تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850780392
تسخير خانواده‌هاي ناشاد دربرابر تلويزيون
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: تسخير خانواده‌هاي ناشاد دربرابر تلويزيون
تماشاي تلويزيون از جمله فعاليت‌هاي موردعلاقه كودكان و نوجوانان در سنين مختلف است.
نویسنده : مريم احمدي
گاهي اين علاقه به حدي مي‌رسد كه در طول روز، چندين ساعت متوالي جلوي صفحه تلويزيون مي‌نشينند و همان فضاي يك در يك متر مقابل صفحه نمايش خانگي! محل خورد و خوراك، استراحت و تفريحشان مي‌شود. ميخكوب شدن چند ساعته بچه‌ها در مقابل اين جعبه جادويي محبوب گاهي علاقه آنها را به مرز اعتياد مي‌كشاند تا آنجا كه دلبستگي‌شان به اين وسيله صوتي و تصويري زنگ هشدار را براي والدين به صدا در‌مي‌آورد. زنگي كه گاهي برخي والدين آن را جدي مي‌گيرند و مستأصل و نگران به اين در و آن در مي‌زنند تا شايد راه رهايي فرزندشان از چنگال اين صفحه خوش رنگ و لعاب را بيابند. دكتر ربابه غفار تبريزي، روانشناس باليني در گفت‌وگو با «جوان» به بررسي علل و عوامل وابستگي بيش از حد و اعتيادآور كودكان و نوجوانان به برنامه‌هاي تلويزيوني و راهكارهاي نجات از اين وابستگي مي‌پردازد. تلويزيون، مأمن رهايي از استرس! علاقه اعتيادآور بچه‌ها به برنامه‌هاي تلويزيوني دلايل گوناگوني دارد كه در سالهاي اخير با توجه به اثرات منفي اين پديده بسيار مورد توجه كارشناسان و روانشناسان قرار گرفته است. دلايلي كه عدم آگاهي از آنها مي‌تواند زمينه‌ساز بروز بيماري‌ها و اختلالات رواني در كودكان و نوجوانان باشد. دكتر غفار تبريزي، وجود استرس و نگراني در وجود كودك يا نوجوان را به عنوان يكي از دلايل كشش عميق وي به تلويزيون عنوان كرده و مي‌گويد: در برخي موارد، بچه‌ها براي كاهش استرس‌هاي دروني‌شان يا فرار از واقعيت‌ها دست به دامان برنامه‌هاي تلويزيوني مي‌شوند. اين افراد براي كاستن از فشارها و مسائلي كه سبب ناراحتي‌شان مي‌شود به دنياي غيرواقعي تلويزيون پناه مي‌برند و با خيره شدن به تصاوير متحرك، سعي در فراموشي و فرونشاندن استرس و نگراني دروني‌شان دارند. از اين رو گاهي اعتياد فرزندان به تلويزيون مي‌تواند خود نشان دهنده وجود مشكل يا ناآرامي دروني وي باشد. اين روانشناس مي‌افزايد: والدين به ويژه مادرها توجه داشته باشند كه سكوت طولاني مدت فرزندشان در مقابل تلويزيون و صرف ساعات بسيار براي تماشاي انواع برنامه‌ها تنها نشان‌دهنده سرگرمي يا لذت بردن آنها نيست، از اين رو نبايد بچه‌ها را هنگام تماشاي تلويزيون به حال خود رها كرد و بهتر است وي را در تماشاي برخي برنامه‌ها همراهي كنند. بنا به گفته دكتر غفار تبريزي والدين مي‌توانند با بررسي ميزان تمايل فرزندشان به تلويزيون و آگاهي از نوع برنامه‌هاي موردعلاقه وي و البته استفاده از راهنمايي‌هاي كارشناسان و روانشناسان به مشكل احتمالي پي برده و براي درمان به موقع آن اقدام كنند. رابطه دو طرفه علت و معلولي تماشاي بي‌حد و اندازه تلويزيون و كاهش تعامل با ديگران نيز از جمله ديگر مواردي است كه روانشناسان به آن توجه ويژه دارند. علاوه بر اينكه كارشناسان معتقدند اختصاص زمان زيادي به تماشاي تلويزيون خود به خود سبب كم شدن ارتباط بچه‌ها با ديگران و محيط پيرامونشان شده، كودكان و نوجواناني كه بنا به دلايلي از جمله كمبود اعتماد به نفس، افسردگي و اختلالاتي از اين قبيل، از برقراري ارتباط با ديگران گريزانند، تلويزيون را به عنوان بهترين راه فرار از ديگران و عزلت گزيني انتخاب مي‌كنند. موردي كه گاهي در اثر غفلت والدين زمينه‌ساز بروز اختلالات شديدتري در وجود كودك يا نوجوان مي‌شود. ميخكوب شدن مقابل تصاوير رنگارنگ! تبليغات شاد و رنگارنگ از جمله برنامه‌هايي است كه كودكان زير سه چهارسال را به مخاطبان پر و پا قرص تلويزيون تبديل مي‌كند. تا آنجا كه به گفته بسياري از والدين، زمان پخش تبليغات كه كودك ميخكوب جعبه جادويي مي‌شود تنها وقتي است كه مي‌توان او را وادار به خوردن غذا كرد. دكتر غفارتبريزي دراين خصوص مي‌گويد: كودك در سن پايين‌تر از سه چهار سالگي، درك درستي از كلمات، رفتار و روابط ندارد و از آنجا كه برنامه‌هاي تبليغاتي به دليل برخورداري از حداقل كلام و استفاده از رنگ‌ها و موسيقي‌هاي شاد، فهم ساده‌تري دارند بچه‌ها به تماشاي آن علاقه‌مندند. اين روانشناس در خصوص غذا دادن به كودك زمان پخش تبليغات مي‌گويد: اين روند به نوعي رفتار كودك را شرطي كرده و عادت به تماشاي تلويزيون را در بچه تقويت مي‌كند. وي مي‌افزايد: برخي مادرها مي‌گويند بچه من فقط با تبليغات غذا مي‌خورد و به محض تمام شدن اين برنامه دست از غذا خوردن مي‌كشد به همين خاطر من از فرصت استفاده كرده و در اين زمان به او غذا مي‌دهم. گاهي حتي ديده شده برخي مادرها، تبليغات تلويزيون را ضبط كرده و هنگام گرسنگي كودك همزمان با پخش تبليغات به وي غذا مي‌دهند. اين استاد دانشگاه ادامه مي‌دهد: معايب اين روش بسيار بيشتر از مزاياي آن است چراكه اين روال به مرور سبب ايجاد عادات بد در كودك مي‌شود، به همين دليل به والدين به ويژه مادرها پيشنهاد مي‌كنم اين روش را كنار گذاشته و از تلويزيون به عنوان ابزاري براي ساكت‌كردن و غذا دادن به فرزندشان استفاده نكنند، بهتر است طوري برنامه‌ريزي كنند كه غذا خوردن بچه با پخش تبليغ و تماشاي تلويزيون همزمان نشود و حتي در صورت لزوم هنگام صرف غذا تلويزيون را خاموش كنند چراكه بچه بايد ياد بگيرد هنگام غذا خوردن بدون هيچ محرك بيروني غذا بخورد. دكتر غفار تبريزي همچنين در خصوص علاقه فراوان بچه‌ها به تماشاي تبليغات مي‌گويد: به طور كلي تمايل كودكان در سن پايين به تماشاي تبليغات تلويزيوني نشان‌دهنده علاقه‌شان به رنگ‌هاست از اين رو والدين مي‌توانند از اين تمايل براي پرورش استعدادهاي دروني بچه‌ها بهره‌بگيرند و علاوه بر تقويت مهارت نقاشي كردن و بازي با رنگ‌ها، اين فعاليت‌ها را جايگزين تماشاي تبليغات تلويزيوني كنند. پايان برنامه، شروع دردسر والدين! در سالهاي ابتدايي زندگي كودك، تصاوير رنگارنگ و متحرك به همراه صداهاي مهيج و موسيقي شاد، تلويزيون را به جعبه شور و نشاط براي كودك تبديل مي‌كند. وسيله‌اي كه كودك با تماشاي آن اشياء، افراد، حيوانات و رنگ‌ها را مي‌شناسد و درك اوليه از دنياي بيرون كسب مي‌كند. در اين ميان برخي كودكان در مقايسه با همسن و سالانشان از پردازش ديداري بيشتري برخوردارند و تماشاي تلويزيون سبب افزايش آموخته‌هاي آنها در مدت كوتاه‌تري مي‌شود، از اين‌رو والدين آنها سعي مي‌كنند با اختصاص زمان زيادي به تماشاي كارتون و برنامه‌هاي تلويزيون شرايط يادگيري‌شان را فراهم كنند، همين مسئله زمينه‌ساز وابستگي بيش از حد كودكان به تلويزيون در سنين پايين مي‌شود. دكتر غفار تبريزي با بيان اينكه تلويزيون به هيچ وجه نبايد به طور كامل