تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820736557
بازاری‌های سیاستمدار /نسبت موتلفه با دولت‌های پس از جنگ
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
بازاری‌های سیاستمدار /نسبت موتلفه با دولت‌های پس از جنگ
با پیروزی انقلاب اسلامی، موتلفه‌یی‌ها به حزب جمهوری اسلامی پیوستند اما در این پیوستن نیز اختلافاتی بروز و ظهور پیدا کرد به گزارش نامه نیوز، روزنامه اعتماد در گزارشی نوشت؛
شناخت موتلفه این روزها کار آسانی نیست چرا که روزی سخنان بزرگ این حزب- مرحوم حبیب‌الله عسگراولادی- در رد تندروی‌ها و فتنه‌گر نبودن مهندس میرحسین موسوی و شیخ مهدی کروبی مورد نقد و طعن اصولگرایان قرار می‌گیرد و روزی دیگر، سخن عضوی دیگر از این مجموعه چون جعفر شجونی درباره خرخره جویدن‌ها و کرکره پایین آوردن‌ها، تیتر نخست آنهاست. یک روز پدر رحلت کرده این گروه سیاسی جهان اسلام را محتاج افرادی همچون هاشمی‌رفسنجانی می‌داند و همان روز دیگر اعضای شورای مرکزی‌شان به دیدار هاشمی نمی‌روند و همپای اصولگرایان رادیکال بر هاشمی می‌تازند. حال موتلفه کجای این دو سر ایستاده را خیلی‌ها نمی‌دانند. در پاسخ به این پرسش است که ابتدا باید بدانیم موتلفه امروز، چه گام‌هایی را برداشته و چه تحولاتی را پشت سر نهاده که همه اینها می‌شود این مختصر معرفی یک تشکیلات با قدمت نزدیک به 50 سال فعالیت.
آغاز یک تشکیلات یا شروع یک اختلاف
تشکیل موتلفه تا چندی قبل جزو محکمات تاریخ‌نگاری این تشکل سیاسی بود که چاپ مطلبی در یک نشریه کم تیراژ نخستین شک را به این روایت متواتر وارد کرد. آنچه در تمام روایت‌ها از تشکیل موتلفه گفته شده است نظر حضرت امام مبنی بر مجتمع شدن فعالیت‌های پراکنده چند هیات بزرگ بود. حبیب‌الله عسگر اولادی در این باره می‌گوید: «بعد از ماجرای فیضیه خدمت حضرت امام رفتیم و ایشان به ما فرمودند که چرا با هم کار نمی‌کنید لذا به دنبال این دیدار، ما موتلفه اسلامی را در اردیبهشت 42 تشکل دادیم. موتلفه در ابتدا از سه گروه تشکیل شده بود.» بر این اساس سه گروه هیات بازار یا مسجد امین‌الدوله، گروه اصفهانی‌ها و گروه مسجد شیخ علی ائتلاف می‌کنند و هیات‌های موتلفه را تشکیل می‌دهند. این نقل قول که در بسیاری از کتب نیز آورده شده است توسط سید حمید روحانی در فصلنامه 15 خرداد شماره 6 سال 84 زیر سوال رفت و گفته شد: «اگر امام، موسس حزب موتلفه بودند چرا دست‌کم پس از پیروزی انقلاب اسلامی پیامی برای حزبی که بنیانگذاری! کرده بودند نفرستادند» که البته این موضع‌گیری واکنش اعضای این تشکل با سابقه را در پی داشت. به هر حال پس از تشکیل هیات‌های موتلفه در سال 42 کمیته‌های مختلف اجرایی، سیاسی، ایدئولوژی و اقتصادی درون این تشکیلات فعال می‌شوند و اساسنامه‌یی توسط شهید محمد صادق اسلامی و مرحوم مهدی شفیق تدوین می‌شود. اتفاقی که در این دوران می‌افتد تشکیل منظم کلاس‌های ایدئولوژی است که از دل آن «انسان و سرنوشت» شهید مرتضی مطهری بیرون می‌آید.
