واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۶ تير ۱۳۹۳ (۲۳:۷ب.ظ)
تاثير بحران امنيتي عراق بر سرمايه گذاري خارجي در اين كشور گروه بين الملل خبرگزاري موج؛
به گزارش خبرنگار بين الملل خبرگزاري موج، بحث سرمايه گذاري خارجي در عراق با حضور آمريكا در اين كشور از سال 2003، (1382) مطرح شد. پيش از اين به دليل تحريم هاي گسترده عراق از سوي سازمان ملل اين كشور از ورود ارز در بخش سرمايه گذاري محروم بود. اما سقوط صدام و پس از آن آرامش نسبي به همراه آينده رو به توسعه عراق، منجر به آن شد تا كشورها و شركت هاي سرمايه گذار وارد اين كشور شوند. در اين راستا، صنعت نفت و گاز مهم ترين، بزرگ ترين و پردرآمدترن بخش اقتصادي عراق بود. طبق آمار منتشره، عراق 115 ميليارد بشکه ذخاير قطعي نفت دارد و سومين کشور جهان پس از عربستان و ايران است، افزون بر اين، ذخاير احتمالي اين کشور در حدود 215ميليارد بشکه تخمين زده شده است. احتمال ميرود منابع نفت زيادي در غرب عراق نيز وجود داشته باشد ولي هنوز در اين مناطق اکتشافي صورت نگرفته است. ذخيرهي نفت خام عراق معادل يازده درصد کل ذخيرهي نفتي جهان است. اين ذخاير نفتي در 12 استان عراق پراکنده شده است، بهگونه اي که بيش از شصت درصد آن در بصره، حدود 10 درصد آن در کرکوک و مابقي هم در استان¬هاي عماره، بغداد، ناصريه، موصل، اربيل، صلاح الدين، واسط، ديالي، کربلا و نجف قرار دارد. اين درحالي است كه نود درصد از حوزه هاي نفتي عراق کشف نشده اند و تاكنون تنها 2000 چاه نفت در عراق مورد حفاري و استخراج قرار گرفتهاند. ضمن آن كه که از هر 10 چاهي که در اين کشور به منظور دسترسي به نفت حفاري مي شود، هشت چاه به نفت ميرسد، در حالي که اين رقم براي عربستان پنج چاه از 10 چاه است. همچنين نفت عراق کيفيت خوبي دارد و استخراج آن بسيار آسان است. هزينهي توليد نفت در عراق کمترين هزينه در جهان است؛ زيرا ميدانهاي نفتي آن نزديک سواحل دريا قرار دارند و از لحاظ زمينشناسي ساختاري ساده دارند.
از اين رو هرگونه تغيير در عرصه اقتصادي و سياسي اين كشور، ابتدا اين بخش را تحت تاثير قرار خواهد داد. آرامش نسبي از سال 2003 تا 2006 منجر به آن گرديد كه اين كشور پذيراي 68 درصد سرمايه گذاري مستقيم خارجي شود. اما؛ با وقوع موجي از ناآرامي ها، اين رقم تنها در عرض يك سال به يك دهم درصد رسيد! لكن تلاش بغداد براي ثبات و فرونشاندن خشونت هاي داخلي عدد يك دهم درصد را در سال 2011 (1390) به 32 درصد رساند. در اين تاريخ تركيه اصلي ترين سرمايه گذار خارجي با 270 شركت و فرانسه در رده دوم با 123 شركت، معرفي شدند.
