محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844353778
مسن ترين معلم ايراني، 114 ساله!+ تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی:
مسن ترين معلم ايراني، 114 ساله!+ تصاویر «زماني که احمد شاه به تخت نشست، کودکي 10 ساله بودم که در کوچه بازي مي کردم. آن روز را خوب به خاطر دارم!» اينها را حسين کيهاني مي گويد، مردي که متولد سال 1279 هجري شمسي است و زاده کرمانشاه. او 3 پادشاه و دو سلسله سلطنتي (قاجار و پهلوي) را به خاطر مي آورد.
اين گزارش در مورد معلمي است که تقريبا يک چهارم عمرش را صرف تعليم و تربيت دانش آموزان کرده است و سواد مکتبخانه اي دارد.104 سال پيشحتما تا به حال در مورد مکتبخانه هاي قديم چيزهاي زيادي شنيده ايد. مي گويند سواد آموختن در گذشته با چوب و فلک گره خورده بود و همه شاگردان اين تجربه تلخ را به جان مي خريدند تا حساب و کتاب زندگي را بياموزند. ميهمان اين صفحه مان يک شاگرد مکتبخانه است؛ شاگردي که 104 سال پيش الفبا را آموخت. «آن روزها نه از مدرسه هاي امروزي خبري بود و نه از سيستم متمرکز آموزشي. بچه هاي اندکي دل به درس خواندن مي دادند. آن سال ها، حرف اول را در سوادآموزي، مکتبخانه ها مي زدند.»
حسين کيهاني با گفتن اين حرف ها در ادامه از دردسرهاي درس خواندن به روش مکتبخانه اي مي گويد: «تحصيل در دوره مکتبخانه ها با سختي و مشقت زيادي روبرو بود. تعداد مکتبخانه ها و استادان بسيار کم بود و اگر کسي مي خواست باسواد شود بايد هزاران دردسر را به جان مي خريد که يکي از بزرگترين آنها، طي کردن مسافت هاي طولاني بود.»به اينجا مي گويند «مکتبخانه»آقاي کيهاني از اولين روزي مي گويد که پا در مکتبخانه گذاشت، يعني سال 1288. «آن وقت ها در کرمانشاه زندگي مي کرديم. پدرم خيلي علاقه داشت که من باسواد شوم؛ به همين خاطر با تمام توصيفات وحشتناکي که در مورد مکتبخانه به گوش مي رسيد، دل به دريا زدم. روز اولي که به مکتبخانه رفتم، هيچ وقت از خاطرم پاک شدني نيست. تصور کنيد يک پسربچه 8-7 ساله روبروي استادي نشسته که پهلويش چند ترکه خودنمايي مي کند. صدايم در گلو از ترس حبس شده بود.استاد نگاهي به من کرد و با خشم و غضب پرسيد: اسمت چيست؟ به سختي گفتم حسين. بعد نگاهي به من کرد و آن ترکه بلندتر را برداشت تا خوب ترکه به من برسد. ترکه را روي شانه هايم زد و گفت: حسين به اينجا مي گويند مکتبخانه پس حواست را جمع کند تا مبادا به عاقبت آن دوتا گرفتار شوي. بعد با نوک ترکه به دو شاگرد بخت برگشته اي اشاره کرد که جفت پاهايشان در دام فلک استاد گرفتار شده بود. راستش آن روز آنقدر ترسيده بودم که اگر دست خودم بود ديگر پايم را در آن مکتبخانه نمي گذاشتم اما با اينحال 8 سال در مکتبخانه شاگردي کردم.»
از تنبيه متنفر بودمرسم آن موقع ها اين بود که بعد از فراغت از مکتبخانه اگر شاگردي شيفته دانش بود بايد خودش آستين بالا مي زد و تا مي توانست کتاب هاي مختلف را مطالعه مي کرد چرا که ديگر جايي يا مرکزي وجود نداشت که بشود در مقاطع تحصيلي بالاتر تحصيل کرد.«بعد از اينکه خواندن و نوشتن و حساب و کتاب آموختيم، کتاب درسي مان شد آثار نويسندگان بزرگي همچون فارابي، ابن سينا، فردوسي و ...» آقاي کيهاني بعد از فراغت از مکتب، از آن شاگرداني بود که علاقه داشت علم و دانش خود را افزايش دهد، به همين خاطر کتب نويسندگان بزرگ را مطالعه کرد و بعد از 7 سال مطالعه مستمر، استاد مکتبخانه شد. «8 سال در مکتبخانه اي تدريس کردم که روزي خودم شاگرد آن بودم اما با اين تفاوت که در مکتبخانه من خبري از تنبيه بدني نبود. هيچ وقت شاگردانم را تنبيه نکردم. از اين کار متنفر بودم.»حقوق 10 تومانيسال 1305 بود که رضاخان به تخت نشست. آن روزها آقاي کيهاني 26 ساله بود و در کرمانشاه زندگي مي کرد.«استاد مکتبخانه بودم و کمي هم کشاورزي مي کردم. مردم به ملاباشي يا همان باسواد خودمان خيلي احترام مي گذاشتند. در سال 1310 با تاسيس اداره فرهنگ که همان آموزش و پرورش امروزه است همه استادان مکتبخانه، معلم دولت شدند. اولين سال خدمتم را در شهر سنقر کليايي کرمانشاه تدريس کردم. 3 سال در آنجا فعاليت داشتم و بعد به کنگاور منتقل شدم و 3 سال ديگر نيز در آنجا و در مقطع ابتدايي تدريس کردم. آن روزها زندگي به سختي مي گذشت. ماهي چندرغاز حقوق مي گرفتيم.»
