واضح آرشیو وب فارسی:الف: هیس! دلواپسان فریاد نمی زنند
بخش تعاملی الف - سعید قنبری
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : دوشنبه ۳ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۱۵:۰۵
"به جهنم" چند روز پیش و در خطاب قرار دادن منتقدان دولت وارد فضای سیاسی کشور شد، این واژه از زبان شخصی بیان گردید که بعنوان رئیس جمهور همواره بر نقد و نقد پذیری در مقام سخن تاکید داشته ولیکن در مقام عمل بی سواد خواندن منتقدان، خطاب قرار دادن آن ها بعنوان بزدل و حواله دادن آنها به جهنم را در دستور کار قرار داده که بیان این مطالب تداعی کننده آن است که حد انتقاد پذیری در دولت یازدهم صفر است.آنچه که در تحلیل های دفاع از رئیس جمهور پس از بیان جمله "بروید به جهنم" از لسان شخص شخیص ایشان دیده می شود آن است که آقای روحانی کلمه "بزدل" را برای خطاب قرار دادن عده ای خاص از افراد بکار برده که تخریب دولت را در دستور کار دارند و این در حالی است که منتقدان توافق ضعیف ژنو و برگزار کنندگان همایش "دلواپسیم" بعنوان تخریب کنندگان دولت معرفی می شوند، همایشی که چندی پیش با حضور چهره های شاخص علمی کشور برگزار شد و پس از آن رئیس جمهور محترم آنها را به بی سواد بودن متهم کرد و خواست تا با شناسنامه صحبت کنند؛ البته دفاع نادرست از رئیس جمهور به همین جا ختم نشد و جملات رئیس دولت نهم و دهم نیز دستاویزی شد که مدافعان کلام رئیس جمهور یازدهم از صحبت های وی به طور تمام قد دفاع کنند، از این رو ذکر نکات ذیل در باب "به جهنم" و ادبیات رئیس جمهور خالی از لطف نیست:۱ – "مخالفت جدی با نظام سلطه" توسط رهبر انقلاب در دیدار با وزیر امور خارجه، سفیران و مسئولان نمایندگی های ایران در خارج از کشور بعنوان یکی از ویژگی های سیاست خارجی نظام تببین شد اما متاسفانه در دولت یازدهم کوتاه آمدن در برابر توهین های سلطه گران چیزی بوده که تا امروز مشاهده شده است و مصداق آن نیز زیاد است اما اینکه آقای روحانی، اوباما را شخصی مودب خطاب کردند و در قبال آمریکایی ها گزینه های روی میز را به رخ ملت ما کشیده اند نمونه کوچکی از توهین ها به ملت و دولتی است که قرار بود عزت ملی را برگرداند!۲ - جدای از اینکه ادبیاتی که توسط رئیس دولت نهم و دهم بکار می رفت در شان جایگاه ریاست جمهور بوده یا خیر، اما مبرهن است که این ادبیات در مقابل نظام سلطه و مستکبرین بکار گرفته می شد و نه در تقابل با منتقدینی که دلواپسی حق آن ها است و انتقادگری آن ها موجب بزدل شدنشان و عدم انتقاد سبب شیردل شدنشان می شود!۳ – امام خمینی(ره) فرمودند"نقد بلکه تخطئه نعمت است"، این جمله امام به خوبی روشن می کند که حتی اگر اشکال به کار دولت به تخطئه نیز تبدیل شد باید آن را بعنوان یک هدیه الهی تلقی کرد نه اینکه بعنوان یک شخص ابتدا روحانی و بعد رئیس جمهور اشکال بگیران و یا حتی تخطئه کنندگان را بزدل،ترسو و بی سواد خطاب کرد.۴ – جبهه پایداری و افراد وابسته به یک موسسه علمی در قم متهم ردیف اول در تخریب دولت است، کاش افرادی که امروز استیضاح وزیر علوم و نقد توافق ژنو را سیاسی جلوه داده و بیان می کنند” آن ها (منظور تخریب کنندگان دولت) از اتاق فکر، که عمدتا از قم و یک موسسه علمی هدایت میشود وارد اتاق عملیاتی شدهاند و استراتژیهای آن در تهران و به ویژه در پارلمان اجرایی می کنند" نگاهی به آراء نمایندگان مجلس به کابینه دولت داشته باشند، آرائی که در دولت های گذشته بی سابقه بوده معدل رای به کابینه در دولت یازدهم ۷۰ رای بیشتر از دولت های دیگر بوده است، حال قضاوت کنید چه کسی غیر منصف است.۵ – سیاسی جلوه دادن تمامی اقدامات منتقدان نیز از همان ابتدا در دستور کار مدافعان دولت بوده است این کار بدان دلیل است که مدافعان دولت بتوانند تنها انگشت اتهام را به سمت یک جریان خاص برده و تخریب آن جبهه را در دستور کار قرار دهند لذا می توان نتیجه گرفت که تخریب یک جبهه که امروز در دستور کار مدافعان دولت یازدهم قرار گرفته در جهت تاثیر گذاری بر انتخابات مجلس آتی است و لاغیر.۶ - اصلاح طلبان نیز دادشان از صحبت های رئیس جمهور یازدهم ابتداً بعنوان یک روحانی و ثانیاً بعنوان رئیس جمهور درآمده است، صادق زیبا کلام در نامه ای سرگشاده به روحانی می نویسد" از برخی بیانات جنابعالی در جمع سفرا کشور خطاب به مخالفین مذاکرات هسته ایی هم شگفت زده شدم و هم متاسف، عبارات و کلماتی بکار بردید که واقعا بدور از انتظار از شما بود" آیا با اینکه اصلاح طلبان نیز در کنار اصولگرایان از ادبیات رئیس جمهور منقلب شده اند جایی برای دفاع از ادبیات نابجای رئیس جمهور باقی مانده که برخی تنها قلم راندن را یاد گرفته و "ن و القلم و ما یسطرون" را فراموش کرده اند. ۷ – چیزی که امروز از ادبیات رئیس جمهور و از دفاع نامشروع مدافعان ادبیات وی القاء می شود آن است که دلواپسان برخی از سیاست های دولت نه تنها نباید انتقاد کرده بلکه باید ساکت نشسته و فریاد نزنند که در غیر اینصورت متهم به تخریب دولت هستند.امیدواریم مدعیان آزادی بیان و دولت شیردلان و شخص رئیس محترم جمهور همانطور که در مقام سخن بر انتقادپذیزی تاکید دارند در مقام عمل نیز این رویه را پیش گرفته و از این پس منتقدان دولت خویش را مورد عتاب با الفاظ نامربوط قرار نداده تا جایگاه مردمی دولت متزلزل نشده و حمایت از آن ادامه داشته باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]