موتلفه و فداییان اسلام
ترور منصور در جلوی ساختمان مجلس در سال43 را باید نقطه عطفی در تاریخ موتلفه اسلامی دانست چراکه به یکباره این تشکل نوپا را در کانون توجهات قرار داد و هم منشا بحث‌ها و اثرات دیگری شد. این ترور که ذهن‌ها را یاد شهید نواب صفوی و منش فداییان اسلام انداخت و باعث شد که بسیاری با توسل به شباهت این اقدام به اقدامات فداییان و اشتراکات در برخی اعضا، تبلور گروه فداییان اسلام را در موتلفه بدانند و این موضوعی است که تا مدت‌ها پس از آن محل بحث بوده است. مساله اینجا بود که برخی موتلفه‌یی‌ها سابقه حضور در فداییان اسلام را داشتند که از آن جمله می‌توان به شهید مهدی عراقی، حاج هاشم امانی و حاج احمد شهاب اشاره کرد. هر چند که این موضوع و ترور منصور موجب گره خوردن فداییان و موتلفه در اذهان شد ولی موتلفه‌یی‌ها معتقدند که در هر دو جنبه مورد استناد، این ارتباط و همخوانی محل اشکال و مناقشه است. از جمله در بحث حضور اعضا، به اخراج شهید عراقی و قطع ارتباط وی با فداییان استناد می‌کنند که این اخراج درپی اعتراض عراقی به رفتارهای نفر دوم فداییان یعنی سیدعبدالحسین واحدی صورت گرفت. در کتاب ناگفته‌های شهید عراقی از قول وی آمده است: «از ویژگی‌هایی که مرحوم واحدی داشت این بود که بدون اینکه با دیگران مشورت بکند خودش هر تصمیمی می‌گرفت.» مهدی
عبد خدایی هم در مصاحبه‌یی با شماره 62 مجله شهروند امروز به اختلاف عراقی و فداییان اشاره و مساله را فراتر از واحدی ذکر می‌کند و دلیل اصلی را این می‌داند که عراقی معتقد بود باید فداییان از آیت‌الله کاشانی حمایت کنند
در صورتی که نواب صفوی و یارانش به کاشانی تمایل نشان نمی‌دادند و به وی می‌تاختند. غیر از بحث جدایی عراقی از فداییان که مورد استناد موتلفه است مورد دیگرشیوه ترور است که موتلفه معتقد است بر‌خلاف فداییان اسلام، دنبال عملیات مسلحانه نبوده بلکه با نظر علما مبنی بر خائن بودن برخی افراد و با گرفتن حکم شرعی، خائنان را اعدام انقلابی می‌کرده است مانند اتفاقی که در خصوص حسنعلی منصور افتاد. این نکته‌یی است که ابوالفضل حاجی حیدری از موسسان موتلفه در گفت‌وگو با مجله یادآور شماره4و5 به آن اشاره کرده و می‌گوید: «تفکر ما این نبود که یک گروه نظامی تشکیل بدهیم و هر کسی را که با ما مخالف بود ترور کنیم بلکه اساس تفکر ما این بود که با تشخیص مرجعیت و روحانیت و فقط به هنگام ضرورت انجام وظیفه کنیم.»
به هر حال کشته شدن منصور و دستگیری امانی، هرندی، بخارایی، نیک‌نژاد و اعدام آنها به دستگیری‌های گسترده از اعضای موتلفه انجامید و به نوعی این تشکل دچار شوک شدیدی شد. با این حساب اعضای باقیمانده بیشتر فعالیت‌های خود را روی مسائل فرهنگی متمرکز کردند و با راه‌اندازی اردوهای تفریحی در قالب شرکت سبزه به حمایت از خانواده‌های مبارزان و زندانیان سیاسی پرداختند. تشکیل شرکت فیلم در خدمت دین در این زمان توسط شهید باهنربا هدف پخش فیلم‌های جهان با رعایت موازین دینی برای خانواده‌های متدین و ایجاد مدرسه رفاه برای تربیت فرزندان مبارزان در فضایی متفاوت از محیط آموزشی دوران طاغوت از اقدامات فرهنگی بود که در این دوران تا سال 54 انجام شد. در این دوران نقش شورای روحانیت موتلفه بسیار پررنگ بود و شهیدان بهشتی و باهنر نقش فراوانی در انسجام تشکیلات و تغذیه روحی و فکری اعضا و خانواده‌هایشان داشتند.