در واقع اولين حقوقي که آقاي کيهاني دريافت مي کرد 10 تومان بود.» در آن سال ها کساني که سواد داشتند براي معلمي نمي رفتند چون مي گفتند حقوقش کم است. روز استخدام شدنم را خوب به ياد دارم. آن روز رييس کارگزيني رو به من کرد و گفت که با 10 تومان مي تواني خرج زندگيت را بدهي؟ 6 نفر بوديم. من و يک نفر ديگر قبول کرديم و بلافاصله استخدام شديم. 4 نفر ديگر انصراف دادند.»محمدرضا که به تخت نشست 41 سالم بودسال 1320 کشورمان دستخوش حوادث زيادي شد. يکي از اين اتفاقات برمي گردد به سقوط رضاخان و بر تخت نشستن محمدرضا پهلوي. «اين اتفاق مصادف بود با جنگ جهاني دوم. در آن زمان اوضاع مملکت مان نابسامان بود. آن روزها 41 سالم بود و مجرد. ديگر وقتش رسيده بود که ازدواج کنم. از طريق شغلم با معلم باسواد و کهنسالي آشنا شدم. آن موقع ليسانس داشت و چيزي نمانده بود تا بازنشسته شود. در پي رفت و آمد خانوادگي مان با خانواده اين معلم کهنه کار، مادرم از دختر آنها خوشش آمد و برايم آستين بالا زد.»بعد از ازدواج، آقاي کيهاني براي هميشه زادگاهش کرمانشاه را ترک کرد. «پدر و مادر همسرم معلم بودند و در همدان زندگي مي کردند. به خاطر همسرم و نزديکي او با خانواده اش به همدان انتقالي گرفتم و سنوات خدمت خود را در اداره فرهنگ همدان ادامه دادم. در نهايت در سال 1340 با 30 سال خدمت در آنجا بازنشسته شدم.» آقاي کيهاني بعد از بازنشستگي چون فرزندانش ساکن تهران شده بودند به شهر کرج مهاجرت کرد.
خاطرات يک قرن پيشاعدام شيخ فضل الله نوري، فرار محمدعلي شاه از ايران، قيام شيخ محمد خياباني در آذربايجان و قيام ميرزاکوچک خان در گيلان، کودتاي رضاخان پهلوي و وقوع جنگ جهاني اول، قديمي ترين و مهمترين اتفاق هايي است که آقاي کيهاني به خاطر دارد.«آن روزها اوضاع ايران روز به روز دگرگون مي شد، حافظه ام ياري نمي دهد اما تنها چيزي که از آن سال ها به خاطر دارم رنج و سختي و بدبختي مردم بود و بس.» حافظه پيرترين معلم کشورمان ياري نمي دهد تا از شاگردانش برايمان بگويد و او در ميان آن همه شاگرد تنها از دو نفر آنها ياد مي کند. «در کلاسم احمدي و رازاني دوتا از شاگردان زرنگ که نه بهتر بگويم نابغه بودند. آنقدر هوش شان زياد بود که هنوز آنها را به خاطر دارم.» به گفته آقا معلم اين دو شاگرد نابغه در جريان جنگ تحميلي، شهيد شدند.آقاي کيهاني 5 فرزند، 9 نوه و 2 نتيجه دارد. فرزند ارشدش 63 ساله و فرزند آخرش 50 ساله است. همسرش را نيز 5 سال پيش در سن 77 سالگي از دست داد. او اين اتفاق را بدترين واقعه زندگي اش مي داند.پيش به سوي 120سالگيآقاي کيهاني اين روزها 114 سال را پر کرده. او در مورد راز عمر طولاني اش اينگونه مي گويد: «تمام اين سال ها دکتر خودم بوده ام. مدت هاست شيريني و شکلات و گوشت قرمز نمي خورم. بيشتر از لبنيات استفاده مي کنم.»
مسن ترين فرهنگي ايران تا به حال دچار هيچگونه بيماري که در سالخوردگان شايع است، نشده! او نه فشار خون دارد نه چربي خون، نه ديابت و به گفته خودش قلبش مثل ساعت کار مي کند. کيهاني در حالي که لبخند مي زند، مي گويد: «قرارداد 120 ساله بسته ام. الان 114 سالش پر شده مانده 6 سال ديگر. خدا را شکر که تا به امروز با سلامتي عمر را سپري کرده ام و زندگي سالمي داشتم. نه اهل سيگار و ... هستم و نه در طول عمرم حتي به يک مورچه آزار رسانده ام.»مسن ترين معلم ايران تنها يک آرزو دارد. «هميشه مي گويم خدايا اگر قرار است بميرم، شب بخوابم و صبح از خواب بيدار نشوم چرا که حوصله سکته و بيماري و ... را ندارم.»
همشهریمطالب مرتبط:عکس : معلمی که در 40 سال اصلا تکان نخورده!درخشش معلمان شاهرودی درتولید محتوای الکترونیکی ریاضی فداکاری تکان دهنده خانم معلم بیجاری + عکسبازتاب جهانی اقدام معلم مریوانی +عکسجان کری: خواهرم قبل از انقلاب در ایران معلم بودعكس/ معلم فداکار ساعتی قبل از حادثه
دوشنبه 30 تیر 1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 115]
-
گوناگون
پربازدیدترینها