واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: بريتانياي كبير! خزانه خود را با درآمد روسپيگري پر ميكند!
وقتي «اخلاق» از يك جامعه رخت بر بندد، «نسبيگرايي» به انديشه رايج تبديل شود و همه چيز در «اقتصاد» و شكم خلاصه گردد و «انسانيت» در پيش پاي «فزون طلبي» و فزونخواهي به مسلخ برده شود، آنگاه هر عمل و كنشي نيز حتي اگر تجارت سكس و عرضه مواد مخدر باشد، در زمره «مشاغل رسمي» و اقدامات مشروع و مجاز جاي ميگيرند.
ماجرا از اين قرار است كه كشور انگلستان كه خود را وارث تمدني كهن و سرتر و برتر از ساير اروپاييان معرفي ميكند، از سال 2009 به صورت رسمي ( و نه پنهان و مخفي ) در بودجه سالانه خود و در رديف درآمدها، ماده جديدي گنجانده است كه در آن تأكيد شده است سالانه بايد 5 درصد از درآمد كشور از طريق فروش انواع مواد افيوني و ترويج روسپيگري حاصل شود! شواهد و اسناد معتبر و متقن نيز نشان ميدهد كه از آن سال تاكنون انگليسيها هر ساله بالغ بر 10 ميليارد پوند درآمد به جيب زدهاند. البته، نيازي به يادآوري نيست كه كشور انگلستان تنها كشوري نيست كه گام در اين راه نهاده است، بلكه كشورهاي بسياري را ميتوان نام برد كه تجارت جنسي و كسب درآمد از راه فروش مواد خانمانبرانداز مخدر را به رويهاي ثابت تبديل نمودهاند. به ويژه، در اين ميان كشورهايي كه خود را «توسعهيافته»، «جهان اول»، «كشورهاي شمال» و اسامي پرطمطراق ديگري نظير آن، نام نهادهاند از ديگران پيشي گرفتهاند.
حال با تأمل در اين چند سطر مجمل با چند سؤال اساسي مواجه ميشويم:
1- چرا كشورهاي مدعي رشد و توسعه و تمدن و فرهنگ و حقوق بشر گام در چنين راه غيراخلاقي و ضدانساني نهادهاند؟
2- آيا اين كشورها طريق و مسير شاديجويي، نشاططلبي و لذتگرايي را در چنين رويههاي نامشروع و ضدتعالي جستهاند؟
3- آيا اتخاذ اين شيوه سرانجام، غربيها را در مهلكه خواهد انداخت؟
4- اين رويه چه اثراتي بر جامعه انگلستان بر جاي گذاشته است؟
در سطوري كه در پي ميآيد به اجمال به اين چند پرسش پاسخ داده خواهد شد.
اول- همانگونه كه در آغاز اين نوشتار اشارت رفت، غربيها بر اساس رويكرد اومانيستي و نگاه و نگرش هزينه- فايده از هر كنش، رفتار و مشياي كه سود و درآمد و لذت فزونتري نصيب آنان سازد، استقبال ميكنند. تبديل سكس و مواد افيوني به يك مشي اقتصادي و تجاري نيز در چارچوب همين اصل و قاعده به ظاهر انسانگرايانه، اما در واقع نهيليستي (پوچگرايانه)، قابل تبيين است. اين رويكرد نيز زماني در جوامع غربي بسط و گسترش يافت كه آنان گام در راه ليبراليسم نهادند و از معرفت و بصيرت خداجويانه خود را محروم ساختند.
دوم- پاسخ سؤال دوم كم و بيش مثبت است. جوامع غربي (حداقل برخي از آنها) از هر روش و شيوهاي بهره ميجويند تا تراز شادي (يا به تعبير صحيحتر شيدايي) شهروندان كشور خود را فزوني بخشند، چراكه آنان ميدانند كه شادخويي شديد و افراطي (شيدايي) همچون اپيوني ميماند كه سطح «تلقينپذيري» را فزوني ميبخشد. ناگفته آشكار است كه حكم راندن به يك ملت كاملاً مطيع، تلقينپذير و «الكيخوش» بسيار سهل و آسان است. خلاصه آنكه، چنين پيداست كه در جوامعي كه از سكس و مواد افيوني به روشي براي كسب درآمد و افزايش شيدايي بهره ميجويند، گفته ماكياولي مبني بر اينكه «وسيله هدف را توجيه ميكند» به يك اصل و قاعده مجاز و عملي تبديل شده است.
سوم- گرچه براي ارائه پاسخي متقن به سؤال سوم بايد در متون تاريخي تأملي دوباره نمود و در سرنوشت اقوام و مللي كه لذتجويي محض را به رويكردي ماندگار براي خود تبديل كردهاند و سودجويي به هر قيمتي را سرلوحه عمل خويش قراردادهاند، تعمق ورزيد، ليكن حتي با اندكي تأمل در اندوختههاي مدرسهاي خود در مييابيم كه عمر چنين اقوامي چندان به درازا نميكشد مگر آنكه در رويكرد و روش خود تجديدنظر نمايند و گام در راه حقيقت، اخلاق و معرفت تعاليجويانه نهند.
چهارم- براي ارائه پاسخي كوتاه به سؤال چهارم ميتوان از يافتههاي پژوهشي بهره جست. به عنوان مثال، يك مؤسسه پژوهشي وابسته به انستيتوي روانپزشكي لندن نشان داده است كه كسب درآمد 5 درصد از طريق تجارت سكس و موادمخدر، اولاً 10 درصد بر نرخ طلاق افزوده است. ثانياً 7 درصد بر حاملگيهاي قبل از ازدواج رسمي افزوده، عدد قابل توجهي به بيماريهاي اچآيوي و هپاتيت اضافه كرده است و حداقل 10 درصد مشكلات تحصيلي دانشآموزان و دانشجويان را افزايش داده است. تصور نماييد كه اگر انگليسيهاي سودطلب و لذتجو، تجارت سكس و موادمخدر را 20 سال ديگر استمرار بخشند، آنگاه آيا چيزي از آن جامعه مدعي باقي خواهد گذاشت؟ به نظر نميرسد كه دولتمردان و خانواده سلطنتي انگليس پاسخ روشني براي اين سؤال در چنته داشته باشند!
*معاون اجتماعي ناجا
نویسنده : دكتر سعيد منتظرالمهدي*
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۳ مرداد ۱۳۹۳ - ۱۸:۲۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]