واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: برملا شدن واقعیت تلخ تبعیض نژادی در آمریکا
روزنامه گاردین درباره پیامدهای مرگ نوجوان سیاه پوست به دست پلیس در شهر فرگوسن نوشت:این اقدام تفاوت چندانی با رفتار ارتشی اشغالگر نداشت و موجب حیرت ناظران شد. برای یافتن دلیل رفتار پلیس کافی است پنج دقیقه پیاده از محل درگیری دور شوید. روزنامه گاردین نا آرامی روزهای اخیر در ایالت میزوری آمریکا را برملا شدن واقعیت تلخ تبعیض نژادی در جامعه آمریکا دانست . به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، روزنامه گاردین افزود: ویکی پلیس (Vickie Place) صفی از خانه های یک طبقه ای است که در دهه پنجاه میلادی ساخته شده است و خانه های ساده اما جادار که در جلو و عقب باغچه دارد. باغچه هایی مملو از سنجاب و پر آواز جیرجیرک ها. خانواده مایکل براون، جوان بی سلاح هجده ساله آفریقایی-آمریکایی که شنبه هفته گذشته به ضرب گلوله پلیس از پای درآمد، صاحب خانه ای به رنگ قهوه ای کم رنگ با در چوبی پوسته پوسته شده، زنگی شکسته و یک صندلی زهوار دررفته روی ایوان در این خیابان هستند. گاردین افزود: گاز اشک آور و فریاد معترضان سیاه پوستی که از ترس هیبت نظامی پلیس سفید پوست در خیابان فلورسانت غربی می دویدند به خانه براون نمی رسید، اما حقیقتی ساده درباره این خیابان و تا اندازه ای طرز فکر پلیس را نمایان می کند. با گذشت سالها، یکی پس از دیگری سفید پوستان از این محله ها رخت بر بستند و رفته اند. امروز میراث بر جای مانده برای پلیس های سفید پوستی که باید از آن محافظت کنند، قلمرویی است که مردمش هیچکدام شبیه آنها نیستند. سرزمین بیگانگان، جایی که حتی می تواند فلوجه باشد. این روزنامه آمریکایی نوشت: شنبه، فرماندار جی نیکسون وضعیت اضطراری اعلام کرد و از نیمه شب تا پنج بامداد مقررات منع آمد و شد برقرار کرد. نیکسون تاکید کرد، اجازه نخواهد داد «مشتی غارتگر» جامعه را به خطر بیاندازند و برای اجرای عدالت می بایست آرامش را برقرار کرد. دان ویلیامز پنجاه و دو ساله، سال 2001 به ویکی پلیس آمده است. او می گوید:«آن وقت ها اکثریت با سفیدپوست ها بود، اما الان تقریبا ًهمه سیاه پوست هستند. پلیس دوست ندارد اینجا آفتابی شود.» به دلیل نبود روشنایی در خیابان ها، پس از غروب آفتاب همه چیز در تاریکی مطلق فرو می رود و موجب وحشت نیروهای گشت می شود. ویلیامز می گوید:«بارها سرقت اتفاق افتاده است، اما پلیس به ندرت مساله را پیگیری می کند.» روبروی خانه خانواده برآون آن سوی خیابان، یکی از آخرین ساکنان سفید پوست خیابان زندگی می کند. دوریس مک کان هشتاد و پنج ساله، پنجاه و پنج سال از عمر خود را در این محله گذرانده است. اوی می گوید:«محله به کلی تغییر کرده است. همه سفیدها رفته اند.» نقل مکان سفید پوستان به محله هایی که از لحاظ نژادی همگن تر هستند، در بسیاری کشورها امری متداول است، اما استفاده از خودروهای زره پوش و تک تیراندازها در اوج تابستان میزوری ابعاد و پیامدهای تبعیض نژادی در قلب آمریکا را برملا کرد. پنج شب، شنبه تا چهارشنبه، اداره های پلیس محلی فرگوسن و پلیس بخش سنت لوئیس روی خصومت، نافهمی و ترس را در برخورد با معترضان سفید کردند. آنها اعتنایی به این حقیقت نکردند که واکنش نظامی به معترضان خشم و افراطی گری نشات گرفته از مرگ براون را تشدید می کند. کشیرا راس بیست و شش ساله می گوید:«پسرانم را در خانه حبس کرده بودم. جوانان سیاه پوست روی پشتشان تصویر سیبل تیراندازی نقاشی کرده بودند. پلیسی مرا کاکا سیاه خطاب کرد. این اوضاع سالهاست ادامه دارد.» آن طور که جمعه مشخص شد، براون ظاهراً دقایقی پیش از آنکه هدف گلوله دارن ویلسون، افسر پلیس، قرار گیرد به مغازه خواربار فروشی کوچکی دستبرد زده بود. او هنگام فرار در حالی که دستانش را بالا گرفته بود چندین بار هدف گلوله قرار گرفت. منتقدان واکنش پلیس بر تجهیزات نظامی به کار رفته تمرکز کرده اند. مطابق برنامه ای فدرال، وزارت دفاع آمریکا، پنتاگون، تجهیزات نظامی مازاد خود را به ارزش چهار ممیز سه میلیار دلار در اختیار پلیس قرار داده است. اینها اغلب مازاد تجهیزاتی است که در عراق و افغانستان به کار رفته است و به گفته کارا دانسکی، مشاور ارشد اتحادیه آزادی های مدنی آمریکا در نگاه چکش همه چیزها شبیه میخ است. نبود توازن نژادی دیگر عامل واکنش نامتقارن پلیس به اعتراضات بود. تنها سه پلیس از پنجاه و سه مامور پلیس فرگوسن سیاه پوست هستند. به بیان دیگر نود و چهاردرصد ماموران پلیس فرگوسن سفید پوست هستند. در نهایت، سنت لوئیس با وجود تبعیض نژادی آشکار فاصله بسیاری با بدترین شرایط دارد. سال گذشته نتایج تحقیقاتی که عناصر مختلفی را لحاظ کرده بود نشان داد در بخش هایی از بوفالو، نیویورک، کلیولند، میلواکی و دیترویت تبعیض نژادی شدید تر است. روزنامه گاردین نوشتاری به قلم روی کارول و جان سوین درباره پیامدهای مرگ نوجوانی سیاه پوست به دست پلیس در شهر فرگوسن منتشر کرده است. نویسندگان معتقدند رفتار پلیس در فرگوسن تفاوت چندانی با رفتار ارتشی اشغالگر نداشت و موجب حیرت ناظران شد. برای یافتن دلیل رفتار پلیس کافی است پنج دقیقه پیاده از محل درگیری دور شوید.
یک شنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۳ - ۲۳:۰۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 112]