واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: پرورش این باور در میان کودکان که بردن و پیروز شدن تنها موضوع مهم در هر رقابتی است و شکست خوردن نشانهای از ضعف است درست نیست. زندگی فقط برنده شدن نیست. گاهی اوقات باید به فرزندان خود بیاموزیم که شکست را نیز بپذیرند و با آن کنار بیایند. همه ما پیروزی را دوست داریم. همه دوست داریم بعد از پیروز شدن بالا و پایین بپریم و از شدت شادی فریاد بکشیم. دادن جامهای مختلف، هدایای نقدی و جوایز ارزشمند از راههایی است که جامعه امروز ما برای تشویق برندگان به کار میبرد تا بین فرد پیروز و شکست خورده تمایز قائل شود. طبیعتاً تمام والدین نیز دوست دارند فرزند آنها همیشه پیروز باشند و مایه افتخار و سربلندی آنها باشند. اما پرورش این باور در میان کودکان که بردن و پیروز شدن تنها موضوع مهم در هر رقابتی است و شکست خوردن نشانهای از ضعف است درست نیست. قبول شکست نشانه ضعف نیست. هر رقابتی که برنده دارد طبعاً بازندههایی نیز به همراه خواهد داشت. آموزش شکست خوردن و روبهرو شدن با آن یکی از مهمترین درسهایی است که والدین میتوانند به فرزندان خود بدهند. درسی که تا پایان عمر همراه آنها خواهد بود و قطعاً راههای رسیدن به موفقیتهای بزرگتر را برای کودکان ما هموار خواهد کرد. البته واضح است که هیچکس دوست ندارد شکست بخورد. همچنین مسلم است زمانی که والدین شاهد شکست خوردن و ضعف فرزندان خود هستند باور این مسئله اصلاً برای آنها آسان نیست. اما باید باور داشته باشیم توانایی روبهرو شدن با شکست درسی به ارزش زندگی است که فرزندان ما را برای زندگی پرفرازونشیب آینده آماده خواهد کرد. در این مورد توجه به چند نکته جالب توجه است. فرزند شما به هر چیزی که علاقهمند است چه ورزش، موسیقی، تحصیلات و هر چیز دیگر سعی کنید فردی را برای آموزش آنها انتخاب کنید که آنها را به بهترین وجه در جهت علاقه آنها آموزش دهد. این که افرادی غیر از پدر و مادر نقش آموزش فرزند شما را به عهده داشته باشند بسیار مهم است. اگر کودکان شما از فردی غیر از پدر و مادر تشویق شوند بسیار در آنها مؤثرتر است. زمانی که فرزند شما در رقابتی شرکت میکند آنها را مطمئن کنید که نتیجه این رقابت هر چه باشد شما آنان به بیشترین میزان ممکن دوست خواهید داشت. بسیاری از کودکان فکر میکنند در صورتی که در یک مسابقه یا امتحان نتیجه دلخواه را کسب نکنند ممکن است پدرو مادر آنها را مانند قبل آنها را دوست نداشته باشند. ما باید آنها را مطمئن کنیم که به خاطر خودشان دوستشان داریم نه به دلیل نتایجی که آنها کسب میکنند و کارهایی که میتوانند انجام دهند. ماباید آنها را مطمئن کنیم دوست داشتن ما کاملاً بدون شرط است. *به کودکان خود اجازه دهید بعد از شکست گریه کنند و حتی عصبانی شده و یا افسرده و ناراحت شوند. بسیاری از والدین هنگام شکست به فرزند خود توصیه میکنند گریه نکند و ناراحتی خود را بروز ندهد اما ما باید به فرزندان خود یاد بدهیم از نظر عاطفی خود را تخلیه کنند و به شیوه درستی به این حسها پاسخ بدهند. *مدتی بعد از شکست باید با کودکانمان راجع به گذشته صحبت کنیم. باید کودکانمان را تشویق کنیم راجع به تجربیات خود صحبت کنند و از آنها بیاموزند. باید کودکان ما یاد بگیرند شجاعت روبهرو شدن با حوادث گذشته را داشته باشند و هیچگاه از واقعیات فرار نکنند. *همیشه کودکان خود را تشویق کنید. اگر فرزند شما در عملکرد خود عالی عمل نمیکند چندان مهم نیست. به دنبال جاهایی باشید که فرزند شما در آن خوب و حتی متوسط عمل میکند و به خاطر همانها کودک خود را تشویق کنید. کودکان ما نیاز دارند زمانی که کاری را درست انجام میدهند مورد تشویق واقع شوند. همگان این موضوع را قبول دارند که تماشای شکست خوردن فرزندان ما بسیار مشکل است اما اگر فرزند شما شکست خورد آنها را تشویق کنید که باز هم تلاش کنند. تلاش کنند و تلاش کنند تا این که به نتیجه برسند. همیشه میتوان از شکستها درس آموخت. مهمترین درسی که میتوان به کودکان خود بیاموزیم این است که آنها باید همیشه امید داشته باشند. امید سنگ بنای هر موفقیتی است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 902]