واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۱۶ شهریور ۱۳۹۳ - ۱۳:۳۸
یک جامعهشناس گفت: اگر والدین در رفتارهای خود حریمهای یکدیگر را حفظ کنند، این ارزشها به کودکان انتقال مییابد و آنان این آموزهها را در طول سالهای نوجوانی و جوانی در مقابل والدین، خواهر و برادر، همسالان و حتی در بُعد وسیع تر در ارتباط با سایر خویشاوندان و معلمان خود به کار میبرند. دکتر تهمینه شاوردی در گفتوگو با خبرنگار سرویس«زنان» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، افزود:با توجه به اینکه ارزشها مانند سایر عناصر فرهنگی در ارتباط با یکدیگر هستند، نمی توان «احترام گذاشتن» را جدا از دیگر ارزشها تحلیل کرد. خانواده اولین نهادی است که بخش مهمی از جامعه پذیری در آن اتفاق میافتد. بنابراین روابط بین والدین میتواند اولین الگوی رفتاری کودکان باشد و به تدریج در آنان نهادینه می شود. این جامعه شناس در بخش دیگری از صحبتهای خود اظهار کرد: در ارزشگذاری رفتارها، عرف و اعتقادات مهمترین وسیله سنجش هستند. به همین دلیل شاهد آن هستیم. ارزشهای رفتاری در برخی جوامع پررنگتر و در برخی کمرنگتر هستند. در جامعه ما نیز به همین گونه است. وی در ادامه گفت: برخی از ارزشها که در جامعهای دیگر رنگ باختهاند ممکن است در جامعه ما از حرمت خاصی برخوردار باشند و بالعکس. با این وجود ارزشهایی همچون «احترام گذاشتن» هنوز به عنوان ارزشی مشترک میان جوامع مختلف و از جمله در فرهنگ ما مورد پذیرش است و کمرنگشدن آن در برخی از تعاملات مانند روابط میان نسل جوان و والدینشان، یکی از دغدغههای جامعه محسوب میشود. این جامعهشناس با بیان اینکه احترام به معنی حفظ حریم است، اظهارکرد: حفظ حریم والدین نه تنها در توصیههای دینی؛ بلکه در ادبیات کهن ما بارها مورد تاکید قرار گرفته است، اما با این سابقه و قدمت فرهنگی جای سئوال دارد که چرا این ارزشها امروزه کمتر مورد اعتنای جوانان واقع شده است و در تعاملات آنها با والدین، خواهر و برادر بزرگتر و دوستانشان و حتی فراتر از آن در محیطهای تحصیلی همچون مدرسه و دانشگاه شاهد کمرنگ شدن این ارزش هستیم؟ وی تاکید کرد: والدین باید حداقل در حضور فرزندان رفتاری احترام آمیز با یکدیگر داشته باشند. این احترام لازم است در گفتار و رفتار آنان نمود داشته و حتی فراتر از آن در ارتباط با خویشاوندان، دوستان خانوادگی و حتی خانواده همسر هم محسوس باشد. اگرچه در تربیت فرزندان و نظارت بر رفتارهای آنها و تعیین حد و مرز ارتباطات اجتماعی فرزندان ممکن است میان والدین اختلاف نظر وجود داشته باشد، اما این اختلافات نباید در حضور فرزندان مطرح شود. این جامعهشناس افزود: فرزندان در سنین نوجوانی بیشتر از گروه همسالان خود تاثیر پذیر هستند و این امر در شکل دهی رفتارهای آنان به خصوص نسبت به والدین موثر است. کنترل محیط اجتماعی نوجوانان و هدایت آنان برای انتخاب صحیح دوست میتواند تاثیرگذاری ناخواسته محیط را به حداقل برساند. به عبارتی کودکان و نوجوانان در ارتباط با گروه همسالان خود قدرت شناخت و تشخیص داشته باشند و بتوانند دوستانی در سطح فرهنگی خود و خانوادهشانانتخاب کنند. وی با اشاره به رسانههای جمعی گفت: عامل دیگری که میتواند به صورت غیرمستقیم ولی بسیار تاثیر گذار ارزشهای نوجوانان و جوانان را شکل دهد، رسانههای جمعی است. لازم است در محتوا و ادبیات برنامههای تلویزیونی بهخصوص برنامههای پرمخاطب مانند سریالها و فیلمها نسبت به روابط میان فرزندان و والدین دقت شود. گرچه گستردگی و تنوع رسانهها امکان جهتدهی فرهنگی را تقریبا ناممکن ساخته است، ولی حداقل در مورد آنچه قابل دسترس است می توان سیاست مشترکی را در پیش گرفت. شاوردی اظهارکرد: ایجاد رابطه صمیمی با فرزند مستلزم از بین رفتن حریمها نیست. این حریمها در هر شکلی باید حفظ شود و به عنوان یک ارزش در خانواده تثبیت شود. لازم است والدین به صرف وقت و تعامل بیشتر و برنامه ریزی شده با فرزندان توجه کنند. این ارتباطات باعث می شود که شناخت بیشتری نسبت به فضای فکری یکدیگر پیدا کنند. وی دردر پایان گفت: در این فضا قطعا تفاوتها و اختلاف سلیقههایی وجود خواهد داشت ولی تعامل مستمر به همراه «درک متقابل نسبت به نظرات یکدیگر» باعث می شود برخی رفتارها همچون «احترام متقابل»- که هم نزد والدین و هم فرزندان ارزشمند است- تثبیت شود. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]