واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
معراج؛ سفری از خاک تا افلاک تهران- ایرنا- هفدهم ماه رمضان، عرش الهی با قدم های حضرت محمد(ص) نورانی شد. سفری از خاک تا افلاک که رسول خوبی ها به امر خداوند برای مشاهده ی آفریده ها و نشانه های بزرگ الهی، به آسمان ها عروج کردند.

حضرت محمد(ص) هنگامی که رسالت بزرگ هدایت و دعوت همگان به دین اسلام و یکتاپرستی برعهده شان نهاده شد، بت پرستان و کافران به مخالفت با ایشان پرداختند و سران قریش برای محاصره ی اقتصادی بنی هاشم هم پیمان شدند تا بتوانند از گسترش اسلام و افزایش تعداد مسلمانان جلوگیری کنند، رسول اکرم به همراه یاران شان در شعب ابوطالب سکونت کردند و برای حفظ دین، تمامی رنج ها را به جان خریدند.
پس از پایان یافتن ماجرای شعب ابوطالب، پیامبر برای دعوت قبیله ی ثقیف به اسلام، راهی شهر طائف در مدینه شدند، اما آنان دعوت ایشان را نپذیرفتند و خاطرشان را آزرده ساختند.
پس از درگذشت ابوطالب و حضرت خدیجه(س)، عمو و همسر باوفای پیامبر که 2 پشتیبان بزرگ حضرت رسول اکرم(ص) محسوب می شدند، کافران اذیت و آزار فراوان مسلمانان را سرلوحه ی امور خود قرار دادند. خداوند بلند مرتبه برای تسکین و آرامش آن حضرت، ایشان را برای معراج فراخواند تا بخشی از نشانه های خلقت و رموز هستی را به حضرت محمد(ص) نشان دهد.
معراج به معنای نردبان، پلکان، آنچه با آن بالا روند، یا در عبارتی بهتر، معراج یعنی سر به فلک کشیدن و از خاک به طرف آسمان رفتن است.
پیامبر گرامی اسلام، بنا بر روایتی، در شب 17 رمضان 12 هجری قمری به امر خداوند از مکه به بیت المقدس سفر و در آسمان ها عروج کردند که در نخستین آیه از سوره ی اسراء این معجزه ی بزرگ چنین توصیف شده است: «پاک و منزه است خدایی که بنده اش را در یک شب از مسجدالحرام به مسجدالاقصی که گرداگردش را پُر برکت ساختیم، برد تا آیات خود را به او نشان دهیم، او شنوا و بیناست.»
رسول گرامی اسلام از پروردگار خواسته بودند تا دوزخ را به ایشان نشان دهد پس در شب 17 رمضان هنگامی که در منزل خویش بودند، با فرمان پروردگار و راهنمایی جبرییل و میکاییل، فرشته های مقرب پروردگار برای دیدار آنچه که درخواست کرده بودند، سوار بر اسبی به نام براق شدند و به طرف بیت المقدس حرکت کردند.
ایشان در مدینه، مسجد کوفه، طور سینا و بیت اللَحم نماز گذاردند و وارد مسجدالاقصی در بیت المقدس شدند. این واقعه تنها در یک شب روی داد و رسول خدا نیز صبح همان شب به خانه ی امّ هانی دختر ابی طالب بازگشتند.
حضرت محمد(ص) در این سفر، آسمان های هفت گانه را یکی پس از دیگری پیمودند و در هر آسمان با صحنه های تازه ای روبرو شدند. ایشان با پیامبران، فرشتگان و در برخی از آسمان ها با دوزخ یا دوزخیان، بهشت و بهشتیان دیدار کردند و در مرتبه های گوناگون، شگفتی های بسیاری را مشاهده کردند که هر کدام رمزی از اسرار عالم هستی بود.
سرانجام رسول خدا به هفتمین آسمان رسید و در آن جهان که سراسر نور و روشنایی بود، اوج شهود باطنی و نزدیکی به پروردگار را درک کردند. پیامبر اکرم در این سفر دستورهای بسیار مهم، سخنان فراوان و حدیث های قدسی را از طرف خداوند دریافت کردند.
نبی مکرم اسلام پس از پایان عروجی آسمانی به خانه ی ام هانیه دختر ابی طالب رفتند و در آنجا از سفر الهی خویش سخن گفتند. ایشان با حقیقت وحدت وجود آشنا شدند، فاصله ی زمان را در نوردیدند.
روح بزرگ و ملکوتی رسول خدا در این شب با سیر و معراجی الهی، از قید ماده آزاد شد و سراسر گیتی را زیر پا گذاشت تا اندکی از نشانه های بزرگی و رحمت خداوند را در آسمان ها دریابد و در مسیر هدایت و رشد کمال بشریت استفاده کند.
برگرفته از:کتاب زندگانی حضرت محمد(ص)
گروه اطلاع رسانی
پژوهشم**9128**2059**9131
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير

[email protected]
24/04/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]