حیات تشکیلاتی در یک حزب دیگر
با پیروزی انقلاب اسلامی، موتلفه‌یی‌ها به حزب جمهوری اسلامی پیوستند اما در این پیوستن نیز اختلافاتی بروز و ظهور پیدا کرد. در حزب جمهوری شرط گذاشته شده بود که همه افراد و گروه‌ها باید تشکل‌های دیگری را که دارند نادیده بگیرند و تابع حزب باشند و این در حالی بود که برخی معتقد بودند موتلفه عامل به این مساله نیست. از جمله این افراد عبدالمجید معادیخواه است که با اشاره به جلسات مستمر موتلفه‌یی‌ها در شب‌های سه‌شنبه می‌گوید: «وقتی یک جریانی با حفظ تشکل خود وارد یک جریان دیگر می‌شود طبعا عوارضی به وجود می‌آید.» آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی هم در کتاب خاطرات خود در موارد متعددی از بروز اختلافات میان اعضا سخن می‌گوید. اختلافات به وجود آمده در حزب جمهوری منجر به تعطیل شدن فعالیت این حزب می‌شود و موتلفه‌یی که همچنان تلاش کرده بود شاکله خود را حفظ کند در فاصله سال‌های 65 تا 68 به بازتولید ساختار خود می‌پردازد و در سال 69 با اخذ مجوز با عنوان «جمعیت موتلفه اسلامی» فعالیت رسمی خود را آغاز می‌کند. هر چند که پس از انقلاب، موتلفه در همه انتخابات‌ها و سمت‌های مهم اجرایی حضور جدی و نماینده داشت ولی دوران فعالیت منسجم تشکیلاتی آن را باید ابتدای سال‌های 70 دانست.
جمعیتی که حزب شد
موتلفه که رفته رفته هویت خود را در قالب یک حزب می‌دید در چهلمین سالگرد تاسیس خود با دعوت از ناطق نوری و تحت عنوان پوسته شکنی از جمعیت به حزب تغییر اسم می‌دهد و با دفاع صریح از ضرورت کار حزبی فصل جدیدی را آغاز می‌کند. در این فصل جدید عسگراولادی از دبیرکلی استعفا می‌دهد و حبیبی جایگزین وی می‌شود و موتلفه به مانند سایر گروه‌ها،
رفته رفته خود را برای انتخابات نهم ریاست‌جمهوری آماده می‌کند. بسیاری تشکیل حزب موتلفه را جزو نقاط مثبت انقلابیون قدیمی و موجب شفاف شدن مواضع و ضرورت جامعه اسلامی می‌دانند ولی نادیده گرفتن رسالت حزبی طی سال‌های دهه 80 و هضم شدن در قالب‌هایی چون جبهه پیروان خط امام و رهبری یا جبهه متحد اصولگرایان را نوعی بازگشت به عقب برای این حزب قلمداد می‌کنند.
