واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
ممیزی، واگذاری یا اصلاح
ابتدا باید به قوانین روشن و یکپارچه در حوزه ممیزی دست یابیم و پای سلیقه شخصی و نگاه فردی را از این جریان قطع کنیم، پس از آن، تصمیم در مورد سپردن اعمال این امر به صاحبان فن و دلسوزان این حوزه، قابل طرح و بررسی خواهد بود.
این روزها در حوزه وزارت ارشاد و مدیریت کتاب، بحث ممیزی و واگذاری آن به ناشران مطرح است، وزیر ارشاد معتقدند که ممیزی باید توسط ناشران امین انجام شود و وزارت ارشاد بر عملکرد آنان نظارت داشته باشد. از طرف دیگر برخی افراد متعهد در حوزه فرهنگ از اقدامات معاونت فرهنگی وزارت ارشاد ابراز نگرانی می کنند. لذا بر آن شدیم تا در گفتگویی با جناب آقای واعظی، دبیر کل سابق نهاد کتابخانه های عمومی کشور، به بررسی این موضوع بپردازیم. جناب آقای واعظی نظر جنابعالی در مورد واگذاری ممیزی به ناشران چیست؟ بسمالله الرحمن الرحیم، به نظر بنده سوالی که باید از وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی در بحث کتاب پرسیده شود، این است که با توجه به مجموع امکانات و ظرفیتی که در معاونت فرهنگی و سایر مراکز و نهادهای فرهنگی وابسته به این وزارتخانه وجود دارد، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وظیفة مهم مدیریت مطالعه در کشور را چگونه انجام داده است. بحث نباید از ممیزی آغاز شود، که این بحث، یک موضوع انحرافی است که در مقاطع مختلف برای گم شدن وظیفه اصلی و گیج کردن افکار عمومی مطرح می شود. سوال ما باید این باشد که آقای وزیر محترم ارشاد، شما چه کردهاید که مردم مطالعه بیشتر و مؤثرتر و مفیدتری داشته باشند؟ خب این خود مبین لزوم وجود و اجرای یک سری برنامه هاست و از وظایف و تکالیف مهم وزارت ارشاد است. در ذیل این مسئله، موضوع مدیریت منابع مطرح می شود؛ یعنی ما چه کنیم تا محتوای مناسب در حوزههای مختلف، از علوم محض گرفته تا موسیقی و قصه و ادبیات و... منتشر کرده و در اختیار مردم قرار دهیم. در راستای حمایت از نویسندگان، به ویژه نویسندگانی که آثار آنها تقویت کننده و مقوّی دینداری، گرایش به ارزش های انقلاب و هویت ملی است، چه خدمتی ارائه داده اید و لذا بحث ممیزی پس از این مباحث قرار دارد. در واقع، خواست شما این است که ما خودمان ممیزی را انجام ندهیم و انجام آن را بر عهده عدهای ناشر امین بگذاریم، فرض بفرمایید که ما راجع به این مسئله هم مخالفتی نداشته باشیم، اما اینجا باز سؤالی مطرح می شود که بسیار مهم است و آن این است که چه دلیلی وجود دارد که هیچ وزیر ارشادی تا به حال نگفته است که من ممیزی را قبول ندارم. همة وزرای ارشاد در جمهوری اسلامی ایران، به پذیرش و اعتقاد به ضرورت انجام فرآیند ممیزی اذعان و التزام داشته اند و وزیر محترم دولت یازدهم نیز به این مهم معتقد است، خب بحث ما از همین جا آغاز می شود که حالا که همه وزرای محترم ارشاد به نوعی به ممیزی اعتقاد دارند، تفاوت نگاه این گرامیان در کجاست و برای مثال چه تفاوتی در نگاه به ممیزی از سوی جناب آقای دکتر حسینی و جناب دکتر صفار هرندی و جناب آقای جنتی وجود دارد و این تفاوت در کجاست و با توجه به این تفاوتِ نگاه، ناشران مفروضی که قرار است ممیزی کنند، تکلیف شان در هر دوره چیست؟ وقتی ما در سطحِ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در بینِ وزرایمان که به هرحال از افراد آشنا به مواردی از قبیل ممیزی هستند، تاکنون به یک جمع بندی و ضابطة روشن و صریح در رابطه با ممیزی نرسیده ایم و تا امروز هم با توجه به این که ممیزی در ذیل حوزة وزارتی و زیر نظر مستقیم وزیر انجام شده است، در مواردی، آثاری منتشر شده که موجبات اعتراض و نارضایتی وزرا، چه آنان که قائل به سختگیری در ممیزی بودهاند و چه کسانی که اهل تساهل و تسامح در این مورد بوده اند و ایجاد حاشیه ها و اعتراضهایی به آنها را فراهم آورده، چگونه میتوانیم این امر را به ناشران بسپاریم و آیا اصلاً و اساساً این روند، به نفع ناشران است و یا نه علاوه بر سرگردان شدنِ آنها، بار مسئولیت ممیزی و عواقب اشتباه در این فرآیند تخصصی را بر دوش آنها خواهد انداخت؟ حقیقتاً تا امروز در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، که از مهمترین دستگاههای فرهنگی و موظفترین آنان به این امر است، به اصول روشن و یکپارچه در مورد تشخیص قانونمند و جامع و مانع در رابطه با ممیزی دست نیافتهایم. جنابعالی چه راه حلی در رابطه با ممیزی پیشنهاد میدهید؟ ما این را می توانیم بگوییم که دیروز و امروز و فردا با حفظ شرایط موجود و نبود ضوابط روشن و منسجم و شفاف در فرآیند ممیزی، اگر خود وزارت ارشاد هم این روند تخصصی نشر محتوا را راساً انجام دهد، نخواهد توانست در این مهم به اندازه کافی و وافی حق مطلب را ادا کند، بلکه نیاز ما به در دست داشتن ضوابطی روشن و قابل تشخیص برای کارشناسان فن و قانونمند است. این ضوابط روشن از نظر شما چیست؟ شرع مقدس اسلام این ضوابط روشن را به درستی و صراحت، تعیین و تبیین کرده و اصول نظام مقدس جمهوری اسلامی و منویات معمار کبیر انقلاب (ره) و مقام معظم رهبری (مدظلهالعالی) نیز بر این ضوابط مبتنی است و همة این اسنادِ فرادستی، در مدیریت و به ویژه مدیریت فرهنگی بر این مهم متفق اند که نبایستی کتاب و محتوای فرهنگی- عقیدتیِ ضاله، در میان مردم منتشر شود. تشخیص و دستیابی به یک جمعبندی درست بر عهدهی مسئولان فرهنگی است و وظیفة سنگین جلوگیری از انتشار محتوای ضاله و ضد اصول دین مبین، قواعد انسانی و نظام مقدس جمهوری اسلامی در بین مردم عزیز، به ویژه جوانان، میبایست به درستی انجام شود و حقیقتاً تا امروز در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، که از مهمترین دستگاههای فرهنگی و موظفترین آنان به این امر است، به اصول روشن و یکپارچه در مورد تشخیص قانونمند و جامع و مانع در رابطه با ممیزی دست نیافتهایم. بنابراین چگونه میتوانیم این کار ظریف و نیازمند دقت موشکافانه و متأسفانه تا حدودی سلیقهای را به ناشران محترم واگذار کنیم. به نظر بنده اولویت در این است که ابتدا به قوانین قابل اعمال، روشن و یکپارچه و خط کشی درست و اصولی دست یابیم و پای سلیقه شخصی و نگاه فردی را از این جریان قطع کنیم، که بعد از آن، تصمیم در مورد سپردن آن خط کش انشاءالله دقیق و کم غلط به صاحبان فن و دلسوزان این حوزه، قابلطرح و بررسی خواهد بود. منصور واعظی دبیر کل سابق نهاد کتابخانه های عمومی کشور انتهای متن/
93/04/31 - 07:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]