محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852424027
با وجود اولویت برنامههای شهرداری برای توسعه حمل‌ونقل غیرموتوری اتفاق افتاده است/ اصفهان؛ تنگنای پیاده‌ها، جولان خودروها
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
با وجود اولویت برنامههای شهرداری برای توسعه حمل‌ونقل غیرموتوری اتفاق افتاده است/ اصفهان؛ تنگنای پیاده‌ها، جولان خودروها
هرچند اصفهان روزگاری نه‌چندان دور به شهر پیاده و دوچرخه شهره بود اما این روز‌ها با وجود چاله‌های فراوان در سطح پیادهروها، دوچرخه‌سوار که هیچ، پیاده‌راه‌رفتن بدون دردسر و زمین خوردن در پیادهروهای خیابان‌های اصلی شهر آرزوی هر عابر پیاده اصفهانی است.
به گزارش نامه نیوز به نقل از روزنامه شرق، هرچند بنا به‌گفته مسوولان شهرداری اصفهان، توسعه حمل‌ونقل غیرموتوری یکی از اولویتهای توسعه‌ای شهر است اما در عمل، آنچه این سال‌ها شاهد آن هستیم، توسعه حمل‌ونقل موتوری و حذف عابران پیاده از سطح شهر است. شاهد این ادعا هم به استناد آمار منتشر شده روی سایت شهرداری اصفهان، تحقق تنها 23/97درصد ساماندهی ترافیکی، پیاده‌رو‌سازی و جدول‌گذاری و ایجاد مسیر دوچرخه از سال 1382 تا 1391 در شهر است. در حالی که بر اساس «برنامه اصفهان 95» باید تا پایان برنامه، 800 کیلومتر پیاده‌رو در اصفهان ساماندهی و مناسب‌سازی شود.
غلامرضا شیران، متخصص مهندسی حمل‌ونقل و ترافیک و آلودگی هوا، نسبت به این سیاست گلایه‌مند است و می‌گوید: «نه‌تنها در اصفهان بلکه در کل کشور توسعه حمل‌ونقل موتوری اولویت اول برنامه‌ریزان است.»
شیران می‌گوید: «وقتی توسعه حمل‌ونقل غیرموتوری اولویت است، ایجاد پیاده‌رو و پیاده‌راه‌هایی که عبور و مرور عابران را تسهیل کند در دستور کار قرار نمی‌گیرد. به‌طور نمونه، پیاده‌رو خیابان پنج‌رمضان که یکی از خیابان‌های جدید الاحداث در شهر اصفهان است، عرض پیاده‌رو برای آن تردد عابر پیاده مناسب نیست. دوچرخه‌سوار در طول و عرض خیابان گرفتار است و غیرممکن است که فرد معلول بتواند از این پیاده‌رو استفاده کند.»
این عضو شورای شهر با بیان اینکه هم اکنون کمترین توجهی به حمل‌ونقل غیرموتوری و عابر پیاده در شهر نمی‌شود، ادامه داد: «برای تغییر این تفکر باید شاهد یک رنسانس در اندیشه و ذهن برنامه‌ریزان شهرداری اصفهان باشیم.»
این عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان با بیان اینکه به‌عنوان یک متخصص و عضو شورای شهر از عملکرد شهرداری‌های مناطق در «توسعه پیادهروها و ایجاد مسیر برای دوچرخه‌سواری ناراضی‌ام»، می‌گوید: «عابران پیاده در خیابان‌های چهارباغ، عباس‌آباد و نظر به‌جای دیدن زیبایی‌های شهر باید نگاه‌شان به زمین و پیاده‌رو باشد.»
محمود قلعه‌نویی، عضو هیات علمی دانشگاه هنر اصفهان نیز از دیگر کارشناسانی است که از طرح انتقاد دارد. او با بیان اینکه باید بین مفهوم «پیاده‌رو» و «پیاده‌راه» تمایز قایل شد، می‌گوید: «در شهر تاریخی اصفهان در بیشتر خیابان‌ها به‌ویژه در توسعه‌های جدید، فضایی با عنوان پیاده‌رو وجود دارد اما طبق تعریف و استاندارد با اطمینان می‌توان گفت با وجود اجرای پروژه‌های متعدد عمرانی طی چند دهه گذشته کمتر فضایی به معنی واقعی به عنوان پیاده‌راه ایجاد شده و عملا چنین فضایی وجود ندارد.»
این متخصص مهندسی شهرسازی می‌گوید: «اولویت ایجاد پیاده‌راه به‌عنوان بخشی از فضای شهری که در آن عابر پیاده ارجحیت دارد باید از راهبرد‌های اساسی شهر باشد. برای تحقق پیاده‌راه در فضای شهری لازم است بین طرح‌های جامع ترافیک شهری، پروژه‌های عمرانی، سیاست‌های حمل‌ونقل و برنامههای توسعه گردشگری شهر هماهنگی و همگرایی وجود داشته باشد که در حال حاضر اینچنین به نظر نمی‌رسد.»
قلعه‌نویی می‌گوید: «متاسفانه در اصفهان که شهری ایده‌آل برای پیاده‌روی است، غالبا شاهد توسعه حمل‌ونقل موتوری شخصی هستیم. در بحث بودجه و اعتبارات با وجود نیاز به توسعه حمل‌ونقل غیرموتوری، بخش قابل‌توجهی از بودجه عمرانی شهر برای پروژه‌های حمل‌ونقل موتوری هزینه می‌شود.» او با اشاره به وجود پیادهروهای موجود در شهر می‌گوید: «طی چندسال گذشته در بحث ایجاد و ارتقای پیادهروها اقداماتی صورت گرفته اما در این فضاها هنوز برای ایمنی، آسایش و امنیت عابر پیاده اقدام چندانی صورت نگرفته است. به گونه‌ای که عابر پیاده نمی‌تواند با احساس امنیت و آرامش در آنها تردد کند.»
