تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833039476
ساپورت همان لباس ناامیدی است
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
روزنامه خندان ساپورت همان لباس ناامیدی است طنز در روزنامه های کشور کم پیدا می شود و این یعنی روزنامه ها کم لبخند می‌زنند و آنها که روزنامه می‌خوانند هم به تبعیت از رسانه محبوب شان کمتر می خندند.حکمت ستون روزنامه خندان، در این است که طنز همه روزنامه های کشور را جمع کنیم و در جام جم آنلاین برسانیم به دست تان تا هر صبح، دستکم در اینترنت گردی روزانه، لبخندی روی لب تان بنشیند.
شرق : پایه داران
چهارپایه ها: چهارپایه ها فرمانبر هستند. سال هاست قبول کرده اند که دیگران پایشان را بگذارند روی سر آنها و ازشان بالا بروند و بعد چهارپایه ها را فراموش کنند. چهارپایه ها نشیمن نهاد هستند.
سه پایه ها: سه پایه ها قیافه درب وداغانی دارند و طوری هستند که انگار به هیچ کاری نمی آیند اما همه کارها زیر سر آنهاست. جایی که چهارپایه ها خیال می کنند اگر نباشند کارها پیش نمی رود، یک سه پایه وارد می شود و کار را به صورت آچاری جمع می کند. سه پایه ها به راحتی جابه جا می شوند و هیچ جا ثابت نمی مانند. برخلاف چهارپایه ها که در قالب های نشیمن نهاد و در جمع های دونفره، سه نفره و بیشتر دیده می شوند، (حتی ممکن است هزارتا صندلی چهارپایه دار کنار هم تجمع کنند) اما سه پایه ها تک رو و تک خور و تک محور هستند. هیچ کس تا به حال یک میز را ندیده که دورش شش تا سه پایه باشد. اما تا دلتان بخواهد چهارپایه ها می توانند در کنار هم به خوبی و خوشی زندگی کنند. سه پایه ها معتقدند از چهارپایه ها بیشتر می فهمند و تکامل یافته آنها هستند. چهارپایه ها هم برای سه پایه ها جوک می سازند که عقب افتاده هستند.
دوپایه ها: بدبخت تر از سه پایه ها ، دوپایه ها هستند که فکر می کنند چون دو پا دارند عقلشان از سه پایه ها و چهارپایه ها بیشتر می رسد و همه باید به حرفشان گوش کنند. اما توجه ندارند که چهارپایه ها و سه پایه ها یا متوسط نهادها، به هرحال روی پایشان بند هستند. دوپایه ها به درد کار خاصی نمی خورند چون نمی توانند روی پای خودشان بایستند. یکی از مهم ترین دوپایه ها در طول تاریخ نردبان است که آن را هم باید تکیه بدهند به دیوار تا دیگران پله پله از او بالا بروند. دوپایه ها و نردبان ها خیال می کنند به خاطر قد درازشان بخت بلندی هم دارند اما زهی خیال باطل. آنها حواسشان نیست که زیر برف و باران و آفتاب در حیاط و چسبیده به دیوار باید بمانند. در حالی که سه پایه ها را (برخلاف تصوری که در اهمیتشان در جامعه دارند) در انباری یا زیرزمین می گذارند که به هرحال بهتر از زیر آفتاب و برف ماندن است. اما چهارپایه ها که مردمی ترین حالت موجودات پایه دار هستند، در تمام طول عمر خود در اتاق نشیمن، پذیرایی و... زندگی می کنند و حالشان از همه بهتر است، اما ممکن است فشار بیشتری رویشان باشد و همه رویشان فشار بیاورند.
یک پایه ها: در میان همه پایه داران، اوضاع یک پایه ها از همه خنده دارتر است چون خیال می کنند عقل کل هستند و باید رییس و پایه خوانده همه پایه داران باشند. اما عمرا. یک پایه ها وابسته ترین نوع پایه داران به دیگران هستند، آنها در بهترین حالت می توانند عصا بشوند که عصاشدن هم چندان افتخاری ندارد. اعتماد : ساپورت همان لباس ناامیدی است من: لاریجانی خطاب به نمایندگان معترض گفته که اگر استبداد بد است استبداد اقلیت بدتر است.
موسیو شیطان: یعنی چی اگر؟ یعنی ممکن است بد نباشد؟
من: نه حتما می خواسته بگوید بد است خیلی دیپلماتیک بیانش کرده.
موسیو شیطان: خدا را شکر آن دیپلمات برزیل رفته نمی خواست تفاوت فرهنگی انواع استبدادها را حالی مان کند.
من: ول کن آن ماجرا را.
موسیو شیطان: حالایعنی اگر ما در تاریکخانه پنج نفر مستبد بشویم و استبدادمان را بزنیم تو سر یک نفر دیگر بدی اش کم می شود؟
من: با محاسبات ایشان بله.
موسیو شیطان: خب من اعتراض دارم یعنی ما که به رای عدم اعتماد و استیضاح فرجی دانا اعتراض داریم دیکتاتور محسوب می شویم؟ اصلاخود نماینده ها هم خیلی هاشان معترض رای مجلس هستند .
من: به کدام مجلس؟ ختم یا عروسی؟
موسیو شیطان: اصلامی شود گفت کسانی که به روح اعتقاد دارند دیکتاتور هستند چون کسی که به روح اعتقاد ندارد به مجلس و شورا معتقد است.
من: عجب فرآیند پیچیده و فلسفی ای شد. باید یک دانشجوی بورسیه پیدا کنیم که ریز شود تو این مساله.
موسیو شیطان: دانشجوی بورسیه نه تو را به خدا. با این داستان بورسیه ها. معلوم نیست علمش را دارد. ندارد...
موسیو شیطان: اگر دولت بجنبد به زودی موضوع دانشجویان بورسیه غیرقانونی حل می شود.
من: دولت که گذاشته پشتش حسابی. جهانگیری که گفته اگر 10 وزیر علوم هم تغییر کند باز بورسیه ها را پیگیری می کنیم.
موسیو شیطان: موضوع بورسیه ها مگه مثلث برموداست که 10 وزیر علوم ناپدید شوند ؟
من: جهانگیری که گفته عملکرد وزیر سابق علوم، تحقیقات و فناوری طی 10 ماه وزارتش عمل به منشور دولت تدبیر و امید بود.
موسیو شیطان: یعنی رای عدم اعتماد مجلس به وزیر که بود هیچ به منشور دولت تدبیر هم بود؟
من: حالابه قول فرجی دانا لباس ناامیدی نپوشید. درست می شود.
موسیو شیطان: لباس ناامیدی چی هست؟ ساپورت است؟
من: وزیر کشور که گفت تا چند وقت پیش نمی دانستم ساپورت چیست؟ کیهان : چراغ (گفت و شنود) گفت: این روزنامه های زنجیره ای و اصلاح طلبان مدعی حمایت از رئیس جمهور چرا در سالگرد دولت ایشان، به جای شرح موفقیت های دولت یازدهم، همه تیترها و مقاله ها و گزارش های خود را به مسائل حاشیه ای خودشان اختصاص داده اند؟!
گفتم: آنها فقط تظاهر می کنند که حامی دولت هستند و با یک نگاه متوجه می شوی که هیچ وقت منافع حزبی خودشان را برای دولت آقای روحانی هزینه نکرده و نمی کنند!
گفت: وقتی هم که به آنها اعتراض می شود، هر کدامشان تقصیر را به گردن دیگری می اندازد.
گفتم: چه عرض کنم؟! دو تا برادر دراز کشیده و می خواستند بخوابند. اولی به دومی گفت؛ پاشو چراغ را خاموش کن! و دومی گفت؛ خودت پاشو! و خلاصه بعد از کلی جر و بحث قرار شد ساکت باشند و هرکس اول حرف زد، چراغ را خاموش کند. سه روز گذشت و هیچ کدام از جای خود تکان نخوردند، همسایه ها نگران شدند و فکر کردند هر دو مرده اند. اولی را غسل و کفن کردند و هنگامی که به سراغ دومی رفتند، فریاد زد من زنده ام! و برادر اولی کفن را کنار زد و گفت؛ حرف زدی! پس پاشو چراغو خاموش کن.
پنج شنبه 06 شهریور 1393 9:16 بازدید:0
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
سیاسی
پربازدیدترینها