرهسته‌ای نیز تعمیم یافته بود، با رجوع به محاکم قضائی ملی و بین المللی موفق شدند در برخی از موارد، دستورات و تصمیمات مربوطه دولتهای اروپائی را لغو نمایند. اما در مورد کشوری مانند نروژ، هنوز نه اقدام قضائی و نه پیگیریهای دیپلماتیک به نتیجه نرسیده و تا کنون دهها دانشجوی ایرانی، از ادامه تحصیل در این کشور محروم شده و مجبور به بازگشت قبل از اتمام تحصیل شده اند. به منظور بررسی علل اتخاذ این رویکرد در سیاست علمی و خارجی نروژ و همچنین رابطه این اقدامات با موازین بین المللی و توافقات هسته‌ای، با دکتر «نادر ساعد»، کارشناس حقوق بین‌الملل و امور هسته‌ای گفتگوئی انجام داده‌ایم که متن کامل آن به شرح زیر می‌باشد. آقای دکتر. ضمن تشکر از فرصتی که به خبرگزاری فارس دادید، لطفاً در مورد ایجاد رویه‌ای به نام محروم کردن دانشجویان ایرانی از تحصیل در رشته های راهبردی در دانشگاههای اروپائی و آمریکائی، توضیحاتی که را برای درک چارجوب این بحث لازم می دانید، ارائه بفرمائید: اعمال فشار بر دانشجویان ایرانی، نسبت مستقیم با توسعه سیاست فشار چندگانه یا فشار از چند سو در خط مشی غرب علیه برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران دارد. در این زمینه، حتی قبل از آنکه تحریم‌هائی یکجانبه و غیرقانونی در آمریکا و اتحادیه اروپا علیه برنامه هسته‌ای کشورمان تصویب شود و به بهانه این برنامه، فشارهائی بر امور اقتصادی، سیاسی، مالی و حتی علمی ایران وارد شود، برخی از دولتهای اروپائی در مناسبات علمی خود با ایران بازنگریها و تجدیدنظرهائی را انجام دادند. اروپائیها در مورد اینکه ایرانیها حتی اگر مقیم دولتهای غربی باشند و یا تابعیت آنها را هم داشته باشند، نگرانند که دانش و تخصص آنها در هر زمانی دیر یا زود، به منبع قدرت ملی در ایران منجر شود؛ خواه این قدرت، قدرت علمی آکادمیک، یا منتهی به قدرت صنعتی، اقتصادی، فناوری نو و حتی نظامی بشود. بنابراین، غالباً در انتقال اطلاعات به دانشجویان ایرانی، همواره یک سیاست محدود کننده یا کنترلی وجود داشته است. به عنوان مثال، دسترسی دانشجویان ایرانی به منابع و ذخایر علمی، محدودتر از دیگر دانشجویان بوده است. امکانات کنابخانه ها و آرشیوهای دانشگاهی در غرب، اجازه دسترسی ایرانیها به هر منبعی را نمی داده‌اند. اما وقتی اتحادیه اروپا و آمریکا به سمت قطع ارتباط دانشجویان ایرانی با دانشگاهها در رشته‌های هسته‌ای و نظامی روی آوردند، این کشورها به صورت همه جانبه تلاش کردند تا عناصر و مولفه‌های دانشی و علمی ایران را هدف قرار دهند و نگذارند که این دانش، در خدمت توسعه علمی ایران قرار گیرد. در مورد این تحریم‌ها در مجموعه دولتهای اروپائی، طیفی از رویکردها و سیاست‌های در خصوص برنامه هسته‌ای ایران وجود دارد که کشورهائی همانند نروژ ، در سطح افراطی آن قرار دارند. در حال حاضر و بنا به شرایط ناشی از توافق‌های هسته‌ای و رویکرد کلی اروپائیها به اینکه تحریم‌های یکجانبه باید لغو شوند، غالباً دولتهای اروپائی شدت عمل و سخت گیری در مورد ایران را به عنوان فشار در دورنمائی بلندمدت تغییر داده اند. اما برخی دولتها نظیر