این متخصص شهرسازی با بیان اینکه «باید سیاست‌های حمل‌ونقل در شهر به گونه‌ای باشد که به‌نفع اکثریت مردم باشد نه یک گروه خاص»، می‌گوید: با توجه به پتانسیل فرهنگی، تاریخی و گردشگری اصفهان شهرداری می‌تواند با اعلام فراخوان ایده‌ها و پروژه‌های مطالعاتی درخصوص ایجاد محورهای پیاده و پیاده‌راه را در شهر جمع‌آوری، بررسی و نسبت به اجرای آنها اقدام کند.»
به‌طور کلی، توسعه آمد و شد همگانی و به‌طور ویژه توسعه پیاده‌راه‌ها در شهر به تحقق عدالت اجتماعی خواهد انجامید، چراکه گروه‌های اقلیت از جمله کودکان، سالمندان و افراد معلول می‌توانند با آرامش، اطمینان و ایمنی به آن دسترسی داشته و از فضای عمومی شهر استفاده کنند. این در حالی است که غالب فضا‌های فعلی شهر اصفهان فضاهایی به‌شدت تحت حاکمیت ماشین و ضد انسانی است. در فضاهای‌های کنونی شهر تقریبا هیچ اقدام خاصی برای معلولان صورت نگرفته و به این ترتیب این قشر از جامعه از حضور در اجتماع محروم شده‌اند.
عباس صنیع‌زاده، متخصص شهرسازی نیز با اشاره به شکل‌گیری نهضت پیاده‌رو‌سازی در شهر اصفهان، می‌گوید: «با وجود عزم شهرداری در ایجاد و توسعه فضای پیاده‌رو در شهر چند سالی است که تمایل به فعالیت در این بخش کم‌رنگ شده است.» صنیع‌زاده گفت: شاید مشکلات مالی و اعتباری سبب شده تا شهرداری نسبت به این بخش چندان توجهی نداشته باشد. هرچند بنا به‌گفته مصطفی بهبهانی، عضو شورای شهر اصفهان در سال 92 شورا بودجه‌ای معادل 10میلیاردتومان را در بخش هزینه برای پیادهروها تصویب کرده است که از این میزان قرار بود مبلغ هشت‌میلیاردتومان برای سازماندهی و مناسب‌سازی پیادهروها ویژه معلولان در اصفهان هزینه شود.
صنیع‌زاده درخصوص وضعیت فعلی پیادهروهای اصفهان می‌گوید: «البته در آن بخش از پیادهروها که در برخی گذر‌های تاریخی و پارک‌ها این سال‌ها اجرا شده در استفاده از مواد و مصالح چندان دقت نشده است. به‌طور مثال در محدوده خیابان‌های نظر و خاقانی برای کفپوش پیاده‌رو از سنگ‌های قلوه‌ای استفاده شده است.» اینها مصالحی است که عبور و مرور را برای عابران پیاده مشکل می‌کند؛ آن هم در خیابان‌هایی که به دلیل وجود آثار متعدد تاریخی علاوه بر شهروندان اصفهانی روزانه محل گذر تعداد زیادی از گردشگران داخلی و خارجی نیز هست.
این متخصص شهرسازی با اشاره به مسطح‌بودن شهر و سابقه تاریخی پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری شهروندان اصفهانی می‌گوید: توسعه نامناسب فضای شهری طی سال‌های گذشته سبب شده تا با وجود شرایط فیزیکی و طبیعی مناسب برای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری در شهر این سنت خوب کم‌رنگ شود.
صنیع‌زاده افزایش سطح تعاملات اجتماعی شهروندان، اطلاع آنها از اتفافات روزمره شهر و شناخت بیشتر و بهتر شهر را از جمله مزایای اجتماعی توسعه پیاده‌رو و پیاده‌راه‌ها در اصفهان می‌داند و می‌گوید: «وقتی افراد پیاده در شهر تردد می‌کنند این امکان فراهم می‌شود تا با دیگران تعامل و گفت‌وگو داشته و از این طریق میزان مشارکت اجتماعی افراد در شهر افزایش می‌یابد؛ مشارکتی که سبب می‌شود شهروندان شهر خود را دوست داشته و با آن ارتباط بر قرار کنند.» این متخصص شهرسازی می‌گوید: تا رسیدن به این ایده‌آل در شهری که از لحاظ فیزیکی و سابقه فرهنگی از امتیاز خوبی برخوردار است، متاسفانه فاصله زیادی داریم.
شاید همین بی‌توجهی مسوولان شهری به نیاز شهروندان و اولویتشان به ماشین سبب شد تا پس از پیگیری‌های متعدد از طریق روابط عمومی شهرداری مرکزی اصفهان و روابط‌عمومی معاونت عمرانی شهرداری، هیچ مسوولی فرصت این را نداشته باشد که حتی برای چند دقیقه درخصوص اقدامات شهرداری در بحث پیادهروها برای مجموعه‌ای که تنها وظیفه‌اش خدمات‌رسانی به شهروندان است، گفت‌وگو کند. به نظر می‌رسد این انگیزه و ضرورت هنوز در مسوولان شهری ایجاد نشده است که برای توسعه یک شهر علاوه بر توسعه حمل‌ونقل موتوری و فراهم آوردن امکانات برای تردد خودرو باید برای شهروندان شهر هم به‌عنوان عناصر زنده و پویای شهر برنامه‌ریزی کرد.
1393/4/29
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها