واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: راه کنترل ˈازدواج موقتˈ نیست! تهران- ایرنا- گزارش جنجالی مرکز پژوهش های مجلس می گوید: رابطه جنسی به دوران دانش آموزی کشیده شده است. این روزها به نظر می رسد بعضی از بچه های مدرسه ای غیر از درس و مشق، دغدغه ای دیگر هم دارند؛ دغدغه هایی که پنهانش نمی کنند و گفته می شود در سال های گذشته سه برابر شده است.
به گزارش فرارو، مرکز پژوهش های مجلس در این زمینه آماری تکان دهنده ارائه داده است. مثل اینکه بیشتر از 74 درصد دانش آموزان با جنس مخالف رابطه داشته اند و 17.5 درصد همجنسگرایی را تجربه کرده اند. از طرفی سن روسپیگری هم از 30 سال به 15 سال رسیده است.
دقیقاً مشخص نیست چند درصد از آمارهای ارائه شده با واقعیت منطبق است! و آیا امکان دارد که بیش از 90 درصد دانش آموزان ایرانی به نوعی رابطه جنسی را تجربه کرده باشند؟!
شاید داشتن آمار دقیق از ارتباط هایی سراسر پنهانی و غیرقانونی انتظار زیادی است. مخصوصاً حالا که کارشناسان این تحقیقات جامعه شناس نیز نبوده اند. اما اعداد و ارقام اگر کمی هم دست کاری یا کم و زیاد شوند، اصل موضوع تفاوت نمی کند. اینکه رابطه های جنسی به سنین پایین کشیده شده است. (کما اینکه گزارش دولت دهم در سال هشتاد و نه به سازمان ملل در مورد ایدز و روابط نامشروع هم اعداد و ارقام خوشایندی برای ما نداشت.)
این رابطه ها اگر بدون آگاهی و آموزش پیش روند، پیامدهای زیادی دارند. افزایش آمار ایدز یکی از این پیامدهاست. در بیشتر کشورها افراد مبتلا به ایدز معمولاً 20 تا 40 ساله هستند. تعدادشان کنترل شده یا رو به کاهش است. در عوض سن ابتلا به ایدز در ایران به زیر 20 سال رسیده و در یک دهه گذشته، زنان مبتلا، ده برابر بیشتر شده اند.
در برابر روابط جنسی نوجوانان، ارتباط دانش آموزان با جنس مخالف یا همجنس، همیشه یک سیاست غالب وجود داشته است؛ انکار. اما در یکی دو سال گذشته آمارهای بحث برانگیز این سیاست را برهم زده اند و کارشناسان را به اظهار نظر واداشته اند.
دکتر ˈحسین باهرˈ، برای پایین آمدن سن بلوغ جنسی و برقراری روابط جنسی دلایل مختلفی دارد. دلایلی مثل: تغذیه، سایت های مختلف، برنامه های محرک اینترنتی و تلویزیونی، پوشیدن لباس های چسبان، رعایت نکردن اصول اخلاقی و گفت وگو بین دخترها و پسرها.
دکتر ˈقرایی مقدمˈ جامعه شناس، فرو ریختن ارزش ها و هنجار ها را علت این ارتباطات می داند. به گفته او: «خودکنترلی در جامعه و به خصوص بین دختران ضعیف شده است. آن ها بیشتر تحت تاثیر گروه دوستان هستند تا اعتقادات و ارزش ها. در افرادی که اعتقادات و دین در آن ها قوی تر است، خود کنترلی بیشتر است و این عاملی است برای جلوگیری از مشکلات.»
اما جامعه شناس دیگری معتقد است با احساس ترس، گناه و سرکوب نمی توان جلوی این روابط را گرفت. ممنوع کردن هم راه حل درستی نیست.
دکتر ˈمحمود گلزاریˈ روان شناسی که سال هاست روی این مسئله تحقیق می کند، گرایش دختر و پسر را میلی طبیعی می داند که نباید سرکوب شود. به عقیده او: «اگر از نگاه دینی نیز استفاده کنیم، همان خدایی که در دوران دبستان پسران و دختران را از هم دور می کند، در دوران نوجوانی آن ها را به هم نزدیک می کند.»
بسیاری از کارشناسان به این نتیجه رسیده اند ممانعت و مقابله با ارتباط دخترها و پسرها راه خوبی نبوده و نتیجه عکس داده است.
راه حل گلزاری آموزش است. او می گوید: «آموزش مستقیم را فراموش نکنیم. آموزش، احساس گناه و ایجاد ترس نیست، باز کردن مسائل بدون هیچ حیا و شرمی هم نیست. باید دیدگاه ها و پدیده ای به نام جنس مخالف را بشناسیم و در سن قبل از دانشگاه جوانان و خانواده ها را آموزش دهیم.»
اما مرکز پژوهش های مجلس راه حل دیگری را مطرح کرده است؛ ازدواج موقت. در گزارش این مرکز آمده است: «ازدواج موقت مرهمی است بر درد، روابط و رفتارهای جنسی خطرناک»
جدا از تمام مخالفت ها، ازدواج موقت راه حل مناسبی برای مقابله با روابط جنسی در سنین پایین نیست. بر اساس همین گزارش 82 درصد پسران 15 تا 29 ساله تمایلی به ازدواج موقت ندارند و آن را راه حل مناسبی نمی دانند.
دختران هم ترجیح می دهند روابطشان پنهانی بماند تا بعدها دچار دردسر نشوند. دخترها به طور طبیعی میل به ازدواج دارند، اما مطالعات نشان می دهد 83 درصد پسران حاضر نیستند با دختری ازدواج کنند که قبلاً رابطه جنسی داشته است. پس بهتر است که این رابطه صورت علنی نداشته باشد.
البته این روزها دخترها روابط محدود را پذیرفته و با آن کنار آمده اند؛ در حالی که می دانند شاید سرانجام این ارتباط به ازدواج منجر نشود. آن ها از شرایط موجود به عنوان زندگی مدرن نام می برند.
نتیجه این نگاه، روابط پرخطر، پنهانی و افسارگسیخته دانش آموزان ایرانی شده است. اتفاقی که از مرز هشدار گذشته است و مسؤولان بهتر از هر کس می دانند ازدواج موقت چاره این مشکل نیست. حالا که دوران سیاست های انکار و جمله های نیست و نداریم گذشته است شاید بازگشت به یک رویکرد علمی و توجه به نظرات عالمان اجتماعی و تلفیقی از تمام راه حل ها
و نظرات کارشناسان کارساز شود.
منبع: فرارو
اول**1368**
20/05/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]