در طول ساليان اخير كه از سرنگوني صدام مي گذرد، بيش از هر كشوري، چين به نفت و گاز عراق وابسته شده است. در سال گذشته ميلادي، هشت درصد نفت وارداتي اين كشور از عراق بود. در واقع عراق پنجمين تامين كننده سوخت هاي فسيلي اين غول در حال رشد است. علاوه بر اين پكن مي داند، بازار عراق به دليل نبود زيرساخت هاي بومي، آمادگي مصرف بالاي توليدات اين كشور را با توجه به طيف گسترده اي از قيمت ها و كيفيت هاي متفاوت محصولاتش دارد. بر اين مبنا تا پايان سال 2013، چين 14.5 ميليارد دلار در عراق سرمايه گذاري كرد. اين درحالي است كه پيوند تجاري- اقتصادي دو كشور در صورتي كه طبق زمانبدي وزارت نفت عراق تا سال 2035 به توليد هشت ميليون بشكه نفت برسد، عميق تر خواهد شد. در اين صورت هشتاد درصد اين توليدات به چين صادر مي شوند.
اما آنچه مي تواند روند رو به رشد كنوني عراق را نه تنها مختل و متوقف كه از بين ببرد، خشونت هاي فرقه اي داخلي اين كشور است. بحران سه سال و اندي درسوريه، امروزه دامن عراق را گرفته است. حضور بنيادگراهاي نظامي- سياسي در اين كشور، اولين تاثيري كه داشت، ترساندن سرمايه گذار خارجي براي ادامه روند كار در اين كشور بود.
در واقع اگرچه اكنون عراق شاهد حضور شركت هاي نفتي بزرگي همچون رويال داچ شل است، اما بيشتر شركت هاي بزرگ خارجي به دلايل مختلف سياسي از ادامه همكاري در پروژه هاي صنعت نفت و گاز اين كشور نااميد شده اند؛ مشكلاتي همچون خونريزي هاي فرقه اي، موقعيت ژئوپوليتيكي عراق و همسايگي آن با سوريه و حمايت شبه نظاميان داعش از سوي عربستان و قطر از دلايل كاهش تمايل شركت هاي خارجي براي سرمايه گذاري در صنعت نفت و گاز اين كشور به شمار مي رود. شكست دولت هاي پيشين و فعلي بغداد در تصويب قانون نفتي براي نظم دادن به صنعت نفت اين كشور نيز به بي اعتمادي و عدم تمايل سرمايه گذاران دامن زده است. بر اين اساس اگرچه مسئولان عراقي اعلام کرده اند که ميدان هاي نفتي جنوب اين کشور، که نود درصد توليد نفت اين کشور در آنجا صورت مي گيرد، از خطر تروريست ها در امان هستند و بيش از يكصد هزار پليس با جديت از تأسيسات نفتي محافظت مي کنند، ولي بدون شك آمار سال 2014 در حوزه سرمايه خارجي در عراق سير نزولي زيادي خواهد داشت. تجربه سال 2007، شاهد مثال اين مسئله است.
ترس از خشونت هاي داخلي عراق، در روزهاي اخير به اندازه اي افزايش يافته است كه شركت هايي مانند اكسون موبيل برخي از نيروهاي خود را از اين كشور خارج كرد. همچنين هند از آمادگي ناوهاي نيروي دريايي خود براي خروج اتباعش از عراق خبر داد و يک مسئول وزارت نفت دهلي نو اعلام كرده است اين وزارتخانه از شرکت هاي پالايش نفت عراق خواسته به دنبال جايگزين باشند.
با اين اوصاف اکنون فقط خطر کاهش ميزان توليدات نفتي عراق مطرح نيست بلکه توانايي عراق در جلب سرمايه گذاري هاي خارجي نيز به خطر افتاده است. هم اكنون بغداد روزانه 3.1 ميليون بشكه نفت استخراج مي كند و براي توليد روزانه شش ميليون بشکه نفت بيشتر که بازار نفت جهان در انتظار آن است به اين سرمايه گذاري ها شديدا نياز دارد. اگر بحران کنوني در عراق شدت بيشتري بگيرد و تبديل به جنگ داخلي شود، سرمايه گذاري ها نيز کمتر شده و اين مسئله کمبود سوخت در جهان را دامن خواهد زد.
زهرا سادات حسيني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 63]