محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832875583
انتشار ناگفته‌هایی از مرحوم حبیب‌الله عسگراولادی درباره موسوی و کروبی: منتظر تشر رهبری هم هستم /چرا احمدی‌نژاد به هاشمی و ناطق‌نوری حمله کرد؟ /این ره که ما می‌رویم به هیچستان است
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
انتشار ناگفته‌هایی از مرحوم حبیب‌الله عسگراولادی درباره موسوی و کروبی: منتظر تشر رهبری هم هستم /چرا احمدی‌نژاد به هاشمی و ناطق‌نوری حمله کرد؟ /این ره که ما می‌رویم به هیچستان است
ماهنامه 42 وابسته به حزب موتلفه اقدام به انتشار پرسش و پاسخی صریح و منتشر نشده میان مرحوم حبیب‌الله عسگراولادی و جوانان این حزب درباره حوادث پس از انتخابات 88 کرده است. به گزارش نامه نیوز، روزنامه شرق نوشت؛
اصولگرایان بیش از 9 ماه است که حبیب‌الله عسگراولادی را خاکسپاری کرده‌اند اما در این میان طیفی از موتلفه‌یی‌ها همچنان در لا به لای اسناد و صورتجلسات خود در جست‌وجوی راهبردها و ناگفته‌های پدر معنوی خود هستند. اگرچه مرحوم عسگراولادی در یک سال آخر عمر خود حرف‌هایی زد که هرگز به مذاق شماری از اصولگرایان خوش نیامد و این خوش نیامدن تا جایی پیش رفت که او حتی قصد کناره‌گیری از حزب موتلفه را داشت اما تکلیفی که مرحوم عسگراولادی در آن روزها برای «رفع حصر» و «آغاز فعالیت‌های حزبی اصلاح‌طلبان» برای خود تعریف کرده بود به مثابه راهبردی برای برخی از شاگردان او درآمده است تا آنان همچون مراد سیاسی خود معتقد باشند که از یکسو بگویند میرحسین موسوی و مهدی کروبی «فتنه‌ساز» نبوده‌اند و همان پاسخی را درباره روشن شدن احتمالی چراغ جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین بگویند که او پس از پیروزی روحانی گفته بود: «فعالیت این احزاب هیچ اشکالی ندارد. هنگامی که آقای روحانی چتری را باز کرده که همه ملت ایران در زیر این چتر قرار بگیرند چه اشکالی دارد سلیقه‌های مختلف در آن حضور داشته باشند؟»
حالا رهروان راه مرحوم حبیب‌الله عسگراولادی با وجود نبود او با انتشار ناگفته‌هایش تلاش دارند تا به برادران بزرگ‌تر هم‌کیش خود بفهمانند که ردپای پدر معنوی‌شان را دنبال می‌کنند. در تازه‌ترین این جست‌وجوها، ماهنامه 42 وابسته به حزب موتلفه اقدام به انتشار پرسش و پاسخی صریح و منتشر نشده میان مرحوم حبیب‌الله عسگراولادی و جوانان این حزب درباره حوادث پس از انتخابات 88 کرده است. بنا بر مقدمه متن منتشر شده در ماهنامه 42 این جلسه مرتبط با روزهایی است که نامدار و بی‌نام اصولگرا از یمین و یسار مرحوم حبیب‌الله عسگراولادی را مورد تاخت و تاز خود قرار داده بودند که چرا میرحسین موسوی و مهدی کروبی را برادران خود خطاب کرده است و به دفاع از احیای فعالیت‌های سیاسی سازمان مجاهدین انقلاب و جبهه مشارکت پرداخته است. مرحوم عسگراولادی در این جلسه با وجود لحن تند پرسش‌های برخی جوانان حاضر در این جلسه باز هم بر مواضع خود نه‌تنها پافشاری کرده که گفته است در تاریخ نویسی انقلاب مثبت و منفی همه افراد را حتی اگر ابوالحسن بنی‌صدر باشد باید نوشت. او در این جلسه بازهم بر مواضع قبلی خود درباره میرحسین موسوی و مهدی کروبی پافشاری کرده است. چکیده اظهارات مرحوم عسگراولادی به شرح ذیل است:
در شورای مرکزی موتلفه عرض کردم من تا بعداز انتخابات می‌خواهم آزاد باشم و می‌خواهم وظایفم را انجام بدهم، چون رفتنی هستم. در جلسه گفتم: «عمر من مثل آفتاب لب بام است و دیری نخواهد پایید و همه این چیزها را با خودم به زیر خاک می‌برم و کل شما اعضای شورای مرکزی هم نمی‌توانید جواب قیامتی مرا بدهید. من باید خودم برای قیامتم جواب داشته باشم. خدمت برادران هم عرض کردم که فکر کردم خدا مختصر آبرویی به من داده است و همراه من به زیر خاک می‌رود. آن را کجا مصرف کنم؟ فکر کردم باید در راه دین خدا مصرف کنم. امام به ما آموخته است. در مورد پذیرش آتش‌بس، امام (ره) فرمودند: «من محاسبه‌یی کردم که خدا به من آبرو داده است، این آبرو را کجا مصرف کنم؟ فکر کردم در راه دینش هزینه کنم.».»
