محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798374218
وقتی فرهنگ سیاسی ادبیات نخبگان را تحت تاثیر قرار می‌دهد
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
وقتی فرهنگ سیاسی ادبیات نخبگان را تحت تاثیر قرار می‌دهد در مباحث مربوط به فلسفه زبان (Philosophy of language) گفته می‌شود زبان، نه تنها خود ریشه در فرهنگ جوامع دارد، که شکل‌دهنده این فرهنگ نیز هست و به این ترتیب اثرگذاری دوگانه‌ای داشته و هم از آبشخور فرهنگ تغذیه می‌کند و هم خود تولیدکننده گزاره‌های فرهنگی است.
هرچند وقتی سخن از زبان به میان می آید، مراد از آن فقط واژه ها و جملات بیان شده نیست، بلکه چارچوب ساختاری و بافت ذهنی گوینده نیز مورد اشاره است، اما معمولا مظهر زبان، همان واژه هایی است که استفاده از آنها می تواند خاستگاه زبانی و فرهنگ گوینده آن را متجلی ساخته و در معرض نقد عمومی قرار دهد. همه ما هر روز از مجموعه ای از واژگان و عبارات استفاده می کنیم. کلماتی که هر یک، برگرفته از فرهنگی است که ما در زیست روزمره تجربه کرده ایم. با این حال به دلیل بی تفاوتی دیگران به کلمات استفاده شده از جانب ما کمتر ممکن است این واژه ها به حساسیتی عمومی منتهی شود. هرچند اگر همین کلمات در مجامعی گسترده تر طرح شود، بازتاب آن غیرقابل پیش بینی خواهد بود. چنین است که می توان با تکیه بر اظهارات تک تک شهروندان، به فرهنگی که در آن رشد یافته اند پی برد؛ فرهنگی که البته در یکی دو سال به وجود نیامده و ناشی از انباشت تجربه ها در سال های دور است و طیف وسیعی از افراد را نیز شامل می شود. به همین دلیل که معمولا اظهارنظر نخبگان با دقت مورد توجه صاحب نظران قرار گرفته و نمادی برای پی بردن به فرهنگ سیاسی می شود. تاریخ سرشار است از اظهارنظر حاکمانی که براساس فرهنگی که در آن پرورش یافته اند، نطق کرده و حکم به اتخاذ تصمیماتی داده اند. این نخبگان نمایندگان ملت در دوره ای مشخص از تاریخ به شمار آمده و هرچند کلامشان تاریخ ساز است، اما رفتار و گفتار خودشان معلول فرهنگ و شرایطی است که کشور در آن دوره با آن مواجه بوده است. نقشی که نخبگان در نمایندگی توده ها در تاریخ، ادبیات، سیاست و... برعهده دارند، باعث شده شهروندان در دنیای امروز با حساسیت بیشتری کلام شان را رصد کنند، چراکه می دانند این کلام، نماینده ادبیات آنهاست که در آینده ای نه چندان دور مورد داوری قرار خواهد گرفت. بر این اساس حتی اگر توده ها در کلام روزمره شان از ادبیاتی سخیف بهره می جویند و هزار و یک واژه نابردبارانه را به کار می گیرند، اما از نخبگان انتظار دارند در مقابل دوربین رسانه های وزین صحبت کنند؛ چراکه این دوربین ها، نمایندگان تاریخ برای ثبت رویدادها هستند. با این همه توده ها نباید یک نکته مهم را از یاد ببرند و هرچند ممکن است ادبیات روزمره آنها بازتابی در تاریخ نداشته باشد و با کم توجهی عمومی، بزودی به بوته فراموشی سپرده شود، اما همین واژگان روزمره، فرهنگی را می سازد که نخبگان برخاسته از آن با همان واژگان، آیندگان را با ادبیات مردمان آن دوره آشنا می کند. بدیهی است فرهنگ سیاسی خشونت طلبانه، زبانی تهاجمی و خشونت کلامی به بار می آورد و فرهنگ سیاسی مداراگر، ادبیاتی همراه با تساهل و تسامح را تولید خواهد کرد. این فرهنگ را الزاما نخبگان نمی سازند، هرچند آنها تأثیری عمیق بر آن دارند. این فرهنگ از سوی تک تک افراد در یک جامعه تولید شده و در ادبیات نخبگان بازتولید می شود و تکرار همین چرخه، فرهنگ سیاسی را در عمق باورهای جامعه تزریق و آن را تثبیت می کند. بنابراین وقتی که در روزهای اخیر سخن از ادبیات رئیس جمهور به میان می آید، نباید از یاد برد این ادبیات برآمده از فرهنگی است که همه جامعه در ساخت آن دخیل بوده اند. هرچند این ادبیات دست کم نسبتی با شعارهای رئیس دولت در ایام انتخابات ندارد، اما کاملا بر گزاره های موجود در ادبیات روزمره مردم منطبق است ـ چنان که ادبیات رئیس جمهور پیشین نیز معمولا چنین بود ـ حتی اگر ما آن را دوست نداشته باشیم! نکته شگفت انگیز البته اینجاست که با ادبیات روسای جمهور معمولا به گونه ای سیاسی برخورد می شود. اگر رئیس جمهور همان نامزد مورد حمایت ما باشد، ادبیاتش تقدیس می شود و اگر نباشد، تکفیر! این در حالی است که هم آن ادبیات تقدیس شده ریشه در فرهنگ سیاسی جامعه ایران دارد و هم آن ادبیات تکفیر شده. این واژگان به کار رفته، ناگهان از ناخودآگاه نخبگان سیاسی ـ چه رئیس جمهور باشند، چه وزیر و چه وکیل ـ بیرون نیامده است، بلکه ریشه دار در جامعه ای است که همه ما در شکل دهی به فرهنگ آن سهیم هستیم. این البته انتظار نابجایی نیست که مردم از نخبگان خود انتظار داشته باشند بیش از توده ها بر کلام خود مسلط باشند و چنان سخن نگویند که بوی توهین، تهدید و تحقیر مخالف از آن به مشام برسد، چراکه همراه بودن این ادبیات با قدرت تصمیم گیری، بیم عملی شدن کلام نابردبارانه را بیشتر می کند. با این حال راهکار بلندمدت برای پایان دادن به این گونه سخن گفتن ها ـ که در سال های اخیر برای بخش بزرگی از جامعه نگران کننده بوده است ـ تغییر فرهنگ سیاسی و خارج کردن تدریجی و گام به گام کلمات دیکتاتورمآبانه و خشونت ورزانه از ادبیات روزمره و بالا بردن آستانه تحمل جامعه است. بی شک اگر مردم در ادبیات روزمره خود دیگران را با واژگان تند ننوازند، می شود در سال های آینده منتظر بود که نخبگان نیز در کلامشان کمتر به چنین واژگانی مجال طرح شدن بدهند. با همه اینها باید تأکید کرد اصلاح فرهنگ سیاسی نیازمند نقطه شروعی است که نخبگان اجرایی و نمایندگان مردم در هر سطحی که باشند، بهترین افراد برای این آغاز هستند. بویژه آن دسته از نخبگانی که داعیه نقدپذیری، اصلاح و اعتدال دارند باید بیش از دیگران برای اصلاح فرهنگ سیاسی بکوشند و مانع از آن شوند که خشونت کلامی، بهانه ای برای خشونت سیاسی، چه در سطح رفتاری و چه سطح مدیریتی شود. محمود هرندی / جام جم
چهارشنبه 29 مرداد 1393 3:15 بازدید:0
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]
-
سیاسی
پربازدیدترینها