در اختيار بچه‌ها به ويژه بچه‌هاي زير پنج، شش سال قرار بگيرد، مي‌گويد: كودكان بايد تحت نظر والدين و با داشتن محدوديت زماني از برنامه‌هاي تلويزيوني استفاده كنند در غير‌اينصورت والدين با دردسر وابستگي آنها به اين وسيله روبه‌رو خواهند شد. گاهي وابستگي كودك به تماشاي برنامه يا كارتون مورد‌علاقه‌اش به حدي است كه پس از اتمام برنامه احساس ناراحتي كرده و شروع به گريه و بهانه‌گيري مي‌كند. در برخي مواقع حتي با خواهش و اصرار از والدينش مي‌خواهد با تلويزيون تماس گرفته و از آنها بخواهد دوباره برنامه را تكرار كنند! دكتر غفارتبريزي در اين مورد به والدين پيشنهاد مي‌كند پس از اتمام كارتون يا برنامه تلويزيون، بلافاصله برنامه شادي را جايگزين كنند. خوردن بستني يا كيك موردعلاقه كودك، بازي كردن با وي، رفتن به پارك و گردش يا سرزدن به پدربزرگ و مادربزرگ يا حتي رفتن به خانه اقوام و دوستاني كه فرزند همسن و سال او دارند مي‌تواند از دلبستگي وي به برنامه تلويزيوني بكاهد. در اين شرايط كودك به مرور ياد مي‌گيرد تلويزيون، تنها وسيله براي لذت بردن نيست. خانواده‌هاي ناشاد و اعتياد به تلويزيون بنا به گفته دكتر غفار تبريزي در برخي خانواده‌ها كه خانواده ناشاد تلقي مي‌شوند، اعضا از برنامه‌هاي تلويزيوني به صورت نامحدود استفاده مي‌كنند و نقش اين وسيله در پر‌كردن زمان افراد خانواده بسيار پررنگ است. در اين خانواده‌ها از برنامه‌هاي متنوع براي پر‌كردن اوقات فراغت و گذراندن وقت با اعضاي خانواده يا رفت و آمد با خويشان، دوستان و آشنايان خبري نيست و تلويزيون تنها وسيله براي پر كردن خلأ در اين خانواده است. در اين شرايط اعضا به ويژه كوچك‌ترها براي تفريح و سرگرمي دست به دامان صفحه جادويي شده و اين روال به مرور سبب اعتياد افراد به تلويزيون مي‌شود. دكتر غفار تبريزي در اين خصوص مي‌گويد: هنگامي كه تلويزيون تنها وسيله در دسترس و موجود براي سرگرمي و پر كردن وقت باشد و كودك يا نوجوان براي لذت بردن و شادي راهي جز پناه بردن به كارتون و برنامه‌هاي تلويزيون نداشته باشد، قطعاً ميزان استفاده از اين وسيله و وابستگي بيش از حد به آن افزايش مي‌يابد. از اين رو به والدين توصيه مي‌شود با دقت و برنامه‌ريزي مناسب در برنامه روزانه فرزندشان چه در ماه‌هاي تحصيلي و چه در فصل تابستان فعاليت‌هاي متنوعي را بگنجانند. اين روانشناس با اشاره به اهميت نقش والدين در الگوسازي براي بچه‌ها نيز مي‌گويد: بچه‌ها از سالهاي ابتدايي زندگي بايد فرهنگ استفاده از ابزار و وسايل را بياموزند و والدين اولين و مهم‌ترين الگوي آنها هستند، پدر و مادر وابسته به تلويزيون قطعاً بچه‌هايي وابسته به اين وسيله تربيت مي‌كنند. اين روانشناس توصيه مي‌كند: در هر خانواده پدر و مادر بايد با دقت و قاطعيت قوانيني را براي استفاده افراد خانواده از وسايل از جمله تلويزيون وضع كرده و محدوديت‌هايي در نظر بگيرند. وي مي‌افزايد: ايجاد محدوديت براي تماشاي تلويزيون مستلزم جايگزين كردن برنامه‌هاي شاد و مفرح متناسب با سن و سال بچه‌هاست چراكه انجام بازي‌هاي پرجنب و جوش، دويدن، نقاشي كردن و بازي با همسالان در كنار تماشاي تلويزيون لازمه رشد و پرورش صحيح آنهاست به همين دليل پدر و مادر بايد ابعاد تفريحات بچه‌ها را گسترده‌تر كنند تا شادي و نشاط را در وجودشان پرورش دهند. محدوديت‌ها لازمند برخلاف تصور برخي افراد كه تلويزيون و برنامه‌هاي