عرض کردم با اینکه عده‌یی رییس‌جمهورهای گذشته را سیاه می‌کنند و یک رییس‌جمهور را سفید، دیگر نمی‌شود تاریخ نوشت. در تاریخ باید مثبت‌ها و منفی‌های بنی‌صدر را نوشت. سال‌ها بود که در روزنامه و رسانه‌یی اسم بنی‌صدر نمی‌آمد و من مطرح کردم و گفتم: «بنی‌صدر مثبت‌هایی داشته است و منفی‌هایی، چون تاریخ باید دقیق نوشته شود». گفتم، یکی از مثبت‌های بنی‌صدر این بوده که توانسته است در اول جمهوری اسلامی بالای 10 میلیون تن از مردم را پای صندوق‌های رأی بیاورد. در جبهه بر اساس معرفت و علم خودش توانسته است کارهایی بکند. بله، بی‌اشتباه هم نبود. من فکر می‌کنم مثبت‌هایی دارد و تاریخ باید بنویسید اما منفی‌هایی هم دارد.
جمهوری اسلامی بر اساس جمهوریت و اسلام سامان گرفته است و ما باید کاری کنیم که جمهوریت یعنی حضور قاطبه مردم امکان داشته باشد. اگر عده‌یی را طوری سیاه کنیم که از حالا به بعد نتوانند شرکت کنند، معنای جمهوریت متزلزل می‌شود. برای اینکه جمهوریت سامان بگیرد، باید جلوی تخریب و سیاهنمایی همدیگر را بگیریم. نباید همدیگر را سیاه کنیم.
آیا در درون ما کسانی مثل مهندس موسوی، مثل حجت‌الاسلام والمسلمین کروبی می‌توانند فتنه‌ساز باشند؟ بنده اعلام کردم خیر! من اینها را فتنه‌ساز نمی‌شناسم. آنچه در طلیعه انتخابات یازدهم ریاست‌جمهوری در بهار 92 سامان می‌گیرد باید از حالا آن را به جانب جشن ببریم و نه به جانب جنگ و اینکه ما بگوییم آنها سیاه هستند و آنها بگویند ما سیاه هستیم، تعبیر حضرت امام این جناح می‌گوید آن جناح خائن و دزد هستند و آن جناح هم می‌گوید این جناح خائن و دزد هستند. اگر این طور باشد مردم به یک اجماع می‌رسند که هر دو دسته خائن‌اند.