نسبت موتلفه با دولت‌های پس از جنگ
حضور رسمی جمعیت موتلفه اسلامی در انتخابات مختلف و ارائه لیست و حضور در پست‌های نمایندگی مجلس و هیات دولت از فعالیت‌های جدی این تشکل در سال‌های پس از جنگ است که از جمله آن می‌توان به حضور تعدادی از نمایندگان موتلفه در مجالس چهارم و پنجم و وزارت آل اسحاق و میرسلیم در دولت آقای هاشمی طی این مدت اشاره کرد. دوران دولت اصلاحات را باید نقطه عطفی در فعالیت‌های موتلفه دانست. در حالی که این تشکل جزو نخستین‌هایی بود که ریاست‌جمهوری را به
سید محمد خاتمی تبریک گفت اما آنها را باید جزو نخستین منتقدان این دولت نیز دانست. موتلفه که پس از مدتی رکود تشکیلاتی، خود را برای شروع فعالیت در هیبت یک حزب رسمی آماده می‌کرد انتقاد رسمی از دولت خاتمی را در قالب نشریات حزبی (هفته‌نامه شما) و نامه‌نگاری‌های علنی و غیرعلنی برای رییس دولت و سایر منصوبان سرلوحه خود قرار داد. ارسال هفت نامه انتقادی مرحوم حبیب‌الله عسگراولادی به محمد رضا خاتمی و سه پاسخ وی به این نامه‌ها از جمله این نامه‌نگاری‌هاست. در این نامه‌ها که در سال 81 نگاشته شده‌اند موضوعات مختلفی به صورت مناظره‌یی غیرمستقیم مورد بحث قرار گرفته است. نسبت موتلفه با احمدی‌نژاد هم روایت پیچیده‌یی است. آنها اگرچه در انتخابات 84 از علی لاریجانی حمایت کردند اما در انتخابات 88 و ترس از رییس‌جمهور شدن میر حسین موسوی به اضطرار به حمایت از محمود احمدی‌نژاد پرداختند اما احمدی‌نژاد دستمزد این حمایت را نه تنها نداد که در آخرین ماه‌های عمر دولتداری خود موتلفه‌یی‌ها را مهمترین گروه شکست سیاست‌های اقتصادی خود اعلام کرد و در این میان روزنامه‌های ایران و شهروند با گزارش‌هایی درباره وضعیت مالی حزب موتلفه و قراردادهای خارجی اتاق بازرگانی و برخی چهره‌های سرشناس موتلفه در این جهت گام برداشت. موتلفه‌یی‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری سال گذشته تمام قد از مرد محبوب همیشگی خود علی اکبر ولایتی حمایت کردند و پس از آنکه روحانی رییس‌جمهور شد، برخی چهره‌هایشان خشنود شدند و برخی دیگر نگران و ناراحت. اگرچه حسن روحانی درخواست دیدار موتلفه‌یی‌ها را در همان روزهای اول پذیرفت و به تمجید از آنان پرداخت اما رویکرد این حزب در قبال دولت یازدهم، «حمایتی و انتقادی» بوده است.
آغاز تناقضات
با پیروزی اصولگرایان در انتخابات متعدد چند سال اخیر به نظر می‌رسد دوران برخی تناقضات نیز درموتلفه آغاز می‌شود. موتلفه‌یی که تا پیش از این تکلیف خود را در نقد دولت اصلاحات و مجلس ششم می‌دید با دور شدن از الزامات کار حزبی و حل شدن در تصمیمات سایر گروه‌ها و احزاب به یکباره دچار سردرگمی مواضع شد که برخی این را محصول دسته‌بندی‌های موجود در موتلفه اسلامی و محصول این خط‌کشی نامریی می‌دانند. تا زمانی که اسامی اعضای شورای مرکزی این حزب رسانه‌یی نمی‌شد شاید مواضع بعضا متضاد افراد به چشم نمی‌آمد اما با هویت حزبی یافتن برخی افراد در موتلفه در اذهان عمومی اوضاع رنگ دیگری یافت. طیفی از موتلفه مانند مرحوم حبیب‌الله عسگراولادی، بادامچیان،
توکلی بینا، آل‌اسحاق و برخی دیگرکه از ابتدا به اصطلاح خاک موتلفه را خورده بودند و از ابتدای تاسیس با آن همراه بودند با توجه به اینکه تلاطمات مختلفی را تجربه کرده و کار و اخلاق تشکیلاتی را در کنار شهید بهشتی آموخته بودند تلاش کردند که همان مواضع نسبتا معتدل را در فراز و نشیب‌ها حفظ کنند که البته گاهی نیز با انتقادات تند طیف‌های تندرو هم مواجه شدند که نمونه این مواضع را در سخنان مختلف مرحوم عسگراولادی تا پایان حیات او می‌توان دید. وی حتی در مقاطعی دیدارهایی با افراد اصلاح‌طلب به خصوص جوانان ترتیب داد و پای سخنان آنها نشست و دیدگاه‌هایشان را شنید که نمونه یکی از این دیدارها در نشریه ذکر وابسته به این حزب در شماره 31 منتشر شده است. برخی دیگر از افراد این حزب مانند غفوری‌فرد نیز با وجود اینکه از ابتدا در تشکیلات نبودند ولی به واسطه فعالیت در حزب جمهوری در کنار طیف اصیل موتلفه تقریبا همان مواضع معتدل را در عرصه سیاسی لحاظ می‌کنند. در کنار طیف ذکر شده با این مشخصات، دیدگاه‌های دیگری نیز در برخی رسانه‌ها از طرف شخصیت‌های این حزب منتشر می‌شود که در تباین و تضاد کامل با دیدگاه السابقون موتلفه است.
افرادی چون شیخ جعفرشجونی (عضو شورای مرکزی حزب)، کاظم انبارلویی (رییس مرکز سیاسی حزب و سردبیر روزنامه رسالت)، فاطمه رهبر (عضو شورای مرکزی حزب) و حمیدرضا ترقی (رییس مرکز بین‌الملل حزب موتلفه) را باید از جمله این افراد دانست. اینان که بعدها و به مرور و در شرایطی به حزب پیوسته‌اند با مواضع متضاد با طیف اول و گاهی حتی تناقض در مواضع خود شرایطی را موجب شده‌اند که این روزها همان جمله عنوان شده در ابتدا را در ذهن‌ها تصویر می‌کنند، اینکه شناخت موتلفه این روزها آسان نیست. برخی ناظران بیرونی این حزب انتشار مواضع کاملا متضاد از طرف اعضای حزب را موجب خنثی شدن این حزب در کشور می‌دانند چرا که هرگاه افراد اصیل و متعادل این حزب با موضع‌گیری‌های خود موتلفه را در کانون توجهات قرار می‌دهند طیف با تاخیر پیوسته به موتلفه با مواضع معکوس اثر سخنان قبلی را خنثی می‌کنند. از طرفی جریان دیگری درون این حزب در حال شکل‌گیری است که محصول سیاست جوانگرایی درون این تشکل است. جوانان راه یافته به شورای مرکزی یا سمت‌های حزبی در این تشکل غالبا در جهت تغییر کادر رهبری حزب موتلفه و واگذاری آن به چهره‌یی همچون حمیدرضا ترقی بودند به نحوی که در آخرین تصمیات این حزب، بادامچیان و نبی حبیبی اجازه ندادند تا مدیریت حزب به ترقی واگذار شود و همین مساله منجر به فاصله بیشتر طیف جوانان این حزب با نسل اول این حزب همانند اسدالله بادامچیان، قائم‌مقام حزب شد.
با این توصیف و صف‌بندی‌های نه‌چندان پنهان در این تشکل با سابقه و خوش سابقه برخی معتقدند که انشعاب در موتلفه امر غریبی نیست چرا که حزب موتلفه مجبور است یا به وضع موجود راضی باشد و از سابقه و نقش تاثیرگذار خود در عرصه‌های مختلف چشم پوشی کند که این امر را باید مرگ تدریجی از ترس انشعاب دانست یا اینکه با پذیرش این تناقضات، مشی اعتدالی خود را در پیش بگیرد و از دیدگاه‌های غیرمعتدل بخواهد یا با سایر افراد همسو باشند یا حزب یا تشکل دیگری را پایه‌گذاری کنند؛ اتفاقی که در سایر احزاب اصولگرا هم افتاده است. حال باید دید موتلفه کدام راه را انتخاب می‌کند.
1393/5/23
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
سیاسی
پربازدیدترینها