آن را عامل بازدارنده در رشد استعدادهاي بچه‌ها دانسته و بر اين باورند كه بچه‌ها تا سنين پنج، شش‌سالگي نبايد تلويزيون تماشا كنند، دكتر غفارتبريزي معتقد است: تلويزيون نه تنها مانع رشد و خلاقيت نيست بلكه به عنوان محرك هوش، به پرورش ذهن كودكان كمك فراواني مي‌كند. وي مي‌گويد: بچه‌ها از سنين پايين (كمتراز دو سال) مي‌توانند با در نظر گرفتن محدوديت زماني تلويزيون تماشا كنند و به مرور با افزايش سن مي‌توان زمان تماشا را بيشتر كرد. وي معتقد است: ميزان معمول استفاده تلويزيون براي بچه‌هاي زير هفت سال دو، سه ساعت در شبانه‌روز و براي بچه‌هاي مدرسه رو در طول ماه‌هاي تحصيل سه، چهار ساعت است. اين روانشناس با تأكيد بر اينكه براي بچه‌ها تا قبل از سن نوجواني تماشاي برنامه‌هاي بزرگسالان و سريال و فيلم‌هاي سينمايي توصيه نمي‌شود، مي‌گويد: نوجوانان با رسيدن به مرحله بلوغ بنا به اقتضاي سن و سالشان مي‌توانند همراه پدر و مادر برخي سريال‌ها و برنامه‌هاي بزرگسالان را تماشا كنند. در نظر گرفتن محدوديت زماني براي بچه‌ها ارتباط تنگاتنگي با سلامتي آنها دارد. تحقيقات نشان داده تماشاي تلويزيون بيش از دو ساعت براي بچه‌ها، سبب كاهش فعاليت بدني و تضعيف عملكرد شش‌ها و افزايش احتمال ابتلا به بيماري‌هاي ريوي مي‌شود. طبق آمار، كودكاني كه حداقل دو ساعت در طول روز تلويزيون تماشا مي‌كنند، فقط 36 دقيقه فعاليت بدني دارند. علاوه بر اين تماشاي تلويزيون بيش از سه، چهار ساعت در طول روز سبب باريك‌شدن رگ‌هاي خوني چشم‌ها در كودكان مدرسه‌اي شده و آنها را در معرض ابتلا به بيماري‌هاي فشار خون و بيماري‌هاي قلبي قرار مي‌دهد. برنامه‌هاي بيماري‌زا! تأثير برنامه‌هاي تلويزيون بر سلامت جسم، روح و روان كودكان و نوجوانان و تناسب آنها با سن و سال بيننده از جمله موضوعات مهمي است كه كارشناسان و روانشناسان به آن نگاه ويژه‌اي دارند. به عنوان مثال عدم تماشاي برنامه‌هاي خشن براي كودكان از جمله مواردي است كه در سالهاي اخير نسبت به آن تأكيد فراواني شده است. طبق نتايج تحقيقات، تماشاي برنامه‌هاي خشن، غمگين و نامتناسب با سن و سال و روحيات كودكان سبب افزايش ترشح هورمون استرس در بدن، بالا رفتن ميزان ضربان قلب و فشار خون در كودكان شده و سيستم ايمني بدن آنها را تضعيف مي‌كند. به همين دليل به والدين توصيه مي‌شود اجازه تماشاي اينگونه برنامه‌ها را به فرزندانشان ندهند. دكتر غفار تبريزي با اشاره به اهميت اين مورد مي‌گويد: برخي برنامه‌هاي بزرگسالان به دليل عدم تناسب با روحيه شاد و دنياي رنگارنگ كودكان و حتي نوجوانان سبب ايجاد افسردگي در آنها مي‌شود چراكه روحيه اين افراد نيازمند بهره‌گيري از رنگ‌هاي شاد، صداهاي پرانرژي، صورت‌هاي بشاش و موضوعات اميدوار‌كننده است و از آنجا كه خلأ اين موارد در برخي برنامه‌هاي بزرگسالان به چشم مي‌خورد تماشاي اين برنامه‌ها غم و نااميدي را در وجود آنها مي‌نشاند. اين روانشناس معتقد است: تلويزيون به عنوان دريچه‌اي به دنياي بيرون نقش تعيين‌كننده‌اي در ساختن عقايد بچه‌ها درباره زندگي دارد پس بهتر است با انتخاب برنامه‌هاي مناسب، شاد و اميدبخش تصوير زيبايي براي آنها ساخته شود.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۹ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۶:۲۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
گوناگون
پربازدیدترینها