محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843950547
هر ماه در خیابان انقلاب 90 تن کاغذ می میرد! |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: هر ماه در خیابان انقلاب 90 تن کاغذ می میرد!
کد خبر: ۴۳۱۶۴۷
تاریخ انتشار: ۱۲ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۰:۵۸ - 03 September 2014
روزنامه جهان صنعت نوشت:
استفاده از کاغذ بازیافت شده به جای تهیه آن از چوب درختان، موجب کاهش آلودگی هوا به میزان 74 درصد، کاهش آلودگی آب به میزان 35 درصد و کاهش مصرف آب به میزان 58 درصد خواهد شد به همین دلیل 50 درصد کاغذ تولید شده در کشورهای توسعه یافته از کاغذهای بازیافتی است.
اگر اهل پایتخت باشید محال است که در این شهر رفت و آمد کنید و بیلبوردهای بزرگ تبلیغاتی شهرداری را با آن حرف های قشنگ درباره لزوم حفظ محیط زیست و... ندیده باشید. روی بیلبورد می نویسند بیایید زباله ها را از هم تفکیک کنیم، بازیافت کنیم و... اما چه خوب است شهرداری اگر در هر بیلبوردی یک جوالدوز به شهروندان می زند، یک سوزن کوچک هم فقط در خیابان انقلاب مرکز فرهنگ و علم پایتخت ایران به خودش (یا پیمانکارانش) بزند.
آنجا که هر روز حدود سه هزار کیلو و هر ماه حدود 90 تن کاغذ باطله همراه با سایر زباله ها هدر می رود، به هر حال اگر شهرداری می خواهد مردم رعایت کند، چه خوب است که بگوید از این حجم عظیم چقدرش را صرفه جویی کرده؟ تمام سطح پیاده روی جلوی دانشگاه تهران تراکت های تبلیغاتی است و کارگران شهرداری این تراکت ها را همراه با سایر زباله ها در یک سطل می ریزند!
رگ های فرهنگ را خشک نکنیم!
بیایید درباره «کاغذ» حرف بزنیم، خیلی عادی شده اما شاید با اهمیت هم باشد! به کودکی برگردیم؛ ما با یک صحنه مبهم روبه رو خواهیم شد که با کمک پدر یا مادرمان در حال کشیدن یک آدمک با خواندن شعر «چشم چشم دو ابرو...» هستیم. از شروع مدرسه تا آخر تحصیلمان هم که مصرف کاغذ برایمان امری بدیهی است. بعد از آن هم حتی اگر اهل مطالعه نباشیم و کارمان طوری باشد که همیشه از رایانه استفاده کنیم باز هم از مصرف دستمال کاغذی نمی توانیم فرار کنیم! پس «اهمیت» دارد.
این اهمیت در زمینه فرهنگ و هنر چند برابر می شود. شاید خیلی بیراه نباشد اگر بگوییم این کاغذ ها به منزله رگ های فرهنگ و هنر هر کشوری عمل می کنند. برای همین است که مصرف سرانه کاغذ همچنان یکی از شاخص های مهم توسعه در دنیا تلقی می شود. در ایران مصرف سرانه کاغذ به ازای هر فرد 20 کیلوگرم است که این مصرف سالانه 5/1 تا دو میلیون تن کاغذ در کشور را رقم می زند که حدود 75 درصد آن از واردات تامین می شود به علاوه برای تهیه هر تن کاغذ نیاز به قطع 17 اصله درخت است.
استفاده از کاغذ بازیافت شده به جای تهیه آن از چوب درختان، موجب کاهش آلودگی هوا به میزان 74 درصد، کاهش آلودگی آب به میزان 35 درصد و کاهش مصرف آب به میزان 58 درصد خواهد شد به همین دلیل 50 درصد کاغذ تولید شده در کشورهای توسعه یافته از کاغذهای بازیافتی است.
در کشور آمریکا 100% کاغذ مصرفی از بازیافت کاغذهای باطله است به طوری که میزان تولید کاغذهای بازیافتی در کشور به قدری است که درصدی از آن را صادر می کنند!
در کشور هند نیز 50 درصد کاغذ مصرفی بازیافتی است. کاغذ باطله بر خلاف ظاهرش بسیار ارزشمند است در حالی که ایران مانده است با این همه زباله چه کند، کشورهای دیگر همین زباله ها را به دلار تبدیل می کنند.
کشور ژاپن نیمی از 30 میلیون تن کاغذ مصرفی اش را به روش های مختلف از زباله شهری جدا کرده و از درآمد حاصل از آن سالانه دو میلیارد دلار به هزینه جمع آوری و دفع زباله های خویش کمک می کند.
به گزارش روابط عمومی ناحیه سبز تهران، در حالی که در تهران روزانه هفت هزار تن زباله به محل دفن زباله کهریزک منتقل می شود که 10 درصد از کل زباله ها را کاغذ تشکیل می دهد. روزانه 700 تن کاغذ همراه با زباله در این مرکز دفن می شود، 700 تن کاغذ برابر با قطع سه هکتار جنگل در روز است و این فاجعه ای خوفناک است.
شاید کودکی اولین « آب» زندگیش را روی همین کاغذ بنویسد
ما برای اطمینان از صحت آمار و اطلاعات بالا سری زدیم به میدان انقلاب چون این ناحیه یکی از بزرگ ترین تولیدکننده های زباله کاغذی در ایران است. به گفته کارگران شهرداری هر شب 7 تا 10 سطل پر از زباله از کف خیابان های این ناحیه جمع می شود که با توجه به شمار تراکت پخش کن ها و انتشاراتی های مستقر در آن منطقه مقدار زیادی از این زباله ها کاغذ ند.
اما کارگران می گویند که این کاغذ ها را بدون تفکیک از دیگر زباله به سطل های زباله می ریزند که همین امر نشان می دهد احتمالا برنامه ای برای بازیافت این کاغذ ها وجود ندارد چراکه ترکیب کاغذ با شیرابه ها و زباله های تر روند بازیافت آن را بسیار سخت و پرهزینه می کند.
گنجایش هر یک از سطل های زباله حدودا 1100 لیتر است. اگر حدود 30 درصد از زباله های تولیدی در میدان انقلاب را کاغذ در نظر بگیریم روزانه حدود 3000 کیلوگرم کاغذ که تفکیک آن کار سختی نیست فقط از محدوده ای کوچک در قلب تهران روانه گودال های دفع زباله می شوند!
در اینکه فرهنگ سازی برای تفکیک زباله میان شهروندان کاری دشوار و زمانبر است شکی نیست اما استخدام و توجیه کارگرانی که زباله های کاغذی را جداگانه جمع کنند هم کار آسانی است و هم زمان زیادی نمی برد.
خوب است که آدم از گذشته هایش درس بگیرد. حدودا همین دو سال پیش بود که نزدیک 100 چاپخانه و بسیاری از مطبوعات خصوصی به دلیل گرانی و کمبود کاغذ تعطیل شدند. این روزها دیگر مشکلات واردات کاغذ رفع شده و مثل گذشته نیست هرچند که قیمت کتاب و مجلات با دو سال پیششان قابل مقایسه نیست و نجومی سر سام آور داشته است اما هیچ اقدامی هم در راه بازیافت صورت نگرفته است.
غرفه های بازیافت و سطل های زباله زمانی کارآمد می شود که فرهنگ سازی لازم هم انجام شود، زمانی که مدیریت پسماندها برای خود شهرداری و کارگرانش در درجه اول اهمیت باشد. تا کی قرار است کاغذ را وارد کنیم در حالی که با اندکی برنامه ریزی می توانیم در این زمینه خودکفا شویم؟
خوب است که ما هم دست در دست هم دهیم! به همه آدمک هایی که کشیده ایم فکر کنیم، به «چشم چشم دو ابروهایی» که خوانده ایم، به محیط زیست و جنگل هایمان، به نسل های آینده مان، به بچه هایی که قرار است اولین تجربه خلق کردنشان را با کاغذ تجربه کنند!
شاید همین تراکتی که ما امروز در خیابان می گیریم و بدون آنکه آن را نگاه کنیم مچاله می کنیم و روی زمین می اندازیم، بتواند فردا کاغذی شود که یک دانش آموز اول دبستان روی آن اولین «آب» زندگیش را بنویسد، شاید هم لابه لای هزاران کیلو پسماند تر به گودال های دفع زباله بپیوندد و برای کاغذی جدید درخت دیگری قطع شود!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها