واضح آرشیو وب فارسی:فارس: درهای لبه سکو؛ راهی برای استانداردسازی متروی تهران
ایمنی در قطارهای شهری
یکی از روش ها برای افزایش ایمنی در سکوهای مترو، استفاده از درهای جدا کننده محدوده سکو از محدوده قطار است که تحت عنوان درهای لبه سکو و یا درهای جداکننده سکو شناخته می شوند.
با توجه به اینکه عدم توسعه همگون شهرها منجر به افزایش روزافزون مهاجرت به کلانشهر تهران شده است، لزوم کاربست تمهیدات ایمن سازی تجهیزات شهری امری انکارناپذیر است. بر اساس آمار سازمان آتش نشانی، تنها در سه ماه اخیر سال 93 سه مورد جرح و سه مورد منجر به فوت در مترو گزارش شده است. گاهی بر اثر بی احتیاطی با ازدحام مسافر و فشاری که به لبه سکوها وارد می شود، شاهد بروز حوادث ناگواری در ایستگاه های متروی تهران هستیم. از سوی دیگر، این روزها خودکشی در مترو به یکی از روش های رایج خودکشی در شهر تهران تبدیل شده است و هرازگاهی در سایت ها و روزنامهها خبر از خودکشی زن یا مردان جوانی را می شنویم که خود را بر روی ریل و جلوی قطار مترو می اندازند. گرچه خودکشی مهمترین معضل شهر نیست، اما آمارهایی که از سوی سازمان بهداشت جهانی (WHO) و سازمان های بهداشتی کشورها منتشر میشود، نگرانی جهانی از میزان خودکشی جوانان را افزایش داده است. همین امر ضرورت توجه جدی به مقوله ارتقای ضریب ایمنی مترو را محرز می دارد. یکی از روش ها برای افزایش ایمنی در سکوهای مترو، استفاده از درهای جدا کننده محدوده سکو از محدوده قطار است که تحت عنوان درهای لبه سکو (platform edge doors) (P.E.D) و یا درهای جداکننده سکو (platform screen doors) (P.S.D) شناخته می شوند. این درها به صورت ثابت بر روی لبه سکو قرار می گیرند که در زمان رسیدن قطار و بر اساس برنامه زمان بندی شده برای خروج و ورود مسافر باز و بسته می شوند. درهای مکانیکی روی لبه سکوها به مسافران امکان ورود و خروج می دهند. درهایی که بر روی دیوارهای شیشه ای و یا فلزی نصب می شوند، مانعی از کف تا سقف به وجود می آورند و با جدا کردن خط ریل و محوطه تونل از لبه سکوها و مسافران در حال انتظار، شرایط ایمنی را فراهم می سازند. از جمله مهمترین مزایای PSDs میتوان به جلوگیری از افتادن مردم و یا پریدن بر روی ریل، سرعت بالاتر قطار برای ورود به ایستگاه، کاهش مقاومت کششی و فشار هوا ناشی از ورود قطارها به محوطه ایستگاه، سیستم عاملهایی با صدا و آلایندگی کمتر، امکان تجهیز ایستگاه ها به سیستم های تهویه هوا با هزینه کمتر در آب و هوای گرم، جلوگیری از پرتاب زباله در ریل و در نهایت جلوگیری از آتش سوزی اشاره نمود. این درها تا زمانی که قطار به ایستگاه نرسد و کاملا آماده ورود یا خروج مسافر نشود، ارتباط بین سکو و مسافران را برقرار نمی کند. با توجه به اینکه اجرای سیستم درهای P.S.D تا هزار برابر ایمنی ایستگاه های مترو و مسافران را افزایش می دهد، لزوم اجرایی نمودن چنین تمهیداتی برای صیانت از جان شهروندان در شهر محرز می شود. سنگاپور اولین کشوری است که در 1987 از سیستم های PSDs در ایستگاه های مترو استفاده کرد. پیش از آن نیز سن پطرزبورگ نیز بین سال های 1961 تا 1972 اقدام به ساخت 10 ایستگاه مجهز به درهای فولادی غیر متحرک کرد. در حال حاضر تعداد زیادی از ایستگاه های مترو در اروپا و آسیا از این تجهیزات ایمنی در ایستگاه های مترو بهره مندند. اما متاسفانه در شهر تهران، ایستگاه هایی که سال های اخیر مورد بهره برداری قرار گرفته اند، فاقد ایمنی لوازم و تجهیزات هستند. گرچه متروی تهران از نظر شاخص بهای بلیت پایین ترین نرخ را در جهان دارد و معترض هستیم که قیمت تمام شده بلیط های شهری ما زیر قیمت جهانی است، اما باید توجه داشت که برآورد میزان قیمت بر اساس مولفه های ایمنی بهداشت و امنیت متقابل مسافر و مترو انجام می گیرد. بنابراین به منظور ارتقای بهای خدمات رسانی می بایست ابتدا شاخص های ایمنی و استانداردهای کمی و کیفی را احصا کنیم. به طور مثال متروی شهر پاریس نیز که در رتبه دهم مترو های جهان قرار گرفته است، مجهز به سیستم P.S.D است. این شهر 301 ایستگاه مترو دارد که این تعداد ایستگاه روی تنها 214 کیلومتر تونل ساخته شده است که باعث شده این مترو هم یکی از متراکم ترین متروها از لحاظ تعداد ایستگاه باشد. این در حالی است که خط بین شهری متروی تهران- کرج روی هم رفته 78 ایستگاه دارد که این ایستگاه ها در 136 کیلومتر مسیر مترو وجود دارند. البته بخشی از این مسیر (از تهران تا کرج و داخل کرج) روی زمین است. همچنین با وجود اینکه متروی تهران از نظر تعداد جابهجایی مسافر در روز در بین متروهای بالای یک میلیون جابهجایی در روز قرار دارد، وضعیت ایستگاه های آن از نظر ایمنی در شرایط مطلوبی قرار ندارد. بهای بلیط تک سفره متروی پاریس 1.70 یورو معادل 71,000 ریال، متوسط زمان سفر 2- 4 دقیقه در روز و 6 تا 12 دقیقه در شب است. در صورتی که بهای هر بلیط تک سفره در تهران 5000 ریال و متوسط زمان سفر بین دو ایستگاه در طول روز از 4 تا 10 دقیقه و در شب بین 7 تا 20 دقیقه متغیر است. همانطور که مشاهده می شود، قیمت گذاری در نمونه های موفق جهان بر اساس ارزش مبادلهای کالا و خدمات عرضه شده صورت گرفته است. بنابراین نکته حائز اهمیت این است که مقایسه شاخص بهای بلیت متروی تهران با سایر نقاط جهان باید متناسب با خدمات عرضه شده برای مسافران و بر اساس استانداردسازی و ایمن سازی تجهیزات مترو صورت گیرد. لازم است مدیران شهری در راستای ارتقای ضریب ایمنی مترو، اقدامات اجرایی ضروری را در دستور کار خود قرار دهند. دکتر معصومه آباد- رییس کمیته ایمنی و مدیریت بحران شورای شهر تهران انتهای پیام/
93/06/11 - 08:12
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 119]