نکته ظریف دیگری که می‌خواستم عرض کنم درباره هاشمی‌رفسنجانی و ناطق‌نوری است. ما در انتخابات دوره دهم با ابتکار صداوسیما مناظره‌یی بین نامزدها داشتیم. یک طرف آقای احمدی‌نژاد و طرف دیگر مهندس موسوی، دکتر محسن رضایی و حجت‌الاسلام والمسلمین آقای کروبی بودند. آقای احمدی‌نژاد وقتی خواست با اینها مناظره کند، به آقای هاشمی و آقای ناطق‌نوری تاخت، در صورتی که آنها نه نامزد بودند و نه مطرح. این نمونه تنازع است. هر چه ایشان در مقابل مهندس موسوی و دیگران گفته باشد، می‌تواند رقابت باشد، اما چرا به آقای هاشمی‌رفسنجانی و آقای ناطق‌نوری حمله کردند. بنده معتقدم باید جلوی این نوع رفتارها گرفته شود. همان طور که ملاحظه کردید، ظاهرا قبل از محرم بود، مقام معظم رهبری فرمودند انتخابات هنوز مانده است. چرا عده‌یی دارند انتخابات زودرس را کلید می‌زنند؟ کلید زدند، یعنی چه کار می‌کردند؟ همدیگر را می‌کوبیدند. در صورتی که ما برای رقابت سالم، دور از تنازع باید جامعه را آماده کنیم و آماده شدن جامعه از باب اینکه همه به‌خصوص نسل جوان بتوانند قول را بفهمند و احسن قول را تبعیت کنند.
قوه قضاییه و نیروهای امنیتی باید این مساله را روشن کنند که حرف‌های میرحسین موسوی و جناب کروبی و فعل اینها جرم هست یا نیست؟ من قاضی نیستم. کاملا اصرار دارم که این انتقادات فهرست شوند.
(در پاسخ به انتقادات تندی درباره برادر خواندن میرحسین و کروبی): «محتسب مستی به ره دید و گریبانش گرفت/ مست گفت ای خواجه این پیراهن است افسار نیست». «گفت می بسیار خوردی اینچنین افتان و خیزان می‌روی/ گفت ای بیهوده‌گوی حرف کم و بسیار نیست/ گفت باید حد زنند هشیار مردم مست را/ گفت هشیاری بیار، اینجا کسی هشیار نیست.» آنچه بر ما دارد می‌گذرد، زیر جو سنگینی از اتهامات است و مسلما ما نباید این جو سنگین اتهامات را در سکوت‌مان موثر بدانیم و خود- خفقانی پیش بیاوریم.
حجت‌الاسلام والمسلمین آقای سیدمحمد موسوی‌خوئینی‌ها پس از چند وقت که سکوت کرده بود، دو ماه پیش مصاحبه بسیار صریح و شفافی کرد و در طلیعه آن گفت: «به ما می‌گویند از موسوی و کروبی تبری بجویید. ما از موسوی‌ای که خودمان نامزدش کرده‌ایم تبری بجوییم؟» من نامه محرمانه نوشتم و گفتم: «قصد انتشار هم ندارم. اگر مصلحت دیدید منتشر کنید. گفتم: چه کسی گفته است شما از موسوی و کروبی تبری بجویید؟ شما از فتنه تبری بجویید». عرض من این است که یک راهی برای تبری جستن پیدا کنید که حتی خود موسوی و کروبی از چه چیزی تبری بجویند. اصلاح‌طلبان که می‌خواهند بیایند و نامزد شوند، از چه چیزی تبری بجویند؟ اما در مورد فعل سیاسی، فعل مجرمانه، هر کدام از اینها انجام داده باشند، باید پاسخگو باشند. عرض کردم که من قاضی نیستم. قوه قضاییه است که راجع به جرم، مجازات، تخفیف و تطهیر تصمیم می‌گیرد. راجع به حصر، باید مقامات امنیتی درباره آن تصمیم بگیرند. بنده بر این کار نیستم.
لابد خوانده‌یی که آقای شجونی چندین جلسه مصاحبه کرد و چیزهایی علیه من گفت. من رفتم ختم آیت‌الله تهرانی در حوزه شهید مطهری. نشسته بودم، ایشان وارد شد. بغل دست خودم جا باز کردم و گفتم: «بیا». آمد. با او روبوسی کردم و گفتم: «آقای شجونی! مصاحبه‌های شما را که خواندم، ارادتم به شما بیشتر شد». خندید و گفت: «چطور؟» گفتم: «برای اینکه هر چه گفتی راست گفتی. گفتی حرف من حرف موتلفه نیست، گفتی حرف من حرف اصولگراها نیست. گفتی من شجونی هم با او موافق نیستم. همه اینها درست است. ارادتم به شما بیشتر شد، چون یک کلمه دروغ نگفتی، اما تو دو تا چیز گفتی». این را می‌خواهم در اینجا هم بگویم. حالا چقدرش قابل جمع‌بندی و نقل است، بماند. گفتم یکی اینکه گفتی ما ناچاریم صحبت‌های عسگراولادی را ماست‌مالی کنیم. نه! ماست‌مالی نکن، چون خودم می‌توانم از حرف‌هایی که زده‌ام و اعتقادم است دفاع کنم، شما نمی‌خواهد ماست‌مالی کنی.
مثال دیگری بزنم. موقعی که آل‌سعود تعدادی از حجاج ما را مورد اهانت قرار داد و تعدادی شهید داشتیم، امام حج را برای یک سال تحریم فرمودند و در آنجا فرمودند: «اگر از صدام بگذریم، از آل‌سعود نمی‌گذریم». گفتم: «آقای شجونی! معنای این چیست؟» معنایش این است که ممکن است روزی شرایطی پیش بیاید که از صدام هم بگذرد. کما اینکه این مساله را عرض کنم و بعد دو سه نکته هم اشاره کنم، چون آقای حبیبی برای ختم جلسه آمده‌اند. معمولا بزرگان برای آخر جلسه می‌آیند.
آنچه امام خواسته‌اند که یکی از برادران اشاره کردند، این است که جو طوری باشد که دو جناح بتوانند با هم برادرانه زندگی کنند، در انتخابات شرکت کنند، هر کدام که رای آوردند، بقیه قبول کنند.
در صورتی که «این ره که ما می‌رویم به هیچستان است»، باید راهی را برویم که بتوانیم از امام زمان (عج) ـ‌که امروز، روز شروع امامت آن حضرت است‌ـ مجوز بگیریم. باید جواب داشته باشیم.
کسی که می‌خواهد انجام وظیفه کند، باید سنگینی جو را ملاحظه کند. حالا اینکه آقای ممدوحی چند روز پیش از جامعه مدرسین بیرون آمدند و ضمن مصاحبه‌شان گفتند: «این حرف‌هایی که عسگراولادی زده است، مربوط به اصولگراها نیست. موتلفه باید از ایشان تبری بجوید.» بعد راجع به جبهه پیروان سوال کرده‌اند و ایشان گفته‌اند: «اگر جبهه پیروان بخواهد در انتخابات آینده با جامعتین همکاری داشته باشد، شرطش این است که از عسگراولادی تبری بجوید». همان شب به جلسه شورای مرکزی رفتم و عرض کردم: «خدا را شکر می‌کنم که گفتم آبرویم را روی اسلام و نظام قرار داده‌ام و امشب متوجه شده‌ام آبرویم را پذیرفته‌اند.» البته در این مدت آقایان حسینی‌بوشهری، آقای رجبی و آقای غروی از جامعه مدرسین برنتابیدند که آنچه ایشان گفته مربوط به جامعه مدرسین است و گفتند نظرات شخصی ایشان است، اما تصورم این است که پذیرفته شده است و آبرویم رفت زیر صفر! شب خدمت عزیزان در شورای مرکزی رسیدم و گفتم: «من آمده‌ام که در حضورم از من تبری بجویید که بدانم آبرویم را تقدیم کرده‌ام تا از اینجا بلند شوم و بروم.» راه بی‌خطر نیست و رییس‌مان می‌دانند یکی از چیزهایی که انتظار داشتم این است که منتظر تشر رهبری هم هستم! که رهبری هم به من تشر بزند که کجا می‌روی؟ اما تا حالا چنین چیزی را دریافت نکرده‌ام که نظر مبارک ایشان چیست؟
یکی از عزیزان ضمن انتقادات‌شان گفت که آقای مهاجرانی درباره شما چه گفته است، بنده در مقابل توضیح دادم، اما نه اینکه راه او را ببندم. در پایانش هم به آقای مهاجرانی گفتم: «راه برای شما باز است که به نظام مقدس جمهوری اسلامی، امامت، ولایت و قانون اساسی برگردی.»
1393/5/20
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 134]
-
سیاسی
پربازدیدترینها