واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: امر به معروف و نهي از منكر قانون فصلي دين اسلام نيست
فريضه مهم امر به معروف و نهي از منكر مثل يك مسئلهاي است كه صورت آن براي مخاطب نامفهوم است. ناشناخته ماندن آن باعث شده اين فريضه ديني با عكسالعملهاي سياسي داخلي و خارجي همراه شود. گروهي آن را به حكم اينكه يك دستور ديني است لازمالاجرا ميدانند اما نميدانند لوازم اجراي آن چيست. گروه ديگري اجراي اين فريضه الهي را در تقابل با حقوق بشر و آزادي عنوان ميكنند. اصل هشتم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران با تأكيد و تأييد اين فريضه الهي، آن را از جنبه صرفاً ديني خارج ساخته و جنبه حقوقي نيز به آن داده است. علاوه بر اين در اعلاميه حقوق بشر و ساير كنوانسيونهاي بينالمللي نيز هيچگونه ناسازگاري بين امر به معروف و نهي از منكر و مقررات حقوق بشر وجود ندارد و اجراي صحيح آن ميتواند يكي از راهكارهاي اجراي حقوق بشر باشد. به عبارتي شناخت دقيق امر به معروف و نهي از منكر و انجام صحيح اين تكليف الهي ميتواند تضمينكننده حقوق و آزاديهاي فردي باشد. با اين وجود فريضه امر به معروف و نهي از منكر تنها زماني وارد ادبيات جامعه ميشود كه يكي از آمرين به معروف و ناهيان از منكر در سطح جامعه و حين انجام اين فريضه الهي دچار آسيب شود يا منحصر به زماني خاص مثل ايام محرم و صفر است. به بيان ديگر نه تنها جامعه تنها در اين ايام از امر به معروف و نهي از منكر ميشنود، بلكه فقط امر به معروف و نهي از منكر را از اين منظر ميشناسد كه در صورت انجام آن عامل دچار تعرض و آسيب ميشود. اين نتيجه پرداختن فصلي و مقطعي به موضوع امر به معروف و نهي از منكر است. جامعهاي كه به دنبال پاكيزگي است نميتواند نسبت به آلودگيها بيتفاوت باشد، اما به راحتي در مورد پديدههاي نامبارك و ناسالم رفتاري اجتماع سكوت كند. در مرحله نخست انگشت اتهام به رسانههاي جمعي به ويژه صدا و سيماست كه در مكتب امام(ره) بايد به يك دانشگاه عمومي تبديل ميشد، منتها در آن هيچ سرفصلي براي اين قانون اسلامي ندارد. از سوي ديگر مباني انجام اين عمل از سوي قانونگذار براي عامل تبيين نشده است. اينكه در چه شرايطي و با چه شرايطي انجام اين تكليف واجب ميشود و با چه شرايطي بايد انجام شود بسيار مهم است. در حالي كه امر به معروف و نهي از منكر يكي از قوانين بالنده است كه به دليل اينكه نتوانستهايم متناسب با نيازهاي روز جامعه آن را ترجمه كنيم و مورد استفاده قرار دهيم به دستاويزي عليه ما تبديل شده است. از طرفي ورود ناقص قانونگذار به اين حوزه آسيب جدي است. در صورتي كه ميتوان با تنقيح و تدوين قوانين شفاف، مرز آزاديهاي شخصي و هنجارهاي اجتماعي را بيان كرد. امر به معروف و نهي از منكر درمان قطعي بيماري بيتفاوتي است. گرفتاري در بستر بيتفاوتي مزمن سبب ميشود منفعتهاي شخصي بر منافع جمعي غالب شود و كمكم جامعه ماهيت خود را از دست دهد و به دام اومانيسم بيفتد. جهت شروع بسترسازي براي اجراي امر به معروف و نهي از منكر علاوه بر تصويب قوانين شفاف و ورود جدي رسانهها به اين مسئله چنانچه مردم اجازه داشته باشند و براي تذكر منكر رفتاري مسئولان وارد عمل شوند، قطعاً اين فرهنگ به بوته آزمايش گذاشته شده و به مرور اصلاح ميشود و زمينههاي خود را مييابد و به نفع جامعه رشد ميكند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۴ تير ۱۳۹۳ - ۱۱:۲۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]