تبلیغات
تبلیغات متنی
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852242915
رفتارشناسی مخالفان دولت روحانی!
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
رفتارشناسی مخالفان دولت روحانی!
مخالفین رؤسای جمهور پیشین ترجیح می‌دادند که سال اول را در سکوت و به ارزیابی وضعیت بگذرانند و علی رغم میل شان، می‌کوشیدند با مخالفت‌های زود هنگام، شیرینی پیروزی را در کام هوادارانِ رئیس جمهورِ منتخب تلخ نکنند.
به گزارش نامه نیوز، در یک سالی که از عمر دولت یازدهم گذشته، هیچ روزی بدون حاشیه نبوده است. هر روز به بهانه ای آن را مورد هجمه قرار داده اند. یک روز ترکیب کابینه را بهانه کردند و به جای تبریک، ناسزا بارانش نمودند. روز دیگر خاطرات هاشمی را در مورد ماجرای"مک فارلین" بهانه قرار دادند، تا از این معادله یکی از این دو نتیجه را القاء کنند: دروغ گو بودن هاشمی یا خائن قلمداد کردن روحانی. در این مدت هیچ گاه بهداشتِ کلام روحانی و توجه ایشان به بار مسؤلیت کلمات، از نظرِ مخالفین مورد ارزیابی قرار نگرفت. تمام تلاش مخالفین سوءاستفاده از تک جملاتی بود که از زمینه یک سخنرانی طولانی برمی داشتند. چنین روش نادرستی فاقد روح جوانمردی و در نوع خود بی مثال است.
مخالفین رؤسای جمهور پیشین ترجیح می‌دادند که سال اول را در سکوت و به ارزیابی وضعیت بگذرانند و علی رغم میل شان، می‌کوشیدند با مخالفت‌های زود هنگام، شیرینی پیروزی را در کام هوادارانِ رئیس جمهورِ منتخب تلخ نکنند. اصولاً استارت نقد و مخالفت از سال دوم آغاز و با شیبی ملایم تشدید می‌شد و در چهار سال دوم به اوج می‌رسید. مخالفین رؤسای جمهور پیشین در چهار سال اول اعتماد به نفس برای خود نمایی نداشتند. نهایت بروز و ظهورشان در قالب نقدهای غیر مستقیم، با تمرکز بر نقد رویکردها و خطاب به وزرا بیان می‌شد. هیچ گاه رئیس جمهور در چهار سال اول مستقیماً در کانون نقد و مخالفت قرار نداشت. اما در چهار سال دوم نقدها حالت تهاجمی پیدا می‌کرد و شکل مخالفت به خود می‌گرفت؛ شخص رئیس جمهور سیبل عملکرد دولت در سراسر کشور بود.
این شکلِ برخورد، رویه جاری و سنتِ ساری در زمان آقایان خاتمی و احمدی نژاد بود. احمدی نژاد چهار سال اول در زرورق تعریف، تمجید و ستایش قرار داشت. نه تیزی نقد او را آزار داد و نه سایه مخالفت بر سرش سنگینی می‌کرد. در آن چهار سال جز تعریف و تمجید چیزی نشنید. حتی مخالفین اصلاح طلبش نیز عطای مخالفت را به لقای آن همه تعریف و تمجید بخشیدند. تنها در سال آخرِ دوره اول ریاست جمهوری اش و در آستانه انتخابات 88 زمزمه نقدش در محافل محدود اصلاح طلبی به گوش رسید. منتقدین اصولگرایش هم در چهار سال اول زبان در کام گرفتند و قلم در نیام نهادند. ولی در دو سالِ آخرِ دوره دوم، ورق برگشت و او هدف مخالفت‌ها قرار گرفت. دست به هر کاری زد بهانه تخریبش شد و سفیدش سیاه نمایی شد و سیاهش سیاه تر از سیاه معرفی شد. اما دکتر حسن روحانی از روز اول پس از پیروزی، در کانون مخالفت بی رحمانه و نقد بی امان منتقدین قرار گرفت. بی شک این شکل رفتار مخالفین طبیعی نیست. این گونه کنش ها، واکنش‌های متناسب خود را می‌طلبد. بخشی از عصبانیت این روزهای روحانی نتیجه طبیعی روشِ منحصر به فرد مخالفینش در برخورد با اوست. وقتی به بهانه‌های مختلف سعی در تضعیف و تشکیک و تردید در دولتش می‌شود، عصبانیتش نیز موجه است.
از سویی زبان روحانی در بیانِ پشت پرده اقداماتِ مخالفین کوتاه است. او حیای بیان دارد. ملاحظه مسائل کشور مانع بیان بسیاری از حقایق است. درنتیجه به جای بیان مسائلِ پشت پرده، مجبور به بیان با زبان عصبانیت می‌باشد. قطعاً او به پیامدهای منفی این نحوه سخن گفتن واقف است. ولی این ظلم را نسبت به خود مرتکب می‌شود تا به نظام ظلمی نکرده باشد. از سوی دیگر تجربه یک سال گذشته نشان داده که روحانی روی صحنه تنهاست. بخشی از مواضعش می‌بایست توسط دیگر اعضای کابینه بیان شود، ولی آنها به هر دلیلی جلو نمی‌آیند و محافظه کاری پیشه می‌کنند. در نتیجه رئیس جمهور مجبور است جورِ سکوت همکاران را یک تنه به دوش بکشد و نقش دیگر اجزا را خود ایفا کند. نکته آخر این که هر مسؤلی ممکن است در اتاق دربسته در جمع همکاران و خطاب به آنها زبان تند به کار گیرد و از واژه‌های غیر دیپلماتیک و غیر رسمی استفاده کند. اما چون چنین سخنانی رسانه ای نمی‌شود اشکالی بر او وارد نیست. سخنان آقای روحانی در جمع سفرا مشمول چنین قاعده ای است. او در یک جمع کوچک، با زبان غیر رسمی سخن گفته، ولی بی دقتی تیم رسانه ای و سوء استفاده صدا و سیما باعث انتشار این نحوه سخن گفتن شد تا این چنین مورد هجمه قرار بگیرد. به هر روی، نگاه به متدلوژی و منطق برخورد مخالفین و منتقدین با روحانی در یک سال گذشته نشان می‌دهد که این نحوه رفتار غیر طبیعی، و در مقایسه با دیگر رؤسای جمهور، منحصر به فرد است. حال باید دید که این شکلِ رفتارِ مخالفین در آینده به چه سمتی خواهد رفت و اهدافشان درنهایت چه خواهد بود؟
منبع: ابتکار
1393/5/25
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
سیاسی
پربازدیدترینها