نروژ، متاسفانه بسیار افراطی عمل کرده است. این کشور، همان استدلال اولیه غرب را در مطرح می کند که این تحریم‌ها به دلیل تضمین عدم اشاعه است و اینکه نباید با این تحصیلات، اروپا در توسعه دانش هسته‌ای در ایران کمک نماید. این در حالیست که می توان گفت، در دوره حاضر چنین استدلالی منسوخ شده و حمایت چندانی ندارد. اشاره فرمودید که این تحریم‌های یکجانبه از جمله تحریم دانشجویان ایرانی، غیرقانونی است. ما برای اثبات این غیر قانونی بودن تحریم‌ها چه اقداماتی انجام داده‌ایم؟ دیپلماسی در خط اول این اقدامات بوده است. اما غالباً تقابل دیدگاههای سیاسی در حدی بوده که استدلال‌ها و تلاش‌های دیپلماسی ما در مورد نروژ موثر واقع نشده است. زیرا نروژ، تحریم‌های علمی را به عنوان تکمیل و تقویت تحریم‌های دیگر صنعتی و سیاسی بکار گرفته است. اما اقدامات قضائی و حقوقی خوبی علیه تحریم‌ها در سایر کشورها انجام شده است، حتی تحریم‌های علمی و منع تحصیل دانشجویان. برخی از کشورها متعاقب صدور آرای قضائی در محاکم ملی اروپا و همچنین دادگاههای منطقه ای اروپائی، رویکرد خود را در اعمال فشار بر دانشجویان، برخی بانک ها و بازرگانان تعدیل کردند. اما در مورد نروژ ظاهراً و تا حدی که بنده اطلاع داریم، اقدام قضائی خاصی انجام نشده است. به همین دلیل، رفع این کاستی را می توان یکی از محورهای راهکار برای آینده تلقی کرد. جایگاه این تحریم‌های دانشجوئی در توافق ژنو چیست؟ آیا برای لغو این تحریم‌ها می توان به برنامه اقدام مشترک استناد کرد؟ هنوز تحریم‌های اتحادیه اروپا و آمریکا در خصوص منع دانشجویان ایرانی از تحصیل در رشته های مرتبط با علوم هسته‌ای، کماکان باقیست و تعلیق یا لغو نشده‌اند. برنامه اقدام مشترک، تحریم‌هائی را تعلیق کرده که در میان آنها از تحصیل دانشجویان ایرانی در رشته های علوم و فنون نو، نامی برده نشده است. البته یک نکته بسیار مهم در این رابطه وجود دارد و آن اینست که بسیاری از دانشجویان ایرانی که در دانشگاههای اروپا از تحصیل محروم شده اند، دانشجویانی هستند که رشته های تحصیلی آنها هیچ ارتباطی با علوم هسته‌ای یا نظامی و موشکی ندارد. در این موارد، شکی نیست که اقدامات دولتهای اروپائی متخلفانه است. در مورد نروژ، بسیاری از دانشجویان ایرانی که ادامه تحصیل و اقامتشان در این کشور لغو شده است، از همین دسته دانشجویان هستند که در رشته های هسته‌ای یا نظامی تحصیل نمی کنند. بنابراین، نروژ حتی به تحریم‌های اتحادیه اروپا هم نمی تواند برای توجیه اقدامات خود متوسل شود. بنابراین، زمینه های استدلالی علیه این دسته از اقدامات نروژ بسیار قویتر است. یعنی نروژ، با اخراج این دسته از دانشجویان مرتکب تخلف بین المللی شده است؟ بله. نروژ تا کنون حتی بعد از توافق هسته‌ای ژنو نیز رفتار خود علیه دانشجویان ایرانی را تغییر نداده است. مهمترین بعد تخلف نروژ از موازین بین المللی و توافق‌های هسته‌ای این است که حتی در مورد دانشجویانی که رشته‌های مرتبط با علوم هسته‌ای و نظامی نداشته‌اند هم رویکرد سلب حق تحصیل، منع صدور رواید دانشجوئی و همچنین اخراج را در پیش گرفته است. بنابراین، حق تحصیل که یکی از حقوق اساسی و بنیادین بشری است و در کنوانسیون اروپائی حقوق بشر هم مورد حمایت قرار گرفته، تضییع شده است. در این رابطه، نروژ با اقدام خودسرانه و مغایر با موازین جهانشمول با دانشجویان ایرانی برخورد کرده است. این امر نشان می دهد که اصل قضیه چیز دیگری است و سیاست این کشور در قبال ایران مطرح است و این گونه برخوردها با دانشجویان ایرانی نشان دهنده خصومت این دولت با ایران است. به واقع، دیپلماسی علمی نروژ قطعاً در پارچوب دیپلماسی رسمی و سیاست خارجی این کشور است و این تحریم‌ها، بدون هماهنگی با وزارت خارجه نروژ اجرائی نشده اند. در سطح دیپلماسی رسمی و علمی آیا برخورد مناسبی با این رفتار غیرقانونی نروژ داشته‌ایم؟ ظاهراً ما هم اعتراضاتی را در سطح دیپلماتیک و همچنین با هماهنگی وزارت علوم داشته ایم. اما این اقدامات، از نظر نتیجه و خروجی، موثر نبوده است. یعنی تغییری بر رفتار نروژ نداشته است. بنابراین، بیشتر دانشجویان ایرانی مجبور به ترک نروژ نشده‌اند و اقامتشان لغو شده و دانشگاهها هم لغو ادامه تحصیل شان را عملی کرده‌اند. برای اینکه چنین رویه‌ای در میان دیگر کشورهای اروپائی هم رواج پیدا نکند آیا توافق جامع یا برنامه اقدام مشترک جامع، چیزی در این زمینه به نفع دانشجویان ایرانی پیش بینی کرده است؟ در کنار اقدامات و پیگیری های دیپلماتیک و قضائی که عمدتاً متوجه یک دسته از دانشجویان است و اصل تحریم‌ها را متاسفانه هدف قرار نمی دهد، نخستین اقدام راهبردی برای آینده در همین زمینه اینست که از فرایند لغو تحریم‌ها استفاده شود. به واقع، اگر لغو تحریم‌های اتحادیه اروپا و آمریکا علیه دانشجویان ایرانی به عنوان اولین گروه از اقدامات در زمان بندی مربوط به لغو تحریم‌ها گنجانده شود، این هدف محقق می گردد. با این حال، احقاق حق دانشجویان اخراج شده یا محروم از تحصیل هم نکته مهمی است. می توان پیشنهاد کرد که دولتهای اروپائی و آمریکا متعهد شوند آثار مربوط به تحریم‌ها را در این مورد، عطف به ماسبق بکنند. یعنی دانشجویانی که مشمول این تحریم‌ها بوده‌اند به ویژه دانشجویانی که اساساً ارتباطی به حوزه‌های هسته‌ای نداشته‌اند، بتوانند به تحصیل بازگردند و تحصیل خود را به اتمام برسانند. البته در این رابطه یعنی امکانپذیری احقاق حق، چالشهای ساختاری در سیستم حقوقی غرب وجود دارد. غربیها اگر فرد یا شرکتی را مورد تحریم قرار دهند، حتی اگر تحریم‌ها بعداً لغو بشود هم همچنان لیست سیاه قبلی را ادامه می دهند. مادامی که توافق جامع، نهائی نشده است همچنان ظرفیت دیپلماسی رسمی پابرجاست و قطعاً می توان در مذاکرات دوجانبه و چندجانبه به ویژه با مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، چنین مساله ای را مطرح کرد و از دیپلماسی برای تعدیل کنش سخت گیرانه و ضدایرانی نروژ استفاده برد. همانگونه که اشاره کردم، اقدامات قضائی در محاکم نروژ و دیوان اروپائی حقوق بشر نیز در رابطه با سلب حق تحصیل نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. انتهای پیام/
93/06/12 - 14:29
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]
-
گوناگون
پربازدیدترینها